Morgunblaðið - 16.04.1987, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. APRÍL 1987
31
Morgunblaðið/Þorkell
Kristín Harðardóttir og Þráinn Jóhannsson ganga um borð í vél
Arnarflugs, fyrst farþega úr Leifsstöð.
Fillipus Pétursson ætlar að fylla Guðriður Hauksdóttir starfsmað-
Leifsstöð erlendum ferðamönn- ur Fríhafnarinnar.
um að eigin sögn.
tilefni af vígslunni.
„Þetta er sannarlega ánægjuleg
og óvænt upplifun," sagði Kristján
við blaðamann Morgunblaðsins.
„Eg fór af landi brott á miðvikudag-
inn var og bjóst satt að segja ekki
við að búið væri að opna nýju flug-
stöðina."
Um borð í vélinni voru 134 far-
þegar, hélt 121 áfram austur um
haf til Luxemborgar en 13 höfðu
viðdvöl hér á landi.
Starfsemi enn í gömlu
flugstöðinni
í „gömlu flugstöðinn" var að
vonum tómlegt um að lítast í gær-
morgun. Landsbankaútibúið var þó
opið og tollverðir gættu þess að
óviðkomandi færu ekki inn í far-
þegasal. Vörur voru í hillum
fríhafnar og verslunar íslensks
markaðar og í veitingasölunni var
enn matur í hillum. Þessi bygging
verður í umsjá íslendinga enn um
sinn. Skrifstofur Flugleiða og flug-
vallarstjóra á efri hæð þarf að nota
þar til húsnæðið í Leifsstöð verður
til reiðu. Einnig verður notast við
flugeldhúsið í gömlu stöðinni þar
til byggingin við hlið Leifsstöðvar
er fullbúin. Stefnt er að því að
flytja þessa starfsemi úr stöðinni í
sumar og mun bandaríski herinn
þá fá afnot af henni.
Hjálparstarfið á
hug minn allan
- segir nýráðinn framkvæmdastjóri Hjálparstofnunar kirkjunnar
NÝRÁÐINN framkvæmdastjóri
Hjálparstofnunar Kirkjunnar,
Sigríður Guðmundsdóttir hjúkrun-
arfræðingur, starfaði við neyðar-
og þróunaraðstoð á vegum Rauða
Krossins í Thailandi, Sómalíu, Súd-
an og Eþíópíu á árunum
1981-1986. Þar kynntist hún af
eigin raun aðbúnaði flóttafólks og
neyð þeirra er búa við hungur og
þurrka. „Víst var þetta erfið
ákvörðun að setjast i þennan stól.
En hjálparstarfið á hug minn allan
og þar tel ég mig geta samræmt
starf og áhugamál," sagði Sigríður
í samtali við blaðamann á föstu-
dag, en hún tók formlega við
starfinu tveimur dögum áður.
Hjálparstofnun er nú að hefja störf
að nýju eftir gagngera uppstokkun.
Fyrsta verk Sigríðar er að gangast
fýrir söfnun um páskana til þess að
afla fjár til byggingar munaðarleys-
ingjahælis í Eþíópíu. Þessu verkefni
var hrint af stokkunum fyrir tveimur
árum og tók stofnunin á sig skuld-
bindingar sem brýnt er að standa
við. Öllum undirbúningi byggingar
hælisins er lokið. Að öllu jöfnu ættu
framkvæmdir að geta hafist innan
tveggja mánaða. Á hælinu verður
hægt að hýsa og hjúkra 250 börnum
en fullbúið kostar það rúmar níu
milljónir króna.
„Við förum hægt og hljóðlega af
stað. Það er mikið verk fyrir höndum
að vinna nafni Hjálparstofnunar
traust meðal þjóðarinnar að nýju, en
ég er sannfærð um að það takist,"
sagði Sigríður. „Við munum eiga
samstarf við presta um land allt.
Þeir taka við söfnunarfé í dimbilviku
og um páskahelgina en í nokkrum
sóknum ætla fermingarböm að
ganga í hús. Þá er hægt að koma
framlögum til skila um gíróreikning
stofnunarinnar í öllum bönkum."
Fyrstu afskipti sín af hjálparstarfi
taldi Sigríður hafa ráðist af tilviljun.
„Eftir að ég lauk námi hélt ég til
Svíþjóðar og starfaði þar í þijú ár.
Við komuna heim tók við
óánægjutímabil, eins og oft vill verða
þegar maður kemur til íslands eftir
langa útiveru. Það var faðir minn sem
benti mér á auglýsingu Rauða Kross-
ins þar sem falast var eftir hjúkruna-
rfræðingum til hjálparstarfa. Ég
svaraði henni en var sett á biðlista.
Það var ekki fyrr en mörgum mánuð-
um seinna að haft var samband við
mig og fjórum dögum síðar var ég á
Sigríður Guðmundsdóttir fram-
kvæmdastjóri Hjálparstofnunar
Kirkjunnar var við hjálparstörf
í Eþíópíu fyrir þremur árum.
Barnið sem hún stumrar yfir á
myndinni var aðframkomið af
næringarskorit og sjúkdómum.
Lést það skömmu eftir að mynd-
in var tekin.
leiðinni til Thailands þar sem ég starf-
aði í þijá mánuði í búðum flótta-
manna frá Kamputseu."
Fyrstu kynni Sigríðar af Afríku
voru þegar hún var send til starfa í
flóttamannabúðum í Ogadeneyði-
mörkinni nálægt landamærum
Sómalíu og Eþíópíu. Hún dvaldist þar
í hálft ár en gerði þá tveggja ára hlé
á hjálparstarfi. Á árinu 1984 starfaði
Sigríður í rúmt ár í Eþíópíu, og á
síðsta ári var hún við hjálparstörf í
Súdan.
