Morgunblaðið - 18.03.1984, Blaðsíða 43

Morgunblaðið - 18.03.1984, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. MARZ 1984 43 _ • • Ævintýraveran Oskubuska Rœtt við Ásdísi Magruisdóttiir ballettdansara Öskubuska við öskustóna. Ásdís í hlutverki sínu. Ljósm Mbl./Friðþjófur Dansleikurinn í höllinni. Öskubuska dansar við prinsinn. Ásdís og Jean-Yves í hlutverkum sínum. Asdís Magnúsdóttir dansar um þessar mundir hlutverk Ösku- busku í samncfndum ballett sem Yelko Yurésha hefur samið við tónlist Prokofévs fyrir íslenska dansflokkinn. Blaðamaður MBL. átti spjall við Ásdísi í vikunni og þar sem í fersku minni er túlkun hennar á Fröken Júlíu í samnefndum ball- ett Birgit Cullberg sem sýndur var á fjölum Þjóðleikhússins síð- astliðið vor, varð fyrsta spurning hvort hún gæti leitað í þá túlkun við sköpun Öskubusku. Svarið var afdráttarlaust nei. „Þrekið sem ég öðlaðist við að dansa Júlíu, sem var svo ofsa- fengin allan tímann, get ég að vísu notað, en hlutverkin sjálf eru gjörólík," sagði Ásdís. „Júlia er sterkur karakter og skýrt markaður af leiðbeiningum Cullberg. Öskubuska er hinsveg- ar ævintýravera sem hvergi er til nema í hugum fólks sem lesið hefur söguna og þessvegna erfið- ari viðfangs. En tónlist Prokofi- évs er mjög skemmtileg að dansa við og margir þættirnir bjóða upp á mikla persónusköpun. Sér- staklega finnst mér ég ná tökum á Öskubusku þar sem hún er heima í húsinu, en mjög klassísk- ir þættir eins og dansleikurinn gefa aftur ekki sömu möguleika." En hafðir þú ekki mikil áhrif á hvemig þessi Öskubuska varð til? „Yelko samdi hlutverk Ösku- busku fyrir mig, hann hafði ákveðnar hugmyndir um hvernig hann vildi láta túlka þetta hlut- verk og það þróaðist síðan í sam- vinnu við mig og oft fékk ég frjálsar hendur innan ákveðins ramma." Ballettinn hefur þá ekki verið fullsaminn þegar þið hófust handa? „Nei, hver dansahöfundur hef- ur sína eigin aðferð. Yelko kom hingað í janúar og byrjaði að vinna út frá beinagrind sem hann hafði þá gert af verkinu, en áður hafði hann heimsótt okkur og valið í hlutverk. Ballettinn varð síðan til á æfingum dag frá degi og má segja að sköpun hans hafi staðið fram á lokaæfingu." Er sögunni fylgt nákvæmlega? „Ekki í smáatriðum en í leik- sögu Yelko er kjarna hennar og tilfinningu fylgt.“ Og prinsinn kemur frá Frakk- landi í þetta skipti? „Já, Jean-Yves Lormeau kem- ur hingað sem gestadansari í fyrsta sinn, en hann er frá frönsku Parísaróperunni. Hann sómir sér vel í hlutverki prinsins og er samstarf okkar mjög ánægjulegt. Við höfðum að vísu frekar stuttan tíma til að æfa saman eins og alltaf er þegar við fáum dansara að utan, en aðal- atriðið er auðvitað að þetta small saman og tókst vel. Það er ákaflega gott að fá fólk erlendis frá til að vinna með, dansara og danshöfunda, en um leið er það erfitt. Maður verður að kynnast fólki vel til að byggja upp gott samstarf og til þess er tíminn oft stuttur. Dansararnir eru svo yfirleitt í hlutverkum annars staðar sem þeir þurfa að hlaupa í. Jean-Yves er til dæmis á sífelldum þönum milli Parísar og Reykjavíkur, og verður það til þess að eyður verða milli sýninga hjá okkur og svo koma aftur margar í röð. Við erum þó ekki verkefnalaus á meðan, því strax daginn eftir frumsýningu var æf- ing á söngleiknum „Guys and Dolls“ eða „Gæjar og píur“ sem Þjóðleikhúsið er að færa upp og nær allur dansflokkurinn tekur þátt í.