Morgunblaðið - 23.12.1984, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 23.12.1984, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. DESEMBER 1984 27 tæka fólkið, sem fékk enga nýja spjör fyrir jólin" — þá breytist frásögnin af kisu þessari í síðustu erindunum: „Hvort enn er hún til veit ég ekki, — en aum yrði hennar för, ef allir eignuðust næst einhverja spjör. Þið hafið nú kannske í huga að hjálpa, ef þörf verður á. — Máske enn finnist einhver börn, sem ekkert fá. Máske, að leitin að þeim sem liða af ljós-skorti heims um ból, gefi ykkur góðan dag og gleðileg jól.“ Þessi alvarlega ábending um vakandi og lífsnauðsynlegan vilja til fórnarlundar og kærleiksverka er sígild. Hún leiðir athyglina að því ógnvænlega vandamáli, sem við horfumst í augu við nú. Okkur er kunnugt um milljónir barna, sem slíða skort. Þar er jólaköttur- inn i hrikalegri mynd, en nokkru sinni fyrr, breyttur til samræmis við öra þróun vopnanna úr fall- stykkjum í atómsprengju. Skuggi jólakattarins fellur yfir milljóna- þjóðir þar sem hungursneyð ríkir á tækniöld og hægur vandi væri úr að bæta. VI Áminning liðinna daga Matthías Johannessen orti í orðastað þeirrar kynslóðar, sem lifði bernskuár í skugga seinni heimsstyrjaldar: „Ilmur óborinnar kynslóðar fer um vit okkar og veröld ilmur grass sem hylur kúpur dauðra fórnardýra þar sem legsteinar hallast eins og skuggar trjánna eða trén vitna ein um hryllileg örlög okkar kynslóðar okkar sem horfðum á guðinn œpa úr hásæti hakakrossins okkar sem vildum búa jarðveginn undir vináttu. Hér sitjum við og getum ekki gleymt við þyrnar í holdi tímans berum nálykt striðsguðsins inn i gleði hinna óbornu: hatrið á svívirðunni afskræmir andlitið. Hver getur talað um umburðarlyndi meðan úlfurinn gerir sér bæli í börnum okkar. Enn er þó von: Hitler wie er nicht war, segir Stern. En sannarlega lifum við á myrkum tímum Skáldið er ekki eitt um þá böl- sýni og tortryggnina, sem birtast í þessum niðurlagsorðum ljóða- flokksins, Morgunn í maí. Ýmis teikn eru á lofti, er benda til þess að áminning liðinna daga heyrist ekki „fyrir hrópi rokkguðsins og hringli í gulli og olíuaurum". Valdinu er misbeitt enn sem fyrr, kynþáttum mismunað, fjöl- mennum þjóöum haldið i fjötrum fáfræði, volæðis, skoðanakúgunar og ótta. Jafnvel fyrirfinnast dug- andi menn í næsta nágrenni við okkur, íslendinga, og er þá ekki horft út fyrir hin frjálsu Norður- lönd; menn sem misnota vinnuafl í þriðja heiminum í krafti þess valds, sem tæknin og auðmagnið veitir þeim, og njóta þess, að fá- fróður verkalýður í fjarska syngi þeim lof fyrir sultarlaunin. Sú skuggalega staðreynd hefur ekki farið fram hjá íslensku kirkjunni, sem á helstan vaxtarbrodd í Hjálparstofnun sinni, þar sem fylgst er með hinum þurfandi nær og ekki síður fjær. V Vald fórnarlundar Hjálparstofnun er farvegur lif- andi vatns, sameinar hugi og hendur til hjálpar, opinberar vald sem á fyllsta rétt á sér, vegna þess að það er sömu ættar og það vald, sem Kristur hafði hér á jörð. Hann beitti valdi sínu til andlegr- ar umsköpunar ráðvilltra manna. Andlit hans var aldrei afksærmt af