Morgunblaðið - 17.03.1991, Blaðsíða 28

28 O
MOKGCTIB'EAÐIÐ VELVAKWN0l^f^M)Í^^IÍ' i(i! NÍhfi?J í§9 Y
n Alljri i/irtnunt-'u' drdgu Sirvu.
Og i//S -topucíunn-"
© 1990 Universal Press Syndicate
I/AÐeiNS z
csestir
Ást er...
Il-U
... að reyna að líkjast hon-
um.
TM R*g. U.S. Pat Off.—all right* r»s«rvod
® 1990 Los Angeles Tim«s Syndicstð
Með
morgimkaffínu
Hann reykir ekki nema að
hann fái sér öl... blessaður
drengurinn ...
Á FÖRMUM VEGI
>
Islenskur skiptinemi fær viðurkenningu í Texas:
Ræktar bestu kjúkling-
ana í yngri fiokki í Mills
FJÖLDINN allur af íslenskum
ungmennum fer á hveiju ári til
útlanda á vegum alþjóðlegra
skiptinemasamtaka. Þegar rætt
er við fólk sem hefur einhvem
tíma verið skiptinemi í útlöndum
eru flestir sammála um að dvölin
hafi verið mikil og merkileg lífs-
reynsla. Flestum ber saman um
að reynslan hafi verið lærdómsrík
en ekki endilega auðveld. Fjöl-
skyldur sem unga fólkið býr hjá
eru að sjálfsögðu afar misjafnar
og misvel i stakk búnar að taka s
á móti manneskju frá gjörólíku
menningarsvæði, en reynt er eftir
mætti að undirbúa alla aðila sem
best áður en skiptineminn flytur
inn á heimili nýju fjölskyldunnar.
Ari Ingimundarson er 18 ára
gamall Reykvíkingur sem nú
dvelur í Texas í Bandaríkjunum.
Hann er skiptinemi þar á vegum
ASSE-samtakanna og hélt utan síð-
Úrklippa úr
bandaríska blað-
inu The Goldth-
waite Eagle sem
birti mynd af
Ara og kjúkling-
unum sem hann
ræktaði.
astliðið sumar. Ari býr hjá Sanders-
fjölskyldunni í þorpi sem heitir Star
og er norður af Austin, höfuðborg
Texas. í janúar sl. var haldin gripa-
sýning í Mills-sýslunni. Keppt var í
tveimur flokkum, eldri og yngri
flokk. Ari keppti í yngri eða junior-
flokki og fékk verðlaun fyrir bestu
kjúklinga sýningarinnar. „í Mills er
mikill landbúnaður og þess vegna
er lögð töluverð áhersla á landbúnað-
argreinar í skólum. Fyrr í vetur var
okkur úthlutað landbúnaðarverkefni
í skólanum, og var ég látinn rækta
kjúklinga og kalkúna. Á gripasýn-
ingunni sýndi ég þijá kjúklinga og
eitt kalkúna-par sem ég hafði rækt-
að fyrir skólaverkefnið. Kjúklingam-
ir voru í fyrsta sæti en kalkúnarnir
í fjórða sæti,“ segir Ari. Hann seg-
ist hafa unnið að ræktun kjúkling-
anna ásamt Brian,frænda sínum á
staðnum, en þeir hafi notið leiðsagn-
ar heimilisföðurins, Edwards. Ari og
Brian sýndu kjúklinga hvor í sínu
Sanders-fjölskyldan sem Ari dvelur hjá hefur lagi og hafnaði Brian í öðru sæti
búgarð og meðal annars þetta myndarlega með kjúklingahópinn sinn.
naut. * Ari sagðist hafa fengið tilboð um
Víkveiji skrifar
egar Víkverji sá í blaðinu
gamla mynd af galvöskum
verkfallsvörðum við vegartálma
rifjaðist upp fyrir honum hvernig
Reykjavík var í hálfgerðu umsát-
ursástandi í meiriháttar verkföllum
hér á árum áður. Þó sú hafí örugg-
lega ekki verið ætlunin var engu
líkara en verkfallsaðgerðirnar
beindust miklu frekar að hinum
almenna borgara en atvinnurekend-
um, sem verkalýðsfélögin voru þó
í deilu við. Fannst mörgum það
furðulegt og ekki til þess fallið að
vekja samúð almennings með mál-
stað verkalýðsins.
XXX
Verkföllin hlutu gjarnan nafn-
giftir eftir því hvað það var
helst sem verkfallsverðir hindruðu
flutning á. Man Víkveiji til dæmis
bæði eftir „mjólkurverkfalli" og
„bensínverkfalli".
í „mjólkurverkfallinu" virtust
aðgerðir verkfallsvarða fyrst og
fremst beinast að því að hindra að
nokkur mjólkurdropi yrði fluttur til
borgarinnar „ólöglega". Hver ein-
asti peli sem fannst var hirtur af
eigandanum. Fannst mörgum þetta
harkalegar aðgerðir og smásmugu-
legar. Fengu menn ekki skilið hvaða
áhrif það gæti haft á úrslit vinnu-
deilunnar þótt óbreyttur borgari
með sjálfsbjargarviðleitni gæti
krækt sér í einn mjólkurlítra eða
svo.
Lögreglan skipti sér ekkert af
þessari eignaupptöku og hafðist í
raun ekkert að nema ef til handa-
lögmála kom og stilla þurfti til frið-
ar.
Því ber ekki að neita að nokkrir,
sem höfðu gaman af bófahasar,
gerðu sér leik að því að gera at í
verkfallsvörðum með ýmsum hætti.
Sumir neituðu til dæmis til að byrja
með að láta leita í bílum sínum, en
þegar staðið hafði í nógu löngu
þjarki að þeirra mati var látið und-
an — og þá var viðkomandi í mesta
lagi með túttu. Aðrir báru sig
laumulega — eins og þeir væru að
„smygla“ bannvarningi — og létu
elta sig um móa og mela.
Verra var með „bensínverkfall-
ið“ þar sem margir stofnuðu
sjálfum sér og öðrum í beinan háska
með því að hamstra bensíni á brúsa
og önnur óvarin ílát og geymdu
síðan í bflskúrum og kjöllurum
heima hjá sér.
Ekkert minnist Víkveiji þess að
slys hafi hlotist af þessu bensín-
hamstri og má það í raun furðu
gegna þar sem ekki var ætíð farið
með þennan eldfima vökva af fullri
gát. Einum manni man Víkveiji til
dæmis eftir sem varð sér úti um
tvær bensíntunnur og geymdi þær
í húsasundi heima hjá sér. Var síð-
an tappað af þeim á brúsa og hellt
í tank bílsins. Varð ekki komist hjá
því að eitthvað bensín helltist niður
við þær tilfæringar. Það þarf ekki
að spyija að leikslokum þar hefði
óvarlega verið farið með eld. Megn
bensínfnykur var á þessum stað
löngu eftir að verkfalli lauk.