Morgunblaðið - 20.05.1990, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. AI 1990
C 5
Teikning af hjúkrunarheimilinu í Grafarvogi, sem teiknistofan í Ármúla er að leggja síðustu hönd á og á að byrja að byggja á næsta ári. Þar
verður iyúkrunarrými fyrir 90 aldraða langlegusjúklinga og fyrir dagdeild. Og búið er að tryggja góða lóð fyrir annað í nánd við Borgarspítal-
ann. „Nú á eftir þjónustumiðstöðvunum getum við einbeitt okkur betur að þessum þætti, sem ríkið á að sinna en vanrækir, hjúkrunarheimilum
fyrir aldraða," sagði Davíð Oddsson.
ræðum, þegar því æviskeiði er náð.
Reykjavíkurborg er einmitt að
vinna eftir þeim línum núna.“
Dagvistarstofnanirnar í borginni
eru nú orðnar 70 og nýlega bætt-
ust þijár við og Davíð útskýrir
þetta nánar: „Með nýjum heimilum
og með breytingu og stækkun á
gömlum heimilum er nú hægt að
bjóða sífellt fleiri foreldrum upp á
æ fleiri kosti. Áður var meginá-
hersla lögð á fjögurra tíma leik-
skóla fyrir alla, en nú er 5 til 6
tíma vist með þjónustu í mat að
verða algengari. Nú er svo komið
að 80% barna þriggja ára og eldri
eru í leikskólum borgarinnar og
ljóst er að takast mun á því
kjörtímabili sem er að hefjast að
fjölga tveggja ára börnunum úr
40% af aldursflokknum upp í 80%.
Nú er svo komið í fjölmennasta
hverfi borgarinnar með 25 þúsund
manns, Breiðholtshverfum, að
meira framboð hefur verið af leik-
skólaplássum en eftirspurn. Því
hefur verið hægt að taka venjulegt
leikskólapláss þar og opna fötluð-
um börnum þannig að þau blandist
öðrum og hefur gefíst vel. En borg-
in veitir nú árlega rúmum milljarði
króna í byggingu og rekstur dag-
vista fyrir böm.“
Við víkjum talinu að skólunum,
en mörgum börnum bregður við
eftir dagvistarþjónustu að fara í
stuttan skóladag. „Hvað skólana
varðar þá hefur verið mikil upp-
bygging vegna fjölgunar borg-
arbúa og nýrra hverfa, en til viðbót-
ar hefur náðst meiri samfelldni, svo
að 80% barna þurfa nú ekki að
koma nema einu sinni á dag í
skólann. Þá hafa æ fleiri skólar
tekið upp gæslu á börnum fyrir og
eftir skólatíma til að bæta upp
þann stutta tíma sem skólakerfið
ætlar yngstu nemendunum. Þetta
hefur mælst vel fyrir og á síðast-
liðnu ári notfærðu 800 börrí sér
þessa þjónustu. Borgin hleypur
þannig undir bagga meðan skóla-
skyldan lengist ekki.
Eg hefí ekki legið á þeirri skoðun
minni og vil fylgja henni eftir, að
ekki eigi aðeins að leggja áherslu
á uppbyggingu á vönduðum dag-
vistarstofnunum, heldur eigi líka
að gera foreldrum sem vilja hafa
börn sín heima það eins auðvelt
og kostur er. Þetta er mín skoðun,
þótt ég sé á hinn bóginn sannfærð-
ur um að þjónustan á dagvistar-
heimilum okkar sé ákaflega vel
heppnuð. Besti vitnisburðurinn um
það er hversu fáar kvartanir ber-
ast, en þarna er verið að ijalla um
þátt sem flestir gera mestar kröfur
til, velferð yngstu borgaranna.“
Ný hjúkrunarheimili
á döfinni
Við erum komin vestur fyrir
Læk, ökum upp Vesturgötuna fram
hjá nýja heimilinu og þjónustumið-
stöðinni fyrir aldraða við Vestur-
götu og áfram vestur á Granda,
þar sem gnæfa tvö ný háhýsi með
íbúðum aldraðra, önnur með þjón-
ustumiðstöð borgarinnar við Afla-
granda fyrir hverfið. Það kallar á
spurningar um þann málaflokk,
ekki síst þar sem öldruðum fjölgar
í landinu meðan börnum fækkar,
og séð fram á að enn muni ijölga
fjörgömlum á næstu árum. Um
stöðu og framtíð þess málaflokks
segir Davíð:
„Fyrir sjö árum ákváðu borgar-
yfii-völd að stuðla að því að fleiri
byggingar, ætlaðar eldri borgurum,
yrðu reistar. Áttu um það gott sam-
starf við stærsta stéttarfélagið og
byggingaraðila. Jafnframt var
ákveðið að gera átak til þess að
sem flestir gætu búið sem lengst
í eigin húsnæði með því að reisa
þjónustumiðstöðvar í hverfunum
og endurskipuleggja þá þjónustu
sem borgin veitir öldruðum. Og í
þriðja lagi hefur borgin keypt íbúð-
ir á jarðhæðum og í lyftuhúsum í
námunda við þessar þjónustumið-
stöðvar og leigt eldra fólki. Eg tel
ekkert ofmælt að bylting hafi orðið
hvað þennan- þátt varðar.