hatri, þótt svívirðingin blasti við honum; jafnvel af krossinum uppi á Golgatahæðinni bað hann fyrir þeim, sem ekki vissu, hvað þeir gjörðu. Hann bjó yfir þeim guðlega mætti, sem í öndverðu var upphaf stórbrotinnar sköpunar. Persónuleiki hans rúmaði þvílíkar reginvíddir og samræmdi jafn- framt andstæður', sem virtust ósættanlegar. Hann samræmdi þær með þeim hætti, að gagnvart honum þagnaði öll gagnrýni. Kristur ber hinum óbornu gleði hins sanna frelsis. Vald hans stjórnast aldrei af hatri, heldur fórnarlund og fyrirgefningu. Og fyrir anda hans, sem lifir í kirkj- unni, verða til sveitir manna eins og Hjálparstofnunin, er hin síðari ár hefur skipulagt margþætt starf. Hún lítur sér miklu nær, en ýmsir álíta, því hér í samfélagi okkar er hún sífeilt að koma nauðstöddu fólki til hjálpar. Það starf er unnið í kyrrþey. Þess vegna beinist athygli almennings fremur að hinum fjarlægari verk- efnum, hvort heldur er aðstoð við bágstadda í Póllandi og Portúgal eða allt suður í Uganda, Ghana, Eþíópíu eða austur á Indlandi og í Indónesíu. Sú margþætta reynsla, sem ötulir starfsmenn Hjálpar- stofnunarinnar hafa öðlast í þess- um ólíku, en hrjáðu samfélögum, hefur sterk áhrif á kirkjuna hér á landi. Návist Krists verður áþreif- anlegri, svo kirkjan verður sjálf- stæðari og sterkari gagnvart óbil- gjörnu ráðríki stjórnmálaafla. Þess skulum við minnast um þessi jól, að andi Krists lifir í kirkjunni og áhrif hans eru sterkust þar sem hún er ofsótt. Um það vitna kúguð trúarsystkin okkar í austan- tjaldslöndum. Evrópufrumsýning Ghostbusters Kvikmyndin sem allir hafa beðið eftir. Vin- sælasta myndin vestan hafs á þessu ári. Ghostbusters hefur svo sannarlega slegið í gegn. Titillag myndarinnar hefúr verið ofar- lega á ollum vinsældarlistum undanfarið. Mynd. sem allir verða að sjá. Grínmynd árs- ins. Aðalhlutverk: Bill Murray, Dan Aykroyd, Sig- Blaðaummæli kvikmyndagagnrýnenda: ourney Weaver, Harold Ramis, Rick Moranis Leikstjóri: Ivan Reitman. Handrit: Dan Aykro- yd og Harold Ramis. Titillag: Ray Parker Jr. Sýningar 2. í jólum A-salur: Kl. 3, 5, 7, 9 og 11. Dolby Stereo B-salur: Kl. 4, 6, 8 og 10. „Allir sem stóöu aö gerö „Ghostbusters“ eiga lof skiliö fyrir óvenjulega kímnigáfu og stórhug. Þetta er frábær mynd, meö frábærum leikurum, leikstjóra og framlelðanda,- TIME, 11. júní, 1984. „Ghostbusters" er stórkostleg kvikmynd ... Bill Murray er óviöjafnan- legur — hreinn snillingur, sem á engan sinn líka.“ NEWSWEEK, 11. júní, 1984. „Þaö eru tímamót. Loksins! Loksins tókst það! Loksins tókst aö fram- leiða ódauölega grínmynd! Klassíska kvikmynd! Hún lengi lifi! NEW YORK MAGAZINE, 11. júní, 1984. „Eftir aö hafa séö „Ghostbusters" er maður ekki undrandi á þeim vinsældum sem myndin hefur fengiö. „Ghostbusters“ er hin besta skemmtun í skammdeginu og bætir skaþiö.“ „ ...... „ D.V. Hilmar Karlsson. Undarlegir atburðir eru að gerast í New York. Venjulegt fólk sem stundar venjulega vinnu og býr í venjulegum húsum, sér drauga á hinum ólíklegustu stöðum: í bóka- safninu, á hótelum, jafnvel í ísskápum!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.