Morgunblaðið - 15.08.1991, Qupperneq 27

wf "35öA ?r rií)«rmtwf apAnnnaRH'
' M'ORGUNBLÁÐIÐ' FIMMTUDAGUR 15! ÁGÚST'l 991'
rfc
27
Heimsmeistaramótið í hestaíþróttum:
Góð von um signr í
yngri flokki hryssna
Sprengja frá Ytra-Vallholti með hæstu einkunn fyrir hæfileika
_________Hestar______________
Valdimar Kristinsson
ÚTLITIÐ er gott hjá Sprengju
frá Ytra-Vallhölti og Gunnar
Arnarssyni eftir hæfileikadóm
kynbótahrossa í gær. Var
Sprengja með hæstu einkunn í
flokki hryssna sex vetra og
yngri. Einkunnir voru gefnar
fyrir fet, brokk, tölt, skeið, stökk,
fegurð í reið og vilja. Geðslags-
einkunn verður látin bíða þar- til
hrossin hafa mætt í byggingar-
dóm í dag. Virðist sem Sprengja
sé með hæfileikaeinkunn kring-
um 8,45 en hún var í algjörum
sérflokki í sínum hópi.
í eldri flokki sýnist ljóst að
Bára frá Wisenhof sem Walter Feld-
mann yngri sat sé efst með svipað-
ar einkunnir og Sprengja. Irma frá
Vatnsleysu virðist koma næst en
hún er fulltrúi íslands í eldri flokki.
Það er þýska stúlkan Jolly Schrenk
sem sat Irmu.
All sæmilega virtist ganga hjá
þeim Erni frá Akureyri og Gammi
frá Tóftum sem Jón Steinbjörnsson
og Herbert Ólason sátu þótt ekki
væru þeir í efstu sætunum. Allt
stefnir í að stóðhesturinn Týr frá
Rappenhof sem Andreas Trappe
sýndi standi efstur í yngri flokki
stóðhesta sex vetra og yngri en
hann hlaut hæstu einkunn fyrir
hæfíleika. Eftir útliti hestsins að
dæma og fyrri byggingardómi má
gerac ráð fyrir að hann fái háar ein-
kunnir fyrir byggingu og verði þar
með efstur. í eldri flokki varð efst-
ur Glampi frá Erbeldingerhof sem
Walter Feldmann yngri sýndi en
kona hans Sandra Schutzbach sigr-
aði á honum í fjórgangi á Evrópu-
mótinu í Danmörku 1989._ Ekki féll
þessi hestur í kramið hjá íslending-
um sem stóðhestur, þykir þungl-
amalega byggður og er með afleita
frambyggingu. Fannst mörgum
hann fá alltof háar einkunnir fyrir
sum atriðin í gær.
Kynbótadómamir sem hér fara
fram em með nokkuð öðm sniði
en tíðkast á íslandi. Einkunnir em
gefnar upp strax að loknum dómi
á hveiju hrossi og gefín er einkunn
fyrir fet og sérstakur viljadómari
fer á bak á öllum hrossunum. Ljóst
er að talsvert betri kynbótahross
koma hér fram en verið hefur áður
á Evrópumótum.
Ekki skylt að nota reiðhjálma
Samkvæmt þýskum lögum ber
yrði mönnum í sjálfsvald sett hvort
þeir settu þá upp eður ei.
Forkeppni í hlýðniæfíngum fór
einnig fram í gær og hlaut þar
hæstu einkunn Carla von Nunen,
Hollandi á Byr frá Schloss Neubr-
onn. Önnur varð Doris Kainzbauer,
Austurríki á Bógatýr frá Sigmund-
arstöðum með 6,33 og þriðja varð
svo Birgitta Karmus, Austurríki á
Tridi frá Ampfelwang með 6,26.
Tíu efstu mæta í úrslit sem fara
fram á laugardag. Enginn Islend-
ingur tók þátt í hlýðniæfingunum.
Aukinnar spennu er nú farið að
gæta eftir því sem nær dregur
keppninni. Ýmis smávandamál hafa
komið upp hjá sumum íslensku
keppendanna þótt ástæðulaust sé
að örvænta. Útlitið er gott hjá Hin-
rik Bragasyni og Pjakki og virðast
þeir í góðu jafnvægi. Fastlega má
gera ráð fyrir að þeir komist í úrslit
í töltinu og telja ýmsir þá jafnvel
hafa góðan möguleika á sigri en
við ramman reip er að draga þar
sem eru þeir Andreas Trappe og
Týr sem heilluðu menn með eftir-
minnilegum hætti í kynbótasýning- ^
unni í gær.
Hátt í þrjú þúsund manns eru
nú komnir á mótssvæðið en forráða-
menn mótsins gerðu ráð fyrir að
alt að tíu þúsund manns myndu
sækja mótið heim. Veður hefur ver-
ið eins og best verður á kosið, létt-
skýjað, lygnt og hiti yfír tuttugu
gráður. Spáð er svipuðu veðri
áfram.
Fátt getur komið í veg fyrir að Sprengja fari með sigur af hólmi í
yngri flokki hryssna á heimsmeistarmótinu í Himmelstalund, knapi
er Gunnar Arnarsson.
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
Einar Oder Magnússon með hest sinn Atgeir frá Skipanesi ræðir
við félaga sinn Ragnar Hinriksson. Einar hefur nú selt hestinn ungri
sænskri stúlku og sagði hann að færri hefðu fengið en vildu.
Tyr frá Rappenhof er tvímælalaust sá hestur sem íslendingar óttast mest í tölti og fjórgangi en hestur-
inn afburðagóður. Knapi er Andreas Trappe, Þýskalandi.
