Morgunblaðið - 12.01.1992, Blaðsíða 31

f<f»Pí UaIWAT. Q-l u
MORGUNBLAÐIÐ
O.MCAFMin
SAMSArlMIÐ sunnudagur 12. janúar 1992
rr%
» I tP’f*
C 31
SlMTALIÐ.. . ER VIÐ SIVFRIÐLEIFSDÓTTUR
SJÚKRAÞJÁLFARA _________
r r
LIKAMSASTAND
LANDANS
621916
„Sjúkraþjálfun Reykjavíkur,
góðan dag.“
Góðan dag, þetta er héma á
Morgunblaðinu, hver er þetta með
leyfi?
„Siv heiti ég.“
Heyrðu, við vorum að velta því
fyrir okkur hvemig líkamsástand
landans væri nú eftir jól og áramót?
„Já, það er án efa verra en
margur vill halda. Ég held að flest-
ir hafi borðað meira en þeir vildu
eða ætluðu sér. Nú og svo hefur
fólk setið í boðum og legið í bók-
um.“
— Er nú óhollt að lesa bækur?
„Ja, það er óhollt fyrir líkamann
að liggja of lengi í rúminu og það
gera nú flestir sem að lesa bækur."
— En hafið þið orðið vör við
einhver bein eftirköst jólanna og
jólaundirbúningsins?
„Nei, ekki bein eftirköst, enda
er svo stutt liðið frá áramótum og
fólk fer fyrst til læknis sem síðan
beinir því til okkar ef með þarf.
Við fáum mikið af vöðvabólgutil-
fellum og við höfum orðið vör við
að þeim fækkar sem leita til okkar
vegna vöðvabólgu í kjölfar frídaga.
Þá nær fólk að slaka á, það er þá
ekki alltaf að
vinna í sömu stell-
ingunum. Á móti
kemur að fólk er
oft stirðara eftir
frídaga, eftir að
hafa sofið lengur
en venjulega.
Sumir þola ákaf-
lega illa hreyfing-
arleysi."
— Nú hafa
áreiðanlega ein-
hverjir strengt
þess heit um ára-
mótin þess efnis
að bæta líkams-
ástand sitt á nýju
ári. Áttu einhver
góð ráð handa þessu fólki?
„Já, ég hef einmitt heyrt það
mikið á fólki að það ætli að taka
sig á, hætta að reykja, létta sig,
stunda líkamsrækt og hugsa vel
um sjálft sig. Það er líka talsverð
umræða um það í þjóðfélaginu
núna að leggja minna upp úr efnis-
legum gæðum og hugsa meira um
sjálfan sig og heilsuna. Og það er
mjög jákvætt. Það mikilvægasta
er að gleypa ekki heiminn í einum
bita og fara rólega en markvisst
af stað. Það eru margir sem fara
alltof geyst af stað í byijun en
gefast svo fljótt upp. Það er seiglan
og skynsemin sem gildir í þessu.“
— Eitthvað sem þú mælir með
umfram annað?
„Það er mjög gott að fara í sund
og hentar flestum. Nú svo er það
gott fyrir þá sem þjást af vöðva-
bólgu að fara í heitu pottana. Rösk-
ir göngutúrar eru líka mjög góðir
og svo ætti fólk að gera léttar
æfingar og teygjur, sérstaklega
kyrrsetufólk.“
— Hvað finnst þér um líkams-
beitingu fólks, svona almennt?
„Hún er almennt mjög slök og
draumur okkar sjúkraþjálfara er
að kennd verði markviss líkams-
beiting í grunnskólum og þar með
væri mikið for-
varnarstarf unn-
ið. Ef fólk væri
spurt þá gæti það
eflaust sýnt
manni hvernig
ætti að fara að,.
beygja sig f
hnjánum og hafa
bakið beint
o.s.frv. En það
vantar að koma
þessari vitneskju
ofar í hugann á
fólki.“
— Það er ein-
mitt það, þakka
þér kærlega fyrir
og vertu blessuð.
Siv Friðleifsdóttir
1
HVAR
ERU MU
NÚ?.„
DÍANA MAGNÚSDÓTTIR F YRR VERANDI
POPPSÖNGKONA MEÐ KK-SEXTE TTINUM
Frá poppi yfir í klassík,
hjúkrun ogsvæðanudd
Díönu Magnúsdóttur, dægurlaga- og poppsöngkonu frá sjöunda
áratugnum, fundum við á Borgarspítalanum, þar sem hún er
nýkomin til starfa sem sjúkraliði.
