Morgunblaðið - 26.02.1988, Qupperneq 19

9
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 26. FEBRÚAR 1988
19
Skírnardagiiriim
Allir voru hreinir og vel til fara.
Það var af, sem áður var, því að
konur og böm voru áberandi skítug
fyrir fáum árum og yngstu bömin
bám öll vemdargripi um hálsinn
og f kringum úlnliðinn, en nú hafði
fólkið sett traust sitt á annað.
Aður en skímarguðsþjónustan
gæti hafist varð að spyija fólkið
út úr. Það kom eitt og eitt til prests-
ins. Allir vom látnir fara með trúar-
játninguna, Faðir vor, boðorðin 10
og síðan spurðir út úr nokkmm
Biblfusögum. Þetta gekk vel hjá
flestum. Það var gaman að heyra
{ öldungunum Chepira og Lokapel.
Þeir kunnu sínar lexíur upp á 10
og Lokapel stamaði ekki einu sinni.
Úti fyrir sat konan mín, Valdís,
og- færði nöfh þeirra sem stóðust
prófið inn í kirlgubókina. En það
var ekki eins auðvelt og maður
gæti haldið! Sérstaklega vafðist það
fyrir mönnum hversu gamlir þeir
væm. Einn mannanna, sem leit út
fyrir að vera u.þ.b. 35 ára, hélt því
fram, að hann væri að verða sex-
tugur (menn njóta meiri virðingar
með auknum aldri). „Erfii nú alveg
viss um það?“ spurði Valdís. „Já,
já.“ „Ertu jafn gamali og Chepira
og Lokapel?" (sem gætu hafa verið
feður hans). „Ne-ei“ ekki hélt hann
það. Síðan reyndi Vaidís að miða
aldur hans út frá aldri vina hans,
sem vom staddir þama, og konun-
um hans tveimur, en hann sat fast-
ur við sinn keip — hann hlyti að
vera fæddur nítján hundmð þijátíu
og eitthvað! Einn vina hans hafði
nafnskírteini, sem á var ritað, að
hann væri 36 ára. Sá sagðist vera
u.þ.b. 2 ámm eldri en sá „sextugi“.
— Við getum kannski kímt að
þessu, en enginn hinna fullorðnu
hafði fæðst á spítala. Fæðing þeirra
var ekki skráð í neinar bækur og
enginn þeirra hafði notið skóla-
göngu.
Guðsþjónustan var löng, en
þmngin mikilli gieði. Það var sann-
kölluð hátíð, uppskemhátfð fyrir
okkur, sem höfðum starfað á meðal
þessa fólks, kristniboðanna, sem
höfðu lagt hönd á plóginn, en vom
annað hvort heima á íslandi eða
við störf annars staðar og kristni-
boðsvinanna, sem höfðu lagt mikið
á sig til að gera það mögulegt, að
fulltrúar þeirra gætu farið út til
þessa fólks, sem bjó svo óralangt
frá Fróni. Fólkið var þakklátt fyrir,
að einhver skyldi hafa ómakað sig
og komið með þennan góða boðskap
til þeirra. Chepira stóð upp frammi
fyrir söfnuðinum og sagði nokkur
þakkarorð. Hann sagðist fyrst hafa
heyrt hinn kristna boðskap fyrir 32
ámm f annarri sveit og orðið fyrir
áhrifum af honum, en síðan hefði
hann ekki skeytt um hann meir,
enda bjó hann langt frá næstu
kirkju. Eftir því sem árin færðust
yfir hann haJfði hann oft hugsað
um það, sem hann fékk að heyra
sem ungur maður. „Mér datt þá
aldrei f hug, að konan mín, bömin
mín og fólkið mitt ætti eftir að
heyra þetta sama og taka á móti
því. En Jesús gleymdi mér ekki og
sendi boðskapinn hingað til okkar
í Chelekatet."
13 fullorðnir og 15 böm vom
skfrð.
Á eftir var mikil veisla.
Ljós frá íslandi
Fólkið í Chelekatet var glatt og
þakklátt. Ljósið frá herra kirkjunn-
ar, Jesú Kristi, var byijað að lýsa
upp myrkrið þar. Það kom með yl,
kærieika og von, sem nær út yfir
gröf og dauða. Þetta ljós kom frá
Islandi, frá kristniboðsvinum, sem
fannst kristindómurinn svo mikils
virði, að aðrir, sem enn þekktu
hann ekki, yrðu að fá að eignast
hann líka. Slíkir vinir þyrftu bara
að verða enn fleiri.