En annar þáttur, sem snýr að
öldruðum er enn ekki leystur. Þótt
borgin hafi stuðlað að því að hjúkr-
unarheimilið Skjól væri reist, þar
sem hún lagði til 30%, og þótt þijár
deildir fyrir langlegusjúklinga væru
opnaðar fyrir aldraða í Borg-
arspítalanum, slíkar deildir séu á
Droplaugarstöðum og verði í Selja-
hlíð, þá er hér enn þörf verulegs
átaks. Og þótt þessi þáttur eigi,
samkvæmt lögum um verkefna-
skiptingu ríkis og sveitarfélaga, að
heyra undir ríkið, þá hefur borgin
ekki viljað horfa upp á þessi mál
óleyst. Þessvegna hefjast í ár fram-
kvæmdir við nýtt hjúkrunarheimili
í Grafarvogi fyrir um 90 aldraða
langlegusjúklinga og fyrir dag-
deild. Auk þess hefur verið tekin
frá ákjósanleg lóð fyrir slíkt heim-
ili í nánd við Borgarspítalann. Þessi
heimili munu auðvitað bæta mjög
úr þörfinni, ásamt með áframhald-
andi framkvæmdum í B-álmu
Borgarspítalans. Engu áð síður er
ljóst að þar sem öldruðu fólki mun
fjölga og meðalaldur hækka, mun
verða um viðvarandi verkefni að
ræða. Og við munum halda því
áfram af krafti.“
Hugurinn stendur
til borgarinnar
Það á vel við að ljúka þessari
skemmtilegu ferð um borgina á
Korpúlfsstöðum, þangað sem
Reykjavík er að teygja byggð sína
og þar sem borgarstjórann greini-
lega klæjar í lófana eftir að geta
hafíst handa við að koma upp
myndarlegri lista- og menningar-
miðstöð í þessum glæsilegu gömlu
húsum. Raunar hefur verið sama
hvar við ökum eða stöðvum bílinn,
alltaf mátti merkja þennan mikla
áhuga á verkefnunum, þeim sem
er nýlokið og þeim sem bíða og
áform eru um. En ætlar Davíð
Oddsson þá sjálfur að vera við stýr-
ið út kjörtímabilið og framkvæma
þetta allt?
„Ég minnist þess að fyrir kosn-
ingarnar 1986 var því töluvert
haldið á lofti að ég mundi ekki
gegna mínu starfí út kjörtímabilið,
sem nú er að ljúka. Ég sagði þá
að enginn ráði sínum næturstað
algerlega, hvorki ég né aðrir. En
fó'.k geti glöggt vitað hvert hugur
þess stefnir. Og það er alveg ljóst
að minn hugur stendur til þess að
sinna því starfí sem mér er veitt
umboð til, ef það verður endurnýj-
að. En hinu mega menn ekki
gleyma, að mikilvægast er að velja
samstilltan og samhentan hóp til
að fara með stjórn jafn fjölþætts
fyrirtækis sem Reykjavíkurborg
vissulega er, að missa ekki þá
stjórn á uppboðsmarkað hrossa-
kaupa og hráskinnaleiks, sem
reynst hefur óaðskiljanlegur fylgi-
fiskur þess, er sundurleit öfl og
stríðandi flokksbrot ætla að standa
og togast á um stýrið.“

ú ert borgarstjóri, þú ert óþekkur! Þannig tók
lítill snáði á dagvistarstofnun inni í Jöklaborg
í Breiðholti á móti Davíð Odds syni, sem leit
þar inn. Hvað ætlar þú að verða þegar þú
verður stór, kannski borgar stjóri? spurði
Davíð. Ekki fannst krökkunum það sérlega spennandi
starf. Enda er staðan upptekin, bætti einhver fullorðinn
við. Og verður áfram, sagði Anna Bára Pétursdóttir,
forstöðukona. Krakkarnir flykktust að borgarstjóranum
og vildu öll sitja hjá honum, eins og sést á myndinni,
og sýna honum hvað þau kynnu og gætu. Jöklaborg
sem stendur efst uppi í Vatnsendahæðinni, næstum
uppi í sveit, var opnuð 1988 með dagheimilisdeild og
tveimur leikskólum með vistun í fimm og hálfan tíma.
Það er ein af 70 dagvistarstofnunum í borginni og ein-
staklega skemmtileg og rúmgóð.
Nú er svo komið að í þessu fjölmennasta hverfi borg-
arinnar, Breiðholti, hefur orðið meira framboð af leik-
skólaplássi en eftirspurn. Því hefur í Ösp, öðru heimili
þarna skammt frá, verið hægt að taka venjulegt pláss
og opna fötluðum börnum þannig að þau blandist öðr-
um. Hefur það gefist mjög vel, sagði forstöðukonan,
Jónína Konráðsdóttir, þegar litið var þar inn í sömu
ferð. Börnin voru öll að leika sér saman við borð og
fer vel á með þeim, eins og sést á meðfylgjandi mynd.
Litu varla upp þegar gesti bar að garði, Önnu K. Jóns-
dóttur, formann stjórnar dagvistarmála, og borgarstjór-
ann, Davíð Oddsson.