Morgunblaðið - 10.07.1986, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚLÍ 1986
55
Minning:
Halldór Eiríks-
son, Reyðarfirði
Fæddur 17.janúar 1904
Dáinn 30. júní 1986
Enn á ný er í góðvina hóp höggv-
ið. Með Halldóri Eiríkssyni er
horfinn okkur einn þessara glöggu
og eðlisgreindu alþýðumanna, sem
þekkti hvorki hálfvelgju né hik, í
öllum andsvörum var hann ákeðinn
og skýr, athugasemdir hans um lífið
og tilveruna hittu í mark, hnyttinn
var hann þegar hann vildi við hafa,
sagnaþulur góður með trútt minni
og mikla frásagnarhæfiieika og lék
sér gjaman að ferskeytlum af
fæmi, en flíkaði því aldrei.
Hann var maður harðgerr og
hugnaðist lítt vol né vil, erfið fötlun
um fjölda ára hindraði hann ekki f
að róa til fiskjar, þegar færi gafst
og iðn sína, skósmíðina, stundaði
hann af elju og vandvirkni og vildi
hvers manns götu greiða.
Hann annaðist afgreiðslu á
benzíni og olfuvörum um langt ára-
bil, arðurinn mun hafa verið
hæpinn, en ónæðið þeim mun meira,
því til Halldórs mátti leita jafnt á
nótt sem degi og vel brást hann
við vanda manna, enda eðlislægt
að gera öðrum greiða. Fastmótaðar
skoðanir hans á mönnum og mál-
efnum kunni ég mæta vel að meta,
þó ekki værum við sammála um
allt, hann var í senn sanngjam og
hélt þó sínu striki.
Ungur hreifst hann af kenning-
um jafnaðarstefnunnar og var
jafnaðarmaður í beztu merkingu
þess orðs. Hann fylgdi Alþýðu-
flokknum einiæglega að málum,
trúr meginstefnu, en gat líka gagn-
rýnt það, þegar honum þótt misvís-
un verða um of á áttavita
foringjanna.
Hann vildi sjá alla þá, er samieið
ættu um grundvallaratriði jafnaðar-
stefnunnar í einni öflugri fylkinugu,
sem verið gæti íhaldi og afturhaldi
öllu verðugt mótvægi. Oft furðaði
hann sig á því, að slíkt skyldi ekki
takast hér eins og víða annars stað-
ar og um það skiptumst við oft á
skoðunum, en aldrei kastaðist illa
í kekki. Vissulega hafði hann oft
mikið til síns máls, hafði enda víðan
sjónhring, setti hlutina í rétt sam-
hengi og kom mér oftlega á óvart,
en hann var býsna víðlesinn og
samfara skarpri dómgreind gerði
það hann víðsýnni en gengur og
gerist.
Ég kynntist honum bezt nokkrar
vetrarvikur á Reykjalundi fyrir sjö
ámm, þegar hann átti við mig tal
daglega og fór oft á kostum í frá-
sögn og sannaði mér ærið yfir-
gripsmikla innsýn í ýmis málefni.
Ekki þótti mér síðra að kynnast
vænum vísnasjóði hans, en úr hopn-
um jós hann ótæpilega og oftlega
fylgdi vei gerðri vísu hógvær at-
hugasemd um, að ekki vissi hann
nú um höfund hennar þessarar —
en brosti við.
Lífsreynsla hans var ærin, allt
ftá harðsóttum róðrum æskudaga,
áfaJlinu mikla og örðugri baráttu æ
síðan við þungbæra fötlun og
margvíslega bögun og óþægindi af
henni, en ævinlega var horft fram
og áfram siglt lífsknerrinum af ein-
urð og tápi þess, sem aldrei gefst
upp, heldur herðist við hveija raun.
Halldór var vinur vina sinna og
í handtaki hans, hlýju og þéttu, var
mikil einlægni og vinátta fólgin.
Þess alls er nú ágætt að minnast.
Halldór fæddist á Eskifirði 17.
janúar 1904 og voru foreldrar hans
hjónin Guðný Halldórsdóttir frá
Haugum í Skriðdal og Eiríkur Daní-
elsson frá Eskifirði.
Hann ólst upp á Eskifirði og víðar
fór snemma að stunda sjóinn, en
það var einmitt á vertíð í Eyjum,
sem hann varð fyrir því slysi, sem
hann bar menjar um æ síðan. Þá
var það að hann réðist í skósmíða-
nám í Reykjavík, en þar bjó hann
um árabil eða þar til hann fluttist
að Krossanesi við Reyðarfjörð, en
þar var hann í fímm ár.
Árið 1945 flyzt hann svo inn á
Reyðarfjörð og stundaði þar iðn
sína ásamt fleiru og átti þar heima
til hinztu stundar.
Eftirlifandi eiginkona hans er
Kristín Guðnadóttir, nú á Elliheimil-
inu í Neskaupstað. Kristín var á
árum áður atorkukona, glaðsinna
og hress, greiðvikin og viðræðugóð.
Einkadóttir þeirra hjóna, Guðný,
er gift kona á Akureyri, mesta
myndarkona. Afabömin áttu oft
dtjúga dvöl á Reyðarfirði og voru
sannir ljósgeislar í lífi þeirra hjóna.
