Morgunblaðið - 26.01.1986, Page 3

MORGUNBLAÐin, SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 1986
!
B 3
fagur staður í Austurríki, Salz-
burg. I borginni Salzburg var leik-
fangasafnið fræga fyrir valinu
sem leiksvið fyrir nemendur ballet-
skóla Austurríska þjóðieikhússins,
til þess að kveðja þannig Alþjóða
ár æskunnar. Ungmennin munu
dansa Skrafskjóðuna við tónlist
Strauss, með undirtitlinum „Mus-
ikalischer Scherz“ eða músíkgrín.
Straussvalsinn um listamannslíf,
„Kiinstlerleben" var dansaður í
Belvederehöll í Vínarborg, þar sem
Balletflokkur Ríkisóperunnar
dansaði ýmist úti í hallargarðinum
eða inni í þessum stórglæsilegu
og íburðarmiklu sölum hallarinnar.
Þriðji ballettinn nefnist „Li-
be|le“ eða Drekaflugan. Dreka-
flugan á að svífa ofan í marglitan
vasa sem sérstaklega var gerður
fyrir þetta tækifæri í hinni gamal-
frægu glergerð í Feneyjum eftir
teikningum Emst Fuchs prófess-
ors í Vín. En þessi efnilegi fulltrúi
„fjarstæðuraunsæis" Vínarskól-
ans hefur líka teiknað búninga
drekaflugunnar. Var mikil eftir-
vænting í hópi sérhæfðra starfs-
manna í tæknibrellum, sem biðu
óþolinmóðir eftir fína vasanum
frá Ítalíu til að ráðast í að koma
balletmeynni með glæsibrag ofan
í hann við kvikmyndatökuna.
Þetta er leyst samhliða lokaæfing-
um hljómsveitarinnar. En síðustu
sex vikur gamla ársins eru líkastar
því að verið sé að telja niður til
eldflaugarskots, enda hefur frum-
sýningarskrekkur þá heltekið alla,
að því er Horst Bosch segir.
Um þetta leyti er búið að semja
handrit fyrir erlendu sjónvarps-
stöðvamar á þremur tungumálum.
hvað flutt verður og þennan eina
dag ársins selja þeir líka miðana
- koma þannig í veg fyrir allskonar
afskiptasemi, því miðamir á Nýj-
árstónleikana í Vínarborg eru ef
svo má orða það íjölskyldueign,
sem erfíst frá einni kynslóð til
annarrar.
Utvarpið opnaði svolitla glufu á
dymar að þessum frægu hljóm-
leikum og frá árinu 1959 hefur
töfrasproti sjónvarpsins verið að
opna þá umheiminum í sívaxandi
mæli. Þá tóku níu sjónvarpsstöðv-
ar í Evrópu beina útsendingu frá
tónleikunum, en aðrar tóku að
senda þá út á eftir, frá nokkmm
klukkustundum síðar eða allt að
mánuði síðar. En eftir að gervi-
hnettimir komu til sögunnar halda
jafnvel Bandaríkjamenn og Japan-
ir nýjársdag hátíðlegan með Vín-
arbúum - samtímis og í sameigin-
legri beinni útsendingu! Allar stór-
ar útvarpsstöðvar í heiminum, sem
efni hafa á því, keppast við að
vera með í þessum töfraheimi sem
breiðir sig um víða veröld á nýjárs-
dag. Enda horfa ekki fleiri áhorf-
endur í einu á nokkra sjónvarps-
dagskrá, að undanteknum Ólymp-
íuleikunum og Heimsmeistara-
keppninni í knattspymu. Aramóta-
tónleikamir í Vínarborg em því
gífurlega stórt viðfangsefni og
gott tækifæri fyrir hljómlistarfólk-
ið, svo og þá úr öðrum greinum
sem í hvert skipti skapa rammann
um flutninginn. Viðfangið er að
varpa ávallt nýjum blæ á mjög
hefðbundið verk.
Þetta er ekki hvað síst gert á
palli hljómsveitarstjórans. Eftir
fráfall meistarans mikla Clemens-
Á árinu 1987 mun Herbert von Karajan taka við stjóminni á nýárs-
tónleikum Vínarfilharmóníunnar og er þegar farinn að búa sig undir
það.
Framkvæmdastjórinn er enn einu
sinni að fara yfir útsendingaráætl-
unina svo ekkert geti farið úr-
skeiðis, enda búið að tryggja löngu
fyrirfram alla sendingarhlekki -
,en upp frá því fer allt út beint á
nýjársdag. Vals allra valsa, Dón-
árvalsinn, er vitanlega eins og tón-
leikamir í heild í beinni útsend-
ingu. Ballet Ríkisóperunnar dans-
ar valsinn í sal Austurríska sjón-
varpsins, við leik hljómsveitarinn-
ar sem er í Gyllta tónleikasalnum
í Musikverein í margra kílómetra
ijarlægð - og það táknar auðvitað
að sýningin fer svona út um allan
heim og ekkert hægt að lagfæra
eða breyta þó eitthvað fari úr-
skeiðis.
