Morgunblaðið - 15.07.1989, Blaðsíða 30

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 15. JÚLÍ 1989
30
Minning-:
Magnús Þ. Guðmuncls-
son skipstjórí, Óhifsvík
Fæddur 22. október 1948
Dáinn 7. mars 1989
í dag minnumst við vinar okkar
og félaga, Magnúsar Þórarins Guð-
mundssonar, sonar þeirra hjóna
Guðmundar Þórarinssonar og
Magðalenu Kristjánsdóttur frá
Ólafsvík. Maggi, eins og hann var
kallaður, fæddist í Ólafsvík þann
22. október 1948 og ólst þar upp.
Eins og í öllum sjávarplássum
-iomst Maggi snemma í kynni við
sjóinn og byijaði ungur að stunda
sjómennsku, sem varð hans ævi-
starf. Lengst af var hann stýrimað-
ur á bátum frá Ólafsvík eða þar til
í mars 1988 er hann keypti í félagi
við aðra mb. Sæborgu SH 377.
Réttu ári síðar eða 7. mars 1989
fórst Sæborgin á leið heim úr róðri
og Maggi með.
Raunveruleg kynni okkar af
Magga hófust árið 1985 er við átt-
um samleið á námskeiði sem Stýri-
mannaskólinn í Reykjavík hélt fyrir
skipstjómarmenn í Ölafsvík. Strax
mynduðust með okkur sterk vin-
áttubönd og var samband okkar við
hann ætíð mikið og gott.
Maggi hafði gott skap og var
jekemmtilegur í umgengni, enda var
hann mjög félagslyndur maður. Að
eðlisfari var hann mjög stríðinn og
kölluðum við hann oft „Magga
hrekk“, en öll hans stríðni var mein-
laus og gerð í góðu.
Með þessum fátæklegu orðum
langar okkur að þakka Magga fyrir
samveru hans og vináttu og vottum
fjölskyldu hans samúð okkar og
biðjum Guð að styrkja þau í þess-
ari miklu sorg.
Guð blessi/ninningu góðs drengs.
Asbjörn Ottarsson,
.» Ragnar Konráðsson.
Þagalt og hugalt
skyli þjóðans bam
og vígdjarft vera.
Glaður og reifur
skyli gumna hver
uns sinn bíður bana.
(Hávamál)
Þriðjudagskvöldið 7. rnars sl. var
nístingskalt og dimmt. Óveður hafði
skollið á, og óljósar fréttir bárust
um að mb. Sæborg SH 377 hefði
farist á landleið úr róðri. Skipveijar
á mb. Ólafi Bjamasyni fundu fljót-
lega björgunarbátinn með áhöfn
Sæborgar að einum manni undan-
skildum. Við komu Ólafs Bjarna-
sonar til Ólafsvíkur síðar um kvöld-
ið var staðfest að Magnúsar skip-
stjóra væri saknað úr þessum hild-
arleik. Þöglir og hnípnir gengu
menn til náða með hugann hjá þeim
sem sárasta bera sorgina. Ölafsvík
hafði misst einn sinna vösku sona
í baráttunni sífelldu við náttúruöfl-
in.
Magnús Þórarinn Guðmundsson
fæddist 22. október 1948. Hann var
sonur hjónanna Magðalenu Krist-
jánsdóttur og Guðmundar Þórarins-
sonar og ólst upp hjá þeim hér í
Ólafsvík ásamt þrem systkinum
sínum. Foreldrar Magnúsar,
Magðalena og Guðmundur, eru
dugmikið fólk sem lagt hefur hart
að sér um árin, fjölskyldu sinni og
samfélaginu til framdráttar. Þau
eru jafnframt sárt leikin, því þau
misstu annan son sinn, Frey Haf-
þór, þegar mb. Bervík fórst 27.
mars 1985. Harma sína hafa þau
hjónin borið með hetjubrag.
