Morgunblaðið - 02.08.1986, Blaðsíða 16

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 2. ÁGÚST 1986
16
Greinarhöfundur (t.h.) ásamt nokkrum gestum í vorgarðaskoðun
GÍ 27. maí 1985. Yfir höfði þeirra skartar NELLY MOSER í
allri sinni dýrð.
CLEMATIS
drottning klifurplantnanna
BLÓM
VIKUNNAR
14
Umsjón:
Ágústa Björnsdóttir
Clematis, eða bergsóleyjar, eru
allaigengar plöntur í nágranna-
löndum okkar, af sóleyjarætt.
Sumar þeirra eru fyllilega harð-
gerar og þrífast hér ágætlega,
t.d. Clematis tangutica (bjarma-
sóley) og fleiri villtar tegundir,
en aðrar eru viðkvæmari og dafna
þess vegna betur í köldum gler-
skálum, svo sem ýmis
stórblómstrandi afbrigði. Frá einu
slíku — Nelly Moser að nafni —
sem undirritaður hefur átt í köld-
um garðskála sínum, verður nú
vikið örfáum orðum að. Bergsóley
þessi var gróðursett í skálanum
fyrir sex árum í alldjúpt moldar-
beð, sem í raun er hluti af sjálfum
garðinum. Hún virðist una hag
sínum býsna vel þama, enda dafn-
að og blómstrað með ólíkindum
öll árin. Hún stendur nokkuð mið-
svæðis nálægt stórum opnanleg-
um draghurðum. Grannvaxnir
stofnar hennar teygja sig fyrst
upp í ca. 2 metra hæð, en þaðan
Iiggja greinar hennar eftir
strengdum snúrum í tvær áttir.
Blómaklasar plöntunnar veltast
þar um í allri sinni dýrð í litum,
sem erfitt er að skilgreina, eða í
ljósum dauf-rauðbláum lit, með
bláleitum nokkuð breiðum strik-
um eftir miðju hvers krónublaðs,
en þau eru 6—8 á hveiju blómi.
Hirðing þessarar plöntu hefst
með því, að upp úr áramótum
byijar allsheijar snyrting, sem er
fólgin í því að fjarlægja gömul
blöð, klippa hana, eða réttara sagt
grisja hina alltof mörgu sprota
og velja þá bestu til framræktun-
ar, en ætíð verður að hafa í huga
að þessi tegund bergsóleyja
blómstrar á fyrra árs sprotum.
Lifnun byijar síðan í febrúar/
mars og í fullan blóma er Nelly
Moser vanalega komin í maí en
sú blómgun endist að jafnaði í tvo
mánuði. Eftir það er húsbóndi
hennar vanur af afknúppa hana,
þ.e. flarlægja alla fræpúðana svo
að hún eyði ekki allt of miklu af
lífskrafti sínum í fræsetningu.
Eftir svo sem 4—6 vikna hlé fer
hún að setja sig í stellingar á ný
og eftir það má sjá stijáling af
blómum á henni langt fram á
haust. Bæði í upphafi vaxtartíma-
bilsins og eftir miðsumarshvfldina
er henni hyglað ríkulega hvað
vatn og áburð snertir. Vatn á
vaxtartíma sýnist vera mjög mik-
ilvægt ekki síst þegar heitt er, sem
eðlilega verður oft í slíkum garð-
skálum. Óþrif, svo sem blaðlýs
og aðrir kvillar, hafa ekki sótt á
Nelly Moser, sem teljast verður
mikill kostur þegar um garðskála-
plöntu er að ræða. Að endingu
má geta þess, að bergsóley þessi
er nokkuð stórvaxin og fer þess-
vegna tiltölulega best um hana í
rúmum skálum þar sem hátt er
til lofts.
Þórhallur Jónsson
n
„Fólk notar föt til að undir-
strika tilfinningar sínar“
- segir Bryndís Hilmarsdóttir í Flónni
BRYNDÍS Halldórsdóttir starfar sem afgreiðsludama í fataverslun-
inni Flónni, Vesturgötu 4. Hún hóf störf fyrir réttum tveimur árum.
Síðan fór hún til Svíþjóðar þar sem sett var á laggimar eins konar
útibú frá Flónni.
Aðspurð þvemig henni hefði
líkað í Svíþjóð svaraði hún að hún
hefði kunnað vel við sig þar. „Svíar
eru samt íhaldssamari í ídæðaburði
en íslendingar. Svíamir fara svo
mikið eftir tískunni og vilja alls
ekki vera öðm vísi en íjöldinn. ís-
lendingar þora að prófa nýja hluti
og ganga í öðru vísi föturn," sagði
Bryndís.
— Hvað starfaðirðu við áður en
þú fórst að vinna í Flónni?
„Ég hef unnið mikið við af-
greiðslustörf. Pabbi var kaupmaður
og ég vann annað slagið hjá honum
í búðinni allt frá 10 ára aldri. Svo
hef ég afgreitt í Stuðbúðinni og
fleiri verslunum. Ég hef meira að
segja selt blóm á aðaltorgi Stokk-
hólms, afgreitt á bar og í kjötvöm-
verslun þannig að ég hef prófað
eitt og annað á þessu sviði."
