Morgunblaðið - 17.03.1991, Side 25

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 17. MARZ 1991
C 25
Aðalbjörg Vilhjálms-
dóttir - Krisiján P. Sig-
urðsson - Hjónaminning
Fædd 19. október 1917
Dáin 11. febrúar 1991
Fæddur 8. febrúar 1906
Dáinn 6. júní 1985
Mig langar að minnast tengda-
foreldra minna Kristjáns Páls Sig-
urðssonar er lést 27. júní 1985 og
Aðalbjargar Vilhjálmsdóttur er lést
11. febrúar sl.
Kristján Páll fæddist 8. febrúar
1906 á Grímsstöðum á Fjöllum.
Foreldrar hans voru Sigurður
Kristjánsson bóndi á Grímsstöðum
og kona hans Kristjana Pálsdóttir.
Kristján Páll ólst upp á Grímsstöð-
um uns hann fór til náms í Akur-
eyrarskóla en þaðan lauk hann
gagnfræðaprófi árið 1925. Hann
gerðist barnakennari árið 1926
jafnframt því að stunda búskap á
Grímsstöðum með föður sínum.
Aðalbjörg Vilhjálmsdóttir fædd-
ist 19. október 1917 í Sandfellshaga
í Öxarfirði. Foreldrar hennar voru
Vilhjálmur Benediktsson bóndi í
Sandfellshaga og kona hans Júlíana
Sigurðardóttir. Móðir Aðalheiðar
fékk berkla og var heimilið í Sand-
fellshaga leyst upp er svo var kom-
ið. Aðalbjörg var tekin í fóstur að
Austaralandi í sömu sveit af þeim
Arinbirni Kristjánssyni og Margréti
Pálsdóttur. Hún fór ásamt fóstur-
systur sinni Halldóru Egilsdóttur á
húsmæðraskólann að Laugalandi í
Eyjafirði veturinn 1937 til 1938 og
hefur það eflaust verið góður undir-
búningur undir það lífsstarf sem
beið hennar.
Ekki veit ég hvenær leiðir þeirra
Aðalbjargar og Kristjáns lágu fyrst
saman, en þann 16. júní 1939 giftu
þau sig og tóku við búi á Grímsstöð-
um. Aðalbjörg og Kristján eignuð-
ust 5 börn en þau eru: Páll, banka-
starfsmaður, fæddur 18. apríl 1941.
Kona hans er Guðný Daníelsdóttir
læknir og eiga þau tvö börn, Dýr-
leifu og Kristján Pál. Páll átti auk
þess tvö börn fyrir hjónaband,
Ágústu Jónu og Gunnar. Þóra Julí-
anna, bankastarfsmaður, fædd 25.
júní 1944. Hún var gift Jóhannesi
Péturssyni, sem er látinn, og átti
með honum ein son, Kristján Örn.
Aldís Margi’ét, húsmóðir, fædd 13.
maí 1948. Maður Aldísar er Guðjón
Óskarsson rennismiður. Þau eiga
tvær dætur, Sigrúnu Björgu og
Hrafnhildi. Kristjana Emilía, hús-
móðir, er tvíburi Aldísar. Hún er
gift Rögnvaldi Ingólfssyni dýra-
lækni og eiga þau þrjú börn: Önnu
Margréti, Ingólf og Sigurð Þór.
Yngsta barn þeirra Aðalbjargar og
Kristjáns var Sigurður. Hann fædd-
ist 12. júní 1958 og dó aðeins fjög-
urra ára gamall.
Á Grímsstöðum bjuggu þau Aðal-
björg og Kristján í reisulegu stein-
húsi er Sigurður faðir Kristjáns
reisti árið 1914 og stendur enn. Þar
var oft mikill erill því Grímsstaðir
var áningarstaður þeirra sem ferð-
uðust milli Norður- og Austurlands,
Blómostofa
friðfinns
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið ðll kvðld
til kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytlngar við öll tilefni.
Gjafavörur.
