Morgunblaðið - 07.05.1989, Blaðsíða 30

KARLAR
(Kvenna)-
byltingin
fullkomnuð
Hvar í andskotanum er flask-
an? Látið hana ganga.
„Uss, haltu þér saman. Það
heyra allir til þín.“
„Hún er undir borðinu. En
farðu varlega.
Annars verður
okkur hent út.“
„So what?“
„Nei, helv...
hún er að verða
tóm. Hvernig
reddum við ann-
arri?"
Kaffiterían á
laugardags-
morgni. Þær sitja við næsta borð.
Rútan til Keflavíkur rétt ófarin.
Bara kaffi í bollunum hjá okkur.
Laugardagsmorgnar eru nota-
legir. Síbylja hversdagsins hjaðn-
ar um stund. Timinn stendur i
stað. Það er dólað yfir dagblöðum,
spjallað og daðrað.
Hér er margt um manninn.
Sumir eru líka að bíða eftir rú-
tunni. Aðrtr að koma úr gufu, og
enn aðrir úr gleðskap . . .
— „Hæ, fröken, fær maður ekki
ábót á kaffið?” —
Þetta eru allra laglegustu stelp-
ur.
— „Þú verður að sækja það
sjálf, fíflið þltt.“ —
Rjóðar og dasaðar eftir djamm
og djús alla nóttina. Það sé ég, þó
að ég snúi baki í þær.
— Nei, hvað sé ég? Nonni. Hæ,
krúttið. Viltu sjúss?
Nú eru þær farnar að blikka
manninn minn. Ég hef augu í
hnakkanum.
— „Og Dísa líka. Réttu mér
bollann, Dísa. Þér veitir ekki af
hressingu. Ertu nývöknuð, eða
hvað? Náföl.“
— „Þér ferst. Eins og rotin
hæna sjálf. Maður er búinn að
vera úti á galeiðunni í alla nótt.
Æðislega gaman. — Viltu ekki
smádreitil?”
Nonni er farinn. Því miður. Ég
sá það alveg á honum. En skyldan
kallar. Ég var hvort eð er bara að
keyra hann. Og enn er kaffi í
bollanum mínum.
Ég sný mér að stelpunum. Virði
þær fyrir mér. Það er satt. Þetta
eru allt myndarstelpur — eða
ungar konur. Á milli tvítugs og
þrítugs. Ein er rauðhærð, glettin
_ “^fctil augnanna. Grelnilega forkólf-
urinn. Hinar hlæja að öllu, sem
hún segir. „Hver ætlar að sækja
kaffi? Déskoti, flaskan er tóm.“ —
Þær eru úfnar um hárið. Ein er
með derhúfu. Kannski minjagrip-
ur um ævintýri næturinnar. Onn-
ur er „með siða svarta lokka,
dreymandi augnaráð. Skyldi hún
vera gift? — „Við erum aiiar gift-
ar. Skítt með kallana. Þeir sofa á
sínu græna — væntanlega. Þeir
eru að passa. Við erum í sauma-
klúbb. Og þetta væri allt í lagi,
ef flaskan væri ekki tóm.“
— „Er þetta saumaklúbbur?"
Spyr sú, sem aldrei hefur verið í
sáumaklúbb.
„Já, elskan, svona er gaman
að vera í saumaklúbb. Æðislegt
''a^ör. Broadway, Hollywood, Næt-
urgrillið, you just name it! Það er
verst, að hér er ekki deigan dropa
að fá. Hvert eigum við að fara
næst stelpur? Kemurðu með,
Dísa?“
„Heim, manneskja. Læðast upp
í rúm. — Æ, ég er svo þreytt, elsk-
an. Búin að pijóna í alla nótt, ha,
ha.“
„Það er að renna af mér, stelp-
ur. Út héðan. Annað hvort fáum
við okkur aðra bokku eða komum
við í Rammagerðinni. Það dugar
ekkert minna en lopapeysa eftir
svona langvarandi saumaklúbb.
Ær hún ekki einnar nætur verk?"
„Frekar vtl ég bokkuna. Ég
nenni ekki að standa i þrasi núna.
Hann trúði ekki á lopapeysuna
síðast, og ég tek ekki sjens á því
aftur.“
„Okey, leigjum þá svítu. Hve-
nær opnar barinn? Kemurðu með,
Disa?"
En ég fer auðvitað hvergi. Enda
ekki í byltingarkenndum sauma-
klúbb.
eftir Bryndísi
Schrom
MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDAGUR 7. MAÍ 1989
Mynd þessi sem Manfred tók á miðnætti af Jökulsárlóni á Breiðamerkursandi er rúmir þrír metrar
á hæð og sjö metrar á lengd. Er hún stærsta mynd sem til er af íslensku umhverfí og jafnframt
sú stærsta á sýningunni.