Aðspurð sagðist Sigríður vera
þeirrar gæfu aðnjótandi að hafa séð
árangur af hjálparstarfinu. „Við-
brigðin geta verið ótrúleg, þegar
aðstoðin berst. Eftir skamman tíma
eru böm sem áður voru sinnulaus og
veikburða farin að leika sér, en mæð-
ur þeirra að snyrta sig og byggja upp
fjölskyldulíf að nýju,“ sagði Sigríður.
„Þótt fjölmiðlar hafí beint sjónum
manna að neyðarástandi í þessum
heimshluta með ógnvekjandi mynd-
um, þá sakna ég þess oft að ekki sé
gerð grein fyrir daglegu lífi fjöl-
skyldna sem hafa nóg að bíta og
brenna. Lífið í Eþíópíu hefur líka
sínar fallegu hliðar," benti hún á.
„Þörfín fyrir neyðarhjálp hefur til
allrar hamingju minnkað á undanf-
ömum missimm og eftirspumin eftir
starfsliði að sama skapi. Hjálpar-
stofnunum hefur fjölgað, aðstoð berst
því fyrr og vegna betra skipulags og
þekkingar er von til þess að við getum
í framtíðinni, bægt frá þessum ægi-
legu hörmungum sem gengið hafa
yfir Afríku með reglulegu millibili,"
sagði Sigríður.
Á meðan á samtalinu stóð bankaði
formaður sóknarnefndar í einu borg-
arhverfanna upp á og afhenti umslag
með ótilgreindi fjárupphæð. Fylgdi
sú skýring að á fundi nefndarinnar
kvöldið áður hefði verið ákveðið að
láta eitthvað af hendi rakna í tilefni
þess að Hjálparstofnun væri að byrja
störf að nýju. „Það er ótrúlegt hversu
mikið berst inn á gíróreikning okkar
og eftir öðmm leiðum, þótt ástandið
hafí verið svona undanfama mán-
uði,“ sagði Sigríður.
„Við ætlum að fara af stað með
páskasöfnunina og setjast síðan niður
og ræða málin betur. Það er ljóst að
brýnasta verkefnið er að koma fjár-
málunum á réttan kjöl og til þess
þarf að selja húsið að Engihlíð 9 eins
fljótt og auðið er,“ sagði Sigríður
þegar talinu var vikið að því sem
væri framundan í starfi Hjálparstofn-
unar.
Hún mun verða eini starfsmaður
stofnunarinnar til að byija með en
taldi víst að nauðsynlegt yrði að ráða
eina manneskju sér til aðstoðar. „Ég
er enn að átta mig á hlutunum og á
eftir að lesa mig í gegnum ósköpin
öll af skjölum til þess að hafa betri
yflrsýn yfir starfsemina," sagði
Sigríður. „Eftir páska byija ég vænt-
anlega á því að gera áætlun um
starfsemi Hjálparstofnunar á árinu,
sem lögð verður fyrir stjómina og
þarf að hljóta samþykki hennar.“
Hnúfubak
ekki rekið
á land í all-
mörg ár
Vísindamenn
rannsaka hræið
MENN úr hvalrannsóknahópi
Hafrannsóknastofnunar fóru í
gærmorgun vestur að Görðum
í Staðarsveit á Snæfellsnesi til
að rannsaka hnúfubakshræið
sem þar rak á land í fyrradag.
Jóhann Sigurjónsson sjávarlíf-
fræðingur sagði að þetta væri
kærkomið tækifæri til að safna
upplýsingum um hnúfubak, þar
sem þessi tegund hefði ekki
verið veidd hér við land i meira
en þrjá áratugi og ræki sjaldan
á land. Sagðist hann ekki muna
eftir að hnúfubak hefði rekið
á land undanfarin 10 til 15 ár,
að minnsta kosti.
Jóhann sagði að Hafrannsókna-
stofnun vildi fá fréttir af hvalrek-
Hnúfubakshræið í fjörunni við Garða á Snæfellsnesi. Morgunbiaðia/Bjöm Guðmundsson
Morgunblaðið/Bjöm Guðmundsson
Símon Sigurmonsson bóndi í Görðum, sem fyrst- Séð framan á hvalshræið. Símon í Görðum held-
ur sá hvalinn, heldur í netadræsu sem vafin er ur í skíðin.
um sporð hvalsins.
um til að geta gert sínar sagði að þeir tækju sýni úr hvaln- mældu hann og rannsökuðu á
rannsóknir á dýrunum. Hann um sem rak á land á Snæfellsnesi, sama hátt og þeir rannsökuðu

veidda hvali sem komið væri með
í hvalstöðina í Hvalfirði. Hann
sagði að allar upplýsingar sem
hægt væri að safna um hnúfubak
væru áhugaverðar vegna þess
hvað vísindamenn hefðu sjaldan
tækifæri til að rannsaka hann.
Hnúfubakurinn á Snæfellsnesi
er um 11 metrar að lengd, sam-
kvæmt upplýsingum Símons
Sigurmonssonar bónda í Görðum,
en algengt er að hvalir af þessari
tegund verði 14 metrar, að sögn
Jóhanns Siguijónssonar. Er
hnúfubakur almennt á milli san-
dreyðar og langreyðar að stærð,
svo notuð sé viðmiðun við þá hvali
sem veiddir eru hér við land.