öllum sem taka þátt í opinberum
mótum að nota reiðhjálma. Undan-
þága hefur fengist frá þessum lög-
um þannig að ljóst er að ekki munu
allir keppendur koma til með að
bera reiðhjálma. Sigurður Sæ-
mundsson, liðsstjóri íslenska liðsins,
sagði að sænsku og bresku kepp-
endurnir myndu nota hjálma í öllum
keppnisgreinum en íslendingar og
Þjóðverjar mynda hafa hjálmana
uppi við á mótssetningunni en síðan
Sigmjón Pálsson,
Seyðisfírði - Kveðja
Siguijón Pálsson frá Seyðisfirði
fæddist 15. ágúst 1901, dáinn 24.
janúar sl. Hann var jarðsunginn frá
Seyðisfjarðarkirkju 2. febrúar.
Hann var sonur hjónanna Páls Jó-
hannssonar og Jóhönnu Guðlaugar
Jónsdóttur, Hofi, Hofshreppi, Aust-
ur-Skaftafellssýslu.
Frá 6 ára aldri var hann í fóstri
hjá Guðlaugu Jónsdóttur á Hnappa-
völlum í Öræfasveit.
Systkini Siguijóns eru: Emih'a f.
1888, Katrín Sigurlaug f. 1890,
Karólína, f. 1892, Jóhann f. 1893,
Sigurborg f. 1894, Jóhanna Mar-
grét f. 1896, J. Margrét f. 1898,
Þorleifur f. 1899, Þuríður 1903,
Steinunn f. 1904, Hannes f. 1906,
Björgvin f. 1908 og Sigríður f.
1911.
Átján ára gamall fór hann í sjó-
róðra í Vík í Mýrdal. Síðan lá leiðin
til sjóróðra frá Hornafirði.
Frá því um tvítugsaldur réri hann
þaðan margar vertíðir á línubátum,
vélbátarnir voru komnir í flotann.
Þar hlaut hann eldskírn sína, er
hann féll útbyrðis á útstími. Var
hann klukkustund eða lengur við-
skila við bátinn. „Stakkurinn var
mitt flotholt," minnist ég, sem patti,
að sá æðrulausi sjómaður hafi á
orði. Síðan hefur slíkum kraftaverk-
um fækkað. Björgunarbúnaður
skipa. hefur tekið stakkaskiptum. —
Ferð vinar míns fyrir nokkrum
árum á æskustöðvar sunnan jökla
til ættingja — til sveitarinnar við
sendna strönd varð honum til
ómældrar gleði á ævikvöldi. Hann
hélt einkennum málfarsins alla ævi.
Til Homafjarðar sóttu austfjarð-
arbátar norðar að á vetrarvertíð. í
þeim hópi kynntist Sigurjón Seyð-
fírðingum. Brynjólfur og Jón
Sveinssynir gerðu út Trausta og
Víking. Hann réðst til þeirra og kom
til Seyðisfjarðar 1929. Þeir höfðu
útgerðar- og veikunarhúsnæði í
Nagelshúsum á Ströndinni í Seyðis-
fírði. Útgerðin átti blómatíma. Síld
og bolfiskur uppi í landsteinum.
Gmnnmiðin báru sóknina. Þeir
höfðu nóg, sem sáu stritið bera
árangur.
Nysköpun tók við eftir stríð.
Togarinn ísólfur kom síðla árs
1947. Þar var Siguijón í skipsrúmi
allan útgerðartíma skipsins, nær-
fellt hálfan annan áratug, lengst
af kyndari.
Skin og skúrir skiptast á í lífinu.
Heimskreppa, heimsstyijöld og erf-
iðleikar í útgerð setja sín mörk.
Skaphöfn Siguijóns lýsti staðfestu
og trúvirði í starfi. Sveiflurnar urðu
aukaatriði. Hann bjó í haginn, kunni
að njóta árangurs í raun og gleðj-
ast á góðri stund. Þannig minnist
ég föðurmágs míns. Hann var heill
og Jireinskiptinn.
Á Ströndinni við Seyðisfjörð hófu
þau búskap, föðursystir mín Kristín
Guðfínnsdóttir og gengu í hjóna-
band 26. maí 1934. Hún lifir mann
sinn. Er heimili þeirra og kynni öll
með bestu bernskuminningum und-
irritaðs. Þau eignuðust soninn Haf-
stein, verkstjóra og frystihússtjóra
um árabil. Barnabörnin em 4 og 5
afkomendur í ijórða lið.
Heimsstyijöldina síðari þekkja
Seyðfírðingar, er lifðu þau ár. Þau
eru fyrir okkar minni, þótt komin
séu um miðjan aldur. Margar stríðs-
menjar vöktu spumingar í ungum
huga. Þá var á vísan að róa. Hann
vissi hvar hliðin höfðu verið, bann-
svæðin, varðstaðan, skipalægið,
fjörðurinn var iðandi af umferð, sem
aldrei verður síðan. Virkin fengu líf
við frásögn þess, sem upplifði vett-
vanginn.
Bámjámsskálarnir, sem höfðu
hýst dáta við stríðsrekstur, fengu
hlutverk við landbúnað bæjarbúa
og hýstu sauðfé á gjöf. Það var
eftirminnilegt búsílag. Þeir feðgar
héldu fé til heimilisnota hvað lengst
í þeim bæ.
En allt á sinn endi. Þótt styijald-
ir fjarlægist, kveður heimsmenning-
in dyra. Lífshættir breytast.
Maðurinn með ljáinn kveður-þá
til sín, sem órofa tryggð sýndu
uppruna og íslenskum kostum.
Blessuð sé níutíu ára minning
Sigurjóns.
Herbert Marinósson