Morgunblaðið - 07.11.1987, Síða 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1987
t
Faðir minn,
STEFÁN GUÐMUNDSSON
frá Eystri-Hól í Landeyjum,
andaðist í Vífilsstaðaspítala fimmtudaginn 5. nóvember.
F.h. aöstandenda.
Jóhanna Stefánsdóttir.
t
Systir mín og móðursystir,
ÞÓRA PÉTURSDÓTTIR,
Hamrahlíð 17
lést á Borgarspitalanum 27. október sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hlnar látnu.
Fyrir hönd vandamanna.
Lilja Pétursdóttir,
Guðmunda Kjartansdóttir.
t
Eiginkona mín, móðir og tengdamóðir,
GUÐBJÖRG LIUA ÁRNADÓTTIR,
sem lést 2. nóvember verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 9. nóvember kl. 15.00.
Jóhannes Björnsson,
Ingólfur Jóhannesson, Þórunn Benný Finnbogadóttir.
t Innilegt þakklæti fyrir samúð og vinarþel, sem okkur var sýnt
vegna andláts HULDU TRYGGVADÓTTUR,
Hörður Þorleifsson, Aragötu 16. Tryggvi Gunnarsson, Skúli G. Tryggvason,
Hjalti Harðarson,
Egill Harðarson, Karitas Jensdóttir,
Kjartan Harðarson, Hulda Kjartansdóttir, Svanhvít Guðmundsdóttir,
Axel Viðar Egilsson,
Pétur Már Egilsson, Hörður Ingi Kjartansson.
t
Þökkum öllum nær og fjær auðsýnda samúð og hlýjan hug við
andlát og jaröarför eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GUÐMUNDÍNU MARGRÉTAR SVEINBJARNARDÓTTUR
frá Suðureyri, Súgandafirði.
Einnig alúðarþakkir til starfsfólks Hrafnistu í Reykjavík fyrir in-
dæla umönnun og hjálp henni til handa.
Þórður Mariasson,
Páll Janus Þóröarson,
Elísabet Þórðardóttir,
Björgvin Þórðarson,
Guðrún Þórðardóttir,
Marías Kristján Þórðarson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Sigrún Þorleifsdóttir,
Guðjón Jónsson,
Jónfna Ásbjarnardóttir,
Óli M. Lúðviksson,
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð við andlát og útför
RAGNARS PÁLSSONAR,
Víðigrund 1,
Sauðárkróki.
Anna Pála Guðmundsdóttir,
Hólmfríður Rögnvaldsdóttir, Dýrleif Árnadóttir,
Leifur Ragnarsson,
Páll Ragnarsson,
Árni Ragnarsson,
Hólmfríður Ragnarsdóttir,
Ólöf Ragnarsdóttir,
Örn Ragnarsson,
Ulfar Ragnarsson,
Svala Guðmundsdóttir,
Margrét Steingrimsdóttir,
Ásdis Hermannsdóttir,
Jón Ingi Guðmundsson,
Pétur Heimisson,
Margrét Aðalsteinsdóttir,
barnabörn og systkini.
t
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐFINNU PÁLSDÓTTUR,
Hornbrekkuvegi 3,
Ólafsfirði.
Helga Magnúsdóttir,
Ásdís Magnúsdóttir, Gottfreð Árnason,
Gunnar Magnússon, Guðrún Hrönn Hilmarsdóttir,
Svavar Berg Magnússon, Anna Maria Sigurgeirsdóttir,
Sigurgeir Magnússon, Katrin Sigurgeirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Friðrik E.
Ólafsfirði
Fæddur 5. september 1913
Dáinn 30. október 1987
I dag verður til moldar borinn
frá Ólafsfjarðarkirkju Friðrik Ellert
Jónsson, skipstjóri og útgerðarmað-
ur frá Ólafsfirði, en hann varð
bráðkvaddur á heimili dóttur sinnar
að kveldi 30. október sl.
Foreldrar hans voru hjónin Guð-
fínna Sigurðardóttir, ljósmóðir frá
Ólafsfírði, og Jón Friðriksson sjó-
maður, ættaður frá Miklabæ í
Skagafírði.