Manfred Ehrich.
UÓSMYNDUN
*
Islenskt
umhverfi
í hundrað-
faldri
stækkun
Fyrir flórurn árum kom hingað
til lands vestur-þýskur at-
vinnuljósmyndari, Manfred
Ehrich að nafni. Hann er í hópi
þekktra ljósmyndara sem falið er
að prófa nýjar litfilmur frá Fuji-
fyrirtækinu og leita fanga víða
um heim í tæknilegum tilgangi.
Af tilviljun varð Island fyrir val-
inu. Á starfsferli sínum hefur
hann haldið um fjörutíu einkasýn-
ingar þar sem áherslan er lögð á
Iistrænt gildi ljósmyndunar og
hefur hann víða um heim sýnt
myndir sínar frá íslandi í marg-
faldri stækkun. Eru það stærstu
ljósmyndir sem mönnum er kunn-
ugt um að til séu af íslensku
umhverfi.
í febrúarmánuði síðastliðnum
hélt hann sýningu á myndum
þessum í Dusseldorf í Þýskalandi
þar sem hann er búsettur.
Skömmu síðar sýndi hann í Pen-
tax-galleríinu í Tókýó í Japan og
nú sem stendur er sýning hans í
Osaka í Japan og mun vera fram
í maílok. Ijölda mynda sinna tek-
ur hann á Pentax 6x7 vél á Fuji-
chrom 50 ASA-filmu. Hann notar
gjaman hægar litfílmur til þess
að fá hámarksskerpu sem auð-
veldar stækkanir. Myndir hans
eru stækkaðar með svokallaðri
Skanchrom-stækkunartækni sem
er tölvutækni, þróuð af aðilum í
Vestur-Þýskalandi.
Manfred varð fyrir miklum
hughrifum frá íslenskri náttúru
og þá einkum ljósi því og tærleika
sem þekkt er hér á norðurhjaran-
um. Sýningar þessar eru að öllu
leyti eigið framtak listamannsins
og áhugamál en eru ekki sölusýn-
ingar. Að sögn Gísla Gestssonar
hjá Ljósmyndavörum mun Man-
fred koma til landsins á ný í sum-
ar í þeim tilgangi að bæta við ljós-
myndum á sýningu sem hann
heldur í Hamborg á komandi
hausti.
Elsa Lund og félagar fara á kosturri í gleðidagskrá ársins.
Nú fer hver að verða síðastur. Tvær sýningarhelgar eftir!!
Þríréttuð veislumáltíð að hætti Elsu - Húsið opnað kl. 19.00
LEIKLIST
Færeyingar
flykkjast
í leikhús
Færeyingar hafa heldur betur
skemmt sér í leikhúsinu í Þórs-
höfn frá því þann 4. apríl er íþrótta-
samband Færeyja fagnaði fimmtíu
ára afmæli sínu með frumsýningu
á leikritinu FRAMÁ, eða Afram,
eftir Sigvard Olsson í samvinnu við
Fred Hjelm. Leikstjóri sýningarinn-
ar var Sigrún Valbergsdóttir og
Messíana Tómasdóttir gerði leik-
mynd og búninga.
Leikritið fjallar að sjálfsögðu um
íþróttamenn og gerist í búnings-
herbergi knattspyrnuliðs fyrir deild-
arúrslitaleik, einnig í hálfleik og
eftir leikinn. Alls eru 21 leikari í
sýningunni og allt karlar eins og
efni verksins bendir til. Framlag
íslensku kvennanna tveggja féll í
góðan jarðveg því færeysk dagblöð
kepptust við að hrósa sýningunni
og spöruðu ekki stóru lýsingarorðin
í skrifum sínum um sýninguna.
Leikstjórinn Sigrún Valbergs-
dóttir sagði í stuttu spjalli að þetta
verkefni hefði verið afskaplega
skemmtilegt og Færeyingarnir
hefðu lagt sig alla fram við gera
þeim dvölina og vinnuna í Færeyj-
um sem besta. Hún sagði að það
hefði stundum verið ærinn starfi
að halda öllum leikurunum 21 við
efnið, enda allir áhugamenn og
margir hverjir hlaðnir störfum utan
leikhússins. Allt hefði þetta þó
gengið upp á réttum tíma og við-
tökurnar verið sérstaklega ánægju-
legar.
Og þessar vikurnar fara Færey-
ingar bæði á völlinn og í leikhúsið
mUttHUU;
SStSiail