Morgunblaðið - 21.06.1985, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. JÚNÍ 1985
fólk í
fréttum
BJARNI HINRIKSSON
í FRAMHALDSNÁM
í TEIKNIMYNDAGERÐ
ÞETTA ER FAKAMLE6T1
& e? að aitsr VIÐ
SIOTFWA 8ANOUR'
Harm bjrj -féll
wW Irá Hbwvouh,'
fetturiiw'
twr
i WAFTIIK A , 0
Atfs&uM askiiJM^
RWMAFIoeHJAlPAR-
t KDKKUR ,þaðer I>i<
Allir bæjarbúar í Goncourt
fylgdust með af áhuga og það
var veisla á staðnum alla vik-
una.
„Stalst þegar lítið var að
gera og krotaði hugmyndir
Kútter Sigurfari vígður
Þessi mynd var tekin við vígslu á kútter Sigur-
fara á Akranesi og var Steingrímur Hermanns-
son forsætisráðherra viðstaddur athöfnina.
m
MorKunbladið/ Þorkell
mínar á snepla“
Eg safnaði blöðum með
teiknimyndasögum alveg
frá því ég var smágutti og las þá
Astrix, Tinna og þessar sígildu
sögur.
Það má segja að ég hafi verið
alæta á allt sem ég komst yfir
hvað þetta snertir og smám sam-
an þróaðist þetta og svo kom að
því að ég fór að fikta við að
teikna sögur sjálfur.
Ég man einmitt að ég byrjaði
að reyna við þetta þegar ég var
að vinna sem burðardrengur á
Hótel Sögu. Þá stalst ég þegar
lítið var að gera inn á Mímisbar
og krotaði hugmyndir minar á
lausa snepla sem ég fann.
Bjarni Hinriksson er ekki
lengur litli guttinn á Mímisbar
sem notar fritímann til að krota
sínar þenkingar á pappír heldur
hyggst hann nú gera alvöru úr
párinu sínu og stunda fram-
haldsnám í teiknimyndagerð við
skóla í Frakklandi sem ber nafn-
ið „École Municipale Des Beaux
Arts Dangouleme".
Þetta nám tekur fimm ár. Tvö
fyrstu árin eru hefðbundinn
undirbúningur eins og tiðkast í
listaskólum almennt en þrjú
seinni árin eru sérhæfing á
þessu sviði þ.e. í teiknimynda-
gerð. Þessi skóli er sérstaklega
Kingur hans voru orðnir dálítið sárir
eftir 1844 klukkustunda harm-
onikuleik stanzlaust.
Lék á harmóniku
í rúmlega 184
klukkustundir
Það er alltaf verið að slá metin
í heimsmetabók Guinness.
Nýlega var metið slegið í harmon-
ikuleik og það var fransmaðurinn
Christian Dufant sem sló metið
sem var 177 klukkustundir og lék
hann í einar 184 stundir og hálfri
klukkustund betur. Það kom þó
ekki til af einskærri þreytu að
pilturinn hætti, heldur þurfti
hann að mæta til vinnu við að
leika á nikkuna i öðrum lands-
hluta.
A ÞAti A0
Af> VAÐAINN
A SlðftWETTOLECT
$m>\ HMEFpÖTT
'AHÓHMNOOÓ ii

ER ÞAÐ B> EOA
EÐA ÞÖ SEM ER ,
HEPMtUER? f
, EKKERT ROF
HERERMEKklH

EMÞfefeRUNARiUT
f FlOéVEL MEÐ Wfe1
O þUSKlKIOA HAIOFTAHMA
0,pU hamar#oój?ekws
BJARNI HINRIKSSON
Þetta er það sem ég hef
verið að dunda mér við
undanfarið.
þekktur fyrir þessa deild er býð-
ur upp á teiknimyndakennslu.
Ástæðan fyrir því að Frakk-
land varð fyrir valinu er einfald-
lega sú að þar eru teiknimynda-
sögur viðurkenndur tjáningar-
máti og þær oftast lagðar að
jöfnu við aðrar listgreinar. Eins
og kvikmyndir og bókmenntir
má nota teiknimyndasögurnar
til afþreyingar og skemmtunar
en einnig með listrænni og
metnaðarfyllri markmið í huga.
í Frakklandi eru t.d. teikni-
myndasögur ekki einungis álitn-
ar hæfa fyrir sérstaka hópa eða
stéttir eins og tíðkast víða ann-
ars staðar. Frakkland og einnig
Belgía eru framarlega hvaö
snertir þróun og notkun þessa
forms.
Stundum finnst mér eins og
það jaðri við að hér ríki van-
þekking á þessu. Fólk vill oft líta
á teiknimyndasögurnar sem lé-
lega afþreyingu sem í rauninni
er ekkert undarlegt því það
þekkir nánast ekki annað en er-
lendar verksmiðjuframleiddar
teiknimyndasögur sem flestar
koma frá Bandaríkjunum. Jafn-
vel blaðaútgefendur vilja í mörg-
um tilfellum frekar kaupa slíka
framleiðslu því það er ódýrara
en ef annað væri keypt. Það hef-
ur sáralitið verið gert af teikni-
myndasögum hérlendis.
Það birtist eftir Bjarna fram-
haldsteiknimyndasaga i Morg-
unblaðinu fyrir mörgum árum
þegar hann var fjórtán ára og
hún hét „Sagan af S 15".
Já það var nú fyrsta teikni-
myndaröðin sem birtist á prenti
eftir mig en seinna birtust einn-
ig eftir mig brandararaðmyndir
í tímaritinu „Fólk“ undir nafn-
inu „Napóleon“,og líklega hafa
þær birst á síðum þess tímarits í
rúmlega ár.
En ég geri mér grein fyrir því
að það verður án efa mjög erfitt
að lifa einvörðungu af þessu og
líklega ómögulegt en ég er
ákveðinn í að fara út í þetta nám
og ég verð þá bara að reka mig á.
Þetta er tjáningarform sem
heillar mig verulega og á vel við
mig og ég held að það geti marg-
ir möguleikar verið opnir ef
hugmyndaflugið er í lagi. Að
minnsta kosti legg ég bjartsýnn
út í þetta.
5«
■a

nmiÆl