Morgunblaðið - 17.03.1991, Blaðsíða 24

24 C
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 17. MARZ 1991
Runólfur Olafsson,
Akranesi - Kveðja
Fæddur 24. október 1904
Dáinn 14. febrúar 1991
Þar sem ég gat ekki kvatt vin
minn Runólf Olafsson og verið við
útför hans í Akraneskirkju, langar
mig að minnast hans nokkrum orð-
um.
Samkvæmt mínum heimildum
var hann fæddur í Vopnafirði 24.
október 1904 og var því á 87. ald-
ursári er hann lést. Ætt hans og
uppruna þekki ég ekki, en um ferm-
ingaraldur flyst hann til Vest-
mannaeyja og fjölskylda hans
nokkru síðar.
í Vestmannaeyjum stundaði
hann sjómennsku, eins og títt var
með unga menn á þeim árum og
heldur sig enn við sjóinn eftir að
kemurtil Akraness árið 1934. Fyrst
með Brynjólfi á Háteig og síðar
með mörgum þekktum skipstjórum
og aflamönnum, eins og t.d. Berg-
þóri á Ökrum svo einhver sé nefnd-
ur.
Þótt hugurinn væri bundinn við
sjó og sjósókn, varð sjómennskan
ekki hans ævistarf, heldur fór hann
að vinna í landi m.a. við bólstrun
og fékk meistararéttindi í þeirri
grein. Hann hafði mikil umsvif um
tíma, enda eftirsóttur til vinnu
bæði við bóistrun og síðar við
smíðar, þar sem listrænir hæfileikar
hans nutu sín vel.
Sem listamaður hefði Runólfur
náð langt, ef aðstæður hefðu boðið
upp á slíkt. Því miður eru fáir
munir til eftir hann, en geta má
líkans af Kútter Haraldi í Byggða-
safninu að Görðum og einnig er
varðveitt líkan af bát er hann
smíðaði og sýnt var á Heimssýning-
unni í New York 1939.
Þótt ég hafi vitað deili á Runólfi
frá því ég man eftir mér, kynntist
ég honum fyrst er ég réð hann sem
húsvörð við gamla íþróttahúsið við
Laugarbraut. Ég sá um rekstur
þess á þeim tíma fyrir hönd IA og
urðum við því nánir samstarfsmenn.
Runólfur gegndi þessu starfi í
ein 16 ár. Vinnutíminn var langur
og mikill erill, því húsið var í notk-
un frá kl. 8 á morgnana til miðnætt-
is. Þarna sýndi hann svo ekki var
um villst hvaða mann hann hafði
að geyma. Umgengni hans við börn-
in og unglingana, sem oft voru með
ærsl og hávaða, var á þann veg að
öll virtu þau hann og dáðu.
En umgengni hans við gamla
íþróttahúsið var ekki síður til fyrir-
myndar. Þetta hús hafði sál og ég
hef alltaf verið mjög stoltur af þessu
húsi. Það var byggt í stríðslok í
sjálfboðavinnu af íþróttafólki á
Akranesi. Byggingartíminn var að-
eins nokkrir mánuðir. Á þeim tíma
og lengi eftir það, var þetta stærsta
íþróttahús landsins. En það var
byggt á erfiðum tíma og af miklum
vanefnum og galt þess alla tíð.
Húsið þurfti mikið viðhald, sem
ekki mátti kosta mikið, því sjaldn-
ast voru til peningar nema fyrir því
Svipmynd frá undankeppninni. Pálmi Kristmannsson og Ólafur
Jóhannsson spila gegn Hallgrími Rögnvaldssyni og Hreini Björnssyni.
____________Brids_______________
Arnór Ragnarsson
Spennandi undankeppni
Þegar lokið var fjórum umferðum
af sjö í undankeppni íslandsmótsins í
sveitakeppni höfðu þrjár sveitir nánast
tryggt sér sæti í úrslitakeppninni.
Sveit Verðbréfamarkaðar Islands-
banka var komin með 98 stig af 100
mögulegum í B-riðli, sveit Samvinnu-
ferða/Landsýn hafði fengið 90 stig í
C-riðli og sveit Landsbréfa var með
88 stig í D-riðli.
i A-riðli er keppni mjög skemmti-
leg. Eftir fjórar umferðir leiddi sveit
Sigfúsar Þórðarsonar með 76 stig,
Púlsinn (Valur Sigurðsson) var með
75 stig. Bræðrasveitin og synir frá
Siglufirði var með 70 stig og Kristján-
Már Gunnarsson með 69 stig.
í B-riðli var sveit Verðbréfamark-
aðarins langefst, sveit Jakobs Krist-
inssonar hafði 81 stig, Hótel Esja 70
stig og Sjóvá/Almennar frá Akranesi
var með 67 stig.
