Morgunblaðið - 07.04.1989, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 7. APRÍL 1989
Spennandi námskeið
í AROMATHERAPY (þrýstinuddi með náttúrulegum
olíum). Leiðbeinandi verður dr. Anna Edström, lífefna-
fræðingur, sem haldið hefur fjölda slíkra námskeiða
erlendis. Námskeið þetta stendur yfir í næstu 8 mán-
uði (1 helgi á mán.) og öðlast nemendur áritað
prófskírteini í lok námskeiðsins sem viðurkenningu í
þessari fræðigrein. Fjöldi nemenda takmarkast við
aðeins 20 manns.
Allar frekari uppl. veittar í síma 680630
milli kl. 9.00-17.00 á daginn.
Evrópubandalagið:
íslendingar greiða nú
6% toll af saltfiski
Hér sést skriðan sem hrundi úr íjallinu, Klakkur
fyrir miðri mynd, en hann er nú ekki nema brot
af því sem var fyrir hrun.
Morgunblaðið/Reynir Ragnarsson
Séð frá Vík yfir að Reynisfjalli. Örin bendir á
staðinn, þar sem hrundi úr fjallinu.
Vík í Mýrdal:
Bergfylla hrundi úr Reynisflalli
MIKIL bergfylla hrundi úr Reynisfjalli, austan við Reynisdrangana,
aðfaranótt 1. apríl. Skriðan var það mikil að hún lokar rennu sem
var fær bátum á milli dranga og sjávarmáls, auk þess sem hún ger-
ir gangfært fyrir fjallið sem ekki var áður. Þó er talið óráðlegt að
vera á ferli undir Qallinu á þessum slóðum, vegna hættu á frekara
hruni, að sögn Reynis Ragnarssonar lögreglumanns í Vík.
„VIÐ byijuðum að greiða 6% toll af saltfiski til Evrópubandalags-
ins um síðustu mánaðamót," sagði Magnús Gunnarsson, fram-
kvæmdastjóri Sölusambands íslenskra fískframleiðenda, í samtali
við Morgunblaðið. Hann sagði að í janúar síðastliðnum hefðu Is-
lendingar verið í samkeppni við Norðmenn um 25.000 tonna toll-
frjálsan kvóta til bandalagsins og hann hefði verið búinn i byijun
febrúar. Gera mætti ráð fyrir að minna yrði framleitt af saltfiski
í ár en í fyrra, bæði vegna minni þorskveiðikvóta og óhagstæðara
verðs nú en þá.
„Þetta gerðist aðfaranótt 1. apríl,
menn tóku eftir því um morgun-
inn,“ sagði Reynir. „Einhveijir
fundu titring um nóttina, en héldu
að það væri bara stór vörubíll á
ferð. Svo héldu margir að þetta
væri bara gabb, þegar sagt var frá
þessu um morguninn.“
Reynir segir að skriðan hafið
fallið allt frá brún fjallsins á þeim
Ferming í
Oddakirkju
Ferming í Oddakirkju sunnu-
daginn 9. apríl kl. 14.00. Prestur
sr. Stefán Lárusson.
Fermd verða:
Bjarki Steinn Jónsson,
Heiðvangi 24, Hellu.
Bjöm Grétar Stefánsson,
Odda, Rangárvallarhreppi.
Hermann Bjarki Rúnarsson,
Geitasandi 5, Hellu.
Magnús Torfi Olafsson,
Laufskálum 10, Hellu.
Elín Yngvadóttir,
Laufskálum 4, Hellu.
Hjördís Rut Siguijónsdóttir,
Hraunöldu 1, Hellu.
Ólöf Þórhallsdóttir,
Ægissíðu 4, Djúpárhreppi.
stað sem klettanef gekk í sjó fram,
svokallaður Klakkur. Skriðan fór
yfir Klakkinn þannig að hann er
nær allur horfinn og framan við
hann er nú gangfært frá Vík yfir
í Reynishverfið, sem ekki var áður.