Maggi var aðeins 14 ára þegar
hann byijaði sjómennsku. Var hann
þá með Guðlaugi Guðmundssyni á
mb. Snæfelli, 19 tonna báti. Sýndi
Maggi fljótt að hann var efni í góð-
an sjómann. Var hann svo á ýmsum
bátum eins og gerist en í 9 ár sam-
fleytt vorum við skipsfélagar á
Garðari 2, og var Maggi stýrimað-
ur. Óhætt er að segja að aldrei bar
skugga á samstarf okkar og vin-
áttu. Maggi var dagfarsprúður, ró-
legur og yfirvegaður. Hann var
jafnframt dugmikill og keppinn eins
og sjómenn þurfa að vera. Kom sér
oft vel hve hann var fljótur að hugsa
og laginn að leysa úr vandræðum
sem upp kunna að koma á sjó.
Hann var alltaf maður fyrir orðum
sínum, lét ekki mikið yfir sér en
var bestur á hólmi.
Svo var hann glettinn og gaman-
samur, og undirbjó stundum glettni
sína vel. Fengum við félagarnir oft
að finna fyrir því. Hjálpsemi hans
og vinsemd fengum við líka að
reyna á sjó í landi.
A síðasta ári hóf Maggi eigin
útgerð þegar hann keypti Sæborg-
ina með Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur.
Voru bytjunarörðugleikaryfirstign-
ir og aflabrögð orðin góð þegar
hinn örlagaríki dagur rann upp.
Þykir okkur erfitt að sætta okkur
við þessi örlög vinar okkar, en einn
er sá er ræður. En það hefur jafn-
framt yljað okkur að vita að síðustu
skipanir hans um borð hafa að
líkindum bjargað lífi félaga hans.
Maggi átti hamingjusamt fjöl-
skyldulíf. Þann 18. maí 1970
kvæntist hann Elísaþetu Morten-
sen, sem fluttist til Ólafsvíkur frá
Færeyjum með fqölskyldu sinni á
unglingsaldri. Hjónaband þeirra
einkenndist af ástúð og samheldni.
Fyrstu hjúskaparár sín bjuggu þau
í sambýli með foreldrum Elísabetar,
Karli og Maríönnu, á Ennisbraut
10. Eftir því sem fjölskyldan stækk-
aði þarfnaðist hún meira húsrýmis.
Ráðist var í kaup á stóru og glæsi-
legu einbýlishúsi í Brautarholti 19.
Var þar myndarbragur yfir öllu,
ríkti þar alúð og gestrisni. Þar er
nú skarð fyrir skildi. Maggi var
traustur og umhyggjusamur faðir,
er hans nú sárt saknað af börnunum
þrem, en þau eru: Maríanna Björg,
f. 4. febrúar 1968, gift Sigurði
Hafsteinssyni, eiga þau eitt barn,
Hafrúnu Freyju, sem var auga-
steinn afa síns. Guðmundur Jóhann,
f. 22. september 1969, og Magða-
lena, f. 27. maí 1976.
Við sem þessar línur skrifum eig-
um ekki huggunarorð sem neins
mega sín í þungri sorg eftir góðan
dreng. En við hugsum til Ebbu og
barnanna, foreldra hans, systkina
og annarra ástvina og biðjum Guð
að vernda þau. Við og aðrir íbúar
Ólafsvíkur stöndum í þakkarskuld
og geymum minninguna. í raun
erum við Ólsarar ein Ijölskylda, sjó-
mannafjölskylda sem á allt undir
veðri og vindum, og að björg sé úr
hafi dregin. Þar lagði Magnús Guð-
mundsson gjörva hönd að, og líf
sitt að auki. Við skipsfélagar hans
af Garðari 2 stöndum í þakkarskuld
fyrir að hafa kynnst Magga og átt
hann sem vin. Blessuð sé minning
hans.
Einar, Jói, Róbi og Qölskyldur.
Minningarathöfn fer fram kl.
14.00 í dag í Ólafsvíkurkirkju.
