Morgunblaðið - 08.01.1989, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRtS I I llIVI. SUNNUUAGUR 8. JANÚAR 1989
KARLAR
2 cm — —
duga
Mikið er rætt og skrifað um afrek
og hæfileika karlmanna á hin-
um og þessum sviðum. Má þar meðal
annars taka eftir yfirburðum þeirra í
■ íþróttum (konur virðast ekki stunda
íþróttir i þessu
landi, nema ef þær
væru af því taginu
sem ekki er sniðugt
að fara með í fjöl-
miðla). Það nýjasta
um hetjudáðir karl-
manna er umfjöllun
kynlífskonunnar
um tippastærðir og
eftir Jóninu fleira. Nú hafa karl-
Benediktsdóttur menn fengið enn
eina greln sem þeir geta keppt í, og
það glæsilega við hana (fyrir þá) er að
enginn tapar. Það skiptir ekki máli
hversu lélegur þú ert „þú ert alltaf
bestur". Það er ekki ætlunin að van-
virða þetta stóra vandamál margra
karlmanna, heldur er furðulegt að það
sé bókstaflega alveg sama hvað karl-
menn aðhafast, hið minnsta verður
ij^griðarlega stórt, svo stórt að Píkópen-
isar eða Mikrópenisar (fræðimál yfir
örsmátt tippi, míkró merkir 10 ” —
0,000001) verða að Millipenisum
(milli=10-3=0,001) og i sumum tilfell-
um að Kilopenisum (103= 1,000). Sem-
sagt, hann stækkar í réttu hlutfalli
við mötun konunnar á hégómagirnd
mannsins. Samanber, „þú ert bestur.
hæfastur, gáfaðstur".
Nú þarf ekki lengur að fullnægja
kynhvötum konunnar heldur aðallega
„kynleikjaþörf1 beggja. Fann Guð ef til
vill upp fullnæginguna til þess að Ad-
am vissi hvenær hann ætti að stoppa?
Og til hvers er þá Hjálpartækjabank-
inn? Það er aukaatriði að margar kon-
ur vita ekki hvað fullnæging er. Þær
eru taldar eiga við einhverskonar sál-
ræn kvenkyns-vandamál að striða;
eru á einhveiju „skeiði" en geta huggað
sig við að allar hinar konurnar eru á
„skeiði” lika og hefur einnig verið ráð-
lagt að taka hormónalyf (sem fjarlægja
kvenkynið) og gerir þær ekki svona
kröfuharðar og leiðiniegar.
Auðmjúkar austurlenskar konur
hafa lengi vel vakið aðdáun karl-
manna og sumir gengið svo langt að
kaupa sér eina. Þær austurlensku fara
vist ekki á „skeið" eins og við þær
íslensku. Nota víst aðrar nudd-
aðferðir en við hinar; sem nuddum
með orðunum einum saman.
En hvað finnst konum „sexý" í fari
og útliti karlmanna? Það þykir víst
ekki smekklegt af konum að tala um
slík málefni opinberlega. Konur eiga í
þessum efnum aðeins að sitja á strák
sinum . . . og láta sem þær séu full-
komlega ánægðar.
Konur dreymir um stælta, skemmti-
lega karlmenn (eða hvað stelpur?). Ef
konur faila fyrir stórum hnyklum á
upphandlegg og stæltum fótleggjum,
stinnum rassi og breiðum öxlum, þá
er einn hængur á. Marglr telja að við
vöðvaþjáifun eigi sér stað heilarýrnun
og án heilans fái vöðvarnir ekki að
njóta sín. Það yrði leiðinlegt til lengd-
ar, og slæmt afspurnar.
Kyntöfrar karlmannsins hafa hing-
að til mælst í stöðuheitum en Samtök-
( ln 78 rugluðu alla í ríminu. „Karl-
menn" fóru að fá strípur, fara í tann-
< réttingar, í likamsrækt og ljós. Eftir-
■ sóttar kyn(karl)bombur! Kyntröll is-
lenskra kvenna (könnun Byigjunnar)
Valgeir Guðjónsson klæddur leður-
buxum og vel snyrtur syngur nú til
okkar allra „ekki bjóða góða nótt svo
ég heyri, ekki . . ." Var einhver að tala
um að bjóða Valgeiri góða nótt? Hver
veit nema islenskur Tarzan eigi eftir
að verða herra heimur, Tarzan með
hnyklana á réttum stöðum og með
minniháttar heiiarýrnun. Það er jú
talið best að nota eiglnlelka fólksins
til þess að auglýsa landið. Landið sem
er það hellsusamlegasta í heimi. Það
er nefnilega ekki nauðsynlegt að vera
íslendingur til þess að látast af völdum
hóglífis . . . en það hjálpar.