Höfundur er kristniboði í Kenýu
og hefur um lengri tima sent
Morgunblaðinu pistla um land og
þjóð.
UM ÁRASKIPTI
ANGUR
eftirJónas
Pétursson
Síðustu ár hefir það valdið mér
undmn og angri hver afstaða for-
ustu í verkalýðsmálum hefir verið
til gengis íslensku krónunnar.
Höfuðkrafan í viðræðum ríkisvalds
— einmitt frá verkalýðsfomstunni
— hefir verið stöðugt, fast gengi.
Og jafnvel þótt þeir gerðu ráð
fyrir hækkandi verðlagi, m.a.
vegna kauphækkana, þrátt fyrir
hið stöðuga gengi. Þetta er rauna-
legt fyrirbæri, lfkast því að kíkir-
inn sé settur fyrir blinda augað,
því að óheilindi vil ég ekki ætla
þeim er í forsvari standa, en furðu-
lega þröngan sjónhring. í verka-
lýðsfélögunum em þeir sem fram-
leiðslustörfin stunda, beint eða
óbeint, „þeir lægst launuðu", sú
leiðigjama og oftuggða setning.
En þarf nokkra skarpskyggni til
að sjá að hlutur fólksins f fisk-
vinnslunni og í framleiðslustörfun-
um verður bættur — og því að-
eins bættur — með meiri tekjum
í framleiðslugreinunum, sem hlut-
fallslega ræðst algjörlega af gild-
imsati krónunnar, af gengis-
skráningunni. Þetta verður verka-
lýðsfomstan að skilja, nógu stór
hluti þessarar lærðu þjóðar skil-
ur ekki á hverju við lifum.
Ég er sannfærður um að enga
baráttu þarf að heyja í launamál-
um í fiskvinnslu eða útgerð, ef
hlutur undirstöðunnar er rétt
metinn, þannig að besta afkoma
rekstrar sé þar.
Þeir sem þar standa í forsvari
skilja órofa samhengi stjóma og
starfsfólks, sem starfsreynsla allra
hlýtur að skapa. Það er hlutverk
verkafólks að standa vörð.um
þá aðbúð, sem framleiðslustöðv-
araar njóta af hálfu ríkisvalds-
ins. Mótmæla ráni á verðmætum
þeirra með röngu gengismati.
Gengið er eina leið til að halda
uppi frjórri framleiðslu.
Ef hagnaður er hjá þjóðarbúinu
á hann að vera í undirstöðum þjóð-
arbúsins, en ekki verslun og þjón-
ustu, að ekki sé minnst á braskið,
grátt eða svart. Ég vil minna á
ræðu Jóns Sigurðssonar í Jám-
blendinu, sem hann hélt á árs-
fundi Vinnuveitendasambands ís-
lands í aprílmánuði (1985?), þar
að vfsu flutt fyrir daufum eyrum
að því best verður séð. En þar
birtist einmitt sá andi er ríkja
þarf hjá svonefndum „aðilum
vinnumarkaðarins". í öllu er snert-
ir sjávarútveg á íslandi held ég
að góður andi skilnings og velvilja
sé ríkjandi hjá öllum er þar starfa
og þess vegna vænti ég t.d. að
Guðmundur jaki og Hrafnkell láti
muna um sig með hiniim aðilan-
um að gengið verði skráð alltaf
og ætíð eftir þörfum sjávarfram-
leiðslunnar og um leið bjargar það
allri framleiðslu til útflutnings eða
heimanota. Fast gengi — stöðugt
— er fallegt orð — en þá líka fast
innlent verðlag.
Höfundur er fyrrverandi aJþingis-
maður.
Jónas Pétursson
„Ef hagnaður er hjá
þjóðarbúinu á hann að ,
vera í undirstöðum
þjóðarbúsins, en ekki
verslun og þjónustu, að
ekki sé minnst á bra-
skið, grátt eða svart.“
Við fögnum hækkanc/i
sói og bjóðum
afsiátt
af öllum vörum í dag
ognæstudaga.

[Kosi rA ] t50] DA, J
Bankastræti 10,
sími 13122.
BODA
Kringlunni,
sími 689122-.