Morgunblaðið - 15.09.1985, Qupperneq 17

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. SEPTEMBER1985 B 17

„Brettin bjóða upp á
auðkennanlegrí framfarír“
— segir Jóhannes Örn Ævarsson siglingamaður
egar rætt er um siglingar
eða ritað verður það vart
gert án þess að verja
tíma og rúmi undir umfjöllun um
seglbrettasportið, það er ein hlið
siglingaíþróttarinnar sem hefur
verið í hvað örustu sókn á íslandi
síðustu misserin. Einn fremsti
seglbrettamaður landsins er Jó-
hannes Örn Ævarsson úr siglinga-
klúbbnum Ými í Kópavogi. Segl-
brettin eru minnstu þátarnir,
varla hægt að kalla þau báta og
Jóhannes var fyrst beðinn um að
tjá sig um hvort að brettin væru
byrjunin eða endirinn á þroska-
stigi í siglingaiþróttinni.
„Ekkert svoleiðis á við mig, ég
var búinn að vera í kænunum í
nokkur ár og var orðinn topp-
maður í þeim er ég ákvað að breyta
til. Ég hafði kynnt mér seglbretti
og þróun þeirra í nokkurn tíma. Ég
var ekki lengi að finna að segl-
brettin eru miklu skemmtilegri
heldur en kænurnar. Maður dettur
mikið fyrst og maður er meira og
minna í sjónum, en maður finnur
fljótt framför og það sem skiptir
mig meira máli, maður getur alltaf
lært meira og meira. Þegar maður
er orðinn slyngur á bátunum getur
maður nokkurn veginn vitað
hvernig næsta sumar verður og
þar næsta. Menn læra fljótt undir-
stöðurna á bátunum og svo er það
búið. Framfarirnar í seglbrettum
hafa hins vegar verið svo örar að
með ólíkindum má heita. Ef ég
væri enn á því bretti sem ég byrj-
aði á væri ég trúlega löngu orðinn
hundleiður á sportinu. Brettin
verða æ léttari, auðveldari í notk-
un og hraðskeiðari, þar sem maður
var kannski 2-3 ár áður að ná
nægilegri leikni til að vera úti á
bretti í 5-6 vindstigum, er maður
nú aðeins árið að læra nóg til að
standa sig í 6-7 vindstigum."
Þú talar um að bátarnir bjóði
ekki upp á möguleika á meiri leikni
að sama skapi og brettin. Er rígur
á milli „brettamanna" og „báta-
manna"?
„Rétta orðið er kannski ekki
rígur, en það er viss spenna, hverj-
um þykir jú sinn fugl fegurstur.
Það voru margir sem skildu hvorki
upp né niður í mér þegar ég hætti
að vera á bátunum og sneri mér
að brettunum þar sem að engu
væri að keppa að þeirra mati. Það
reyndist ekki rétt, ég var topp-
maður í bátunum og þótti
skemmtilegt að byrja í skyldri
íþrótt þar sem ég byrjaði fákunn-
andi. Það hefur verið nokkur lægð
í kænukeppni að undanförnu og
það gerðist, að sumir sem hafa
hætt á kænum hafa fylgt í kjölfar
mitt og farið að leika sér og keppa
á seglbrettum.
Þetta er fyrst og fremst almenn-
ingsíþrótt og hentar einkar vel sem
slík. Lengst af hafa við heldur fáir
sinnt þessu þó þeim fjölgi núna
og menn voru með brettin að heita
má hver í sínu horni. Við höfum
verið að hvetja fólk til að taka
meira þátt í keppni. Það þarf ekki
að kunna mikið til að vera með í
keppni og það er e.t.v. besta leiðin
til að læra fljótt. Keppt er einkum
í tveimur flokkum hér á landi, á
svokölluðum „all round“-brettum,
einföldum gripum sem flestir stiga
sín fyrstu skref á, einnig er keppt
á tegund einni sem kom fyrst til
notkunar fyrir 2-3 árum. Hörku-
góð bretti, stöðug og hæg í allt að
3 vindstigum, en afar hraðskeið í
meiri vindi.
En eins og ég segi, þetta er fyrst
og fremst almenningsíþrótt, að-
staðan er góð hér á landi, vindur-
inn er góður og valkostir eru fyrir
hendi. Þannig vita þeir sem þessa
íþrótt stunda, að þó það sé logn í
