Morgunblaðið - 12.01.1992, Blaðsíða 18

18 C
MORGUNBLAÐIÐ FJÖLMIÐLAR SUNNUDAGUR 12. JANÚAR 1992
Sígild tónlist í útvarpi:
Mozart á toppnum
TÓNLIST W. A. Mozarts setti mikinn svip sinn á tónlistarval Rásar
1 síðastliðið ár, enda voru þá 200 ár liðin frá dánardægri hans.
Lítið er að öðru leyti vitað um hvaða sígild tónlist var oftast leikin
í Ríkisútvarpinu á síðasta ári, þó telja megi víst að það hafi verið
þau sígildu rómantísku verk sem hlustendur þekkja best. Sömu
sögu er ekki að segja frá Bretlandi, en breska blaðið The Sunday
Times tók í byrjun þessa árs saman Iista yfir mest leiknu tónverk
ársins 1991 á Radio 3, sem er hliðstæða Rásar 1 í Bretlandi. Þar
með var þó ekki sagt um hvort um væri að ræða vinsælustu sí-
gildu tónverkin.
Efst á listanum voru þau þijú
tónverk sem flutt voru fjórtán
sinnum á árinu. Það voru: Sinfónía
nr. 3 eftir Beethoven, Brúðkaup
Fígarós eftir Mozart og Tombeau
de Couperin eftir Ravel. í öðru
sæti lentu verk sem leikin voru 13
sinnum: Síðasti kafli sinfóníu nr.
7 eftir Beethoven, Sinfónía nr. 1
eftir Brahms og síðasti kafli sinfó-
níu nr. 4 eftir Mendelsohn. í þriðja
sæti voru þau verk sem leikin voru
12 sinnum á árinu: Píanókonsert
nr. 4 eftir Beethoven, Sinfónía nr.
1 eftir Prókoffijev og Fiðlukonsert
Sibeliusar.
Kristinn Níelsson, aðstoðarmað-
ur tónlistarstjóra RÚV, kvaðst
gera ráð fyrir að væri tekinn sam-
an listi yfir mest leiknu verkin,
yrðu aðallega á honum nöfn þekkt-
ustu tónskáldanna, svipað og á list-
anum breska. „Annars reynum við
að hafa sígildu tónlistina sem fjöl-
breyttasta. Við höfum einbeitt okk-
ur að því að byggja upp góða dag-
skrá þar sem lögð er áhersla á að
tengja efni og flytjendur, sem eru
bæði íslenskir og erlendir," segir
Kristinn.
Hann segir ekki sérlega mikið
leikið af sígildri tónlist í útvarpi. Á
virkum dögum eru þrír þættir þar
sem leikin er sígild tónlist, í allt
að tveim klukkutímum á dag. Á
fimmtudögum er auk þess leikið
efni frá tónleikum Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands. Um helgar eru að
jafnaði nokkrir þættir með sígildri
tónlist, svipaðir að lengd og virka
daga. En hvað er vinsælast?
„Það er erfítt að gera sér grein
fyrir því. Við gerum þó ráð fyrir
að sú tónlist sem mest er leikin
njóti vinsælda. Svo hefur fjöldi
hlustenda auðvitað samband við
okkur og það gefur okkur hug-
mynd um hvernig þeim falli tónlist-
arvalið."
Á toppnum í Bretlandi: Mozart, Beethoven og
Ravel.
Glaðbeittir yfirmenn
The European
London. Reuter.
Starfsmenn breska vikublaðsins The European gátu andað Iéttar í
vikubyijun, þegar gengið var frá kaupum Barclay-bræðra á blaðinu.
Barclay-bræðurnir eru vellauðugir kaupsýslumenn, sem hafa forðast
sviðsljós fjölmiðla. Þeir réðu Charles Garside, fyrrum aðstoðarrit-
stjóra, sem nýjan ritstjóra blaðsins. Hann sést hér t.v. ásamt Alan
Chamberlain, framkvæmdastjóra þess. Ekki er ljóst hvort, og þá
hversu margir starfsmenn blaðsins verða endurráðnir.
Sjónvarp:
Erfiðir tímar hjá frönsk-
um sjónvarpsstöðvum
Franskir sjónvarpsáhorfendur
Hlutfallslegt áhorf. Áhorfendur 6 ára og eldri.
TFL
Jan.-jún. 1990
Jan.-jún. 1991
Canal Plus
(Heímítd: n„.
Financial Times 27.12.91 10 %
20%
30%
40%
AÐ UNDANFÖRNU hafa for-
svarsmenn frönsku sjónvarps-
stöðvarinnar La Cinq átt í
ströngum fundahöldum með
fulltrúum hins opinbera til að
ræða leiðir til að koma bág-
staddri stöðinni til bjargar.
