Morgunblaðið - 05.01.1988, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. JANUAR 1988
59
Ekki gömlu stjömuspána aftur
Til Velvakanda
Eg er algerlega ósammála Stínu
Jóns sem skrifar í Velvakanda hinn
23. desember. Ég þakka Morgun-
blaðinu alveg sérstaklega fyrir þá
breytingu sem gerð var á stjörnu-
spekidálknum í blaðinu en hún var
gerð fyrir einu og hálfu ári. Þar
tekur Gunnlaugur Guðmundsson
afar faglega á þessum málum.
Hann útskýrir af kunnáttu og á
skemmtilegan hátt ýmsa þætti
stjömuspekinnar. Ég fylgist með
þessum þáttum af áhuga og veit
að mjög margir gera það líka. Það
er mikill munur frá þeirri dellu er
áður birtist, spádómum sem ekkert
innihald var í. Ég vona að Gunn-
laugur haldi áfram sínum fróðlegu
stjömuþáttum í blaðinu á nýju ári.
Gleðilegt ár.
Lísa
Bj órf rumvarpið:
Drykkjusýki er aldrei einkamál
Til Velvakanda.
Það hefur margt verið sagt um
bjórinn að undanfömu og svo virðist
sem margir telji hann allra meina
bót. Þeir hinir sömu vita ekki, eða
vilja ekki vita, að í nágrannalöndum
okkar hefur þessi sami sterki bjór
valdið miklu böli sem valdi hefur
yfirvöldum þar miklum áhyggjum.
Menn segja sem svo að engin hætta
sé á að fólk ánetjist bjómum, það
sé svo lítið í honum af áfengi þó
sterkur sé. Þetta er mikil firra. Menn
ánetjast bjórþambi engu síður en
öðmm drykkjuskap. Bjórdrykkja er
hins vegar sú tegund drykkjuskapar
sem við íslendingar höfum að mestu
verið lausir við, góðu heilli. Ekki
byði ég í það ef menn færu að þjóra
bjór fyrir framan sjónvarpið á hveiju
kvöldi og þannig myndi margur
ánetjast sér og sínum til óbætanlegs
tjóns.
Víða hefur veið látið að því liggja
í skrifum þeirra sem vilja bölvaldinn
inn í landið umfram allt að bjór-
Léleg sjónvarpsleikrit
Til Velvakanda.
Er nokkur furða þó maður spyiji
hvað sé að gerast þegar maður er
nýbúinn að horfa á tvö ný íslensk
sjónvarpsleikrit á sitt hvorri stöðinni
sér til skapraunar. Maður þarf ekki
að velta því fyrir sér, hvort leikritið
var lélegra, svo bráðléleg vom þau
bæði.
Byijum á leikriti Stöðvar tvö —
þeirra fyrsta leikrit. Maður skyldi
nú ætla að metnaður þeirra væri að
bjóða upp á vemlega gott leikrit.
Raunin var önnur. Kona nokkur ein-
talar við sjálfa sig í 20 mínútur og
þvílíkt kjaftæði. Hreinn viðbjóður.
En svona átti þetta samt að vera.
Reyna að hneyksla áhorfendur. Það
hlýtur að hafa verið takmarkið og
tókst bara vel. Annars var þetta svo
ömurlega ómerkilegt að ég nenni
ekki að fjalla meira um það.
Þá er það leikrit Ríkissjónvarps-
ins. Annað eins endemismgl hef ég
aldrei séð. Tilgangurinn er þó líkleg-
ast sá sami og í leikriti Stöðvar 2.
Að hneyksla. Ég held að það hafi
tekist fullkomlega!
Og hvað skyldi þessi endaleysa
kosta skattborgarana, það viljum við
fá að vita. Engin undanbrögð. Heild-
arkostnaðinn viljum við fá að vita.
Það er mikill misskilningur að vera
ausa fé í slíka endemis vitleysu.