Díana er að snúa aftur til ís-
lands eftir 17 ára búsetu í
Danmörku. Hún er á kafi í flutning-
um innan um pappakassa og dót.
Með gesti erlendis inn á sér. I fullu
starfi. En gefur sér samt tíma til
að tala við okkur. Greinileg kjarn-
orkukona!
„Ég er alls ekki hætt að syngja,“
segjr Díana. „En klassíska söng-
listin er búin að ná tökum á mér.
Poppsöngurinn er liðin tíð. Nú er
ég að syngja í Fílharmóníukómum
undir stjórn Úlriks Ólasonar. Við
erum að æfa Messa Solenelle eftir
Rossini sem verður flutt í vor.“
— Hvenær byijaðirðu að
syngja? „Þegar ég var 15 ára,
auglýsti hljómsveit Skafta Ólafs-
sonar eftir ungum dægurlaga-
söngvumm. Ég gaf mig fram og
var ein af fjórum eða sex sem val-
in vom úr. Ég söng í fyrsta skipti
opinberlega á balli í Hlégarði."
— Var það ekki erfítt? „Nei,
mjög skemmtilegt, en ég var samt
ógurlega feimin.
Það bjargaði mér, að við vorum
sex saman sem stigum þarna okk-
ar fyrstu spor í dægurlagasöng.
Með mér voru Berti Möller, Einar
Júlíusson, Sigurður Johnny, Guð-
bergur Auðunsson og fleiri. Vin-
sælustu lögin voru slagarar Elvis
Presley og Paul Anka, popplög sem
gaman var að syngja.
Eftir þessa frumraun fóru marg-
ir að toga í mig og ég söng með
hljómsveitum eins og Diskó, Lúdó
og Fimm í fullu fjöri. Mig vantaði
5 vikur upp á sextán ára aldur,
þegar ég fór að syngja í Silfur-
tunglinu. Þá var Auður Eir (fyrsti
vígði kvenprestur á íslandi) í kven-
lögreglunni og átti að sjá um, að
engir undir sextán ára væru á ball-
inu. Ég var undanskilin, af því að
ég var að vinna, ekki að skemmta
mér!
Síðast söng ég með KK-sextett-
Díana á sviðinu með síðasta
KK-sextettinum árið 1961 í Civ-
ilian Club á Kenavíkurflugvelli.
Frá vinstri: Ólafur Gaukur,
Guðmundur Steingrímsson, KK,
Gunnar Ormslev, Árni Sche-
ving, Diana Magnúsdóttir, Har-
ald G. llaralds, Jón Sigurðsson
L
Diana við störf sín sem sjúkraliði á Borgarspítalanum.
inum í Þórskaffi frá 1960-’61. Söng
þá aðallega með Haraldi G. Har-
alds, en líka með lagahöfundinum
Óðni Valdimarssyni. Þegar KK-
sextettinn hætti, flutti ég erlendis
og hef búið þar, aðallega í Dan-
mörku síðan.
Á yngri árum vann ég á skrif-
stofu í verslunum og banka sam-
hliða dægurlagasöngnum. Þá af-
greiddi ég í kápuverslun Verðlist-
ans við Hlemm og í Gyðjunni, snyr-
tivöruverslun á Laugavegi 30 sem
nú er löngu hætt. Nú er ég komin
á allt annað starfssvið. Hef alltaf
haft mikinn áhuga á heilsuvernd
og sjúkraliðanámið dró mig til sín
í Danmörku. Að auki er ég með
skírteini upp á tveggja ára nám í
svæðanuddi."
— Ertu alkomin heim, Díana?
„Já. Ég er svo mikill íslendingur
í mér. Islenska landslagið vakti
alltaf heimþrá og Reykjavík er svo
hrein og falleg borg. En ég verð '
að játa, að í fyrstu brá mér í brún
út af hinu háa verðlagi, streitunni
sem einkennir íslenskt þjóðlíf og
hinu mikla vinnuálagi. Danir eru
miklu afslappaðri og taka lífinu
með meiri ró. Bæði húsaleiga,
matur og ýmislegt fleira eru tölu-
vert ódýrara þar en hér. En ég
ætla bara að syngja mig frá þessu
öllu,“ segir Díana hlæjandi.