Morgunblaðið - 22.11.1992, Side 37

FÓLK í: FRÉTTbffi alwuDÍi
aím
^38
Morgunblaðið/RAX
Eyþór Sigmundsson stendur hróðugur við nýju kortin, bakhliðum
allra íslenskra peningaseðla á árunum 1778 tíl 1971. •
UTGAFA
„Hin hliðin“ á íslensk-
um seðlum á póstkort
Eyþór Sigmundsson kokkur og
kortaútgefandi með meiru
vakti töluverða athygli fyrir ári síðan
er hann gaf út á póstkortum alla
seðla sem prentaðir hafa verið á
íslandi frá 1778 til ársins 1971 með
þeim orðum að sjá mætti sjálfstæðis-
baráttu þjóðarinnar í þróun skreyt-
inga seðlanna. Nú hefur Eyþór aftur
farið á stúfana og „lokið verkinu"
eins og hann segir. Að þessu sinni
er það bakhlið seðlanna sem hann
hefur gefíð út. „Bakhliðamar eru
allar mjög þjóðlegar, hinn íslenski
andi skín í gegn. Þær em upp til
hópa fallegri heldur en framhliðam-
ar,“ sagði Eyþór í samtali við Morg-
unblaðið er hann kynnti afurð fyrir-
tækis síns, Laxakorta.
Eyþór sagði það vera heillandi að
skoða seðlaútgáfuna í samhengi og
undirbúningsvinnan við útgáfuna
hefði verið ógleymanleg og jafn
framt krefjandi. Á bakhliðunum
njóta íslendingar sín, þar em mynd-
ir sem tengjast sjávarútvegi, lögrétt-
unni, landbúnaði og stórbyggingu
þess tíma, Landsbankahúsinu. Þá
er þjóðemisvakningin áberandi, fjall-
konan er á átta seðlum, fyrst 1886
og hvíti fálkinn sem einnig var tákn
þjóðarinnar er einnig oft á ferðinni,
fyrst 1907. Á mörgum seðlum er
þeim svo grautað saman, þannig að
fjallkonan situr í hásæti með fálkan
á hendi sér. Allur búnaður fjallkon-
unnar ber þess merki að hún er sverð
og skjöldur þjóðarinnar. í algeru
öndvegi. Þá er Landsbanki íslands
áberandi, nafn hans kemur fyrir á
20 seðlum af 32.
Eyþór sagði enn fremur að það
væri mjög gaman að skoða ýmis
séreinkenni einstakra seðla. Þannig
væri einn merkilegur seðill frá árinu
1814. Hann er með dönskum texta
að framan og merktur árinu 1814,
en á bakhlið er íslenskur texti, útgef-
inn 1815. „Danska ríkið varð gjald-
þrota 1813 og þetta er gott dæmi
um þá ringulreið sem þá var og
getur alltaf orðið við slíkar kringum-
stæður,“ sagði Eýþór. Og hann hélt
áfram:
„Annar seðill er bráðskemmtileg-
ur, en hann var gefínn út 1919. Þá
var það íslandsbanki sem tók sig til
og sendi einhvern ofan í hvelfíngu
að sækja upplagið af 5 króna seðli
útgefnum af Kúrantsbanka á árun-
um 1778 til 1820. Sá var aðeins
merktur öðru megin, en auður á
bakhlið. Til að spara við í efniskaup-
um var það bankastjori íslandsbanka
sem yfírstrikaði 5 krónu peninginnn
með rauðum túss, en lét prenta 100
krónu pening á hina auðu bakhlið.
Þar stendur að íslandsbanki greiði
handhafa seðilsins gegn framvísun
hans 100 krónur í gulli. Þetta er sem
sagt 100 króna seðill að framan, en
yfírstrikaður fimmkall að aftan. Ég
hef haldið því fram síðan að ég sá
þetta, að Islandsbanki hafí fundið
upp tússið!"
Eyþór segir að hann hafi ekki
prentað stórt upplag og settið sé
hægt að fá í sérsmíðuðum öskjum,
en einnig einstök kort í lausu. „Þetta
er búið að taka alls þijú ár og það
hefur verið skemmtilegur tími. Nú
er bara að fá einhveija nýja
skemmtilega hugmynd og hrinda
henni í framkvæmd,“ voru lokaorð
kokksins.
Huld
KAFFIHUS
í Miðbænum
Morgunblaðið/Emilía
Huld fyrir framan væntanlegt Kaffi París við Austurvöll.