Fleiri verða þær ekki vísumar frá
honum Halldóri, ekki eigum við
oftar tal um ráðgátur og rök mann-
lífsins. Hollt var að hafa af Halldóri
kynni, njóta samfylgdar hins ein-
læga og sanna alþýðumanns, sem
var mörgum sér lærðari svo miklu
fremri.
Ég kveð hann með þökk nú þeg-
ar hinzta báran hefur brotnað.
Helgi Seljan
Ulfar Hinreks-
- Minning
son
Úlfar Hinreksson, verkstjóri á
Álafossi, varð bráðkvaddur á heim-
ili sínu fímmtudaginn 3. júlí sl.,
aðeins fimmtugur að aldri.
Ferill þessa manns er um ýmis-
legt sérstæður, en hann var einn í
hópi þeirra íjóðverja sem komu til
íslands til landbúnaðarstarfa eftir
stríðið. Nokkuð af þessu fólki sneri
heim, en margt af því settist að og
gerðust góðir íslendingar. Wolf-
gang Meyer var einn af þeim sem
gerðist íslenskur ríkisborgari og tók
sér íslenskt nafn.
Úlfar fæddist 1. maí 1931 í
Liibeck í Þýskalandi og var næst-
yngstur sjö systkina, ólst þar upp
með foreldrum sínum og lauk skóla-
göngu sinni 1945. Lífsbaráttan var
hörð og miskunnarlaus í stríðslokin
í Þýskalandi, og þegar sá möguleiki
opnaðist að komast úr landi með
von um betra líf gaf hannsig fram
og kom til íslands 8. júní 1949, þá
nýlega orðinn 18 ára. Volli hóf störf
á Reykjum í Mosfellssveit eftir kom-
una og starfaði þar í eitt ár, kom
sér ágætlega og varð fljótlega góð-
ur starfsmaður, enda þótt hann
væri ekki vanur sveitastörfum.
Þessi ungi piltur var illa á sig kom-
inn í byijun, en náði sér fljótt á
strik og samlagaðist umhverfinu
og fólkinu.
Eftir árs vist að Reykjum réðst
hann að Álafossi og starfaði þar til
dauðadags. Hann kvæntist þann
8. desember 1953 Jóhönnu Arthúrs-
dóttur, en hún var einnig í hópnum
sem kom til íslands 1949 og bjuggu
þau alla tíð í Mosfellssveitinni. Þau
eignuðust eina dóttur, Reginu, en
hún er gift og á þijú böm.
Úlfar var viðmótsgóður og lipur-
menni, enda mjög vinsæll og
eignaðist marga góða vini, sem nú
kveðja hann á annað tilverustig.
Við vinir og kunningjar vottum
dóttur hans og eiginkonu samúðar-
kveðjur, en Jóhanna liggur veik í
sjúkrahúsi og hefur ekki heilsu til
að fylgja manni sínum til grafar.
Blessuð sé minning hans.
Kunningi
NÝTT SÍMANÚMER
68-11 -OO
Augýsingar 22480
Afgreiðsla 83033
Dagbókog minningargreinar 691270
Erlendar áskriftir 691271
Erlendarfréttir 691272
Fréttastjórar 691273
Gjaldkeri 691274
Hönnunardeild 691275
Innlendarfréttir 691276
íþróttafréttir 691277
Ljósmyndadeild 691278
Prentsmiðja 691279
Simsvari eftir lokun skiptiborðs ....... 691280
Tæknideild 691281
Velvakandi (kl. 11 — 12) 691282
Verkstjórariblaðaafgreiðslu 691283
Viðskiptafréttir 691284
ÞESSI böm efndu til hlutaveltu til ágóða fyrir Rauða Kross ís-
lands. Krakkarnir söfnuðu 530 krónum. Þau heita: Rósa Bjarnadóttir,
Eva Dögg Benediktsdóttir, Ragnheiður Bjarnadóttir, Rakel Björk
Benediktsdóttir og Davið Bergþór Sverrisson. Á myndina vantar
Tinnu Ómarsdóttur sem farin var í sveit er myndin var tekin.
FYRIR nokkru var Skjóli afhent peningaupphæð, rúmlega 1.000
krónur, sem var ágóði af hlutaveltu, sem þessir strákar efndu til.
Þeir heita Róbert, Jens og Sigurður.
ÞESSIR krakkar efndu til hlutaveltu til ágóða fyrir Biindrabóka-
safn íslands að Torfufelli 27, í Breiðholtshverfi. Þar söfnuðu þau
rúmlega 2.000 krónum. Krakkarair heita Þórhildur Rún Guðmunds-
dóttir, Stella Ingibjörg Sverrisdóttir, Kolbrún Ágústa Guðnadóttir
og Sigurður Grétar Ágústsson.
FYRIR nokkru efndu þessir krakkar til hlutaveltu til ágóða fyrir
Rauða Kross íslands. Þau heita Guðgeir Sverrir Kristmundsson,
Valdís Fjölnisdóttir og Elisabet Áraadóttir. Þau söfnuðu 780 krónum
til RKÍ.