Þegar Friggi, eins og hann var
jafnan nefndur, var 9 ára dó móðir
hans frá fímm ungum bömum. Fjöl-
skyldan leystist þá upp og systur
hans fjórar fóru í fóstur hjá ættingj-
um. Friggi var þá sendur til
frændfólks síns í Skagafírði, hjón-
anna Stefáns Guðmundssonar og
Margrétar Sigtryggsdóttur. Þau
reyndust honum sem bestu foreldr-
ar og minntist hann þeirra ætíð
með þakklæti. Hjá þeim var hann
á vetuma en á sumrin var hann
hjá föður sínum í Ólafsfirði.
Eftir fermingu er hann alfarið
hjá föður sínum og fer þá strax að
róa á trillu með honum. Þar með
var ævistarfið hafíð. Hann var skip-
stjóri á síldar- og vertíðarbátum og
fór á margar vetrarvertíðir, oftast
til Vestmannaeyja og Ólafsvíkur.
Síðar rak hann sína eigin útgerð
með öðmm, nú síðustu árin í félagi
við tengdason sinn, Gunnar Ágústs-
son, á báti þeirra, Sigurði Pálssyni
ÓF 46. Þeir byggðu sitt eigið físk-
verkunarhús og gerðu að sínum
afla sjálfír.
Ungur giftist Friggi frænku
minni, Sölvfnu Jónsdóttur, dóttur
Ólafar Sölvadóttur og Jóns Sveins-
sonar frá Lónkoti í Sléttuhlíð. Þau
bjuggu allan sinn búskap í Ólafs-
fírði og vom þau samhent og
hjónaband þeirra hamingjusamt.
Böm þeirra: em Guðfinna, gift
Gunnari Ágústssyni, búsett í Ólafs-
fírði; Margrét, gift Einari Gestssyni,
búsett í Ólafsfírði; Jón, giftur Jónu
Jónsson
- Minning
Gunnarsdóttur, búsett í Reykjavík;
Hildur, gift Gylfa Ólafssyni, búsett
í Reykjavík; Auður, gift Jóni Guð-
mundssyni, búsett í Ólafsfírði; og
Eygló, sambýlismaður hennar er
Þórður Stefánsson, búsett í Grinda-
vík.
Friggi var fram á síðasta dag
virkur þátttakandi og áhugasamur
um allt sem til framfara gat talist.
Heimabyggð hans var honum afar
kær og hann undi_ sér hvergi til
lengdar nema hér í Ólafsfírði. Hann
var einn af þeim sem trúði á framtíð
Ólafsfjarðar þegar mest á reyndi
og lagði sitt af mörkum með dugn-
aði sínum og trú á framtíð staðarins
til að gera Ólafsfjörð að því sem
hann er í dag.
Áhugamál hans vom mörg. Þjóð-
mál vom honum ofarlega í huga.
Hann hafði ungur mótað sér lífs-
skoðun, sem hann var alla tíð trúr,
en hann var gagnrýninn og hrein-
skilinn og lét skoðanir sínar í ljós
hvort sem mönnum líkað betur eða
verr, oft var það blandað góðlát-
legri stríðni, sem ef til vill var
misskilin af þeim sem þekktu hann
ekki nógu vel. Hann var sjálfum
sér samkvæmur og vildi að menn
væm ábyrgir gerða sinna, hann var
aldrei hlutlaus, hann hafði skoðanir
og tók afstöðu til manna og mál-
efna. Hann var skapmaður og
réttlætistilfínning hans var rík.
Hann var alira manna skemmtileg-
astur, kunni að segja vel frá og
hafði frá mörgu að segja enda hafði
hann óvenju gott minni. Hann las
mikið og hafði yndi af góðum bók-
um. Hann hélt glaðværð sinni og
reisn til síðustu stundar þrátt fyrir
veikindi síðustu árin.
Á sínum yngri ámm var Friggi
virkur þátttakandi í íþróttum unga
fólksins enda var hann vel byggður
og knár. Hann var allt fram á
síðustu stund mikill áhugamaður
um íþróttir, knattspyma var hans
uppáhaldsíþrótt og hann fylgdist
af miklum áhuga með og gladdist
yfir sigurgöngu Leifturs á undan-
Kveðjuorð:
Erla Jónsdóttir,
Neskaupstað
Fædd 22. febrúar 1943
Dáinn 3. september 1987
Ég sat uppi á borði í eldhúsinu
heima í Naustahvammi, Neskaup-
stað, og beið eftir því að heyra
bamsgrát en þetta átti vist að vera
strákur, það var nú ekki eins spenn-
andi. Loksins, sagði ég, hvað, þetta
getur ekki verið drengur sem græt-
ur svona skæram gráti, hugsaði ég.