Undanfarnar vikur hefur glæsi-
leg kona iðulega sést fara
eftir Austurstræti eins og hvítur
stormsveipur. Beygir svo í áttina
að Austurvelli. Þetta er þekkt and-
lit. Fjölmargir Reykvíkingar hafa
hitt þessa konu og átt við hana
samskipti, allt frá því Hótel Loft-
leiðir opnaði. En þar og á Hótel
Sögu hefur hún verið veitinga-
stjóri um langt árabil. En hvað
skyldi Huld H. Goethe alltaf vera
að erinda í Miðbænum? Hún er
önnum kafin við að koma á fót
ekta kaffihúsi við Austurvöll, í hinu
gamalfrægá húsi sem Jón Þorláks-
son byggði um 1930 og hefur frá
1937 verið í eigu ijölskyldu Ketils
Axelssonar í Tóbaksbúðinni Lond-
on. Ketill stendur að þessu með
Huld, fullur af áhuga á að leggja
eitthvað til þess að setja svip á
Miðbæinn.
Huld er lengi búin að starfa að
veitingarekstri. Hún lærði hótel-
og veitingarekstur í Bandaríkjun-
um. Þegar Hótel Loftleiðir opnaði
kom hún með manni sínum Róbert
Goethe frá Las Vegas til að taka
þar til hendi. Þar var Huld svo í
8 ár, rak kaffiteríuna og var veislu-
stjóri í sal. Þegar hún var orðin
ekkja fannst henni börnin afskipt
ef hún ynni svona á kvöldin svo
hún tók að sér veitingastofu Nátt-
úrulækningafélagsins. En það var
full rólegt fyrir hana, vantaði
spennuna, svo hún tók því þegar
Konráð á Sögu hringdi og vantaði
veitingastjóra í Grillið. Á Hótel
Sögu var hún svo í 16 ár, veitinga-
stjóri í Grillinu og svo í ráðstefnu-
sölum og morgunverðarsalnum
eftir að nýja álman var tekin í
notkun. En jafnframt rak hún um
tíma veitingastofuna á Kjarvals-
stöðum og á sumrin Hótel Eddu á
Laugarvatni. Fékk þá sumarleyfi
í lengra lagi til að geta verið þar
með böm sín. Störfum Huldar á
Hótel Sögu lauk í janúar sl. og tók
hún þá til við þetta skemmtilega
verkefni, að koma upp glæsilegu
kaffíhúsi með evrópskum blæ í
miðbæ Reykjavíkur, eins og hún
útskýrir. Smiðir eru þar önnum
kafnir og sjálf er Huld að sauma
heima hjá sér „loftið", sem spenn-
andi verður að sjá.
Kaffihúsið verður kallað Café
París. Það segir þó ekki að það
eigi endilega að vera franskt, held-
ur eins og við viljum sjálf hafa
það, segir Huld:„Ég hitti Ketil
Axelsson, sem hefur lengi átt sér
þann draum að lyfta miðbænum
upp úr þessari meðalmennsku sem
þar hefur verið. Þetta hornhúsnæði
hjá honum hafði staðið autt í tvö
ár án þess að hann leigði það út.
Þetta er honum hugsjónamál, að
leggja sitt til að bæta Miðbæinn.
Þar er hann alinn upp, starfar þar
og hefur mátt horfa upp á bæinn
verða llflausan. Við sáum fyrir
okkur að miðbærinn þyrfti að fá
kaffíhús sem opið væri frá kl. 8 á
morgnana og svo lengi fram eftir
kvöldi sem fólk vill koma. Þeir sem
vilja slikt eiga ekki margra kosta
völ. Þú ræðir ekki heimsmálin yfír
kaffíbolla og bjargar heiminum í
reykjarsvælu og hávaðanum á
bjórkrá. Hjá okkur verður engin
lifandi músik, einungis góðar veit-
ingar, allt frá morgunverði og
áfram. Maður er manns gaman og
hugmyndin er að fólk geti hist hjá
okkur á öllum tímum dagsins."
Ýmislegt er verið að gera þarna.
Við undirbúningin grófu þau Huld
og Ketill upp gifsmótið af líkaninu
af lágmyndum Guðmundar frá
Miðdal, sem prýða stafninn á hús-
inu. Þau langar til að koma þeim
upp í kaffistofunni þótt seinna
verði. En þetta hús var svo vandað
að kjallarinn hefur aldrei lekið eins
og aðrir kjallarar í miðbænum. Þar
var því loftvamabyrgi á stríðsárun-
um. Þama niðri em iðnaðarmenn
nú að innrétta eldhús, birgða-
geymslu, snyrtiherbergi o.fl. En
Huld segir að ætlunin sé að opna
fyrst í desember, svo fólk geti litið
inn þegar það fer í bæinn til jóla-
innkaupanna. Með það var hún
rokin.
FAGRAR SENDINGAR TIL VINA ERLENDIS FYRIR JÓLIN
NÝÚTKOMIN: Breska Togarasagan
efiir Jón Þ. Þór. Eina islenska sagn-
Jrœðiritið sem til er á ensku.
IGBLAND
tist-te fcite t.tfciti-te
T 4 % 9 VF
rJOt.VA A jAttt>MSRU
FJÖLVI
íslandsbækur Fjölva í litum á ensku, frönsku, þýsku og japönsku.
Breska togarasagan „British Trawlers in Icelandic Watersu tilvalin vinarsending til Bretlands.