Morgunblaðið - 20.01.1991, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. JANUAR 1991
13
Morgunhlaðið/ÞorkeU
EHnborg Jónsdóttir ásamt f.v. Birgi Hilmarssyni, Lovísu Dagmar Eyjólfsdóttur, Tómasi Eiríkssyni og
Bryndisi Ýr Pétursdóttur
sagði frekar niikið talað um stríðið
heima hjá sér, hvernig það gæti far-
ið og hver yrði vandinn eftir að því
lyki. Egill kvaðst ekki hafa tekið
þátt í friðarstund en teldi samt að
bænastundjr gætu haft áhrif ef mik-
ið væri um þær rætt eða af þeim
fréttist út úr landinu.
Litlu börnin vonsvikin
að vera ekki bænheyrð
í Fossvogsskóla var haldin sam-
eiginleg bænastund fyrir alla nem-
endur skólans og var séra Pálmi
Matthíasson fenginn til þess að tala
á bænastundinni. Að sögn Elínborgar
Jónsdóttur kennara var sameiginlega
bænastundin ákveðin vegna tilmæla
frá fræðsluyfirvöldum og var meiri-
hluti fyrir þeirri ákvörðun hjá kenn-
araráði sem ásamt skólastjóra Kára
Arnórssyni stóð að þessari ákvörðun.
„Við hefðum þó viljað hafa meiri
fyrirvara. En við töldum rétt að gera
þetta, krakkarnir höfðu spurt mikið
og virtust mörg hálfhrædd. Þau
fylgjast vel með fjölmiðlum og þetta
mál hefur verið blásið mikið upp
þar, þau skynja vel þann spenning."
sagði Elínborg. „Presturinn talaði
alveg sérstaklega v.el til þeirra en
þau voru svolítið hissa þegar hann
bað þau að biðja fyrir Hússein, fannst
skrítið að biðja fyrir andstæðingun-
um. Hann sagði líka við þau að þó
þau bæðu fyrir friði þá væri ekki
víst að þau yrðu bænheyrð. Eldri
börnin skildu þetta en yngri börnin
eru vonsvikin yfir því að þau voru
búin að biðja guð um frið en það
varð samt stríð. Það er slæmt að
börn skuli verða svo mjög vör við
umfjöllun um stríðsógnir. Þeim finnst
þetta svo nálægt sér þegar talað er
svona mikið um þetta. Þessi helgi-
stund er andsvar skóians við öllu
þessu fjölmiðlafári. Það var að mínu
mati góð lausn að hafa bænastund-
ina, en ef ég hefði ráðið hefði ég
takmarkað þátttökuna við tíu ára
aldur, Ég held að þátttaka yngri
barna í slíkum umræðum eða sam-
eiginlegum bænum geri þeim ekkert
gott, En eldri börni hugsa mikið um
þessi mál. Þegar 12 ára börnin byrj-
uðu fyrir skömmu í iandafræði þá
var þeirra fyrsta verk að fietta upp
á því hvað írak væri langt í burtu
frá okkur og reyna að setja sér fyrir
sjónir hvað myndi gerast ef kjarn-
orkusprengja yrði sprengd þarna nið-
ur frá, hvað áhrif hennar myndu ná
langt.“
Fjórir 12 ára gamlir nemendur
Elínborgar, Tómas Einksson, Birgir
Hilmarsson, Bryndís Ýr Pétursdóttir
og Lovísa Dagmar Eyjólfsdóttir
ræddu skamma stund við blaðamann
um hugmyndir sínar um stríðið við
Persaflóa.Þau voru sammála um að
samverustundin með prestinum hefði
gert þeim gott. „Við höfðum auðvitað
gert okkur grein fyrir fyrir ástandi
mála nleð því að hlusta á fréttir. Við
höfum einnig fylgst með sjónvarpinu
undanfarna tvo morgna. Við erum
ekki hrædd, þetta er svo langt frá
okkur. Þeir ná ekki til okkar. Það
varð að taka á þessu, annars hefði
Hússein haldið áfram. Við styðjum
öll Bush. Við höfum ekki orðið vör
við að krakkarnir í kringum okkur
séu neitt hrædd að ráði. Sum þeirra
hugsa ekki einu sinni um þetta. En
við förum sum og hlustum á fréttir
í bókasafninu núna. Bryndís sagði
að heima hjá henni fylgdist öll flöl-
skyldan með fréttunum en Birgir
sagði að hann hefði mestan áhuga á
framvindu mála heima hjá sér. „Ég
fór að hlusta á fréttir um þetta eftir
að Tómas sagði mér að spáð hefði
verið heimsstyijöld eftir jólin,“ sagði
Birgir, „Hvað ertu að segja," sagði
ég og og fór að fylgjast með fréttum
og geri það enn. Nú finnst mér að
friður mætti taka við af stríðinu sem
fyrst. Við vonum að stríðið verði
ekki langt, Dragist það á langinn
óttumst við matarskort og olíuskort,
sagði Tómas. En við höldum ekki
að hér verði barist. Svartsýni sjón-
varpsmanna veldur þó því að maður
verður stundum svolítið hræddur.