“ Hefðurðu ekki líka fengið boð um að dansa í París? Jú, Yelko bauð bæði mér og Jean-Yves á gala-kvöld, sem halda á 30. maí í París til minn- ingar um sir Anton Dolin. Eiga að koma þar fram listamenn víðsvegar úr heiminum sem eiga það sameiginlegt að hafa starfað með sir Dolin. Hvort af þessu verður veit ég ekki ennþá, Yelko er gjarn á að skipta um skoðun og hann hafði ekki staðfest boðið þegar hann fór héðan.“ Finnst þér Öskubuska hafa fært þig fram á við, Ásdís? „Já. Það víkkar sjóndeildar- hring manns sem listamanns að dansa ný og ný hlutverk og ég er reynslunni ríkari eftir þetta tímabil eins og önnur. Galdurinn er að nýta sér alla reynslu sem best, bæði góða og slæma, og færa hana sér í hag. Öskubuska? — Ef ég ætti að reyna að lýsa henni í orðum mundi ég segja að hún væri ljúf og saklaus. Hennar markmið, í sögunni a.m.k., er að finna draumaprinsinn, eins og kannski markmiðið er hjá öllum ösku- buskum lífsins.“ Fálkastofninn ekki í hættu Á almennum fræðslufundi, sem Fuglaverndarfélag íslands hélt í síðustu viku, marsfundi, sagði Ólafur K. Nielsen, líf- fræðingur frá Akureyri, fund- armönnum nokkuð frá þeim rannsóknum, sem hann hefur stundað og haft yfirumsjón með á undanförnum sumrum, á lifðnaðarháttum fálkans. Að- spurður sagði fyrirlesarinn að rannsóknir hefðu m.a. leitt í ljós að fálkinn er ekki sjald- gæfur fugl á Islandi og fálka- stofninn ekki i útrýmingar- hættu hér á Norðausturlandi þar sem rannsóknir hafa verið stundaðar. Fálkinn er dreifður um land allt. Þegar sést til fálka, t.d. hér í eða við Reykjavík á vetr- um, en slíkt þykja blaðafréttir, má reikna með því að þar sé á ferðinni ungur fálki, því þeir gera víðreist um landið á fyrstu árum ævi sinnar, en fálkar munu geta orðið gamlir. Einn liðurinn í margháttuð- um rannsóknum á líferni fálk- ans er að rannsaka æti hans. Hefur komið í ljós að megin- uppistaðan í fæðu hans er rjúpa. Þá munu fáir í fundar- salnum hafa vitað að fálkinn gerir sér gjarnan hreiður í gömlum yfirgefnum hrafns- hreiðrum. — Þannig er staðið að könnuninni á æti fálkans að við hreiðrin er öllum beinum safnað, sem þar hafa fundist og síðan lesið úr þessum bein- um. í langsamlega flestum til- fellum er um að ræða rjúpu- bein. En þar hafa líka fundist bein af öndum og lundum. Því er þannig farið að um hásum- arið, þegar rjúpan er í sumar- hamnum virðist fálkinn eiga erfitt með að koma auga á rjúpuna þó hann sé eygur vel er hann situr og skimar eftir bráð. Er þá ekki um annað að gera fyrir fálkann en að bregða undir sig betri fætinum og halda til strandar. Hafa t.d. fundist lundabein við fálka- hreiður, sem verið hafa í 50 km fjarlægð frá sjó. Ólafur líffræðingur sagði fundarmönnum frá merking- um á fálkum og endurheimt- um. Þótti það hljóma dálítið einkennilega í eyrum er fyrir- lesarinn upplýsti að endur- heimturnar væru nokkrar og nær alltaf í sambandi við dauða fálka og dánarorsök þá talin vera dauðaslys af völdum umferðar. Fundarmenn beindu all- mörgum spurningum til Ólafs að erindi hans loknu. Hann sagði þá meðal annars að hann vonaðist til að að rannsóknum á lífsháttum fálkans myndi verða lokið á næstu tveim ár- um. Þá sagði hann að íslenski fálkinn væri hánorrænn fugl og væru bræður hans og frændur dreifðir yfir mikil landsvæði á norðurslóðum á Grænlandi, um nyrstu lands- væði Noregs og austur í Síb- eríu, svo eitthvað sé nefnt. Sv.Þ.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.