I C-riðli er sveit Samvinnuferða
efst en hörkukeppni um annað sætið.
Ómar Jónsson var með 76 stig, Hreinn
Hreinsson með 71 stig, S. Ármann
Magnússon með 68 stig, Hermann
Tómasson frá Akureyri með 63 stig
og Magnús Torfason með 60 stig.
Landsbréf hafa örugga forystu í
D-riðlinum. Roche var í öðru sæti
með 75 stig, Ólafur Týr Guðjónsson
var með 73 stig og Tryggingamiðstöð-
in og Zinkstöðin með 64 stig. Athygli-
vert var að Zinkstöðin hafði unnið
alla leiki sína í mótinu með 16 stigum
gegn 14.
Tvær umferðir voru spilaðar í gær
en-BÍðasta umferðin hefst ki. 10 í dag.
Á" %, S/. &.. ; t y. í . .. - ; ! .
Frá Skagfir ðingum, Reykjavík
Staða efstu para í þriggja kvölda
páskatvímenningi eftir fyrsta kvöldið
er þessi:
Lárus Hermannsson - Sveinn Sigurgeirsson 242
Sigrún Jónsdóttir - Ingólfur Lilliendahl 241
Ólína Kjartansd. - Ragnheiður Tómasdóttir 238
Jón Andrésson - HaukurHannesson 236
Gunnar Andrésson - Sigurður Brynjólfsson 231
Guðbrandur Guðjohnsen - Magnús Þorkelsson 230
Bridsfélag Kópavogs
Sl. fimmtudag var spilaður eins
kvölds tvímenningur.
Meðalskor 96, úrslit:
Guðmundur Pálss. - Guðmundur Gunnlaugss. 120
ÓskarSigurðsson-ÞorsteinnBerg 113
MagnúsAspelund-SteingrímurJónasson 106
Næsta fímmtudag lýkur síðan
Mitchel-tvímenningnum.
Bridsfélag Breiðholts
Sl. þriðjudag hófst Butler-tvímenn-
ingur. Spilað er í tveimur riðlum. Til
að forðast yfirsetu er óskað eftir
tveimur pörum. Áhugasamir spilarar
hafl samband við Hermann í síma
41507 eða Baldur í síma 78055. Stað-
an eftir 3 umferðir er þessi:
A-riðill:
Ami M. Bjömsson - Guðmundur Grétarss. 43
Baldur Bjartmarss. - Helgi Skúlason 42
Gylfí Gylfason — Ólafur Garðarsson 42
B-riðill:
MaríaAsmundsdóttir-SteindórIngimundarson47
ÓskarSigurðsson-ÞorsteinnBerg 41
FriðrikJónsson-GuðjónJónsson 41
Keppnin heldur áfram næsta þriðju-
dag.
sem brýnast var. Þá kom sér vel
að hafa Runólf, slíkan hagleiks-
mann, og það var kraftaverki líkast
hvernig honum tókst að láta húsið
líta út. Þar sparaði hann íþrótta-
hreyfingunni ómældar fjárhæðir og
lengdi líf hússins um mörg ár.
Þegar nýja íþróttahúsið við Vest-
urgötu var tekið í notkun, var það
gamla lagt niður. Runólfur kaus
þá að láta af erilsömu starfi, enda
tekinn að reskjast. Síðustu starfsár
sín vann hann við eitt og annað í
Byggðasafninu að Görðum, þar sem
listamannshendur hans nutu sín vel.
Margt er enn ósagt um þennan
mæta mann. Minnst hefur verið
lítillega á listamanninn, sem í hon-
um bjó. Honum var snyrtimennska
í blóð borin, svo og hæverska og
lítillæti.
Hann bjó yfir ríkri kímnigáfu,
var hnyttinn í tllsvörum, en gat
verið orðhvass og neyðarlegur í
orðum við þá sem honum voru ekki
að skapi.
Ég er viss um að Runólfur naut
ríkrar hamingju í einkalífinu. Það
er ekki hægt að tala um hann án
þess að ekki sé minnst á ágæta
konu hans, Málfríði Þorvaldsdóttur,
eða Fríðu eins og hún er alltaf köll-
uð. Hjónaband þeirra sem varði 1
liðlega 50 ár var örugglega sér-
stakt. Aldrei vissi ég til að þar
bæri á hinn minnsta skugga. Þó
fannst mér þau að mörgu leyti ólík.
Hún var potturinn og pannan í
öllu starfi hjá skátunum og íþrótta-
hreyfingunni þar sem hún stóð í
fylkingarbijósti. Hann fór sér hæg-
ar, en stóð alltaf að baki konu sinni
og studdi hana til allra góðra verka.
Þau eru ófá handtökin sem hann
innti af hendi fyrir þessi félög.