— Þurfa afgreiðslumenn ekki að
vera mannglöggir?
„Jú, því er ekki að neita að hér
koma allar tegundir af fólki og
maður þarf helst að geta gert sér
grein fyrir eiginleikum' og óskum
hvers og eins. Við fyrsta „góðan
daginn" sér maður oft hvemig fólk-
ið er að upplagi, hvort maður á að
draga sig í hlé og láta viðskiptavin-
ina um valið eða láta gamminn
geysa og tína fram allar spjarir í
búðinni."
— Em íslendingar nýjunga-
gjamir í klæðaburði?
„Miðað við Svía em þeir það.
Þegar ég seldi blóm í Stokkhólmi
í vetur var allt fullt af fólki, milljón
manns gekk fram hjá manni dag
hvem en af þeim vom aðeins einn
eða tveir sem maður sneri sér við
til að horfa á, allir hinir vom ósköp
venjulegir. Margir íslendingar fara
„sínar eigin leiðir" í klæðaburði,
kaupa ekki endilega nákvæmlega
það sem er stillt út í búðargluggann
heldur máta og reyna fyrir sér þar
til þeir finna réttu lausnina. Þeir
em kröfuharðir í viðskiptum miðað
við útlendinga og vilja fá vandaða
vöm.
Mér finnst hér vera ákveðin lag-
skipting á fatavali kaupenda ef svo
mætti komast að orði. Strákar sem
nú em um tvítugt þora að ganga
í föturn sem em fyrir utan hið hefð-
bundna mynstur, nokkuð sem
kynbræður þeirra fyrir 10 ámm
hefðu ekki getað fengið af sér.
Fólk á þessum aldri er einnig fijáls-
legra að öllu öðm leyti en það var
fyrir 10 ámm, það er opnara og
mýkra. Þá finnst mér karlremba
ekki eins áberandi hjá strákum nú
eins og áður.
Fólk er líka farið að klæða sig
eftir lundarfari sínu. Notar fötin til
að tjá líðan sína og tilfinningar. Það
er alls ekki út í hött því mismun-
andi fatnaður getur undirstrikað
viss karaktereinkenni. Það er til að
mynda allt öðm vísi að vera í bað-
mullarfötum en leðurgalla frá toppi
til táar.“
— Er einhver ein ákveðin lína
ríkjandi í fatavali um þessar mund-
ir?
„Ég held ég geti ekki sagt það.
Nú em margar stefnur í gangi og
ekki að sjá að nein ein standi upp
úr. Mér finnst það mjög jákvætt.
Mér leiðist þegar allir em eins.“
— Hvað er það við starfið sem
heillar þig?
„Mér finnst gaman að prófa eitt-
hvað nýtt, það er leiðigjamt ef
dagamir em hver öðmm líkir. Helst
vil ég að eitthvað sérstakt gerist á
degi hveijum. Að því leyti kann ég
vel við þetta starf, maður getur
bókað að eitthvað nýtt og óvenju-
legt muni gerast þegar maður
mætir í vinnuna á hverjum degi.“
Fer að veiða í Hörgsá
Soffía Jóhannsdóttir, starfsmaður Amaro á Akureyri.
- segir Soffía Jóhanns-
dóttir í Amaro
„VIÐ hjónin ætlum í veiði í Hörgá
í Oxnadal á sunnudag og mánu-
dag,“ sagði Soffía Jóhannsdóttir,
starfsmaður Amaro á Akureyri,
í samtali við blaðamann. „Við
förum að veiða á hveiju sumri
og oft í Hörgá. Þar veiðist silung-
ur aðallega, en stundum fæst
lax.“
Soffía sagði að undanfarin ár
hefðu þau hjón verið mjög heppin
með veður. „Ég geymi alltaf
stærstu bleikjumar til jóla og set
þær þá í hlaup. Þetta er mikið góð-
gæti og er liður í okkar jólahaldi.
Við sóttum útihátíðir á meðan
bömin vom ung, en nú orðið emm
við lítið fyrir slíkar hátíðir og fömm
gjaman á rólega staði og jafnvel
með bömum og bamabömum. Ann-
ars eru öræfin efst á óskalistanum
nú. Ég hef ferðast töluvert til út-
landa, t.d. höfum við farið til Noregs
fjórum sinnum, Kanada og Banda-
ríkjanna, en það er af nógu að taka
á Islandi. Ég hef farið suður Kjöl
og að Herðubreið og dreymir mig
um fleiri öræfaferðir."
Soffía sagðist ekki ráðgera utan-
landsferð í sumar, en færi líklega
til Danmerkur nk. vor þar sem hún
hefði fyrir stuttu unnið utanlands-
ferð þangað í happdrætti SÁÁ. Hún
sagðist vera að byrja í sumarfríi
nú um verslunarmannahelgina og
ætti frí fram f september þar sem
starfsaldur hennar væri nú orðinn
langur — eða alls 22 ár f búsáhalda-
deild Amaro.
....ekki missa of
ÖRKIN/SlA