Nei, það getur bara ekki verið,
var það fyrsta sem ég sagði er
maðurinn minn tilkynnti það að
Sæborgin SH 377 frá Ólafsvík hefði
farist og allir bjargast nema einn.
Hvað er hægt að leggja meira á
fólk. Fyrst var það Hafþór bróðir
hans sem fórst með Bervíkinni SH
43 þann 27. mars 1985, síðan fjór-
um árum seinna var það Maggi.
En sem betur fer.trúi ég því að
þeir hafi verið kallaðir til æðri
starfa. Eins og sonur minn sagði
þegar ég lét hann vita af því að
Maggi væri dáinn: Mamma, núna
getur Maggi tekið bátinn sinn með
sér upp til guðs og Hafþór getur
verið með honum út á sjó.
Maggi frændi hét Magnús Þórar-
inn Guðmundsson og var sonur
Guðmundar Þórarinssonar og
Magðalenu Kristjánsdóttur. Ólst
hann upp í foreldrahúsum ásamt
þremur systkinum en þau eru Elísa-
bet Þórdís, Kristján og Hafþór (d,-
1985).
Þegar ég sest niður og hugsa
um Magga er það fyrsta sem kem-
ur upp í huga minn hvað hann var
stríðinn og alltaf gat maður hlegið
að honum.
Hann leigði hjá foreldrum mínum
í fjögur ár og á þessum árum man
ég vel eftir honum, og hvað hann
var góður við litlu frænku sína að
bjóða henni á rúntinn á hvíta flotta
bílnum sínum.
En árin liðu og Maggi giftist
Elísabet Mortensen þann 18. maí
1970. Eignuðust þau tvö börn en
Ebba átti eitt fyrir sem hann leit
alltaf á sem sína dóttur en þau eru
Maríanna Björg f. 1968, maki Sig-
urður Hafsteinssson og eiga þau
eina dóttur, Hafrúnu Freyju, sem
var augasteinn afa síns, Guðmund-
ur, f. 1969, ogMagðalena, f. 1976.
Ebba og Maggi voru mjög sam-
rýnd hjón og kappkostuðu að sjá
um velferð heimilisins og barna
sinna.
Eftir að ég eignaðist mína fjöl-
skyldu hélt hann alltaf sambandi
við okkur og var alltaf jafn hress.
Hann kom alltaf til .okkar á að-
fangadag í heimsókn og við eigum
örugglega eftir að sakna þess, mér
fannst jólin vera komin þegar hann
kom á þessum degi.
Elsku Ebba og fjölskylda, Lena,
Gvendur og aðrir ástvinir, guð styðji
og styrki ykkur í þessari miklu sorg.
Ég og fjölskylda mín kveðjum
ástkæran frænda með djúpri virð-
ingu og söknuði.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Vald. Briem)
Margrét G. Scheving
Að kvöldi 7. mars var hringt og
mér sagt að Sæborg SH 377 hefði
farist á heimleið úr róðri og með
henni einn af áhöfninni. Strax lædd-
ist að mér sá grunur að það væri
Magnús mágur minn. Klukkustund
síðar var hringt aftur og mér tjáð
að svo væri. Þvílíkt reiðarslag, ég
vildi ekki trúa því að aftur þyrftum
við að ganga í gegnum þetta, því
27. mars 1985 fórst Bervík SH 43
og með henni öll áhöfnin og þar
með eiginmaður minn Hafþór. Það
er sárt fyrir foreldra að sjá á eftir
tveimur sonum á tæpum fjórum
árum. Við verðum að trúa því að
allt hafi þetta tilgang, þó að við
sjáum hann ekki og erfitt sé að
sætta sig við þessi áföll.
