Morgunblaðið - 04.12.1988, Side 4

4 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 4. DESEMBER 1988
TðLVIISNILLINGAR
Hvað
hugsa þeir?
Ul
ihuds
■■ að var eiginkonan sem dró
Ara Amalds að tölvunni og kom
honum í skilning um að þetta væri
einkar sniðugt verkfæri. Það var í
Liverpool í kringum 1968 en Ari
var þá við nám í rafmagnsverk-
fræði, en hún í reiknifræði og þar
með í „tölvubransanum“. Tölvan
kom honum að góðum notum þegar
hann var í framhaldsnámi í Kan-
anda og að lokum tók hann hana
í þjónustu sína þegar hann stofnaði
hugbúnaðarfyrirtækið Verk- og
kerfisfræðistofuna hf. ásamt öðr-
um, en það er nú hið stærsta sinnar
tegundar á landinu.
Klukkan er rúmlega átta að
mo'/gni þegar Ari tekur á móti
mér, og af léttu fasi hans má sjá
að töluverður tími er liðinn síðan
vinnudagur hans hófst.
— Ert þú mikill vinnuþjarkur?
spyr ég, en það fínnst honum hreint
ekki þótt hann hafí unnið tólf tíma
á dag síðustu tvo mánuði og fari á
fætur um leið og fuglamir.
Annir hafa verið miklar undan-
farið, en hið daglegá starf Ara er
fólgið í stjómun fjármála og mark-
aðsmála. Hann forritar því {ekki
mikið sjálfur, en þegar talið 'berst
að forriturum þá segist hann álíta
þá þurfa að hafa einhvem frumleika
til að bera ekki síður en öguð vinnu-
brögð.
Meðeigendur Ara eru þeir Daði
Jónsson reiknifræðingur og Jón
Ágúst Guðjónsson kerfisfræðingur.
Um þessar mundir er fyrirtækið að
vinna að nokkmm kerfum fyrir
banka og fjármálastofnanir, og má
nefna verðbréfakerfi sem nú er í
notkun í fimm af sjö bönkum lands-
ins. Þá er verið' að leggja síðustu
hönd á kerfí sem stýra mun orku-
veri Hitaveitu Reykjavíkur að
Nesjavöllum. Aðspurður um hvort
fyrirtækið hafí stundað útflutning,
sagði Ari að starfsmenn VKS hefðu
tekið þátt í þróun stýrikerfa hjá
sænska stórfyrirtækinu ASEA og
nú ^tæðu yfír samningar um vinnu
fyrir verðbréfamarkaðinn í London.
— En hvemig maður er Ari Am-
alds?
Hann brosir á sinn látlausa hátt:
„Ég er nú ekkert tölvufrík ef þú
héldur það, og lítið tölvuvætt heima
hjá okkur."
Eiginkona Ara er Sigrún Helga-
dóttir reiknifræðingur, og eiga þau
tvö böm, 6 ára stúlku og 16 ára
dreng. Og eplið fellur ekki langt frá
eikinni, því þegar sonur þeirra var
13 ára gamall fékk hann verðlaun
frá Tómstundaráði fyrir forrit sem
hann gerði.
Eiginkonan vakti áhuga Ara fyr-
ir tölvum, en sonurinn áhuga hans
fyrir siglingum, og hefur hann nú
stundað siglingar undanfarin sum-
ur. „Já, þú sérð, það er alltaf ein-
hver annar sem ræður. En ég er
nú búinn að selja skútuna núna, svo
sennilega fömm við í „venjulegt"
ferðalag næsta sumar en ekki í sigl-
ingu á skútunni."
— En hvað um frístundir yfír
vetramánuðina?
„Það er nú svo margt hægt
gera,“ segir Ari og bætir svo stráks-
lega við: Og auðvitað hagar maður
sér aldrei eins og maður vill haga
sér! En ég þarf að taka til hendinni
við hús og garð, og það verkefni
nægir mér þar til skíðavertíðin bytj-
ar í febrúar."
Við ræðum um þróun í hug-
búnaðarmálum og Ari segist búast
við að samdráttur verði í sölu á
bókhaldskerfum. En hann álítur þó
að samdráttur verði mun minni hjá
þeirra fyrirtæki þar sem þeir séu
með sérhæfð viðskipta- og tækni-
kerfi.
ÚTIVISTAR-
MAOURINN
„Ég hef verið að sigla
á sumrin, en hef næg
verkefni heima fyrir
þar til skíðavertíðin i
hefst í febrúar."
Ég spyr hann hvemig hann sjái
fyrir sér heiminn eftir 20 ár eða
svo, og hann segist nú álíta að all-
ar breytingar verði mun hægari en
menn vilji vera láta. „Við emm að
gera sviðpaða hluti núna og við
gerðum fyrir 20 áram, en gemm
þá bara fljótar. En hins vegar hefur
tölvutæknin oft gert einfalda hluti
flókna, til dæmis hafa launakerfi
og skattakerfi orðið miklu flóknari
á síðari ámm með tilkomu tölvunn-
ar.
