Morgunblaðið - 25.03.1993, Blaðsíða 46

46
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. MARZ 1993
©1989 Univarul Press Syndicate
„Si/a þeiraki þe/nt ekki oflangb. ‘
HÖGNI HREKKVÍSI
BRÉF HL BLAÐSINS
Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 681811
Meiri hljómgæði í Laugarásbíói
Frá Sigurði Þór Sigurðssyni:
FYRIR stuttu skrifaði undirritaður
grein í Morgunblaðið undir fyrir-
sögninni Hljómburður og benti þar
m.a.a á slæman hljómburð í
Laugarásbíó. Vegna þessarar
greinar hafði fulltrúi Laugarásbíós
samband við greinarhöfund sím-
leiðis og gerði honum grein fyrir
ástæðum lágs hljóðstyrks á sýn-
ingum myndarinnar Raising Cain.
Fullyrt var að búið væri að lag-
færa þann tæknilega galla sem
orsakað hafði fyrrnefnd leiðindi.
Vert er að taka það fram að full-
trúinn upplýsti það að nálægð elli-
heimilisins eins og velt var vöngum
yfir í greininni kom þessu máli
ekkert við. í kjölfar þessara upp-
lýsinga greindi greinarhöfundur
fulltrúa Laugarásbíós frá því að
um leið og hann sæi sér fært
myndi hann ganga úr skugga um
„betrumbættan" hljómstyrk kvik-
myndahússins og í framhaldi
myndi hann viða úr „neytenda-
viskubrunni“ sínum á síðum
Morgunblaðsins. Nú hefur þessi
einstæða „neytendaathugun“ farið
fram án þess að þeir Laugarás-
bíósmenn vissu nokkuð um hvaða
sýning varð fyrir barðinu á þessu
„kvikmyndaneytendaeftirlitið“.
Nú niðurstaðan er best orðuð
þannig að í fyrri greininni var
sagt „Vaknið Laugarásbíósmenn
en nú er með sanni hægt að segja
„Laugarásbíósmenn velkomnir á
fætuk'. Batnandi hljómsburði er
besta að lifa og það er einum
ánægðum kvikmyndaáhugamann-
inum og neytandanum meira á
Fróni. Sýningastjórar, nú er bara
að halda vöku sinni.
Frekara innlegg í
kvörtunarbanka
kvikmyndaáhugamannsins!
Vert er að geta þess að það er
lofsvert af fyrirtækjum að fylgjast
svona með óskum og athugasemd-
um neytenda eins og berlega kom
í ljós með „símsvari“ þeirra
Laugarásbíósmanna. Þetta sýnir
einnig að sum fyrirtæki taka heið-
arlega gagnrýni alvarlega. Það er
þó engin hætta á því að þessi
„kvikmyndaneytandi" fyllist
óþarfa bjartsýni á samskiptum
fyrirtækja og neytenda almennt
vegna þessa því hann þarf ekki
annað en hlýða á lokakafla kvik-
mynda sem sýndar eru í Stöð 2
(eins og vikið var að í fyrri grein-
inni) til þess að sjá að sannmæli
neytandans nær ekki nema eyrum
þeirra fyrirtækja sem hafa ein-
hverja lágmarksvirðingu fyrir efni
því sem þeir hafa á boðstólum.
Eða er það talin virðing við kvik-
myndir að mati Stöðvar 2 að út-
varpa óþarfa tilkynningum eins
og t.d. þessari „munnhörpuhetjan
Billy Boy Arnold á tónleikum með
Vinum Dóra eftir augnablik á Stöð
2“ áður en heilsteypt hljóðrás kvik-
myndaverksins hefur runnið sitt
skeið á enda? Ef þetta er ekki
óskapnaður þá veit greinarhöfund-
ur ekki hvað er óskapnaður, með
fullri virðingu fyrir Vinum Dóra
og munnhörpuleikaranum góða.
Og hvað með Stöðvar 2 merkið
sem fylgir flestum myndum Stöðv-
ar 2 úr vari og það á andlitum
Frá Sigurði Þorleifssyni
í MÖRGUM tilfellum er enginn
munur á þjófnaði og svokölluðum
nauðasamningum, í báðum tilfell-
um er verið að taka frá lögmætum
eigendum vöru/þjónustu, sem beð-
ið hefur verið um, en ekki á að
greiða.
Til að mynda þegar um er að
ræða verktakafyrirtæki sem hefur
undirverktaka eða fengið frá
kaupmönnum efni og ætlaði að
greiða skv. gjaldskrá eða tilboði
undirverktakans og kaupmanns-
ins. Eftir að sótt hefur verið um
nauðasamninginn ætlar verktaka-
fyrirtækið aðeins að greiða hluta
umsaminnar þóknunar. Þeir sem
hafa tekið þátt í nauðasamningum
vita einnig að skil sem lofað er,
allra þeirra leikara sem voga sér
efst í homið hægra megin á
skerminum? Eða er það staðreynd
að í öllum kvikmyndum sé miðað
við það að í efsta hornið hægra
megin komi merki Stöðvar 2 eða
einhver önnur auglýsing? Er þetta
fagmennska? Það er frekar að
orðin smekkleysa og minnimáttar-
kennd komi til hugar. Er þetta
leið fijálsrar fjölmiðlunar? Það er
þó bót í máli að Ríkissjónvarpið
ber þó ennþá tilskilda virðingu
fyrir heilsteyptum kvikmyndum
og það í Nicam-stereó. Er þetta
ekki fagmennska? Einhver verður
jú að spyija þegar menningarvitar
og kvikmyndagagnrýnendur fjöl-
miðlanna virðast vera sofandi á
verðinum (þeim finnst ef til vill
kvikmyndir í sjónvarpi fyrir neðan
,,athyglismörkin“?). Kvikmyndaá-
hugamanninum er spurn? Annars
hefur þessari gagnrýni þegar verið
svarað því að allir vita að þögn
er sama og samþykki.