Fossvogi eru ef til vill 6-7 vindstig
á Seltjarnarnesi og þá er haldið
þangað meðan byrjendum er kennt
í Fossvoginum. Þá er fjárhagslega
séð minnsta málið að koma sér af
stað í seglbrettaíþróttinni og hægt
er að fá góðar tegundir keyptar
hér á landi. Þetta er nú orðið
þannig að menn eru fljótir að taka
við sér eins og ég gat um áðan.
Áður var þessi þrótt varla fyrir
aðra en kraftamenn. Þegar ég var
að byrja var ég orðinn uppgefinn
eftir smásiglingu á Fossvoginum,
en tækjakosturinn er nú orðinn
slíkur, að maður getur leikið sér
allan daginn án þess að verða
þreyttari en gengur og gerist eftir
dags útivist. Og menn ná fljótt því
stigi að þeir geti rennt sér alveg
hreint skammlaust á miklum
hraða i beina línu. Þá er skemmti-
legast að fara hratt, en síðan þegar
menn læra meira á brettið fara
þeir gjarnan að setja sér markmið,
að sigla að Álftanesi o.s.frv., gefa
umhverfinu gaum, jafnframt því
sem menn æfa alls kyns beygjur
og tilfæringar og ná smám saman
þeirri leikni í íþróttinni að gera
slíkt án þess að steypast í sjóinn."
Þegar þú talar um að steypast
í sjóinn kemur upp í hugann
umtalið um hætturnar?
„Þetta getur auðvitað verið
hættuleg íþrótt ef óvarlega er
farið. Það er til dæmis ekkert vit
í að fara á sjó í miklu roki, sérstak-
lega ef vindur blæs af landi, þá
geta menn lent í basli. Ég man
eftir því að hafa heyrt talað um
tvo óvana menn sem fóru með
seglbretti út á Ölfusárós í miklu
norðanroki. Þeir réðu ekki neitt
við neitt og vindurinn hrakti þá
óðfluga að brimgaðinum sem alltaf
er þarna fyrir utan ósinn. Á endan-
um áttu þeir ekki annarra kosta
völ en að leggja seglin og synda
til lands og sluppu þeir þannig
fyrir horn. Þarna hefði getað farið
verr. Annars hef ég aldrei heyrt
um að menn hafi lent í þannig
sjávarháska að þeir hafi sopið sjó
og verið hætt komnir með þeim
hætti, enda eru helstu svæðin á
Reykjavíkursvæðinu lokuð þannig
að ef menn detta í sjóinn þá rekur
þá alltaf einhvers staðar að landi
og þangað geta vinir eða vanda-
menn sótt þá. Búningarnir gera
þeim kleift að liggja í sjónum án
þess að verða meint af. Svæði
Akureyringa er einnig öruggt að
þessu sama leyti. Það er helst fyrir
opnu hafi þar sem slys gætu gerst,
en seglbrettamenn stunda slíka
staði ákaflega lítið og með stök-
ustu varúð.
Við þetta má bæta, að augu
margra hvíla á okkur, það var
þannig hér áður, að menn máttu
varla hvíla sig með því að ieggja
seglið úti á vognum án þess að
fjöldi manns væri umsvifalaust
búinn að hringja í lögregluna og
tilkynna um slys. Ég held að ef
menn ætla að setja eitthvað fyrir
sig í sambandi við seglbretti eða
siglingar yfirleitt þá verði það að
vera eitthvað annað en hættuspilið
sem í dæminu er.“
HINAR VIN-
SÆLU GÚMMI-
BOMSURNÚ
AFTURFÁAN-
LEGAR

Litir: Grátt/blátt.
Verð 855.-.
Rifflaðir stamir sólar.
Póstsendum samdægurs.
Barónskór,
Barónsstíg 18,
s. 23566.
S«^^lSoRINN
VELTUSUNDI 1
21212
Egilsgötu 3, s. 18519.
Lærið
Bridge
Lærið bridge í
Bridgeskóla
Námskeiðin sem
beðið er eftir
Byrjendahópurá
mánudagskvöldum,
16.sept,til25.nóv.
Námskeiö sem er
sérstaklegasniðið
fyrirþáfjölmörgu
sem viljalæra
skemmtilegan sam-
kvæmisleik.
Nýtt námskeið
Lengrakomnir —
framhaldsflokkur.
Ætlað þeim fjöl-
mörgusem langar
tilaðskerpasókn
og vörn.
Þriöjudagskvöld 17.
sept. til 26. nóv.
Upplýsingar og
skráning isíma
19847. Kennslu-
staður:
Borgartún 18.
Lærið Bridge
Lærið Bridge í
Bridgeskóla
Bridsskólinn,
sími 19847.
-gg-