Fríða hefur verið gerð að heiðurs-
félaga, bæði í félagi skáta og
íþróttamanna.
Runólfur var góður laxveiðimað-
ur og þótt ég kunni ekki veiðisögur
um hann, veit ég að hann var við
veiðar í Dölum vestur og víðar um
árabil.
En það var knattspyrnan sem
átti hug hans allan og var hans
Gunnar Magnusson,
Akureyri — Minning
Kveðja frá
Gömlum Geysismönnum
Þegar ég og góðvinur minn, Jó-
hann G. Guðmundsson, síðar póst-
meistari, áttum því láni að fagna
fyrir 55 árum að gerast félagar í
Karlakórnum Geysi á Akureyri, þótti
okkur mikill vegsauki að því að fá
að starfa með því mannvali, sem þar
var fyrir. Við höfðum lengi dáð kór-
inn en varla gert okkur vonir um að
komast sjálfir í þann hóp. En það
er sannast sagna, að þar var fyrir
svo margt góðra raddmanna, að ég
efast um að aðrir sambærilegir hafi
fundist jafnmargir annarstaðar á ein-
um og sama stað í landinu. Til þess
að finna þessum orðum mínum stað
ætla ég aðeins að nefna nokkur nöfn
úr einni röddinni, fyrsta tenór. Þar
voru meðal annarra eftirtaldir menn:
Bræðurnir Gunnar Magnússon og
Ólafur Magnússon, Gunnar Pálsson,
Hreinn Pálsson, Bjarni Bjarnason,
læknir, Siguijón Sæmundsson, Jó-
hann O. Haraldsson, Haraldur Jóns-
son og svo mætti áfram telja. Má
þá ekki heldur gleyma þeim mannin-
um, sem auk söngstjórnarinnar átti
það til, ef mikið lá við, að taka hressi-
lega undir með tenórnum, en sá
maður var eldhuginn Ingimundur
Árnason, sem hafði frábæra tenór-
rödd auk þess eldmóðs, sem senni-
lega olli mestu um gott gengi kórsins
um áratugi.
Elskulegar minningar vakna við
upprifjun á kynnum við kórfélagana
frá þessum tímum og þeim, sem á
eftir komu. En tilefni þeirrar upprifj-
unar að þessu sinni er fráfall Gunn-
ars Magnússonar, sem er nýlátinn.
Hann var einn af stofnendum Geysis
árið 1922 og með honum er horfínn
sá síðasti þeirra. Hann var um langt
skeið ein af traustustu stoðum kórs-
ins og bar þar margt til. Hann hafði
undurfagra og þýða söngrödd, sem
átti dijúgan þátt í því hversu mjúkur
og ljúfur blær var jafnan yfir efstu
rödd kórsins eins og enn má heyra
á gömlum plötum. Ólafur bróðir hans
stóð honum fast við hlið í þessu efni.
Þeirra líkar verða vandfundnir aftur.
En fyrir utan söngröddina var Gunn-
ar afbragðsgóður félagsmaður og
studdi kórinn á ýmsan annan hátt.
Hann var traustur, drenglyndur og
velviljaður að hveiju sem hann gekk,
og ljúfmennska hans og glaðlyndi
varð til þess að hann var hvarvetna
vinsæll.
Ég vil nú stikla á stóru um lífs-
hlaup Gunnars. Hann fæddist í Kolls-
staðagerði á Völlum, 30. júní 1901:
Foreldrar hans voru Magnús Olafs-
son og Guðrún Gunnarsdóttir, sem
þar bjuggu en fluttu síðar að Val-
þjófsstað og þar ólst Gunnar upp og
dvaldi að mestu til fullorðinsára.
Þegar hann var 17 ára fór hann til
náms í Hvítárvallaskóla og síðan
stundaði hann nám í Gagnfræðaskól-
anum á Akureyri og lauk gagnfræða-
prófi þaðan 1922. Stundaði hann
næstu árin ýmis störf á Akureyri og
víðar en settist síðan að á Akureyri
árið 1925. Vann hann þar einkum
við bifreiðaakstur framan af, en síðar
réðst hann til Landssímans og starf-
aði þar einkum við næturvörslu á
símastöðinni á Akureyri. Árið 1927
gekk hann að eiga Ragnheiði Hann-
esdóttur, ættaða frá Skagaströnd.
Eignuðust þau eina dóttur, Erlu, sem
búsett er í Reykjavík og á hún 2
dætur. Þau, Gunnar og Ragnheiður,
slitu samvistir. En Gunnar kvæntist
öðru sinni árið 1937. Seinni kona
hans er Brynhildur Baldvinsdóttir frá
Akureyri. Hún er dóttir Baldvins
Jónssonar og Svövu Jónsdóttur, vel
þekktra borgara á Akureyri. Var
Svava alþekkt og vinsæl leikkona þar
um fjölda ára. Gunnar og Brynhildur
bjuggu á Akureyri og unnu bæði við
Landssímann þar uns þau fluttu í
Hveragerði árið 1944.