SIGURÐUR ÞOR SIGURÐSSON,
Hverfisgötu 55,
Reykjavík.
berast með höppum og glöppum,
eða berast alls ekki. Þeir sem und-
irgangast slíka gerð eru því senni-
lega að afskrifa að mestu leyti
kröfu sína.
Ástæða er fyrir aðila sem fá
slík „kostaboð“ að gera upp huga
sinn um hvort vert sé að fram-
lengja líf aðila sem óskar eftir
þjónustu og eða vöru, en ætla sér
ekki að greiða fyrir hana. Einnig
er athugandi fyrir aðila að kanna
hvort ekki sé fullt eins mikið/lítið
út úr kröfunni með því að afskrifa
hana strax, frekar en taka áhættu
á að fá ekkert seinna.
Þjófnaður er jú þjófnaður hvort
sem stolið er núna eða seinna, miklu
eða litlu.
SIGURÐUR ÞORLEIFSSON,
fórnarlamb.
Nauðasamningar/þjófn-
aður, hver er munurinn?
Yíkveiji skrifar
Frændur okkar Færeyingar
hafa ekki átt sjö dagana sæla
upp á síðkastið. Þar hafa þjóðar-
tekjur dregist gffurlega saman
vegna aflasamdráttar, atvinnu-
leysi stefnir í 40%, bankamir eru
á hausnum, gjaldþrot heimila blas-
ir við vegna hruns á fasteigna-
verði og svona mætti lengi telja.
Á sama tíma eru bresk um-
hverfis- og dýraverndarsamtök að
undirbúa herferð gegn grindhvala-
drápi Færeyinga. Herferðin á, líkt
og herferð grænfriðunga gegn vís-
indahvalveiðum íslendinga, að
beinast gegn sjávarafurðum sem
Færeyingar selja í Bretlandi. í
nýju fréttabréfí einna af þessum
samtökum, Whale and Dolphin
Conservation Society, segir að
hvalveiðar Færeyinga séu villi-
mennska og ár eftir ár séu framin
fjöldamorð á fallegum, gáfuðum
marsvínum.
í bréfinu segir síðan að þótt
hvalkjötinu sé dreift meðal eyjar-
skeggja sé það gersamlega óþarft
í mataræði þeirra. „Þeir þurfa
þess hreinlega ekki við nú á dögum
þar sem þeir geta auðveldlega flutt
inn alla þá fæðu sem þeir óska frá
útlöndum. Mikil lífsgæði sem hinir
45 þúsund Færeyingar njóta eru
einkum vegna nútíma fiskveiði-
flota og styrkja frá Danmörku,“
segir orðrétt í bréfinu.
Það fór ekki hjá því að hjá Vík-
veija vöknuðu spurningar um
veruleikaskyn þessara dýravernd-
arsamtaka eftir þennan lestur.
Burtséð frá efnahagsástandinu í
Færeyjum veit Víkveiji ekki betur
en að hvalkjöt sé um ijórðungur
af allri kjötneyslu Færeyinga og
grindhvalaveiðar þeirra því vænt-
anlega enn mikilvægari nú en
áður.
xxx
Hitt er svo annað mál, að
Færeyingar eiga að mestu
leyti sök á því sjálfir hvernig kom-
ið er fyrir þeim. Þessi þjóð á, eins
og Islendingar, allt undir sjávar-
afla komið en fór of geyst, fjárfest-
ingar í fiskiskipum og frystihúsum
kölluðu á meiri sókn í fiskistofnana
og þannig koll af kolli þar til
fiskimiðin tæmdust og allt hrundi.
Gagnrýni umhverfisverndarsam-
taka á þær aðfarir hefði verið skilj-
anlegri en herferð gegn grind-
hvaladrápi sem stundað hefur ver-
ið á sama hátt um aldir með það
frumstæðum veiðiaðferðum að
tryggt ætti að vera að ekki sé
gengið of nærri hvalastofnunum.
Umhverfisverndarsamtök eru
raunar farin að beina sjónum sín-
um að ofveiði á fiski. í frétt í
Morgunblaðinu í vikunni kom fram
að á ráðstefnu Matvælastofnunar
SÞ í Róm gagnrýndu Grænfrið-
ungar eftirlitslausar veiðar á út-
höfunum sem fara mjög í vöxt.
Þeir segja að ef sú ofveiði haldi
áfram sé það ógnun við fæðuforða
mannkyns. í sömu frétt kemur
fram að samtökin beini ekki spjót-
um sínum gegn hefðbundnum físk-
veiðum ríkja á borð við ísland inn-
an eigin efnahagslögsögu. í þessu
máli ættu því hagmunir íslendinga
og umhverfisverndarsinna að geta
farið saman.