; Kennari minn í bamaskóla, Stef-
; án Jónsson rithöfundur, sagði að
honum væri nú minnisstæðust sú
breyting sem varð þegar gúmmí-
stígvél og gúmmískór komu á
markaðinn. Og það er spuming
hvort sé merkilegra, að geta reikn-
að út laun eftir flóknu kerfi eða
hætta að vera blautur í lappimar.“
VILHJALMUR
NjRSTEINSSON
B^Hlestir forritarar líta einhvem
tíma á forritin sín sem listrænan
hlut,“ segir Vilhjálmur Þorsteins-
son, sem„flæktist“ inn á tölvusýn-
ingu sextán ára gamall, og fékk
starf við að þýða texta í forritum
yfír á íslensku, en er nú einn af
þremur eigendum fyrirtækisins ís-
lenskrar forritaþróunar sf., og sem-
ur auk þess hugbúnað sem nú er
seldur á Bandaríkjamarkað. ,
Hann gengur hægum skrefum á
móti mér þetta undrabam, eins og
menn hafa kallað hann, og virkar
ákaflega látlaus í háttum.
— Þú ert nú svo bráðungur, segi
ég, og hann samþykkir það hlæj-
andi, en segist nú samt hafa verið
í þessum Bransa í átta ár, eða allt
frá því hann fór á umrædda tölvu-
sýningu.
En forritun tók við af textaþýð-
ingum, og síðar kynntist hann Emi
Karlssyni, en með honum stofnaði
hann fyrirtæki sitt og vom þeir
hinir fyrstu sem komu með PC-
bókhaldshugbúnað á markaðinn.
Frá bamsaldri hafði hann áhuga
fyrir öllu rafeindadóti, eins og hann
segir sjálfur, og eðlisfræðin alltaf
heillað hann, enda sonur eðlisfræð-
ingsins Þorsteins Vilhjálmssonar og
á því ekki langt að sækja áhugann.
En hann hefur alltaf stundað
nám með vinnu sinni í fyrirtækinu;
bæði í menntaskóla og háskóla. „Ég
hef verið í eðlisfræði og tölvunar-
fræði í háskólanum, en hef ekki
lokið því námi ennþá. En ég get
nú sagt þér það til gamans, að
margir þekktir forritarar hafa dot-
tið út úr skóla."
Og eftir smá umhugsun segist
hann halda að skýringin geti ef til
vill verið sú, að skólakerfíð henti
ekki mönnum sem búi samtímis
yfír skapandi hæfíleikum og rök-
hugsun.
„Góður forritari er ekk' bara
kaldur rökheili, því þetta er list í
sjálfu sér, og sá sem skrifar forrit
verður að vera skapandi. Það er
nefnilega bæði til falleg forrit og
ljót skal ég segja þér.“
Sjálfur forritarinn hefur aldrei
átt neina tölvu nema vasatölvuna
sína, en var þó með eina heima hjá
sér þegar hann var heimavinnandi
um skeið. Það var þegar hann og
kona hans, Anna Ragna Mágnúsar-
dóttir, eignuðust litla son sinn sem
nú er ársgamall.
Ég spyr hann hvort hann stundi
ekki einhveija íþrótt i frístundum
sínum, svona til að hressa sig við
eftir langan dag yfir tölvunni, en
hann segir að það sé nú alveg nógu
hressandi að vera með son sinn á
„Það er nú alveg nógu hressandi að vera með
hann ákvöldin."
kvöldin, hann haldi honum í ágætu
formi.
„Ég eyði flestum frístundum
mfnum með fjölskyldunni, hlusta
oft á sígilda tónlist og svo er ég í
leshring með vinum mínum. En ég
tek yfirleitt ekki vinnuna með mér
heim, þótt ég neiti því ekki að ég
fæ stundum góðar hugmyndir yfir
uppvaskinu."
Islensk forritaþróun sf. hefur
búið til viðskipta- og bókhaldshug-
búnað fyrir íslenskan markað í
fímm ár, og em nú um 560 fyrir-
tæki með þann hugbúnað í notkun.
í haust bættist svo þriðji eigandinn
við, Hálfdán Karlsson viðskipta-
fræðingur.
Vilhjálmur og Öm em einnig
fmmkvöðlar að stofnun fyrirtækis-
ins Artek, sem er til húsa á sama
stað, og í þijú ár hafa þeir unnið
að verkefni sem kallast „AdA —
þýðandi" og er til útflutnings. Fleiri
aðilar em eigendur að því fyrirtæki
og hafa þeir nú gert samning við
bandarískt fyrirtæki sem mun sjá
um dreifingu á hugbúnaðinum.
„Við eigum mikla möguleika í
sambandi við útflutning á hug-
búnaði," segir Vilhjálmur. „Þetta
getur orðið bæði arðbær iðnaður
og góður, og ég held hann eigi vel
við skálda- og söguþáttinn sem
blundar í okkur íslendingum.“
— Hver heldurðu að þróunin
verði hér á landi í sambandi við
hugbúnað?
„Sennilega er umbrotaskeið
framundan og þau fyrirtæki munu
halda velli sem búa við Qárhagsleg-
an styrk, gott þjónustukerfí og eiga
dyggan hóp viðskiptavina sem þeir
geta ræktað. Lítil fyrirtæki munu
að öllum líkindum hverfa, enda sá
tími liðinn þegar aliir vom að stofna
fyrirtæki á þessu sviði. Hvað varðar
sjálfar tölvurnar þá munu litlar
PC-tölvur verða öflugri og ódýrari
miðað við afköst, og taka markað
frá stærri tölvum.