Morgunblaðið - 10.11.1987, Blaðsíða 58

Morgunblaðið - 10.11.1987, Blaðsíða 58
58 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. NÓVEMBER 1987 Sigríður Péturs- dóttir — Minning Fædd 28. apríl 1902 Dáin29. október 1987 í dag verður jarðsungin frá Dóm- kirkjunni Þórunn Sigríður Péturs- dóttir, til heimilis á Laufásvegi 44. Foreldrar hennar voru Hlíf Boga- dóttir Smith, Ragnheiðar Bogadótt- ur, Benediktssonar, fræðimanns á Staðarfelli, og Martinusar Smith, kaupmanns og konsúls í Reykjavík, og sr. Pétur Þorsteinsson, prestur í Eydölum, Þórarinssonar, prests að Hofi í Álftafirði, og Þórunnar Sigríðar Pétursdóttur, Jónssonar, prests á Valþjófsstað í Fljótsdal. Sigríður var næstelst 10 systk- ina. Föður sinn missti hún 16 ára gömul, hann þá aðeins 46 ára að aldri. Yngsta bamið fæddist daginn eftir lát hans. Systkinin voru: Þor- steinn Brynjólfur, f. 1900, sem fékk lömunarveiki eins árs gamall og var fatlaður upp frá því. Hann lést 1933. Þórunn Sigríður, sem hér er minnst. Ragnheiður Anna, f. 1903, ógift og látin. Hlíf Petra, f. 1905. Hún fór til ættingja í Canada 15 ára gömul og giftist Vaughan Talc- ott, bandarískum verkfræðingi, sem er löngu látinn, en hún dvelur nú á elliheimili í Washington-fylki í Bandaríkjunum. Tvíburamir, Karl Daníel jámsmiður og Gunnar Andreas rennismiður, f. 1909. Karl, sem nú er látinn, kvæntist Unni Magnúsdóttur, Andreas er ókvænt- ur og búsettur í Reykjavík. Guðný Anna, f. 1911, gift Ámþóri Jensen, kaupfélagsstjóra á Eskifirði, nú búsett á Akureyri. Oddný Lára Emilía, f. 1912, hjúkrunarkona og búsett í Reykjavík. Fyrri maður hennar var Hallgrímur Hallgríms- son, sem lést 1942. Seinni maður Oddnýjar var Axel Sveinsson verk- fræðingur, einnig látinn. Borghild- ur, f. 1917, fýrri maður Kjartan Sveinsson og seinni maður Guð- mundur Guðlaugsson verslunar- maður. Þau eru búsett í Reykjavík. Yngstur þeirra systkina var Pétur, f. 1919, látinn 1960. Hann varflug- maður. Eftir Iát föður síns kom Sigríður 17 ára gömul til Reykjavíkur. Bjó hún þá hjá móðursystur sinni, Soffíu, og manni hennar, Magnúsi Guðmundssyni, fv. ráðherra. Hér gekk hún í Kvennaskólann næstu tvo vetur, en fljótlega eftir það þurfti hún að leggjast inn á Vífíl- staðaspítala vegna berklaveiki og gekk hún aldrei heil til skógar síðan. 21 árs gömul dvelur Sigríður hjá föðursystur sinni, Guðnýju Þor- steinsdóttur, og manni hennar sr. Jóni Guðmundssyni, prófasti á Norðfírði. Þá eru skapanomimar famar að spinna örlagaþráðinn, því þar kynntist hún tilvonandi eigin- manni sínum, Páli Magnússyni lögfræðingi, syni sr. Magnúsar Bl. Jónssonar prests í Vallanesi og konu hans, Ingibjargar Pétursdótt- ur Eggerz frá Akureyjum á Breiða- fírði. Gengu þau í hjónaband þann 12. október 1924. Bjuggu þau fyrstu hjúskaparárin á Eskifirði, en fluttust sfðan til Reykjavíkur þar sem þau bjuggu æ síðan. Þau skópu sér fagurt og gott heimili sem bar vott um listahand- bragð hennar og góðan smekk þeirra beggja. Þau lifðu saman í traustu og góðu hjónabandi þar til Páll lést 19. febrúar 1985, 93 ára að aldri, en hann var rúmliggjandi seinasta árið og annaðist Sigríður mann sinn heima. Komu þá vel fram þeir eiginleikar, sem hún var svo ríkulega gædd og höfðu einkennt allt hennar líf, en það var framar öllu að gleðja og hlúa að öðmm. Sigríður og Páll eignuðust þijú böm. Þau em: Pétur