Morgunblaðið - 07.11.1992, Qupperneq 44

44
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 7. NÓVEMBER 1992
Ég segi-----. Ég segi: Kött?
Nei, hund?
Ast er...
... að halda saman.
TM Reg. U.S Pat Off. — all rights reserved
• 1892 Los Angeles Times Syndicate
Segðu mér hvað kom upp á
tíkallinum, ég gleymdi gler-
augunum...
HÖGNI HREKKVÍSI
„ée HELPAÐ PÚ ÆTTfíZ A£> HÆJTA VlP AU-AfZ
PESSAR. feSKR."
fHitrpn^Mtib
BRÉF TIL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691222
Hryðjuverkaárásir
Frá Gylfa Páli Hersi:
SNEMMA í október fengu íbúar á
norðurströnd Kúbu forsmekkinn af
þeim skothrinum sem forsetafram-
bjóðendumir Bush og Clinton hyggj-
ast leiða yfir okkur öll til að leysa
efnahagsvandann í heiminum. Árás
var gerð á Melia-hótelið í Varadero
að næturlagi. Skotið var riffilskotum
á hótelið úr hraðbát en engan sak-
aði. Comandos L hryðjuverkahópur
kúbverskra útlaga lýsti ábyrgðinni á
hendur sér. Árásin hefði ekki getað
átt sér stað án vitundar og vilja
bandarískra stjómvalda. Með henni
var fullveldi Kúbu lítilsvirt og öryggi
íbúa landsins og ferðamanna á eyj-
unni ógnað.
Viðbrögð bandarískra stjómvalda
hafa verið harla léttvæg. Hugsið
ykkur viðbrögðin í Washington ef
hópur vopnaðra manna legði upp frá
Kúbu, hæfi skothríð á lúxushótel við
strendur Flórída og sigldi svo heilu
og höldnu aftur til Kúbu. Síðan segð-
ust þarlend stjómvöld skyldu láta
kanna málið!
Hryðjuverkahópurinn Comandos L
er með _ bækistöðvar í Miami á
Flórída. I desember í fyrra vom þrír
hryðjuverkamenn úr sama hópi
handteknir á Kúbu vopnum búnir,
m.a. vélbyssu og sprengiefni. Kváð-
ust þremenningamir hafa undirbúið
vopnaða árás innlanlands á Kúbu.
Bandaríkjastjórn er fullkunnugt
um starfsemi hægrisinnaðra hryðju-
verkahópa sem reka þjálfunarbúðir
í suðurhluta Flórída. Hún er svo
ósvífin að heimila vopnaðar árásir
„einkaaðila" á Kúbu frá ströndum
Bandaríkjanna og komið hefur fyrir
að fulltrúar Bandarílq'astjómar hafi
aðstoðað vopnaðar sveitir gagnbylt-
ingarsinna opinberlega. í júlí „bjarg-
aði“ bandaríska strandgæslan hópi
manna úr Comandos L eftir að skip
þeirra bilaði í kúbverskri landhelgi
og fluttí þá aftur heim.
Comandos L og aðrir hægrisinn-
aðir hiyðjuverkahópar em hvattir,
jafnt af Repúblikönum sem Demókr-
ötum. Bill Clinton, forsetaframbjóð-
andi Demókrata, hefur lofað að auka
árásimar nái hann kjöri. Hann hefur
gagnrýnt ríkisstjóm Bush fyrir linku
gagnvart Kúbu og gert sér far um
að hitta og ná stuðningi hægrisinn-
uðust leiðtoga kúbverskra útlaga.