Og nú kom móðir mín og sagði
okkur að nú væri komin lítil, falleg
stúlka. Síðan fengum við að sjá
nýja fjölskyldumeðliminn. Hún var
eina bamabam foreldra minna, sem
að fæddist í Naustahvammi í Norð-
fírði, en þar bjuggu foreldrar mínir,
María Jóna Áradóttir og Þorleifur
Ásmundsson. Og hún Erla litla fékk
strax mikia ástúð og kærleika hjá
okkur öllum.
Foreldrar Erlu, þau Gyða Fanny
Þorleifsdóttir og Jón Davíðsson,
eignuðust 8 böm og em þau öll
búsett á Norðfirði. Byijuðu þau sinn
búskap á Sveinsstöðum í Hellisfírði
og fór ég með sem bamfóstra.
Margar góðar stundir áttum við
saman litlu systumar og ég, því að
í mínum bamshuga var Hellisfjörð-
ur eins og eitt stórt ævintýraland.
Eftir ijögurra ára búsetu á Sveins-
stöðum fluttu þau að Neðra Skála-
teigi í Norðfírði, en þá jörð keyptu
þau árið 1947. Þau vom eins og
fósturforeldrar mínir, því öll sumur
var ég hjá þeim meira og minna til
16 ára aldurs og átti margar gleði-
stundir með systkinunum í söng og
leik. Eftir skyldunám fór Erla í
skóla að Laugum í S-Þingeyjar-
sýslu. Það kom snemma í ljós hve
góðum gáfum hún var gædd og
alltaf síkát. Gekk hún að eiga Hans
Sigfússon á jóladag 1964 og reynd-
ist hann henni og bömum þeirra
frábær heimilisfaðir og Erlu traust-
ur lífsföranautur.
Foreldrar Hans em María Beck
(látin) og Sigfús Sigvarðsson og
bjuggu þau á Neskaupstað og býr
Sigfús þar enn.
Erla og Hans eignuðust fjóra
drengi sem allir hafa gengið
fömum ámm. Það var gaman að
heyra hann ræða þau mál. Þá varð
honum oft að orði: „Strákar mínir,
verið vissir um það að sókn er besta
vömin og þið verðið að beijast um
hvem bolta."
Þessi orð lýsa Frigga vel. Hann
var maður baráttu og sóknar,
lífshlaup hans sýnir það. Hann var
hinn dæmigerði íslenski sjómaður,
í fremstu víglínu í baráttunni fyrir
þeirri velferð sem við íslendingar
fáum að njóta. Lífsbarátta hans var
vissulega oft hörð og erfíð, en hann
og hans ágæta kona sigmðust á
erfiðleikunum. Þau komu upp af
dugnaði og ráðdeild stómm hópi
mannvænlegra bama en þau urðu
kannski ekki rik af hinum verald-
legu gæðum, en það sem meira er
um vert, þau vom hamingjusöm og
á heimili þeirra, Lyngholti, ríkti
hinn góði andi velvildar og kærleika
og þar vom orð Guðs í hávegum
höfð.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
fengið að kynnast Friðriki Jónssyni
og að hafa átt vináttu hans, hún
er mér mikils virði.
Ég votta Sölvínu og bömum
þeirra og öðmm aðstandendum
samúð mína.
Jón Þorvaldsson
menntaveginn. Þeir em Davíð Heið-
ar, flugumferðarstjóri, og er hann
elstur, Sigfús Már, símritari, Jón
Finnur er við nám í búfræði og
yngstur þeirra bræðra er Helgi
Hjörleifur og stundar hann nám við
háskóla í Noregi. Hver um sig hef-
ur fengið góðar vöggugjafir.
Alla tíð stóð þetta heimili opið
mér og fjölskyldu minni. Okkur
fannst að við væram ein af fjöl-
skyldunni. Og með þessum fáu
orðum vil ég þakka fyrir allan vel-
vilja í okkar garð.
Ég samhryggist af alhug Hans
og sonunum fjómm og einnig for-
eldram og systkinum.
Nú vitum við öll að Erlu okkar
líður vel, baráttunni við þennan ill-
ræmda sjúkdóm er lokið.
Hönd Drottins leiði ykkur áfram
veginn, veginn ókunna, því enginn
veit hvað næsti dagur ber í skauti
sér.
Sigurveig Þorleifsdóttir