Minnumst bara ekki á ísiensku'
kenninguna um micropenis (litlu lim-
ina), erlendir ferðamenn teldu það ör-
ugglega ástæðuna fyrlr vinsældum
útlendra manna meðal íslenskra
kvenna. Því þó svo íslenska karlmenn
skorti franska og italska tilburði þá
leitum við konurnar rammislensku
ávallt tll uppruna okkar og eins og
Bergþóra forðum völdum við islenskt
um siðustujól . . .
Þú svalar lestraiþörf dagsins
ásjöum Moggans! y
Morgunblaðið/Bjarni
Söngkonan
Sólrún Bragadóttir.
Þorsteini Gylfasyni chariesEgiiiHirt
varð tíðrætt um muninn á eðli og óeðli.
TÓNLIST
Líkamimi er hljóð-
færi söngvarans
- segir Sólrún Bragadóttir óperusöngkona
Sólrún Bragadóttir sópransöngkona lauk mastersprófí í söng
árið 1987 en hún var við nám í Bandarikjunum í fimm ár. Þaðan
fór hún beint til Þýskalands þar sem hún er í fostu starfi sem
óperusöngkona í Kaiserslautern. Um þessar mundir vill svo til
að verið er að kynna í þýska sjónvarpinu leikhúsið sem Sólrún
starfar við og syngur hún þar eina aríu. Sólnin hefiir oftlega
komið hingað til lands síðastliðin ár og haldið tónleika og síðast
í íslensku óperunni í nóvembermánuði sem leið.
um. Ég fékk boð frá EUy Ameling
í Hollandi um að hún leiðbeindí mér
í ljóðasöng og þangað vil ég fara
þegar ég get. Einnig hef ég áhuga
á að fara til Rómar í læri hjá Ze-
ani, fyrrverandi kennara mínum frá
Bandaríkjunum. Ég er farin að fá sem heitir sykur og ger. Það hafði
fíðring og vil iæra meira. Það er ótrúlega mikil áhrif til hins betra,
nauðsynlegt að fylgjast með. bæði á líkama og sál. Það er mikil-
vægast að maður sé í andlegu jafn-
Jú, það fylgir svona starfi gífur- vægi, ef ekki, leggst það á röddina.
legt álag. Maður stendur á sviðinu Líkaminn er hljóðfæri söngvarans
fyrir framan áhorfendur, ailtaf að ogþaðþarf aðþekkjaoggætavel.“
gefa. Og heilsan er það sem mestu Þjóðveijar munu fá að njóta
máli skiptir, Maður er það sem hæfileíka Sólrúnar á söngsviðinu
maður borðar. Ég fór í strangan einnig næsta vetur en þar hefur
kúr í fjórar vikur í haust, svona til hún gert starfssamning sem gildir
hreinsunar, sleppti tii dæmis öilu fram til ársins 1990.
Leikhúsið sem ég starfa við
gegnir svipuðu hlutverki og
Þjóðleikhúsið hérlendis nema að þar
eru miklu fleiri óperur, enda er
mjög sterk hefð fyrir óperusöng í
Þýskalandi. Á næsta leikhúsári
syng ég í fimm óperum og í fjórum
þeirra aðalhlutverkið þannig að
tíminn verður naumur til annars.
Ég var mjög heppin með hlutverk
á síðastliðnu ári og eins er ég mjög
fegin að hafa getað komið heim nú
um hátíðamar en það hef ég ekki
gert í sjö ár.
Ég hef líka mjög gaman af að
syngja Jjóð og óratoríur en þegar
maður hefur hellt sér út í óperuna
gefst lítill tími til að dreifa kröftun-
SAMDRYKKJA
Hvað er hið illa?