Hluti þessarar árásarstefnu mót-
ast af efnahagsástandinu og harðn-
andi samkeppni í heiminum. Um
miðjan september var fragtskipi er
siglir undir grískum fána og á leið
til Kúbu með kínversk hrísgrjón snú-
ið við í höfn í Kalifomíu. Þama beittu
bandarísk stjórnvöld í fyrsta skipti
nýsamþykktri reglugerð er neitar
erlendum skipum um aðgang að
bandarískum höfnum, flytji þau farm
til eða frá Kúbu. Markmið reglugerð-
arinnar er að slá þrjár flugur í einu
höggi: Að fjandskapast við Kúbu og
ýta undir hægri uppivöðsluseggi, að
gera erlendum fyrirtækjum viðskipt-
Gangbrautir í Blikkbeljubæ
Frá Rannveigu Tryggvadóttur:
ÞAÐ sker í augu hve mjög vantar
göngu- og hjólabrautir meðfram
hraðbrautum í Reykjavík. Mætti
ekki ráða stóran hóp vaskra manna,
sem nauðugir þiggja atvinnuleysis-
bætur, til að leggja slíkar brautir
áður en vetur konungur gengur fyr-
ir alvöru í garð? Það er í raun óskilj-
anlegt að slíkar gangbrautir skuli
ekki fyrir lögnu hafa verið lagðar,
því ekki em allir akandi, og með
minnkandi fjárráðum heimilanna
gætu margir sparað sér peninginn
með því að hjóla eða ganga til vinnu
eða skóla, fyrir utan hvað það er
hollt.
Fyrir allmörgum mánuðum varð
ég vitni að því að ung kona ók tví-
buravagni í átt frá Perlunni eftir
akbrautinni vestur Bústaðaveg.
Engin gangstétt er þama. Það sér
hver maður að konan og börnin hafa
verið í lífshættu. Er það sæmandi
fyrir borgaryfirvöld að láta akandi
hafa allan forgang umfram gang-
andi?
RANNVEIG TRYGGVADÓTTIR
Bjarmalandi 7, Reykjavík
in erfiðari og að auka svigrúm þeirra
bandarísku fyrirtækja sem skipta í
vaxandi mæli við Kúbu gegnum m.a.
Mexíkó.
Viðskiptabannið á Kúbu er senni-
lega langvinnasta og hörkulegasta
viðskiptabann mannkynssögunnar.
Ævarandi fjandskapur og rógburður
bandarísku heimsvaldastefnunnar í
garð Kúbu stafar af þeirri staðreynd
að alþýða manna á Kúbu gerði fé-
lagslega byltingu sem er fordæmi
fyrir mjög marga. Utanríkisstefna
Kúbu er í senn málamiðlunarlaus
gagnvart kúgumm og alþjóðasinnuð.
Það hefur einnig orðið til að kynda
undir hatur ráðamanna í Bandaríkj-
unum.
GYLFI PÁLL HERSIR
Seljavegi 11, Reykjavík
Biðpóstur
FRIÐJÓN Guðmundsson, Sandi,
Aðaldal, sendir Morgunblaðinu 1.
nóvember opna fyrirspurn til Póst-
stofunnar í Reykjavík, varðandi bréf
til Samstöðu um óháð ísland.
Bréfið segist Friðjón hafa sent í
pósthús R-5, 105 Reykjavík, en það
póstfang segir Friðjón að hafi staðið
neðanmáls á þeim undirskriftalista
sem verið var að senda.
Bréfið barst R-5 á eðlilegum tíma
og bakstimplað þar og þar sem ekk-
ert heimilisfang er á bréfinu annað
en R-5 er það tekið sem biðpóstur
(poste restante) og geymist sem
slíkt.
Eins og fram kemur í bréfi Frið-
jóns var nafn sendanda ekki ritað á
póstsendinguna, þannig að hún er
að loknum geymslutíma opnuð af
sérstökum starfsmanni til að finna
sendanda, og síðan endursent.
Póstþjónustan hefur ítrekað bent
á að sendingar með rangri eða ófull-
nægjandi utanáskrift tefjast oft í
pósti, þessi sending hefur þó tafíst
óeðlilega lengi og er beðist velvirð-
ingar á því.
Rétt utanáskrift er: Samstaða um
óháð ísland, pósthólf 8281, 128
Reykjavík.