Ofan á fjallinu hafa verið spmng-
ur allt upp í meters víðar og hafa
þær náð 15 til 20 metra inn á fjal-
íið. Menn eystra hafa fylgst með
þessum spmngum og hreyfingum á
þeim undanfarin ár, að sögn Reyn-
is, en ekki hefur mælst mikil hreyf-
ing í þeim. Reynir segir að þama
hrynji sjaldan úr fjallinu, en mikið
í einu þegar það verður. Hann telur
mjög varasamt að vera á ferli und-
ir fjallinu á þessum slóðum vegna
hættu á frekara hmni, þá er einnig
varasamt að vera nærri brúninni á
fjallinu.
Hmnið kom fram á jarðskjálfta-
mæli á bænum Skammadalshóli í
um sex kílómetra fjarlægð frá hmn-
staðnum. Einar H. Einarsson bóndi
þar segir að skjálftinn hafi verið
gmnnur og ólíkur venjulegum
landsskjálftum. „Þetta ver heldur
lítill skjálfti og engin ný bóla að
svona komi á mælinn. Ég man eft-
ir svipuðum skjálfta einu sinni, það
var áður en lóranstöðin hætti, hann
var þó minni. Það er bara verst að
þetta fór ekki nógu langt upp í
fyallið, þarna em sprangur og hmn-
hætta þannig að fólki er hætta
búin ef farið er nærri Jfjallsbrúninni
eða fyrir neðan," sagði Einar.
vegsmanna gaf fyrir skömmu, í
tilefiii 50 ára afinælis síns, Nátt-
úrugripasafiiinu í Vestmannaeyj-
um 500 þúsund krónur til kaupa
á búnaði fyrir safiiið.
Fyrir þessa gjöf festi safnið kaup
á sýningarskjá til þess að hafa í
Magnús Gunnarsson sagði að
staðan á saltfiskmörkuðunum væri
erfið og óvíst hvemig málin þróuð-
ust á næstu mánuðum. Hann væri
frekar svartsýnn en íslenski fisk-
urinn væri þó betri og stærri en
keppinautanna. „Við höfum ekki
safninu. Þar er hugmyndin að sýna
gestum atburði sem gerast í safninu
utan opnunartíma þess, svo sem
hrygningu fiska og fleira.
Nýlega var þessi sýningarskjár
settur upp í safninu og af því til-
efni var fulltrúum LÍÚ boðið í safn-
ið til þess að kynna sér búnaðinn.
- Grímur
lokið við að gera rammasamning
við Portúgali um saltfiskkaup
þeirra á þessu ári en gemm ráð
fyrir að halda áfram viðræðum við
þá á næstunni. Við höfum hins
vegar samið um að selja þeim
ákveðið magn sem er til afhend-
ingar í apríl og maí næstkom-
andi,“ sagði Magnús.
Hann sagði að framboðið á salt-
fiskmörkuðunum myndi minnka
mjög fljótlega, þar sem minna
mætti veiða af þorski í Norður-
Atlantshafi á þessu ári en í fyrra.
„Það er einnig ljóst að Bandaríkja-
dalur er að styrkjast. Það má því
gera ráð fyrir að menn auki fram-
leiðslu á frystum fiski til Banda-
ríkjanna en salti aftur á móti
minna en þeir hafa gert að undanf-
ömu,“ sagði Magnús Gunnarsson.
Hann sagði að fyrstu tvo mán-
uði þessa árs hefði verið flutt út
svipað magn af saltfiski og á sama
tíma í fyrra. „Við áttum litlar
birgðir fyrstu tvo mánuði þessa
árs en söltuðum þá lítið eitt meira
en á sama tíma í fyrra,“ sagði
Magnús. Hann sagði að héðan
hefðu verið seld tæp 62.000 tonn
af saltfiski í fyrra, þar af 97% til
Evrópubandalagsins. Þá hefði
mátt flytja til bandalagslandanna
samtals 52.500 tonn af saltfiski
með 5% tolli en sá kvóti hefði ver-
ið búinn í byijun september. í ár
væri hins vegar heimilt að selja
þangað 49.000 tonn með 6% tolli.
*
Omakleg alhæfing
Morgunblaöið/Sigurgeir Jónasson
Fulltrúar útvegsmanna ásamt Kristjáni Egiissyni forstöðumanni
safnsins.
Yestmannaeyjar:
Gjöftil N áttúrugripasaftisins
Vestmannaeyjum.