bæði meðan þar var lögfeija og
einnig eftir að brú kom á Jökulsá
á Fjöllum 1947. Voru þau Aðalbjörg
og Kristján með matsölu til 1962
til að sinna þörfum ferðamanna og
frá upphafi búskapar þeirra var
einnig bensínsala, símstöð, bréf-
hirðing og veðurathugunarstöð á
heimili þeirra. Þessum störfum
sinntu þau Aðalbjörg og Kristján
jafnframt hefðbundnum sveita-
störfum, því þau ráku alla tíð mynd-
arlegt sauðfjárbú, og voru auk þess
með kýr til heimilis. Hvernig þau
fóru að því að leysa öll þessi marg-
þættu störf eins vel af hendi og þau
gerðu hefði verið mér ráðgáta ef
ég hefði ekki verið svo lánsamur
að kynnast þeim sem einn af fjöl-
skyldunni. Þeim lék öll störf í hendi
og voru einnig ákaflega samhent
og samrýmd og unnu störfin í sam-
einingu, þó eðli málsins samkvæmt
væri starfsvettvangur Aðalbjargar
meira inni á heimilinu og Kristjáns
úti við. Þeim hjónum var í blóð
borin eðlislæg gestrisni og það var
svo sannarlega gestkvæmt á heim-
ili þeirra. Það kom sér vel hvað
Aðalbjörg var myndarleg húsmóðir
því ósjaldan þurfti hún að reiða
fram veislumat oftar en einu sinni
á dag. Kristján var þeirrar gerðar
að hann var mannasættir. Ég hygg
að fáir menn hafi átt sér færri óvild-
armenn enda naut hann óskoraðs
trausts sveitunga sinna. Hann var
oddviti, sýslunefndarmaður og
hreppstjóri þeirra nánast alla sína
búskapartíð.
Ég hitti þau Öddu og Kidda fyrst
er ég kom með konuefni mínu í
Grímsstaði í byrjun júní 1970. Þau
tóku mér strax vel og reyndust mér
síðan alla tíð eins og bestu foreldr-
ar. Það leyndi sér ekki að í mörg
horn var að líta varðandi störf á
Grímsstöðum. Veður var gott og
mikil hlýindi þessa júnídaga er ég
dvaldist þar í fyrsta sinn og umferð
milli landshlutanna hafin. Þar var
því nokkur erill af ferðamönnum,
sinna þurfti símanum og veðurat-
hugunum og auk þess sinna hefð-
bundnum vorverkum í sveit. Það
vakti strax athygli mín að þrátt
fyrir þann eril sem fylgdi þessum
störfum hvíldi ró yfir heimilinu og
ekkert virtist geta haggað ró tilvon-
andi tengdaforeldra minna. Þau
voru alltaf jafn ljúf og hlý í við-
móti hvort sem var við heimilisfólk
eða gesti.
Þessi fyrsta dvöl á Grímsstöðum
var upphafið að öðru og meira.
Eftir að við hjónin komum heim frá
námi í Noregi eyddum við svo að
segja öllum okkar sumarfríum hjá
þeim tengdaforeldrum mínum á
Grímsstöðum. Þau létu sér alltaf
annt um böm sín og barnabörn og
héldu alltaf stöðugu sambandi við
þau í gegnum síma. Þar sem börn-
in og þeirra fjölskyldur bjuggu í
öðrum landshlutum og oft mikil
ófærð til Grímsstaða á vetrum var
það oftast aðeins að sumarlagi sem
mögulegt var að heimsækja þau.
Þó fengum við hjónin einu sinni
tækifæri til að vera hjá þeim á jól-
um og er það mér ógleymanlegt.
Þá kynntist maður annarri hlið á
lífi þeirra Öddu og Kidda. Þá höfðu
þau meiri tíma og gátu sinnt öðrum
hugðarefnum sínum. Tengdafaðir
minn las mikið og safnaði bókum
og tímaritum. Tengdamóðir mín var
myndarleg í höndunum og prjónaði
mikið. Þær voru ófáar flíkumar sem
hún prjónaði á böm sín og barna-
börn.
Ég tel það mikla gæfu að hafa
kynnst tengdaforeldrum mínum og
fólkinu og mannlífinu í Fjalla-
hreppi. Búið var á 6 heimilum og
var samgangur og samvinna mikil
milli heimilanna. Það var því mikill
missir fyrir þetta fámenna byggðar-
lag þegar Kristján Páll tengdafaðir
minn lést eftir þunga sjúkdómslegu
árið 1985. Þá urðu þáttaskil í lífi
Aðalbjargar. Auk þess að syrgja
látinn eiginmann varð hún að taka
sig upp af heimili sínu og flytja frá
þeim landshluta sem hún þekkti
best og var henni svo kær. Hún
keypti sér íbúð í Álftamýri 54 í
Reykjavík og kom sér þar upp heim-
ili af sömu reisn og hlýju og heim-
ili þeirra Kristjáns hafði verið á
Grímsstöðum. Þar varð fljótt gest-
kvæmt og áningastaður ættingja
og vina eins og Grímsstaðaheimilið
forðum. Hún starfaði einnig utan
heimilis hjá Heimilishjálp.