verkfræðing- ur, sem giftist undirritaðri, Ingi- björg innanhússhönnuður, giftist Þorgrími Tómassyni framkvæmda- stjóra, en hann lést árið 1972, og Magnús, listamaður, giftist Önnu Sigríði Gunnarsdóttur fulltrúa. Ég kynntist Sigríði fyrst sem ung stúlka þegar við Ingibjörg, dóttir hennar, urðum góðar vinkonur. Mér er rík í minni gestrisnin og hlýja viðmótið, sem hún sýndi okkur ávallt, vinum bama sinna, enda varð sú raunin á, að heimili þeirra Páls varð okkur mörgum sem annað heimili. Seinna varð ég svo þeirrar gæfu aðnjótandi að eignast Sigríði fyrir tengdamóður. í því hlutverki sem öðmm var hún einstök. Hún var sú sem gagnrýndi aldrei, en var ávallt boðin og búin með holl ráð og aðstoð þegar til hennar var leit- að, sem í mínu tilfelli var alloft, því ég bjó í húsinu hennar í 11 ár og seinna í mörg ár í næsta húsi við hana. Ekki fóm bamabömin, sem urðu tíu, og seinna bamabamabömin, sem nú em sex, varhluta af ástúð- inni og álít ég þau hafa alist upp við mikið ríkidæmi að hafa átt og notið slíkrar ömmu og afa. Sigríður ólst upp á margmennu menningarheimili í Eydölum, þar sem faðir hennar var prestur, og vom æskuárin henni sérlega ljúf í minni. Hún sagði mér frá mörgu frá þeim tíma og geislaði þá jafnan frá henni, eins og þegar hún minnt- ist messugjörða föður síns á sunnudögum. Á eftir var öllum kirkjugestum boðið til kaffidrykkju og unga fólkið fékk að dansa við harmónikkuleik. Má lesa lýsingar hennar frá þessum ámm á lífínu í Eydölum í bókinni „Móðir mín, hús- freyjan", sem kom út í Reykjavík árið 1978. Sigríður var gædd svo miklum og göfugum mannkostum, að erfitt verður upp að telja. Hún var sér- staklega greind og glæsileg kona. Há og grönn og falleg í öllum hreyf- ingum. Yfír henni var einstaklega mikil reisn og aldrei sá ég hana öðmvísi en snyrtilega og fallega klædda, þó svo hún væri í morgun- kjól með svuntu. Öll sín verk vann hún af svo mikilli alúð og smekk- vísi að unun var að og enga manneskju hef ég fyrir hitt jafn prúða í framkomu. Hún tengdamóð- ir mín var „dama" í orðsins fyllstu merkingu. Söknuðurinn er afar sár, en heilsa hennar og þrek var þrotið og hún var farin að þrá að samein- ast ástvinum sínum, sem horfnir em. Eitt bamabama hennar, sem fatlað var frá fæðingu, og hún bar alla tíð mikla umhyggju fyrir, lést fyrir rúmum tveim mánuðum. Þyk- ir mér gott að vita af þeim saman aftur. Ég þakka af öllu hjarta fyrir að hafa fengið að eiga samleið með þessari mannkosta konu. Mun ég ævinlega minnast mildi hennar og kærleika í minn garð. Hún var mér ekki aðeins tengdamóðir, heldur einnig einlægur og ástríkur vinur. Guð blessi minningu hennar. Birna Á. Bjömsdóttir Á vegferðinni gegnum lífíð skar- ast oft leiðir án þess að við gefum því gaum. En þegar komið er á krossgötur lífs og dauða, þar sem góður samferðamaður kveður þenn- an heim, fyllist hugurinn söknuði og trega. Ótal minningar frá liðinni tíð birtast og þá fínnum við ef til vill best hversu mikið við eigum að þakka þeim sem horfínn er sjónum. Þannig er mér farið við andlát hinn- ar mætu konu Sigríðar Pétursdóttur sem lést í Reykjavík hinn 29. októ- ber síðastliðinn. Sigríður var fædd hinn 28. apríl 1902 í Eydölum í Breiðdal. Foreldr- ar hennar voru prestshjónin þar, Hlíf Bogadóttir Smith og séra Pétur Þorsteinsson. Hún var næst elst af tíu bömum þeirra hjóna og er hún