Morgunblaðið - 16.11.1984, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1984
„Víitu kaupa kökur oS KvensKifcci-
íélag'/nu P"
Asf er ...
... að láta sem ekkert
sé.
TM Reg. U.S. Pat. Off — all ríghts reserved
° 1979 Los Angeles Tlmes Syndicate
Ég mundi þó eftir afmælinu henn-
ar mömmu þinnar í þetta skipti.
Þú ert eigi aö síður fúl?
HÖGNI HREKKVÍSI
^Vip GejuM £KJ</ AFHJ0PA9 NÝJUílO
'ARGERPlNA ENNPÁ "
Þegar hálkan kemur
Gestur gamii skrifar:
Nú er veturinn kominn. Þótt
enn sé veður eins gott og hugsast
getur, þá kemur bráðum frost og
snjór. Þá vandast nú málið á göt-
um borgarinnar, eins og auðvitað
á öllum vegum. Hér mun þó
kreppa mest að, vegna hins gífur-
lega bilafjölda, sem alltaf er að
aukast, eins og skýrslur sýna
greinilega. Þegar myrkrið, ísinn
og snjórinn hrjá vegfarendur, þá
ættu þeir að hugsa um, hvernig
best sé að bregðast við vandanum.
Blessaðir strætisvagnarnir með
sína ágætu stjórnendur valda,
held ég, aldrei slysum og í verk-
fallinu voru þeir líka eitt af því
sem mikill fjöldi fólks saknaði
mjög mikið. En allir vilja aka
hvernig sem viðrar og verða því
árekstrar, slys, skemmdir og gíf-
urleg eyðsla örlög margra, því
miður. Mesta og besta hjálpin
væri að fækka bflum á götum
borgarinnar, fækka þannig slysum
og spara stórfé.
Hugleiðið þetta, virðulegu borg-
arbúar, og látið ykkur sæma að
ferðast með strætisvögnunum eða
ganga nokkurn spöl. Það lífgar og
hressir, er heilsugjafi og ódýrt
meðal. Jafnframt eflið þið stræt-
isvagnana og sparið eigið fé og al-
mennings með því að fækka slys-
um, því þau eru dýr.
Hvað kemur í staðinn?
Sveitakona sem hlustar skrifar:
Það er ekki úr vegi að stinga
niður penna og kveðja með sökn-
uði tvo þætti, sem borist hafa á
öldum ljósvakans á hverjum
sunnudegi í alllangan tíma. Hér
höfum við reynt að hagræða þann-
ig verkum, að við gætum sem
oftast notið félagsskapar þessara
vina okkar í útvarpinu.
Þannig höfum við árdegis lagst í
ferðalög og flakkað „Út og suður"
í fylgd ágætra manna. Við höfum
setið i hjá flutningabflstjóra f
Suður-Ameríku, lagt af stað yfir
Sahara-eyðimörkina á vélhjólum
og brunað um vegi Sovétríkjanna.
Og ótalin spor eigum við um land-
ið okkar í skemmtilegri samfylgd.
Síðdegis litum við á málin frá
nýju sjónarhorni með honum
Þráni — „Það var og“. Hann gaf
okkur hlutdeild i þenkingum sín-
um og deildi með okkur kunningj-
um sínum. Og nú kvaddi hann f
dag.
Eg vona að það verði einungis
um stundarsakir, sem þeir víkja
úr sessi. En mér er spum: Hvað
fáum við í staðinn? Olíkt finnst
mér daufari sunnudagsmorgnarn-
ir og ég vona að ég komist í ferða-
lög á ný. Svo hlýtur að vera ein-
hver, sem getur skoðað tilveruna
í»essir hringdu . . .
Auðir seðlar
eða ógildir
Þórarinn frá Eiðum hringdi og
hafði eftirfarandi að segja:
Mig langar til að vekja athygli
manna á óhæfu einni sem við-
gengst mjög í daglegu tali. Á ég
með okkur frá ýmsum hliðum. Ég
bið og vona. En hjartans þakkir
vil ég færa fyrir ánægjustundir á
liðnum árum.
En svo vikið sé að öðru, á meðan
beðið er eftir Dalalífi hinu nýja:
Er ekki Dalalíf Guðrúnar frá
Lundi tilvalið i framhaldsmynda-
þátt í sjónvarpi? Nóg er sagan
Sveinn skrifar:
Á undanförnum árum hefur
oftlega verið gagnrýnd afgreiðsla
mála hjá Lánasjóði fslenskra
námsmanna.
Ég er einn þeirra manna, sem
þarf að sjá um ungmenni erlendis
og hef ég haft tilhneigingu til að
taka undir sumt af þeirri gagn-
rýni.
Að loknu verkfalli átti ég nokk-
urt erindi í Lánasjóð. Þaðan var
ég sendur aftur til að afla betri
gagna og mæti síðan enn sama
dag.
Þá var þar í afgreiðslu ung
stúlka, em ég hafði ekki áður séð,
dökk á brún og brá. Hún afgreiddi
þar við þegar talað er um at-
kvæðagreiðslu af einhverju tagi
og ruglað er saman ógildum
seðlum og auðum, þ.e. þeir taldir
saman.
Að mínu mati er um tvenal
ólíkt að ræða. Auðir seðlar -ru
seðlar þeirra sem mótmæla, þ.i.
t.d. þeirra sem styðja ekki leng-
ur flokk sinn en vilja heldui e’dci
kjósa neinn annan. Ógildir seðl-
ar sýna hins vegar berlega hve
lýðræðið er háð menntun og
þroska, þegar menn eru ekki
færir um að fylla út atkvæða-
seðla sína. Því mætti segja að
auðir seðlar væru athyglisverðir
en ógildir aumkunarverðir.
Æskilegt væri að menn tækju til
athugunar muninn á þessu
tvennu.
myndræn og margslungin. Spenn-
andi þótti hún líka, þegar hún var
lesin í útvarpið fyrir nokkrum ár-
um. Hinar Norðurlandaþjóðirnar
hafa dustað rykið af sfnum sveita-
rómönum, — og sjávar líka, — og
gert úr þessu hinar ágætustu
myndir.
mig og aðra fumlaust og hreint og
beint og vildi hvers manns vand-
ræði leysa. Mig bað hún að bíða
smá stund og þá mundi ég hitta
Lindu, sem sér um Bandaríkin.
Lindu hitti ég og hún kunni á kerf-
ið og vélarnar og afgreiddi mig á
svipstundu.
Éftir þessa ágætu fyrirgreiðslu
þykist ég sjá, að allt standi til bóta
hjá Lánasjóði.
Vel skil ég það, að ungu fólki í
námi er margt annað betur gefið
en að hafa pappírsverk f standi og
vafalaust eru umboðsmenn litlu
betri.
Þetta von ég, að starfsmenn
Lánasjóðs skilji.
Þetta unga námsfólk á að erfa
BSRB og landið, þó það sé ekki
ennþá komið í kerfi.
i
Velvakandi hvetur lesendur til að
skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga
til föstudaga, ef þeir koma því ekki
við að skrifa. Meðal efnis, sem vel
er þegið, eru ábendingar og orða-
skipti, fyrirspurnir og frásagnir,
auk pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn,
nafnnúmer og heimilisföng verða
að fylgja öllu efni til þáttarins, þó
að höfundar óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér f
dálkunum.
Framfarir hjá LÍN