Reykjavíkurborgar eins og heilsa
hennar og kraftar leyfðu. Hún var
búin að ná ákaflega góðu jafnvægi
í sínu nýja umhverfi og tók virkan
þátt í félagsstarfi eldri borgara, því
eitt af megineinkennum hennar var
félagslyndi. Sl. sumar kom hún og
heimsótti okkur íjölskylduna til
Englands þar sem við vorum við
nám í eitt ár og dvaldi hjá okkur í
nokkrar vikur. Við nutum þess að
fá hana í heimsókn og hún naut
ferðarinnar, ekki síst samvistanna
við barnabörnin og gönguferðanna
með dóttur sinni um fallega þorpið
þar sem við bjuggum. Nú í vetur
var það henni sérstakt gleðiefni að
sonardóttir' hennar, Ágústa Jóna,
sem er í menntaskóla, bjó hjá henni.
Er Adda þurfti að fara á sjúkrahús
í lok janúar áttum við ekki von á
að svo stutt væri í skilnaðarstund-
ina, en hún lést 11. febrúar á Land-
spítalanum og var jarðsett í kyrr-
þey, að eigin ósk, þann 18. febrúar.
Ég kveð með söknuði tengdafor-
eldra mína, sem reyndust fjölskyldu
minni ómetanleg. Alþýðufólk, sem
lifði og starfaði af heilindum fyrir
sveit sína og unni þessu stórbrotna
byggðarlagi, fjarri annarri byggð,
oft við óblíðar móttökur móður jarð-
ar. Trú þeirra á land okkar og
lífsmöguleika má verða öðrum til
eftirbreytni og þau samskipti, sem
ábúendur Grímsstaða hafa átt við
alla landsmenn, geta með sanni
talist íslensk byggðastefna.
Lífsgöngu mætra hjóna er lokið
á þessu tilverustigi. Ævi þeirra var
farsæl og allir sem til þeirra þekktu
votta þeim ást og virðingu.
Góður Guð blessi minningu
tengdaforeldra minna Aðalbjargar
Vilhjálmsdóttur og Kristjáns Páls
Sigurðssönar.
Rögnvaldur Ingólfsson
+
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma
HÓLMFRlÐURJÓNSDÓTTIR, ,
Skipasundi 21,
Reykjavík,
sem lést 12. mars sl. verður jarðsungin
frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 20.
mars kl. 15.00.
Dagur Óskarsson,
Hildur Dagsdóttir,
Snjólaug Dagsdóttir, Þorsteinn Þorleifsson,
Óskar Dagsson, íris Artúrsdóttir,
Jón Dagsson, Víðir Þorgeirsson
og barnabarnabörn.
t
Astkær móðir mín, sambýliskona og systir okkar,
JÓHANNA KRISTÍN YNGVADÓTTIR
listmálari,
Heimahvammi, Blesugróf,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn 18. mars kl.
13.30.
Björg ívarsdóttir,
Matthías Fagerholm.
Guðmundur Yngvarsson,
Guðrún Lára Hraunfjörð,
Yngvi Yngvason,
Atli Hraunfjörð,
Ásta Hallfríður Hraunfjörð,
Pétur Hraunfjörð,
Guðmundur Yngvi Hraunfjörð.
+
Útför ástkærs eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og lang-
afa,
ÞÓRÐARPÁLMASONAR
fyrrverandi kaupfélagsstjóra í Borgarnesi,
til heimilis að Kvisthaga 17,
Reykjavík,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 19. þ.m. kl. 13.30. Sæta-
ferðir verða frá Kaupfélagi Borgfirðinga, Borgarnesi, kl. 11.15. f.h.
Fyrir hönd aðstandenda.
Geirlaug Jónsdóttir.
+
Við sendum innilegar þakkir til allra þeirra, sem hafa sýnt okkur
hlýhug, samúð og vináttu, og veitt okkur styrk vegna fráfalls
ástvina okkar,
VAGNS MARGEIRS HRÓLFSSONAR,
og
GUNNARS ARNAR SVAVARSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við öllum þeim fjölmörgu, sem tóku þátt
í umfangsmikilli leit við erfiðar aðstæður.
Birna Hjaltalín Pálsdóttir, Erna Sörensen,
Margrét Vagnsdóttir, Svavar Sigurðsson,
börn, systkini, tengdabörn, barnabörn og aðrir ástvinir.
+
Þökkum innilega fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við fráfall og
útför
SIGRÍÐAR HELGADÓTTUR,
Njálsgötu 64.
Herdis Kristjánsdóttir,
Sif Arnarsdóttir, Kristján Arnarsson,
Rannveig Helgadóttir.
LEGSTEINAR
MOSAIKH.F.
Hamarshöfða 4 — slmi 681960