^Einnig hið alvarlega ástand í Lithá-
en. En við aðra krakka viljum við
segja: Þið þurfið ekki að vera hrædd,
þetta stríð ætti ekki að ná til okkar.“
Þeir ætla víst að sprengja
þar sem Jesús átti heima
Blaðamaður hitti einnig tvö átta
ára börn að máli í Fossvogsskóla,
þau Hilmar Gunnarsson og Klöru
Regínu Tómasdóttir Ludvig. Þau
voru spurð hvort þau óttuðust stríðið.
Hilmar kvað nei við en sagði að þetta
kæmi sennilega illa niður á efna-
hagnum. Klara var öllu svartsýnni
og kvaðst óttast að stríðið kæmi
kannski hingað. „’Eg vona að það
gangi vel hjá góðu mönnunum.“ Þeir
eru nú búnir að eyða efnaverksmiðj-
um Hússeins grípur Hilmar inn í.
„Þeir ætla víst að sprengja óskaplega
stórar sprengjur þar sem Jesús átti
heima,“ segir Klara. „Heldur þú að
það komi stríð í Bandaríkjunum?"
„Já,“ svarar Hilmar. „Ó, Guð minn
góður/ segir Klara og snýr sér und-
an. „Eg er hrædd út af því að pabbi
minn er bandarískur og mamma
hans og aðrir í fjölskyldu hans eiga
heima þar.' Ég heimsótti þau í fyrra.
Ég er svo hrædd um fjölskyldu mína
þar að ég hef átt erfitt með að sofa.
Hilmar segist ekki hafa átt bágt með
að sofa. „Ég hef aldrei verið svo
hræddur við neitt að ég hafi átt bágt
með að sofa,“ segir Hilmar og hlær.
„Þessi stund sem við áttum héma
var ljúf helgistund,“ segir Kári Arn-
órsson skólastjóri. Foreldrar hafa
ekki hringt hingað til þess að gagn-
rýna hana. Við höfum ekki orðið vör
við að börn séu hræddari eftir þessa
stund en áður. Þetta er allt úr fjöl-
miðlunum. Börn hafa horft á hræði-
lega hluti í sjónvarpinu, t.d. myndir
frá ofbeldisverkunum (Litháen. Börn
í dag eru sjónvarpsbörn og fylgjast
með, Það skýtur því skökku við að
halda að það valdi þeim ótta að ræða
mál sem þau horfa á myndir af dag-
lega heima hjá sér. Menn verða að
átta sig á að heimurinn í da'g er
opinn, ef svo má segja. Börn sjá allt
sem kemur í sjónvarpinu. Mér finnst
rétt að nota svona atburði til að
ræða við börn um samskipti fólks,
Hvetja þau til að leysa sín mál frið-
samlega og sýna þeim fram á að
ofbeldi leysir engann vanda. Við
ræddum líka þá sérstöðu íslendingaa
að við höfum ekki öldum saman bor-
ið vopn og reynum að leysa okkar
mál vmeð samningum við aðrar þjóð-
ir. Börn taka hvort sem er þátt í
þessu gegnum fjölmiðla og gera sér'
hugmyndir um það sem er að ger-
ast. Þess vegan þarf að ræða við þau
um ástand heimsmálanna. Þetta er
allt annað en var fyrir 20 til 30 árum.
Þá voru allir atburðir svo langt frá
okkur. Mér finnst að það eigi að
vera hlutverk skólanna að fræða
börn um heiminn og gefa þéim tæki-
færi til að tjá sig um þau mál.“
Hver myrti Sir Jeffrey
Smith?
Sakamálagetraun
Rásar 2
byrjar á morgun í
þættinum 9-fjögur
milli kl. 14 og 15.
Vinningur: Ferð fyrir
tvo í Lundúnaþokuna.
Rás 2. Spennandi.
Fm 90,1 á höfuðborgarsvæðinu.