Maggi var mér sem besti bróðir
sem alltaf var hægt að leita til ef
svo bar undir. Alltaf var gott að
koma í heimsókn til Magga og
Ebbu og eftir að ég flutti úr
Ólafsvík fann ég það enn betur
hvað ég átti þar góða vini. Það er
hægt að segja svo margt um Magga
að það dygði í heila bók. Hann var
stríðinn með eindæmum og
skemmtilegur svo það var ekki
hægt að láta sér leiðast í návist
hans. Ég er innilega þakklát fyrir
síðustu heimsókn hans til mín í
Kópavoginn sl. nóvember þar sem
við sátum í eldhúsinu og ræddum
málin. Hann var svo bjartsýnn á
lífið og tilveruna, en svo kemur eitt
andartak og allt er búið. í dag
kveðjum við þennan vin okkar, það
er sárt að hafa ekki fengið jarðn-
eskar leifar hans. En sjórinn skilar
sjaldnast því sem hann tekur, það
er kraftaverk ef svo er, en við vitum
jafnframt að sjórinn er sjómanns-
gröf.
Ég er forsjóninni þakklát fyrir
það að hafa haft tækifæri til að
kynnast Magga. Ég bið góðan Guð
að styrkja Ebbu og börn, foreldra
og aðra ástvini. Megi góður Guð
blessa minninguna um góðan
dreng.
Margrét Rögnvaldsdóttir
Nú vil ég þó aftur snua,
elsku faðir, heim til þín.
Ó, að mætti ég aftur búa,
ætíð hjá þér, lífgjöf mín.
Þú mér kærleiks opnar arma
og mig kallar bamið þitt,
þerrar tárum þrungna hvarma,
þyngsta græðir bölið mitt.
(V. Briem)
Það var að kvöídi sjöunda mars
sl., að mamma sagði mér að Sæ-
borg hefði farist hér fyrir utan Ól-
afsvík. Þetta var einhver sú versta
stund sem ég hef upplifað, því fað-
ir minn, Magnús, og eiginmaður
minn, Sigurður, voru á Sæborginni
ásamt fleirum vinum.
t
Eiginmaður minn faðir, og tengdafaðir,
GUÐMUNDUR H. JÓNSSON,
fyrrverandi framleiðslumaður,
lést í Borgarspítalanum 12. júlí.
Viktorfa Sigurgeirsdóttir
Sigmundur Guðmundsson, Unnur S. Thorsteinsson,
Sigriður Guðmundsdóttir, Snorri Karlsson,
Jón Þ. Guðmundsson, Anna Bjarnason,
Guðrún Guðmundsdóttir, Ragnar Gunnarsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
INGIMUNDA ÞORBJÖRG GESTSDÓTTIR,
Austurtúni 2,
Hólmavík.
andaðist fimmtudaginn 13. júlí síðastliðinn.
Jarðarförin verður síðar.
Jóhann Guðmundsson, Soffía Þorkelsdóttir,
Ingimundur Guðmundsson, Ásdfs Ólafsdóttir,
Halldór Guðmundsson, Sóley Tómasdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir, Guðmundur Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
STEINUNN ÓLAFSDÓTTIR,
Droplaugarstöðum,
áður til heimilis á Grettisgötu 29,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík mánudaginn
17. júlí kl. 13.30.
Knútur R. Magnússon, Guðrún Leósdóttir,
Svava Magnúsdóttir, Páll H. Kristjónsson,
Katarína S. Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Allir komu þeir heim nema pabbi.
Pabbi var lífsglaður maður, og á
besta aldrei þegar kallið kom. Hvað
manni finnst það óréttlátt að pabbi
skuli hafa verið sá eini sem ekki
komst lífs af úr slysinu. En vegir
Guðs eru órannsakanlegir, og eftir
sitjum við og spyijum: „Af hveiju
pabbi?“ Hann sem var alltaf svo
góður og réttlátur. Það var sama
hvað maður bað pabba að gera fyr-
ir sjg, alltaf sagði hann já.
Ég er elsku pabba þakklát fyrir
ástúðlegt uppeldi og góða samleið
í lifanda lífi. Minningin lifir.