Látið sjeníin sjálf kosta „tilberasmjö-
rið“ sitt. Þeir mega gjaman verða
fyrir skakkaföllum af slíkri fram-
leiðslu.
Kannski geta höfundar þessara
leikrita gengið til samstarfs um enn
eitt snilldarverkið. Fólk að æla, slást
og klæmast. Ef þetta er innlegg
menningarvitanna ‘til íslenskrar
menningar, þá ætti bara að gefa
þeim frí. Hættið að láta skattborgar-
ana greiða niður þessa æpandi
ómenningu!
Sig. I. Guðmundsson
dryklqa sé einkamál hvers og eins.
Þeir hljóta þá einnig að líta svo á
að alkóhólismi sé einkamál drykkju-
mannsins, eða hvað? En drykkjusýki
er ekki einkamál neins vegna þess
að við lifum í samfélagi. Falli ein-
hver í volæði drykkjusýkinnar kemur
það harðast niður á þeim sem næst-
ir honum standa en einnig niður á
öllum sem einhver samskipti hafa
við sjúklinginn. Það sýnir furðulega
vanþekkingu á svo útbreiddu félags-
legu vandamáli sem drykkjusýki er
að telja sér trú um að hún geti ver-
ið eða hafi einhvem tíma verið
einkamál drykkjufólksins. Þjóðfé-
lagið verður að taka á þessum vanda
með öllum hugsanlegum ráðum. Al-
þingismenn og aðrir sem kallaðir
hafa verið til ábyrgðar ættu að ein-
beita sér að því að taka á þessum
vanda og stemma stigu við frekari
aukningu hans. Það er að mínu áliti
hneykslanlegt ábyrgðarleysi af þing-
mönnum að eyða dýrmætum tíma
frá brýnum málum eins og nú árar,
til þess að koma fram máli sem að-
eins verður þjóðinni til bölvunar ef
það nær fram að ganga.
Bindindismaður
Skrifið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um
hvaðeina, sem hugur þeirra stendur til — eða hringja milli
kl. 10 og 12, mánudaga til föstudaga, ef þeir koma þvi
ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er þegið, eru ábend-
ingar og orðaskiptingar, fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð,
en nöfn, nafnnúmer og heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda
blaðsins utan höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut
ekki .eftir liggja hér í dálkunum.
Simon Spalding hljóðfæraleikari frá Bandaríkjunum leikur á hveiju
kvöldi þessa viku i Fógetanum.
Fiðluleikur í Fógetanum
SIMON Spalding ungur hljóð-
færaleikari frá Bandaríkjunum
er staddur hér á landi og leikur
á hverju kvöldi þessa viku í veit-
ingahúsinu Fógetanum við
Aðalstræti.
Simon Spalding leikur á nokkur
hljóðfæri en fiðlan er hans aðal-
hljóðfæri. Hann leikur einkum
þjóðlagatónlist ýmissa landa og eru
sjómannalög og -söngvar í sérstöku
uppáhaldi hjá honum, segir í frétta-
tilkynningu.
Innstæða
á gengisbundnum
Krónureikningi
heldur verðgildi sínu
gagnvart
eriendum gjaldmiðlum,
hvert sem gengi
krónunnar verður
9- ' É'
Nýi gengisbundni Krónureikningurinn gerir
sparifjáreigendum kleift að
tryggja verðgildi sparifjár
í íslenskum krónum gagnvart erlendum
gjaldmiðlum.
Gengisbindingin er reiknuð á þann hátt
að 1 ..dag hvers mánaðar hækkar
eða lækkar lægsta innstæða sem staðið hefur
inni heilan almanaksmánuð
samkvæmt skráðu kaupgengi
Seðlabankans 21. dag
undanfarandi mánaðar. Inn- og útborganir innan
mánaðarins fá svo sérstakar verðbætur
í formi vaxta.
Innstæðan, .sem er bundin í 6 mánuði, ber einnig
fasta vexti.
Nánari upplýsingar fást í sparisjóðsdeildum bankans.
Landsbanki
íslands
Banki allra landsmanna