Ef opinberir aðilar koma til
aðstoðar mun La Cinq halda
áfram starfsemi með aðeins örf-
áuum, allra nauðsynlegustu
starfsmönnum. Ef ekki, er óvíst
hvað gerist og hluthafarnir, sem
meðal annars eru hið stórskuld-
uga íjölmiðlafélag Hachette, ít-
alski fjölmiðlakóngurinn Silvio
Berlusconi og nokkrir stórir
franskir bankar, gætu þurft að
greiða rúmlega 30 milljarða króna
kostnað af lokun stöðvarinnar.
Franskt sjónvarp í dag er af-
rakstur tveggja mismunadi stjóm-
arhátta. Arin 1986-1988 sat
hægri sinnuð ríkisstjórn Chirac
og ýtti hún undir aukna einkavæð-
ingu í frönsku sjónvarpi. Strax
árið 1986 var La Cinq stofnuð,
M6 varð til ári seinna og á sama
tíma var TFl einkavædd. Fyrir
var svo áskriftasjónvarpið Canal
Plus og tvær ríkisreknar stöðvar,
Antenne 2 og FR3.
Síðan settist hinn vinstrisinnaði
Jack Lang í sæti menningarmála-
ráðherra. Hann hefur notað völd
sín til að hafa áhrif á dagskrár-
gerð og innihald auglýsinga.
Markmið hans er að efla innlenda
dagskrárgerð og koma í veg fyrir
að franskt sjónvarp feti í fótspor
þess ítalska, þar sem fjöldi lítilla
sjónvarpsstöðva sendir út lélegt
og oft og tíðum klámfengið efni
án eftirlits.
Fræðilega hefði niðurstaðan átt
að verða sú að í Frakklandi yrðu
nokkrar nokkumveginn jafnstór-
ar sjónvarpsstöðvar sem byðu upp
á fjölbreytta dagskrá með há-
gæðaefni. Reyndin er önnur. Yfír-
burðaraðili í frönsku sjónvarpi er
TFl sem hefur um 40% áhorfenda
og ríflega 40% auglýsingatekna.
Fyrir utan Canal Plus, sem er
áskriftarsjónvarp, eiga allar aðrar
stöðvar í erfiðleikum. Þar er La
Cinq þó sér á báti en á síðasta
ári var tapið um 12 milljarðar
króna.
Áhugi ríkisvaldsins á að bjarga
La Cinq virðist ekki vera mikill.
Þar kemur meðal annars til að
tveir af stærstu hluthöfunum,
Hachette og Robert Hersent eig-
andi dagblaðsins Figaro, eru ein-
dregnir stuðningsmenn stjómar-
andstöðunnar.
Það sem La Cinq þarfnast er
nýtt hlutafé. Vandséð er þó hvað-
an það ætti að koma. Rekstur
stöðvarinnar gefur ekki beint
ástæðu til að fjárfesta í henni og
tveir stærstu hluthafarnir, Hac-
hette og Berlusconi, eiga nú þegar
25% hvor sem er hámarkshlutafj-
áreign samkvæmt lögum.
Engu að síður er vandi La Cinq
óaðskiljanlegur frá vanda annarra
sjónvarpsstöðva og hjá því verður
ekki komist að taka á þeim vanda.
Þar vegur þungt spurningin um
hvort gífurlegir yfírburðir TFl séu
ásættanlegir, sem og spurningin
um stuðning við ríkisreknu stöðv-
amar Antenne 2 og FR3. Vart
verður hjá því komist að taka á
þessum spurningum um leið og
afdrif La Cinq verða ákveðin.
FOLR
Karl. Thelma.
Anna. Egill.
Fimm blaðamenn eru teknir til
starfa á Pressunni í tengslum við
breytingar á efni og útliti blaðsins.
Áður hefur verið sagt frá Andrési
Magnússyni,
Karli Th.
Birgissyni og
Thelmu Tómas-
dóttur, en rangt
var farið með
föðumafn henn-
ar í fyrri grein
um Pressuna.
Auk þeirra má
voru ráðin Egill
Helgason, og
Anna Þ. Har-
aldsdóttir. Egill
hefur áður stárf-
að sem blaða-
maður við Press-
una, Helgarpóst-
inn og NT, verið
fréttamaður á
Sjónvarpinu og
unnið við ýmis
störf í lausa-
mennsku. Anna
lauk námi í
fjölmiðlafræði í
Bretlandi fyrir
tveimur árum og
hefur unnið við Iceland Review síð-
an.
Fjöldi lausapenna mun skrifa
greinar í Pressuna. Ekki hefur ver-
ið gengið frá ráðningu allra en
meðal þeirra sem skrifa munu í
blaðið má nefna Guðmund Anda
Thorsson, sem verður með fasta
pistla. Undir heitinu Stjórnmál og
viðskipti skrifa til skiptis; Birgir
Árnason, hagfræðingur hjá EFTA,
Oli Björn Kárason, framkvæmda-
stjóri AB, Hreinn Loftsson, að-
stoðarmaður forsætisráðherra,
Mörður Árnason íslenskufræðing-
ur og Már Guðmundsson, for-
stöðumaður hagfræðideildar Seðla-
banka Íslands.
Birgir. Mörður.
Hreinn. Már.
Guðmundur
Andri.
ÓIi Björn.