sú fímmta systkinanna sem kveður þennan heim. Sigríður ólst upp í foreldrahúsum á mannmörgu menningarheimili í stórum systkinahópi. Þaðan átti hún margar kærar minningar sem óefað brugðu birtu á leið hennar bæði fyrr og síðar. Ung að árum stundaði Sigríður nám í Kvenna- skólanum í Reykjavík og varð það henni dijúgt veganesti, því hún kunni vel að ávaxta og nýta þá menntun sem hún hlaut þar. Árið 1924 giftist Sigríður Páli Magnússyni lögfræðingi frá Valla- nesi, sem nú er látinn. Var heimili þeirra á ýmsum stöðum, meðal ann- ars á Eskifírði og síðar í Reykjavík. Þau eignuðust 3 böm, Pétur, Ingi- björgu og Magnús, sem öll hafa eignast sína lífsförunauta og af- komendur sem Sigríði vom mjög kærir. Hun var kærleiksrík fjöl- skyldumóðir sem bar hag fjölskyldu sinnar mjög fyrir bijósti og lét einskis ófreistað til þess að leggja þeim allt það lið sem hún mátti. Enda kunni fjölskylda hennar vel að meta hana og sýndi það með gagnkvæmri umhyggju, hlýju og ræktarsemi sem veitti henni bæði mikla gleði og lífsfyllingu. Sigríður átti löngum við van- heilsu að stríða, v*e'n það kom þó ekki í veg fyrir að hún stjómaði stóm heimili þeirra hjóna eins og best varð á kosið. Páll maður henn- ar lagði gjörva hönd á margt, fékkst bæði við margháttuð lögfræðistörf svo og tók virkan þátt í atvinnulífí. Af þessu leiddi að gestkvæmt var á heimili þeirra og var öllum vel tekið því þau hjón vom bæði gestris- in og höfðu yndi af að taka á móti gestum og kunnu vel þá list að láta þeim líða vel á heimili sínu og fínna sig þar velkomna. Ég leigði íbúð í húsi þeirra í all- mörg ár og fínnst mér æ síðan ég eiga þeim ógoldna skuld að gjalda fyrir alla þá velvild og umhyggju sem þau sýndu mér og mínum á meðan þeirri dvöl stóð. Sigríður hafði einstakt lag á að láta okkur leigenduma fínna að hún vildi vera okkur skjól og skjöldur ef á reyndi, fullkomlega laus við alla afskipta- semi. Þess vegna var svo gott að leita til hennar og eiga hana að. Ég tel mig geta fullyrt að flestir þeirra sem af henni höfðu vemleg kynni, geta tekið undir þennan vitn- isburð með mér. Sigríður hlaut í vöggugjöf marg- ar góðar gjafir og greind sem hún kunni vel með að fara og hún nýtti hvarvetna á lífsleiðinni. Hún var vel lesin og fylgdist með hræringum í þjóðlífínu og ekki síður því sem varðaði líðan og kjör allra þeirra sem stóðu höllum fæti. Með þeim hafði hún ríka samúð. Sigríður var trúuð kona sem hug- leiddi eilífðarmálin mikið og hafði af því er ég best veit, á langri ævi öðlast þá trúarfullvissu sem auð- veldar mönnum að taka því sem að höndum ber og ásamt góðri breytni gerir ferðina yfír til annars heims að sigurgöngu. Með innilegu þakklæti og virð- ingu minnist ég Sigríðar, hinnar gengnu heiðurskonu og bið henni blessunar Guðs á eilífðarbraut. Bömum hennar og öllum öðrum í hennar flölskyldu færi ég mínar dýpstu samúðarkveðjur. Margrét Jónsdóttir Shttu þér stundimar ívetur Það er fátt jafn notalegt og gott sjónvarp þegar úti geisa vond veður. í Sjónvarpinu áttu nú völ á mikilli fjölbreytni í skemmti- og afþreyingarefni í vetur. Meðal helstu kvikmynda á næstunni eru: The Stunt Man Love at First Bite The Postman always rings twice Slap Shot Mephisto Skammdegi The Last Tycoon Stuðmenn í Kína verður svo ein af skrautfjöðrunum á gamlárskvöld.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.