Morgunblaðið - 04.05.1985, Qupperneq 47

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. MAÍ 1985
47
Tónleikar Selkórsins
ÁRLEGIR tónleikar Selkórsins verða næstkomandi sunnudagskvöld 5. maí kl. 20:30 í Félagsheimili
Seltjarnarness. Á söngskrá eru innlend og erlend lög. Einsöngvarar eru Þórður Búason og Guðlaugur
Viktorsson. Karlakórinn Stefnir úr Mosfellssveit mun koma og syngja sem gestur. Söngstjóri beggja
kóranna er Helgi R. Einarsson. Þann 11. maí nk. verður hin árlega vorskemmtun Selkórsins í Félags-
heimilinu og bregða þá kórfélagar á leik að vanda. Hljómsveitin Hafrót leikur fyrir dansi.
(FréttatllkyMilMf)
„Cal“ sýnd í
Háskólabíói
HAFNAR eni í Háskóiabíói sýn-
ingar á kvikmyndinni Cal. Hún fjall-
ar um atvinnulausan ungling, 19 ára
gamlan, sem meðal annars tekur
þátt í aðgerðum gegn Bretum.
{ sýningarskrá myndarinnar
segir meðal annars að söguhetjan
Cal sé friðsamur maður, kaþólsk-
ur og búsettur á Norður-írlandi.
Hann vilji helzt leiða deilur þjóðar
sinnar hjá sér, en sé þröngvað til
þess af félögum sínum að andæfa
við Breta. Honum bjóðist síðan
vinna á sveitabæ og kynnist þar
tengdadóttur hjónanna á bænum,
og verði kynni þeirra mjög náin.
Meðan á dvölinni í sveitinni stóð
hafi hann losnað frá félögum sin-
um, en þeir hafi þó upp á honum
og neyði hann til frekari óhæfu-
verka, sem endi með skelfingu.
Með helztu hlutverk í myndinni
fara Helen Mirren og John Lynch.
Framleiðendur eru Stuart Craig
og David Puttnam á vegum En-
igma Films í Englandi. Handrit er
eftir Bernard MacLaverty, tónlist
eftir Mark Knopfler og leikstjóri
er Pat O’Connor.
John Lynch og Helen Mirren í hlut-
verkum sínum.
Gerðuberg:
Ljósmyndasýning
SUNNUDAGINN 28. aprfl var
opnuð Ijósmyndasýning á vegum
framhaldsskólanema í Menningar-
miðstöðinni Gerðubergi.
Ragnhildur Helgadóttir
menntamálaráðherra opnaði sýn-
inguna. Meðal gesta voru Vigdís
Finnbogadóttir, forseti Islands,
Albert Guðmundsson, fjármála-
ráðherra, og Halldór Ásgrímsson,
sjávarútvegsráðherra.
Sýningin verður opin til 12. maí,
mánudaga til fimmtudaga frá kl.
16—22 og frá kl. 14—18 um helgar.
Kaffisala í Landakotsskóla
NÆSTKOMANDI sunnudag 5. maí
munu foreldrar barna í Landa-
kotsskóla halda kaffisölu í skólan-
um.
Á boðstólum verður smurt
brauð, tertur og kökur. Ég vil
þakka innilega öllum þeim, sem á
einhvern hátt hafa unnið að und-
irbúningi. Kaffisalan hefst kl.
15.00 og eru allir hjartanlega vel-
komnir. Vonast ég sérstaklega til
að hitta aftur sem flesta gamla
nemendur skólans.
Verið öll hjartanlega velkomin.
Séra George, skólastjóri.
lensku og við tókum tal. Hann
hafði svart liðað hár, frekar stór-
gerður í andliti eins og flestir
karlmenn þarna á eyjunum. Svo
angaði hann af tannlæknalykt.
„Einu sinni stangaði hvalur bát
svo gat kom, en mennirnir héldu
honum föstum svo báturinn sykki
ekki,“ sagði hann með undarlega
þýðri röddu.
Ég passaði mig að segja ekki já
i sífellu svo ég kinkaði kolli stans-
laust.
„Oft brotna bátar og komið hef-
ur fyrir að menn hafa stungið
hvorn annan í æsingnum. Stund-
um spennandi að sjá, sérstaklega
ef það eru margar grindur."
Hann sagði margt fróðlegt svo
ég hlustaði áfram.
„Áður fyrr var þetta lifibrauð
Færeyinga og þá voru bara ára-
bátar. Án hvalanna hefðum við
ekki getað lifað í eyjunum. Og enn
þann dag í dag er þetta mikil
björg í bú fyrir mörg heimili.
Læknar segja að mikil næring sé í
spikinu og að þaðan fái Færey-
ingar nauðsynleg vítamín."
Nú vissi ég hvaða sólbakaða
kjöt þetta var utan á húsunum, og
hvað var í tunnunum. Maðurinn
fræddi mig líka á því að það mætti
ekki skera hvalina þarna í fjör-
unni því hætta væri a taugaveiki
úr ánni. Yrði að slefa hvölunum
yfir í höfnina þar sem þeir yrðu
verkaðir uppi á bryggjunni.
Hvíti báturinn var kominn upp
að landi og grindin spriklaði í
grjótinu. Karlinn var stokkinn í
sjóinn og reyndi að leita færis með
að koma hníf á grindina. Hann var
alveg ósmeykur þó hann væri í
bráðri lífshættu þarna beint við
hliðina á risaskepnu. Hvalurinn
var strandaður og ósjálfbjarga,
sporðurinn sveiflaðist upp og
niður svo vatnið gusaðist hátt í
loft. Loks tók skepnan sér hvíld,
þá skar hann aftan við öndunarop-
ið og blóð spýttist út. Grindin tók
heljarstökk og sporðurinn tætti
upp þara og möl. Fólkið hörfaði.
