Morgunblaðið - 28.05.1987, Síða 66

T8CI 1AM .8S aUOAOUTMMTí .QIQAJðVíUOHOM
66 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. MAÍ 1987
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og iangamma,
GUÐRÚN ANDREA EINARSDÓTTIR,
Bogahlíð 8, Reykjavík,
andaðist í Landspítalanum 26. maí.
Sólveig Clausen,
Finnur Hermannsson,
Kristján Hermannsson,
Óskar Hermannsson, Sjöfn Kristjánsdóttir,
Stella Raatz, Harold L. Raatz,
Björgvin Hermannsson, Annetta Hermansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
ÞÓRÐUR HALLDÓRSSON,
Laugarholti,
Nautahreppi,
andaðist 26. maí.
Helga Jónsdóttir, börn, tengda-
börn, barnabörn og barnabarna
börn.
t
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
FRIÐBERG GUÐMUNDSSON,
Selvogsgötu 19,
Hafnarfirði,
lóst í Borgarspítalanum 22. maí sl.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni i Hafnarfirði föstudaginn 29. maí
kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlega bent á Hjartavernd.
Sigurbjörg Gísladóttir,
Margrét Friðbergsdóttir, Bergþór Halldórsson,
Högni Bergþórsson,
Sigurbjörg H. Bergþórsdóttir, Halldóra Bergþórsdóttir.
t
STEINUNN SIGURBJÖRNSDÓTTIR
frá Grfmsey
lézt í Landakotsspítala föstudaginn 22. maí 1987.
Jarðsett verður frá Miðgarðakirkju í Grímsey föstudaginn 29. maí
kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Sundlaugarsjóð Grímseyjar.
Hafliði Guömundsson,
Stefán Friðfinnsson.
Vinkona mín, t MARÍA RIIS, sjúkraþjáifi, Skoweje 119, Charlottenlund,
lést 25. maí. Soffía Steinbach.
t
Sonur minn og bróðir okkar,
GEIR GUÐBRANDSSON
frá Siglufirði,
lóst í Borgarspítalanum 8. maí. Jarðarförin hefur farið fram.
Ásgerður ísaksdóttir
og systkini.
t
Eiginmaður minn,
BENEDIKT BENEDIKTSSON,
lést aöfaranótt 27. maí.
Anna Jónsdóttir.
t
Faöir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐNI Á. ÞÓRARINSSON,
Miðvangi 41, Hafnarfiröi,
verður jarðsunginn fró Garðakirkju laugardaginn 30. maí kl. 10.30.
Ólöf Guðnadóttir, Benedikt Björnsson,
Viðar Guðnason, Guðrfður Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
Foreldraminning:
Stefanía Sigmjónsdóttir og
Jóhann Jónsson, Fornahvammi
Mig, Sigríði Jóhannsdóttur, lang-
ar að minnast foreldra minna með
nokkrum orðum. Móðir mín, Stef-
anía Sigutjónsdóttir, var fædd á
Fallandastöðum í Hrútafírði 15.
maí 1898 og hefði því orðið 91 árs
þann dag. Faðir minn, Jóhann Jóns-
son, var fæddur á Valbjamarvöllum
í Borgarhreppi í Borgarfirði 29.
janúar 1887 og hefði því átt aldar-
afmæli í vetur. En þar sem ég af
óviðráðanlegum ástæðum gat ekki
minnst hans á aldarafmælinu nota
ég nú fæðingardag móður minnar
til að punkta niður fáein þankabrot
frá löngu liðnum tíma sem aldrei
kemur til baka.
Mörg ein skýrist mynd sem svaf
í muna hulin skugga
er strýk ég móðu áranna af
eigin sálargiugga.
Þau hófu búskap og veitinga-
rekstur í Fomahvammi og stunduðu
hvort tveggja í 25 ár samfleytt ofr
þar emm við fædd systkinin. Auk
þess að vera bóndi og veitingamað-
ur stundaði faðir minn einnig
póstferðir fyrir Jón í Galtarholti,
frænda sinn, að vetrinum — bæði
sem fullmektur og eins sem fylgdar-
maður. Var hann lengi í Galtarholti
hjá Jóni áður en að hann hóf eigin
búskap. Faðir minn var annálaður
dugnaðar- og þrekmaður enda eng-
um aukvisa ætlandi ferðir að
vetrarlagi með fjölda flutningshesta
og oft á tíðum fólk, sem fékk að
vera póstinum samferða því í þá
daga vom flestar ár óbrúaðar og
lélegur og enginn vegur utan troðn-
ingar eftir fætur manna og dýra
yfir Holtavörðuheiði. Stórhríðir og
frosthörkur grönduðu þá mörgum
mönnum og skepnum sem þama
áttu leið um. En þátt úr sögu föður
míns má finna í sögu landpóstanna
í viðauka við þátt Jóns í Galtarholti.
Að þessu máli athuguðu gefur
augaleið hversu stór þáttur móður
minnar var bæði í bú- og gistihús-
rekstrinum, fáliðuð í bænum.