F.h. Póst og síma
BJÖRN BJORNSSON
umdæmisstjóri
Víkveiji skrifar
Neytendasamtökin hafa á und-
anfömum árum verið að efl-
ast mjög og látið til sín taka mál á
æ fleiri sviðum. Þannig hafa sam-
tökin t.d. til umfjöllunar stöðu neyt-
enda gagnvart tryggingarfélögum
og fjármálafyrirtækjum, umferðar-
öryggi, samninginn um EES, ör-
yggis- og heilbrigðismál og um-
hverfismál. Sömuleiðis hefur kvört-
unarþjónusta verið aukin í samráði
við hagmunasamtök í nokkrum
greinum og hugmyndir eru uppi um
að taka upp slíka þjónustu á fjár-
málasviðinu. Ályktanir þessa efnis
frá þingi Neytendasamtakanna í
síðustu viku vöktu sérstaka athygli
Víkveija. Þar var ályktað að nauð-
synlegt væri að koma á fót kvört-
unanefnd um bankamál sem gæti
fjallað um ágreining milli neytenda
og fjármálafyrirtækja. Einnig ætti
að koma á fót kvörtunamefnd um
tryggingamál. Samtökin telja enn-
fremur að ástandið í miðlun upplýs-
inga sé mjög slæmt á fjármálasvið-
inu. Reglugerð um að gjaldskrá
bankanna skuli ávallt liggja frammi
í afgreiðslusal sé þverbrotin ogjafn-
framt sé nú ljóst að ekki sé hægt
að treysta því að bankaeftirlitið
sinni eftirlitshlutverki sínu.
að er ástæða til að taka undir
hugmyndir Neytendasamtak-
anna um að komið verði á kvörtun-
arnefndum á fjármála- og trygging-
arsviðinu. Það verður hins vegar
að telja fulldjúpt í árinni tekið að
að segja ástandið mjög slæmt í
miðlun upplýsinga á þessu sviði.
Margar fjármálastofnanir leggja sig
fram um að miðla upplýsingum til
viðskiptamanna sinna. Þá má nefna
sem dæmi að í peningamarkaði
Morgunbiaðsins er að finna marg-
víslegar upplýsingar um þetta efni.
Eflaust má þó gera miklu betur og
því gæti það verið verkefni fyrir
Neytendasamtökin að taka saman
yflrlit yfir fjármálahugtök og leið-
beiningar um hvernig almenningur
getur nálgast upplýsingar yfir
vexti, greiðslubyrði, lántökukostn-
að, iðgjöld tryggingafólaga og fleira
í þeim dúr.
xxx
Nú er sá árstími runninn upp
sem íslendingar þyrpast þús-
undum saman til útlanda til að
versla, og fer það háttarlag landans
að sjálfsögðu mjög fyrir bijóstið á
kaupmönnum enda missa þeir við
þetta dijúgan spón úr aski sínum.
En geta kaupmenn ekki að ein-
hveiju leyti sjálfum sér um kennt?
Verðlag hér á landi er með því
hæsta sem þekkist í heiminum og
telja margir að ástæðan sé fyrst
og fremst of há álagning. Þessu til
stuðnings getur Víkveiji bent á
dæmi sem kunningi hans upplifði '
nú nýverið. Honum varð sem sagt
gengið framhjá tískuverslun einni
hér í bæ og sá þar í glugga afskap-
lega fallegan frakka frá þekktu
„gæðamerki“ í Ástralíu. Frakkinn
kostaði um 40 þúsund krónur og
stóð verðið nokkuð í okkar manni.
En eftir fjölskyldufund, þar sem
heimilisbókhaldið var lagt til grund-
vallar, var ákveðið að fjárfesta í
frakkanum. Nokkrum dögum síðar
var vinur vor að blaða í bandarísk-
um verðlista og sá þá auglýsingu
um nákvæmlega eins frakka, frá
sama merki, en þar kostaði flíkin
tæpa 250 bandaríkjadali, eða innan
við 15 þúsund íslenskar krónur.
Kunningjanum fínnst frakkinn enn
fallegur, en hann kvaðst myndu
hugsa sig tvisvar um áður en hann
færi inn í umrædda verslun aftur.