Morgunblaðið - 29.08.1992, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. ÁGÚST 1992
j, Ég vit sk 'tLa, þessutn rrt 'mk.
/MOMirjnn rnmrvqaf ryicrh&nrv i œf.
nndtLiscftöf. a.tti vht ab vewl sniðuQt!'
Ást er...
6-30
.. .að skipuleggja eldhús-
innréttingu saman.
TM Reg. U.S Pat Off. — all rights reserved
® 1992 Los Angeles Times Syndicate
Yfírgengileg frelga að
hringja í fólk í miðju sumar-
leyfi...
BRÉF TIL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Hvernig er búið að
öldruðum í Reykjavík?
Frá Gyðu Jóhannsdðttur:
FYRIR skömmu hringdi til mín
kona á níræðisaldri og leitaði ráða
hjá mér vegna manns hennar sem
er sjúklingur og ætti hvergi að vera
nema á hjúkrunarheimili en getur
ekki fengið neitt pláss.
Hún sagði hikandi að ef að þyrfti
að borga eitthvað myndi ekki
standa á því.
Hann hefur verið sjúklingur í tvö
ár en hún hefur fram að þessu
annast hann sjálf þó að hún hafi
þurft að vera á vakt meira og minna
allan sólarhringinn. Þá varð hún
fyrir því óhappi að detta og hlaut
af því lítils háttar meiðsli, en nóg
til þess að erfíðara var fyrir hana
að sjá um mann sinn. Hann var þá
tekinn inn á sjúkrahús, en eins og
allir vita eru hátæknispítalar ekki
ætlaðir til langdvalar fyrir öldrunar-
sjúklinga. Nú átti að senda hann
heim og þrátt fyrir loforð um heima-
hjúkrun og heimilishjálp, sem
gamla konan efaðist ekki um að
staðið yrði við, hraus henni hugur
við þessu og kveið því að fá ókunn-
ugt fólk inn á heimilið. Hún hafði
reynslu af því að vera með mann
sinn heima, haldinn einum af þeim
erfiðasta sjúkdómi sem aldrað fólk
fær.
Hér er um að ræða gamalgróna
Reykavíkinga sem hafa lagt sitt af
mörkum til samneyslunnar.
Hvert á að leita?
Ég hafði fengið í hendur mynd-
skreytt Þjónustublað frá Félagi
eldri borgara, þar sem fyrirtæki
auglýsa þjónustu sína. Þrjár síður,
skreyttar litmyndum kynntu starf-
semi öldrunarþjónustudeildar í
Reykjavík, undir yfírskriftinni:
„Hvert á að leita?“
Þar segir m.a.: „Félagsmála-
stofnun Reykjavíkur starfrækir sér-
staka öldrunarþjónustudeild sem
hvort tveggja í senn annast þá þjón-
ustu sem borgin veitir öldruðum og
kemur jafnframt upplýsingum á
framfæri um aðra aðstoð sem öldr-
uðum stendur til boða.“
Öldrunarþjónustudeild skiptist í
sex svið sem voru talin upp og það
fyrsta var yfírinaður öldrunarþjón-
ustudeildar. „Nú, þetta er orðið
mikið fyrirtæki" hugsaði ég, eftir
að hafa lesið um þá fjölþættu þjón-
ustu sem gamla fólkinu stæði til
boða. Það þarf ekki annað en að
styðja á takkann. Ég hringdi og
óskaði eftir að tala við yfirmanninn.
„Ekki við“ var svar símadömunnar
og ekki bauð hún mér að tala við
neinn annan. Ég lét ekki slá mig
út af laginu og óskaði eftir að tala
við þann sem væri næstur yfir-
manninum. Fékk ég þá samband
við konu sem var fulltrúi og rakti
fyrir henni vandræði gömlu kon-
unnar. Ég sagði henni að ég hefði
verið að lesa um öldrunarþjónustu
í Þjónustublaðinu.
Hún hlustaði með þolinmæði á
það sem ég var að segja, en sagði
fátt. Ekki gat hún bent á neina
úrlausn.
Ég hringdi í nokkrar öldrunar-
stofnanir og fékk sama svarið, alls-
staðar voru langir biðlistar af fólki
sem hafði brýna þörf fyrir pláss að
mati þeirra sem meta vistunarþörf
aldraðra.