LANDSSAMBAND íslenskra út-
eftir Steinar J.
Lúðvíksson
Föstudaginn 31. mars sl. birtist
í Morgunblaðinu grein eftir Sif Ein-
arsdóttur nema í Verslunarskóla
Islands þar sem kemur fram gagn-
rýni á vinnubrögð sem hún segir
viðhöfð hjá íslenskum tímaritum og
greinir hún frá samskiptum sínum
við eitt þeirra. Greinarhöfundur
hefur ekki fyrir því að nafngreina
það tímarit sem hlut á að máli, en
þar sem fyrirtæki það sem undirrit-
aður starfar hjá sem aðalritstjóri
gefur út bæði flest tímarit hérlend-
is og jafnframt þau útbreiddustu
álykta ef til vill margir sem lesa
umrædda Morgunblaðsgrein að eitt
tímarita Fijáls framtaks eigi þá
sneið sem fram kemur í greininni.
Skal tekið fram að svo er ekki og
harla ómaklegt hjá greinarhöfundi
að setja öll tímarit undir sama hatt
eða draga svo einarða ályktun af
viðskiptum sínum við eitt þeirra að
almennt sé viðhöfð óheiðarleg eða
óvönduð vinnubrögð hjá blaða-
mönnum tímarita. Hefði verið ólíkt
mennilegra hjá greinarhöfundi að
koma hreint fram og nefna það
tímarit sem hún lenti í útistöðum
við eða varð fyrir barðinu á með
nafni.
Greinarhöfundur segir að ritstjóri
virts tímarits hafi látið þau orð falla
að það sé ósiður að leyfa því fólki
sem viðtöl birtast við að lesa þau
yfir og leiðrétta villur áður en þau
væm birt. Ekki veit ég hvaða rit-
stjóri á þama hlut að máli en ég
Steinar J. Lúðvíksson
„Sú alhæfing- sem fram
kemur í grein Sifiar
Einarsdóttur um
óvönduð vinnubrög-ð
blaðamanna sem starfa
hjá íslenskum tímarit-
um er í fyllsta máta
ósanngjörn o g einnig
órökstudd.“
verð að lýsa furðu minni á þeim,
ef rétt er eftir haft. Allir blaðamenn
sem em á annað borð vandir að
virðingu sinni og hafa metnað til
þess að skila frá sér vönduðu efni
leggja áherslu á að hafa sem rétt-
ast eftir viðmælendum sínum og
ein af tryggingum fyrir slíku er
einmitt að láta viðkomandi lesa yfir
eða lesa fyrir hann viðtal eða um-
mæli áður en þau birtast á prenti.
Hjá því fyrirtæki, Fijálsu framtaki,
þar sem ég starfa er slík vinnu-
regla viðhöfð — undantekningar-
laust ef viðmælendur óska eftir
því. Að þessu leyti standa tímarit
betur að vígi en t.d. dagblöð þar
sem oft verður að ganga frá málum
í miklum flýti. Ég leyfi mér þó að
fullyrða að flestir eða allir blaða-
menn sem starfa hjá dagblöðum,
sinna óskum viðmælenda, ef farið
er fram á að fá að lesa efni yfir
áður en það birtist.
Sú alhæfing sem fram kemur í
grein Sifjar Einarsdóttur um óvönd-
uð vinnubrögð blaðamanna sem
starfa hjá íslenskum tímaritum er
í fyllsta máta ósanngjörn og einnig
órökstudd. Þvert á móti leyfi ég
mér að fullyrða að hjá íslenskum
tímaritum starfa margir mjög færir
blaðamenn og ritstjórar sem líta á
það sem mikilvægan þátt í sam-
keppni við þau fjölmörgu erlendu
tímarit sem aðalslagurinn stendur
við á tímaritamarkaðnum að setja
fram vandað efni á góðu máli. Því
miður virðist Sif Einarsdóttir hafa
orðið fórnarlamb undantekningar-
innar og þess vegna ætti hún að
vera svo heiðarleg að segja beinum
orðum hver hlut á að máli en ekki
setja öll íslensk tímarit í sama bát-
inn og kasta rýrð á heila starfsstétt.