Hvenær hún svaf og vakti veit ég
ekki, en eitt er víst að engum var
úthýst, móti öllum tekið jafnt bæði
háum sem lágum og ekki spurt um
greiðslugetu heldur Guð lofaður
fyrir að fólkið skyldi hafa náð til
byggða heilu og höldnu þegar ofsa-
veður geisuðu. Sumir þessa ferða-
langa vom gangandi því þá var
venja að vermenn gengu suður þeg-
ar þeir fóm á vertíð. Móðir mín
hlynnti bæði að mönnum og skepn-
um. Ef hross vom með sá hún um
að þau fengju bæði hús og hey, af
fólkinu dró hún vosklæði, veitti mat
og rúm. En sjálf vakti hún við að
kynda eldavélina til að þurrka föt
og sokkaplögg gestanna svo þau
yrðu þurr og hlý þegar þeir byggj-
ust til ferðar á ný. Þá var ekkert
rafmagn, aðeins kolavél og olíuljós.
Já, blessuð mamma mín, sem
Sonur og tengdadóttir boða til jaröarfarar
ÞÓRÐAR STURLAUGSSONAR
fyrrverandi stórkaupmanns
föstudaginn 29. maí nk. frá Dómkirkjunni kl. 13.30.
Ólafur Sturla, Margrót Gísladóttir
og börn.
Móðirokkar, tengdamóðir, amma, langamma og langalangamma,
KRISTBJÖRG TORFADÓTTIR,
Rauðarárstfg 7,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 29. maí kl.
15.00. Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeir sem vilja minnast
hennar láti líknarfélög njóta þess.
Baldur H. Aspar, Þóra Guðnadóttir,
Jón E. Aspar, Margrót Oddsdóttir,
Kristfn Aspar, Jón Magnússon,
Anna Aspar, Bernódus Ólafsson,
Guörún Aspar, Jóhann Kristlnsson,
Auður Aspar,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
sér að mætti mest prýða borgina
frá siðferðilegu sjónarmiði séð. Já,
það er svo misjafnt sem mennimir
hafast að, segir Tómas Guðmunds-
son í kvæði sínu „Hótel jörð“. Nú
er þessi bygging komin vel á veg.
Margir hafa stutt félagið bæði með
vinnu og fjárframlögum. Þar hefur
verið vel haldið á íjármunum og
félagsmenn hafa stutt félagið með
ráðum og dáð. Nú vona ég að fé-
lagsmenn standi fast saman að láta
draum Svanlaugar rætast um Katt-
holt sem fyrst. Það er verðug
minning um starf þeirra hjóna. Já,
hann Gunnar Pétursson. Guð styrki
hann í þungri sorg efri ára.
Blessuð veri minning Svanlaugar
Löve.
vann öll sín störf af fómfysi og
kærleika en ekki af von um fé og
frægð heldur af gnægtum síns göf-
uga hjarta. Já, hún var hetja og
margar aðrar bændakonur, sem
gegndu svipuðum hlutverkum á
þessum tíma án spurningar um
endurgjald. Þetta tekst aðeins hetj-
um og nú eru þær allar horfnar
eins og gömlu bæimir sem þær
bjuggu í. Nútímakonunni með
tískueldhúsin og heimilistækin
myndi ekki ganga vel að skilja af-
reksverk þessara horfnu kynsystra
sinna. Ég get ekki betur séð þegar
ég lít til baka, en að hér sé æði
stór afrekskvennahópur, sem
gleymst hefur að geta á spjöldum
sögunnar. Það er verið að skrifa
ótal bækur um embættismenn og
stórbændur, en kvenna þeirra þó
sjaldnast getið, og kannski ekki
nema gott um það að segja. En
hitt fólkið gleymist, sem lagði oft
mesta liðið til að halda lífinu í sam-
ferðamönnunum með greiðasemi og
fómarlund. Þegar ég lít nú yfir
þessi löngu liðnu ár frá því að ég
var barn í Fornahvammi, yfir líf
og störf foreldra minna, bæði í þágu
fjölskyldunnar og ekki síður ann-
arra, get ég ekki annað en verið
stolt af því að vera dóttir þeirra og
þakklát forsjóninni fyrir að hafa
gefið mér slíka foreldra. Minningin
lifir björt og hlý þótt leiðir hafi
skilið því nú eru þau bæði horfin
yfir móðuna miklu og ég efast ekki
um að þau hafi fengið þar laun
verka sinna eins og okkur er kennt
í helgri bók.
Guð blessi minningu þeirra.
F.h. Sigríðar Jóhannsdóttur,
Sigurunn Konráðsdóttir.
Kveðjuorð:
Svanlaug Löve
Hún Svanlaug Löve er látin. Hún
lést þann 30. apríl. Hún stofnaði
Kattavinafélag Islands og var for-
maður þess til hinstu stundar.
Stöðugur var starfsdagur hennar
fyrir félagið. í mörg ár tók hún
þessi dýr heim til sín fyrir borgar-
búa sem af ýmsum ástæðum þurftu
frá að hverfa um lengri eða
skemmri tíma. Hún Svanlaug tók á
þeim mjúku málum sem alltof
margir vilja ekki sinna í dag. Fyrir
félagsins atbeina er nú í byggingu
kattarheimilið, svona hugsaði hún
Sigríður Lárusdóttir