Auk aðalstarfa síns á Akureyri
sinnti Gunnar þeim félagsmálum,
sem hann hafði áhuga fyrir. Hann
tók mikinn þátt í söngstarfsemi í
bænum, eins og fyrr er getið, en auk
þess var hann mjög virkur í Leikfé-
lagi Akureyrar. Lék hann þar fjöl-
mörg hlutverk um margra ára skeið
og var formaður félagsins lengi vel.
Mun leikferill Gunnars hafa hafist
með þátttöku hans í leikritinu Alt
Heidelberg, sem Geysir og Leikfélag-
ið settu á svið árið 1932, á 10 ára
afmæli Geysis. Var sú uppfærsla
lengi rómuð á Akureyri og þótti tak-
ast mjög vel. Voru aðalleikendur þar
Regína Þórðardóttir og Bjarni
Bjarnason, læknir, og unnu þau hylli
allra, sem leikinn sáu.
Þegar til Hveragerðis kom hóf
Gunnar störf í gróðurhúsarækt og
gegndi þeim störfum lengst af meðan
starfsorka leyfði. Eins og á Akureyri
rækti hann þar sín hugðarefni og
starfaði bæði í kirkjukór og við leik-
list. Þau hjónin bjuggu í Hveragerði
lengst af, ef frá eru talin 2 ár, sem
þau bjuggu í Þorlákshöfn, en árið
1988 fluttu þau úr húsi sínu í Hvera-
gerði í heimili aldraðra, Ás, og dvöldu
þar síðan.
Brynhildur og Gunnar áttu kjör-
dóttiif, Dorothe, sem gift er Valdi-'
stóra áhugamál. Það voru ekki
margir leikirnir, sem hann lét fram
hjá sér fara meðan hann var og
hét. Skagamenn voru hans menn á
knattspyrnuvellinum eins og gefur
að skilja, en hann hafði líka taugar
til Eyjamanna.
Síðustu árin treysti hann sér
ekki á völlinn og þótt hann fylgdist
vel með því sem sagt var um leik-
ina í fjölmiðlum, þótti honum trygg-
ara að Fríða færi að sjá leikinn og
kæmi heim með sannar fréttir af
því sem þar hafði gerst.
Runólfur og Fríða eignuðust tvo
syni, Tómas og Jón, og hafa þeir
báðir markað spor í íþróttasögu
Akraness, hvor á sinn hátt.
Runólfur átti við mikla vanheilsu
að stríða síðustu árin og dvaldi
mestan þann tíma á heimili sínu.
Fríða hugsaði vel um hann, eins
og hún hafði alltaf gert. Sömu sögu
má segja um syni þeirra, tengda-
dætur, barnabörn, vini og ættingja.
íþróttafólk á Akranesi á góðar
minningar um Runólf og það stend-
ur í mikilli þakkarskuld við hann.
Það er mikil hamingja í því fólgin
að kynnast slíkum manni, en þeim
fer því miður fækkandi.
Að leiðarlokum þakka ég Runólfi
fyrir samstarf og vináttu til margra
ára. Fríðu, sonum þeirra og öllum
ættingjum sendi ég innilegar sam-
úðarkveðjur.
Blessuð sé minning Runólfs
Ólafssonar.
Helgi Daníelsson
mar Svavarssyni. Búa þau í
Reykjavík og eiga 4 börn.
Gunnar var ávallt heilsuhraustur
maður þar til hann kenndi síns bana-
meins svo að segja fáum dögum fyr-
ir andlát sitt. Hann lést á Sjúkra-
húsi Selfoss, 8. febrúar, og var jarð-
settur í Fossvogskirkjugarði 14. fe-
brúar.
Þessar fátæklegu línur eru kveðja
frá okkur, Gömlum Geysismönnum,
sem minnumst sólskinsstundanna,
sem við áttum með Gunnari, með
söknuði og þökk.
Við erum enn, gamlir karlarnir,
að koma saman og reyna að raula
okkur til skemmtunar, en lifum í
þeirri von að síðar meir komum við
allir saman aftur á öðrum vettvangi
og getum þá tekið lagið á ný með
meiri sönggleði en nokkru sinni fyrr.
Brynhildi og öðrum venslamönn-
um Gunnars sendum við hlýjar sam-
úðarkveðjur.
Akureyri 1991.
F.h. Gamalla Geysismanna,
Gísli Konráðsson.
BLÓM
SEGJA ALLT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
Opið alla daga frá kl. 9-22.
Sími 689070.