Elsku mamma, Gummi, Lena,
amma og afi og aðrir ættingjar,
Guð styrki ykkur í mikilli sorg ykk-
ar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka -
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Maríanna Björg
Það var þann 7. mars sl. að ég
talaði við hann í síma, hann var
glaður á landleið með góðan afla,
það rofnaði sambandið og eftir
stutta stund var mér sagt að Sæ-
borgin SH 377 hefði farist og að
Magnúsar skipstjóra væri saknað.
Það fellur doði yfir fólk við svona
frétt, en það eru tæp fjögur ár frá
því að Hafþór bróðir hans varð ægi
að bráð og skildi eftir sig stórt skarð
hér í bæ í fjölskyldu og vinahópi.
Magnús var sonur Magðalenu
Kristjánsdóttur og Guðmundar Þór-
arinssonar. Strax í æsku kom
vinnugleði hans í ljós og var hann
annálaður dugnaðarforkur og var
alla tíð í bestu skipsplássum, fyrst
hjá Guðlaugi Guðmundssyni á
Víkingi, síðan hjá Guðmundi Krist-
jánssyni á Lárusi, eftir það hjá
Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur, fyrst
sem stýrimaður á Garðari II með
Einari Kristjónssyni en þar um borð
var mikill vinahópur og var Magnús
hrókur alls fagnaðar. Árið 1988
kaupir hann ásamt Jóhanni Steins-
syni og Hraðfrystihúsi Ólafsvíkur
Sæþorgina.
Árið 1970 kvæntist hann Elísa-
betu Mortensen, eignuðust þau tvö
börn Guðmund og Magðalenu, einn-
ig ól hann upp Maríönnu Björgu
og reyndust þau hvort öðru sem
faðir og dóttir. Fjölskyldulíf Magga
og Ebbu var farsælt, Maggi bjó
yfir glettni og léttleika sem hann
var þekktur íyrir.
í mínum huga er horfinn á braut
einn besti vinur og frændi en skarð-
ið verður eftir.
Lena, Gvendur, Ebba mín og
Maríanna Björg, Gummi og Lena,
við í næsta húsi vottum ykkur okk-
ar dýpstu samúð og biðjum guð að
gefa ykkur styrk á raunastund.
Herbert Hjelm og fjölskylda
í tilefni minningarathafnar um
Magnús Þ. Guðmundsson sem fram
fer í Ólafsvík laugardaginn 15. júlí,
en Magnús fórst með mb. Sæborgu
SH frá Ólafsvík 7. mars sl. langar
okkur í Kiwanisklúbbnum Korra að
minnast Magnúsar í nokkrum orð-
um.
Magnús var félagi í klúbbnum
okkar, hann gegndi hinum ýmsu
störfum fyrir okkur í klúbbnum, var
ávallt virkur í starfi. Öll þau störf
sem hann tók að sér skilaði hann
með stakri prýði, enda samvisku-
samur og vinnusamur með afbrigð-
um. Hann átti ávallt stóran þátt í
fjáröflunum klúbbsins, þá sérstak-
lega sjóróðrum sem hann var ávallt
fremstur í flokki við. Magnús er
annar félagi okkar í Korra sem við
höfum þurft að horfa á eftir í greip-
ar Ægis, en bróðir hans, Hafþór
Guðmundsson, var félagi í klúbbn-
um hjá okkar þegar hann fórst með
mb. Bervík SH 27. mars 1985.
Hefðu þá flestir talið það nógu
þungt áfall fyrir eina fjölskyldu, að
horfa á eftir einum manni á besta
aldri frá konu og ungum börnum,
hvað þá að þurfa að upplifa það í
annað sinn. En okkur er víst ekki
ætlað að geta útskýrt það hvar
sláttumaðurinn ber niður ljá sinn.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við félagar Magnúsar í Kiw-
anisklúbbnum Korra í Ólafsvík
þakka honum samstarfið á liðnum
árum. Minningin mun lifa um góðan
dreng meðal okkar.
Eiginkonu, börnum og öðrum
aðstandendum vottum við dýpstu
samúð. Megi góður Guð styrkja
ykkur í þessari miklu sorg.
Kiwanisfélagar í Ólafsvík