Þetta hlaut að vera forystuhvalur-
inn.
„Svona getur þetta oft verið; eitt
besta gaman að horfa á,“ sagði
Færeyingurinn hinn ánægðasti.
Hann sagði líka að margir af
ungu mönnunum væru nú á móti
hvaladrápinu, eftir að rannsóknir
hefðu leitt í ljós hve tilfinninga-
ríkar og gáfaðar skepnur þetta
væru. Þá gerðist nokkuð sem vakti
mig til lífsins á ný. Lítill hvala-
ungi hafði verið stunginn og stökk
hann hálfur upp úr sjónum, blóð-
ugur og tísti. Gaf frá sér hljóð
svona svipað og svín gera. Og aft-
ur kom hann hátt upp úr og tísti
allt hvað af tók, eins og hann væri
að kalla á mömmu sina. Sem
sennilega hefur verið forystuhval-
urinn. Það heyrðist kliður í áhorf-
endaskaranum. Þessi ungi tísti án
afláts á meðan hann var aflífaður.
Ég fann sting í hjartastað. Nú
skammaðist ég mín fyrir að hafa
tekið þátt í þessu blóðbaði.
Menn byrjuðu að hnýta í sporð-
ana á hvölunum og slefa burt.
Einn báturinn var strandaður og
hjón um borð rifust. Blóðliturinn í
sjónum dofnaði. Hreyfingarlausir
hvalir lágu í flæðarmálinu í röð-
um. Hvíti báturinn reri burt með
forystuhvalinn. Færeyingjarnir
byrjuðu að vaða í land, einn var
blóðugur upp fyrir haus. AUir
voru með sveðjur í tréhulstri við
beltið. Rökkur var að síga yfir og
fólk tíndist heim. Með harðsperr-
ur og úrvinda af þreytu staulaðist
Þrír um einn.
ég heim, þyrstur í færeyskt
stúlkukjöt. Þetta hafði verið dag-
ur sem bragð var af. Ég hafði
breyst úr náttúruverndarmanni
og yfir í blóðþyrstan villimann.
Veiðimannseðlið í sjálfum mér
hafði lifnað við í hrynjanda veiði-
ferðarinnar. Ég var svolítið sár út
í sjálfan mig.
Eftir kvöldmat fór ég niður að
höfn. Ég einum kæjanum voru
tveir kranar að hífa hvali upp á
bryggju. Tveir pollar voru að klípa
tennur úr skoltum dýranna með
naglbít. Gamall stirður karl með
færeyska húfu mældi hvalina með
stiku og annar skar rómverskar
tölur í kviðuggann. Þeir voru að
skipta hvölunum í hluti. Urn nótt-
ina yrðu hvalirnir skornir, annars
myndi kjötið skemmast. Fyrst
yrði ball um kvöldið. Tveir fullir
karlar stálu sér nýrum, sem þeir
sögðu vera besta partinn. Þeir
skáru gat og grömsuðu í innyflun-
um. Blóðþefur var í lofti. Grind-
urnar voru 74 en bátarnir þrisvar
sinnum fleiri, um 2.000 manns
höfðu látið skrá sig til veiðanna.
Þegar unga fólkið í Færeyjum
verður í meirihluta leggjast þess-
ar veiðar af og aðeins minningin
lifir. En þessi ferð mín var svo
mislukkuð að ég ætlaði aldrei að
segja neinum frá henni.
Allur bærinn var fullur af lífi.
Ungu stúlkurnar voru með logandi
glampa í augum og hver hreyfing
full af kynþokka, nú gat ég ekki
staðist þær lengur. Tónlistin frá
grindardansinum barst langar
leiðir. Ég gekk í átt að ljósunum,
alveg búinn að gefa upp alla von
um að ráða við villta eðlið sem var
að brjótast upp í mér núna.
NB: Þetta var kafli úr bókinni
Leitin að ástinni, sem enn er óbirt.
„Heimili
og skóli“
ÚT ER komið fyrsta heftið á árinu
af tímaritinu „Heimili og skóli“.
Blaðið er gefið út af kennarasam-
bandi Norðurlands eystra og kenn-
arasambandi Norðurlands vestra.
Að þessu sinni er i blaðinu
grein eftir Benedikt Sigurðsson
þar sem hann fjallar um „opna
skóla“ og viðhorf til þeirra.
Þá er í tímaritinu aðeins kom-
ið inn á fíknilyf, litið á listahátíð
á Kópaskeri og Hannes Svein-
björnsson ritar um skóla og tölv-
ur.
Að lokum má finna upplýs-
ingar um lestregðu eftir Hans
Jörgen Gjessing, upplýsingar um
skólakostnað í dreifbýli og Guð-
rún Sigurðardóttir segir frá
þorrablóti i Aðaldal.
Leiðrétting
í FRÉTT um fyrirtækið DHL
Hraðflutninga hf., sem birtist í blað-
inu s.l. miðvikudag, var ranglega
sagt að í bígerð væri að fyrirtækið
bætti fimm Austur-Evrópulöndum
við áfangastaði sína.
Hið rétta er að fyrirtækið hefur
þegar hafið viðskipti við þessi lönd
og biðst Morgunblaðið velvirðina
á þessum mistökum.