Við þessar aðstæður eru hljóð-
færaleikarar Vínarfílharmóníunn-
ar sá öruggi óbifanlegi klettur sem
allt hvílir á. Þeir eiga þessa hljóm-
leika og þetta er þeirra hátíð.
Þennan atburð, Nýjárstónleikana,
hafa þeir skipulagt sjálfir, þeir
taka hljómleikasalinn á leigu og
fyrsta dag hvers nýs árs hafa þeir
öll völdin í þessu gamalgróna húsi
við Karlsplatz, Musikverein, sem
hefur verið miðstöð tónlistarlífs
Vínarborgar í margar aldir. Hljóð-
, færaleikarar Fílharmóníunnar
velja sér stjórnandann, þeir ákveða
ar Kraus tóku hljómsveitarmenn-
imir eina af þessum afdrifaríku
ákvörðunum sínum með því að
flytja sinn eigin foringja, „fyrsta
konsertmeistarann" Willy Boskov-
sky upp á hljómsveitarpallinn. Þar
stjómaði hann með fíðluna sína í
hendinni. Endurvakti þarmeð hina
gömlu Vínarhefð forleikarans og
tók áheyrendur með trompi. í heil
20 ár, frá 1959 til 1979, var
Boskovsky heimkallaður sendi-
herra Austurríkis hvern einasta
nýjársdag.
Eftirmaður hans Lorin Maazel,
sem þá var nýskipaður fram-
kvæmdastjóri Vínaróperunnar,
hafði allt annan hátt á. Hann, sem
lengi hafði verið dáður fíðlusnill-
ingur áður en fór að stjórna hljóm-
sveitum, tók sér sjaldan fíðlu í
hönd á hljómleikunum og fylgdi
þarmeð fremur fordæmi Clemens-
ar Krauss. Enginn veit enn hvaða
háttur verður á hafður þegar
Herbert von Karajan stjómar
„sinni“ Vínarfílharmóníu og Fíl-
harmónúhljómsveitin fylgir „sín-
um“ stjómanda yfír á nýja árið
1987. En hver sem er við stjómina
er óhætt að bóka það að varla á
heimurinn vöi á glæsilegri hljóm-
leikum til að fagna hveiju nýju ári.
(E.Pá. tók saman)
Víð þurfum heilbrigð
bein til að dansa.
Munum þvi eftir
kalkinu í mjölkinni.
Með líkamanum skapar dansarinn listaverk. Með líkamanum tjáir hann
hryggð, kátínu, reiði, stolt, hatur - allt tilfinningasvið mannsins.
Heilbrigður og þrautþjálfaður líkami er dansaranum jafn mikil nauðsyn
og röddin er söngvaranum.
Eins og aðrir íslenskir dansarar í fremstu röð hugsarÁsdís Magnúsdóttir
vel um líkama sinn. Hún æfir mikið og gætir þess að borða hollan mat.
Og hún drekkur mikla mjólk.
Úr mjólkinni fáum við kalk, auk fjölda annarra næringarefna, og án kalks
getur líkami okkar ekki verið. Allir verða að neyta kalks, ekki aðeins í
uppvexti á meðan beinin eru að stækka, heldur ævilangt. Án stöðugrar
kalkneyslu þynnast þeinin, ve(ða brothætt og gróa seint eða ekki þegar
þau brotna.
Talið er að um 70% alls kalks sem við fáum komi úr mjólkurmat, enda
er hann lang kalkríkasta fæða sem við neytum að staðaldri.
Drekkum mjólk daglega alla ævi og tryggjum beinunum kalk i hæfilegu
magni!
Um beln, kalk og mjólk
eftlr dr. Jón óttar Ragnarsson
Til þess að bein llkamans vaxi eðlilega i æsku og haldi styrk
sinum á efri árum þurfa þau daglegan skammt af kalki. Mjólkin
er ríkasti kalkgjafi sem völ er á. Líkaminn framleiðir ekki kalk
sjálfur, en verður að treysta á að daglega berist honum nægilegt
magn til að halda eðlilegri likamsstarfsemi gangandi.
99% af kalkinu fer til beina og tanna, hiá bömum og unglingum
til að byggja upp eðlilegan vöxt, híá fullorðnu fólki til að viðhalda
styrknum og hjá ófrlskum konum og brjóstmæðrum til viðhalds
eigin llkama auk vaxtar fóstursins og mjólkurframleiðslu í
brjóstum.
MJÖLKURDAGSNEFND
Mjólk er nýmjólk, léttmjólk og undanrenna.
CT augiýsingaþjönustan/sIa — Mjólk er góð