Á hið illa uppsprettu í óhlýðni manna við guð? Eru guðleysingjar
markaðir illskunni? Er illska til í náttúrunni? Er líf í blekkingu
verra en líf markað illskunni? Þessar spurningar hafa vafist fyr-
ir heimspekingum og guðfræðingum um aldir.
*
Aaðventunni efndu Soffía, félag
heimspekinema, og Félag guð-
fræðinema til samdrykkju í Norr-
æna húsinu um illskuna. Guðfræð-
ingar með Einar Sigurbjömsson og
Sigurð Örn Steingrímsson í farar-
broddi lögðu út af Gamla testa-
mentinu þar sem fram kemur að
illskan sé ekkert annað en óhlýðni
manna við Guð. Heimspekingurinn
Þorsteinn Gylfason gerði sértíðrætt
um að á þennan hátt væri ekki
nægileg grein gerð fyrir óeðlinu í
náttúmnni. Sem dæmi um slíkt
óeðli nefndi hann kött sem hann
átti er át kettlingana sína.
Einar ræddi ennfremur um þann
vanda guðfræðinnar að gera grein
fyrir bölinu í lífi mannanna þannig
að það samrýmdist hugmyndinni
um algóðan Guð. Baldur Gunnars-
son bókmenntafræðingur rakti
sögu Josephs Conrads, Heart of
darkness, sem hefur illskuna ein-
mitt að viðfangsefni. Færði Baldur
rök fyrir því að betra væri að vera
sannur í illskunni en stunda hana
undir fölsku flaggi. Margir heim-
spekinganna sem til máls tóku féll-
ust ekki á þá forsendu guðfræðinga
að Guð væri til og maðurinn væri
fæddur syndugur. Helst urðu menn
sammála um að illska og böl eins
og til dæmis náttúruhamfarir væru
tvennt ólíkt.
Einar
Sigurbjörns-
son
flytur erindi sitt um
illskuna.
FASTEIGNASALI OG KYNNIR
„ Vildi stýra Lukku-
hjóli þjóðarinnar“
„Ég vildi að ég stýrði Lukkuhjóli þjóðarinnar, en ég er bara enn
að bíða eftir tilboði frá stjórninni" sagði Magnús Axelsson í
spaugi þegar hann var inntur eftir lukkuþættinum á laugardags-
kvöldum þar sem hann er kynnir en þáttur þessi er unninn í
samstarfi björgunarsveita í landinu og Stöðvar 2. Hver er hann
annars, þessi kynnir?
Rödd hans þekkja flestir íslend- orðinn ríkur enn“.
ingar en hann hefur meðal „Ég er búinn að vera kynnir í
annars lesið inn á sjónvarpsauglýs- 25 ár á hinum og þessum skemmt-
mgar i fjölda-
mörg ár. „Upp-
hafið að þessu
öllu er að eitt
sinn lærði ég
leiklist. Ég út-
skrifaðist úr
síðasta árgangi
Þjóðleikhús-
skólans og
síðar var ég í
tvö ár í námi í
leiksviðslýs-
ingu í Banda-
ríkjunum. Ég
starfaði svo
ýmist við leik-
stjórn eða lýs-
ingu í fjölda-
mörg ár. Nú
fast-
Morgunblaðið/Emilía
Magnús Axelsson, kynnir þátt-
anna „Laugardagur til Lukku“.
Laufás og heiti reyndar þáttum, ég kem þarna inn eins og
unum, ferða-
kynningum,
hárgreiðslu- og
tískusýningum
hverskonar. Ég
hef aldrei verið
skemmtikraft-
ur, ég kynni þá
hinsvegar. Nei,
ég á ekki heið-
urinn af því að
semja spurn-
ingamar í
þættinum, það
er Olafur
Guðnason sem
það gerir.
Gunnlaugur
Jónasson
stjómar upp-
töku á þessum
fasteignasali. Þeir segja
ég hafi svikið Thalíu og farið á
flömr við Mammon, en hann hefur
víst bmgðist mér ennþá" segir
og bætir við „ekki er ég
hver annar aðstoðarverkstjóri. Ég
bara vinn þama“ segir Magnús
hressilega og er þar með þakkað
fyrir skemmtilegt spjall.