Ég tók Þjónustublaðið aftur og
fór að blaða í því. - Vistunarmál -
og mynd af glaðlegri konu í hjóla-
stól. Þar segir: „Þjónustuhúsnæði
borgarinnar er að Droplaugarstöð-
um við Snorrabraut og Seljahlíð. Á
þessum stöðum fá íbúar fullt fæði,
þrif á allri íbúðinni, þvott þveginn,
læknishjálp, lyf og hjúkrun. Vakt
er allan sólarhringinn og öryggis-
hnappar eru í öllum íbúðum."
Það verður að vera huggun harmi
gegn, hjá þeim sem hvergi fá pláss,
að vita að einveijir fá úrlausn.
GYÐA JÓHANNSDÓTTIR,
Miðleiti 7, Reykjavík.
Víkverji skrifar
Víkveiji dagsins kann bezt við
sig þar sem vötn falla í norð-
ur. Hann varði nokkrum dögum í
vikunni sem leið í Austur-Skaga-
fírði: Hofsósi, Sléttuhlíð og Fljótum,
að ógleymdum „höfuðstað" Trölla-
skagans, Siglufírði, á mörkum
Eyjafjarðar og Skagafjarðar. Þeim
dögum var vel varið.
I Lónkoti, sjávaijörð í Sléttuhlíð,
hefur verið komið upp fyrirmyndar-
gistingu fyrir ferðafólk, einstakl-
inga og smærri hópa, sem þar geta
áð og jafnvel haldið minni teiti. Þar
er silungur og áll í lónum, aðstaða
til að stunda sjóstangaveiði, lítill
púttvöllur og stutt í Drangey,
Málmey og Þórðarhöfða. Þaðan er
og stutt til fornfrægs biskupsset-
urs, Hóla í Hjaltadal, og þess gamla
verzlunarstaðar, Hofsóss, þar sem
veitingar og verzlun bjóðast í ein-
hveijum elztu timburhúsum lands-
ins. Það verður enginn svikinn af
að stinga þar inn nefí.
xxx
ungur og lax leika í vötnum og ám
og Almenningar og Stífluhólar
verða svartir af beijum í flestum
sumrum. Það þai*f engan að undra
að landnámsmaðurinn Hrafna-Flóki
valdi Fljótin til búsetu og reisti bú
sitt að (Yzta) Mói í Flókadal sem
við hann er kenndur.
Á Ketilási í Fljótum er kaupfélag
og samkomustaður og sundlaug að
kirkjujörðinni Barði. Þar eru vega-
mót. I fyrsta lagi til Siglufjarðar
og síldarævintýrisins (sem virðist
hafa lifað síldina). Á þeirri leið eru
Strákagöng (900 m), fyrstu jarð-
göng í þágu landsamgangna hér á
landi. Þar er og hótel, gistiaðstaða
að Hóli (sem er íþróttamiðstöð),
tjaldstæði, sundlaug, síldarminja-
safn og fjölbreytt mannlíf. í annan
stað yfír Lágheiði til Ólafsfjarðar
og þaðan um Múlagöng (3.000 m.)
til Dalvíkur og byggða Eyjafjarðar.
Sem sagt: stutt í allar áttir, eins
og stundum segir í ferðaauglýsing-
um.
Frá Lónkoti er og stutt í sumar-
fögur Fljótin, þar sem grös
koipa græn undan srijó á vorin, sil- Hjaltadal frá árinu 1106 til
V* i t , t í W > í fl §: 1 U' j ' ) ; MV 4 vl 1 i V | L 1 Í , i i
ísvls-ia í 1 í iv í
B
iskupssetur var að Hólum í
til
ársins 1798. Fyrir fáum árum sett-
ist þar að (vígslu)biskup að nýju,
séra Bolli Gústafsson.
Fyrsta dómkirkjan var reist á
Hólum á biskupsárum Jóns Ög-
mundssonar 1106—1121. En sú
veglega dómkirkja, sem þar er nú,
var byggð á árunum 1757—1763,
m.a. með „skylduvinnu" bænda úr
Eyjafjarðar-, Húnavatns- og
Skagafjarðarsýslum. Á næsta ári
verða 230 ár frá vígslu hennar.
Kirkjan og búnaður hennar allur
er sannkallað augnayndi sem og
umhverfið allt. Á þessum stað ligg-
ur íslandssagan svo að segja í loft-
inu. Það er ekki að undra að marg-
ur leggur krók á leið sína milli
Reykjavíkur og kaupstaða á Norð-
urlandi heim að Hólum sem er sann-
kallaður helgistaður. Sá krókur
„borgar sig“ í fleirum en einum
skilningi.
Það er ómaksins virði fyrir ferða-
lang á hringferð um landið eða leið
milli Reykjavíkur og Akureyrar að
staldra fáeina daga í Austur-Skaga-
fírði.