Morgunblaðið - 24.12.1988, Síða 48

48
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. DESEMBER 1988
fclk í
fréttum
Kertasnikir kom að sjálfsögðu með gjafir handa smáfólkinu. Morgunbiaðií/Ámí Sœberg
Þeir félagar Viktor Pétur, fimm ára og Andri, §ögurra ára, voru
með allt á hreinu hvað jólafögnuðinn varðaði. Viktor bætti því við
að hann þekkti „meira að segja stelpu sem hugsaði oft um Guð þó
að engin jól væru“. Andra langar mest í „töffarabíl, eða svona töf-
farajeppa“ í jólagjöf.
JÓLADANSLEIKUR Á LAUFÁSBORG
„Nú er Gunna á nýju skónum“
Söngur barnanna hljómaði um
húsið meðan prúðbúin stigu
þau dans í kringum jólatréð. Kerta-
sníkir var mættur með harmonikk-
una og trallaði með enda eru jóla-
sveinar með afbrigðum tónelskir.
Sum bömin voru að mæta á sitt
fyrsta jólaball og grúfðu sig heldur
í hálsakotið á pabba eða mömmu
en að berja aldagamlan síðskeggj-
aðan jólasvein augum.
Nokkur böm voru tekin tali og
vissulega hlökkuðu þau öll til jól-
anna þó skoðanir væru skiptar um
það hvort þau ættu aðeins að vera
einu sinni á ári eða oftar. Sumir
í jólaskapi
Dolly Parton lét sig ekki
muna um það að klæðast
jólasveinabúningi og setjast upp
á reykháf einn. Hvort hun hvarf
niður í reykháfinn er ólíklegt en
hinsvegar hefði það efalítið orðið
henni auðvelt, svona tágrannri.
Morgunblaðið/Emilía
Myndin er tekin á barnaspítala Hringsins en langflest barnanna
sem þar dvelja þessa dagana fengu að fara í stutt leyfi yfir jól-
in. Þau sem hér sjást á myndinni fóru heim á Þorláksmessu og
eru auðvitað afskaplega glöð og þakklát yfir því að komast heim
til foreldra og ættingja. Frá vinstri eru: María Sif, Ólafur Orri,
og fyrir aftan hann stendur Ásta, þá Skarphéðinn og Önundur.
Þaufá
að fara heim
umjólin
Börnin bíða eftir að fá eitthvað gott í poka.
A JOLADANSLEIK
Spjallað við Gluggagægi og Hurðaskelli
5íðustu daga hafa jólasveinamir
verið að tínast hver af öðrum
til byggða og loks kom sá síðasti,
hann Kertasníkir, í dag. Þeir hafa
verið á þönum um borg og bý en
það tókst þó að ná í skottið á tveim-
ur þeirra, þeim Gluggagægi og
Hurðaskelli. Og hvemig gekk ferðin
til byggða þetta árið?
„Ferðin gekk afskaplega vel, veð-
rið er líka búið að vera svo gott.
Við spörum nú hreindýrin okkar og
höfum tekið tæknina í okkar hend-
ur, ferðumst bæði á snjósleðum og
reyndar fer ég á svifdrekum niður
í afskekkta dali,“ segir Hurðaskellir.
Honum liggur hátt rómur og gjóar
augunum á bróður sinn, sem kinkar
kolli.
— Flestum bömum þykir Grýla
alveg hræðilega ljót svona grett-
in ...
„Hún Grýla okkar ljót! Hún
mamma! hrópar Hurðarskellir og
Gluggagægir tekur í sama streng.
„Okkur finnst hún bæði falleg og
góð, hún er auðvitað engin fegurð-
ardís en hún venst ótrúlega vel. Hún
er eins og nunna þótt níu hundruð
ára sé, og hana nú.
— Er ekki allt gott að frétta af
henni?
Æ, hún er reyndar hálf vesældar-
leg þessa dagana, fékk einhveija
umgangspest sem var að ganga í
fjöllunum hjá okkur. Annars er hún
sko sprelllifandi.“
Þar með skunda þeir á brott með
harmonikkuna og pokann á bakinu.