Morgunblaðið - 17.04.1993, Blaðsíða 42

•42
'MÖRGUNBLAMÐ LÁUtíARDAGUR 1Í7. APRÍL'. 1993
t
félk í
fréttum
Morgunblaðið/Sveinn Guðmundsson
Frá árshátíðarskemmtun Reykhólaskóla.
Kristbjörg Björnsdóttir syngur verðlaunalag sitt Maí-
stjörnuna.
FR AMH ALD S SKÓLAR
Hátíska á Reykhólum
Arshátíð Reykhólaskóla með leikfimisýningu sem
var haldin 2. april sl. tókst ágætlega. Kristín
að Vogalandi í Króksfjarð- Bjarnadóttir stjórnaði upp-
arnesi og var dagskráin setningur skemmtiatriða
fjölbreytt. Þótt ekki sé ætl- og kynnir var Aðalgeir
un fréttaritara að gera upp Halldórsson.
á milli atriða fannst honum Nokkur verðlaun voru
veitt og í skákhópi yngri
nemenda fékk 1. verðlaun
Hlynur Stefánsson, Reyk-
hólum. í eldri hóp fékk
fyrstu verðlaun Sigurður
Rúnar Hafliðason, Garpsd-
al, og hann var einnig kos-
inn íþróttamaður Reyk-
hólaskóla.
sjaitum atar gaman aö
hlusta á Kristbjörgu
Björnsdóttur, Mýrartungu,
syngja verðlaunalag sitt
Maístjörnuna en sú ný-
breytni var tekin upp í
Reykhólaskóla að láta
keppa um titilinn besti
söngvarinn.
Stór hópur barna var
Madeleine Stowe féll fyrir
Daniel Day Lewis á meðan
upptökum stóð.
STJÖRNUR
Viskíið réð
úrslitum
Leikkonan Madeleine
Stowe, sem hefur verið
ástkona Kevins Costners, Ric-
hards Dreyfuss og Kurts
Russels í hinum ýmsu kvik-
myndum, féll gjörsamlega
fyrir Daniel Day Lewis við
upptökur á kvikmyndinni.Síð-
asti móhíkaninn. Daniel vakti
strax ákveðnar kenndir hjá
henni, en það sem réði úrslit-
um var atriðið undir fossinum
þegar skötuhjúin áttu í inni-
legu kossaatriði.
Atriðið varð að taka nokkr-
_ um sinnum og þar sem vatnið
var að sjálfsögðu ískalt fékk
Madeleine sér viskíslurk milli
hverrar töku til að halda á sér
hita. Hún var að lokum orðin
svo drukkin, að tilfinningarn-
ar beindust allar í eina átt,
það er að manninum, sem hún
átti kossaatriðið með. Hún
hefur lýst þvi yfir, að Daniel
sé bæði fallegur og vel vaxinn
og ekkert skrítið að kvenfólki
falli fyrir honum. Ekki höfum
við þó fregnir af því, hvort
ástarblossinn slokknaði þegar
myndatökum lauk.
TEIKNIMYNDASAMKEPPNI
LISTRÆNIR KRAKKAR Á KLAUSTRI
Morgunblaðið/HSH
Börnin á Kirkjubæjarklaustri sem unnu til verðlauna í teiknimyndasamkeppn-
inni. Guðlaug M. Dagbjartsdóttir er í aftari röð lengst til vinstri og Pála H. Magn-
úsdóttir lengst til hægri.
Nokkra athygli vakti
þegar nöfn vinnings-
hafa í teiknimyndasam-
keppni Ólympíunefndar ís-
lands voru birt að af þeim
30 myndum sem verðlaun-
aðar voru og sendar verða
á sýningu í ólympíusafnið
í Lausanne í Sviss í sumar,
voru 9 eftir nemendur úr
Kirkjubæjarskóla. Sam-
keppnin var fyrir börn og
unglinga á aldrinum 6-16
ára.
Af því tilefni ræddi
fréttaritari Mbl. við tvo
verðlaunahafanna, forvitn-
aðist um hvort svona mik-
ill áhugi væri á ólympíu-
hreyfmgunni eða hvað ann-
að lægi að baki þessum
myndverkum.
Það kom á daginn að
myndmenntakennarinn
þeirra, Ragnhildur Ragn-
arsdóttir, kynnti þeim sam-
keppnina og hvatti til þátt-
töku.
Guðlaug M. Dagbjarts-
dóttur sem er í 7. bekk var
spurð af hveiju hún hefði
tekið þátt í samkeppninni?
„Ja, það er alltaf mögu-
leiki á að fá verðlaun.
Myndmenntakennarinn
okkar hvatti okkur líka til
þess að vera með.
— Teiknarðu kannski
mikið heima?
„Nei, ekki mikið en mér
finnst mjög gaman að
föndra. 1 skólanum fáum
við meðal annars að vera
í leirmótun þegar skyldu-
verkefnum er lokið, það
finnst mér allra skemmti-
legast."
— Geturðu ímyndað þér
hvers vegna svona margir
krakkar úr Kirkjubæjar-
skóla fá verðlaun?
„Við erum svo listræn.
Svo var aðferðin líka svo
skemmtileg, það er blönduð
tækni þar sem við notum
olíukrít og blek, fitan í olíu-
krítinni hrindir frá sér vætu
og þetta kemur svo vel út.“
— Hvernig tilfinning er
það svo að eiga listaverk
úti í Sviss í sumar?
„Skrítin. Það er svo
skrítið að hugsa til þess að
menn frá ýmsum þjóðum,
kannski aðallega frá Sviss,
séu að horfa á mynd eftir
einhverja Guðlaugu frá ís-
landi.“
Guðlaug vill hvetja alla
krakka til að taka þátt í
svona verkefnum, því eins
og hún orðaði það „þetta
hressir upp á listina hjá
manni".
Kennarinn gaf okkur
hugmyndir
Pála H. Magnúsdóttir
sem er einnig í 7. bekk var
spurð hvort ólympíumerkið
höfðaði sérstaklega til
hennar.
„Já, merkið er fallegt og
tákn um olympíuleikana."
— Hvernig útfærðir þú
þína mynd?
„Ég var með allskonar
fólk í forgrunni. Fólk af
ýmsu þjóðerni og því mis-
munandi á lit, svo var auð-
vitað merkið líka og bak-
grunnurinn var rauðleit-
ur.“
— Af hveiju heldur þú
að svona mörg skólasystk-
ini þín hafi fengið verð-
laun?
„Kannski vegna þess að
kennarinn okkar er svo
hugmyndaríkur. Við fáum
mjög mismunandi verkefni
og þá verðum við líka hug-
myndarík og finnst gaman
að þessu.“
— Hvort er nú meira um
vert að fá verðlaunin hér
heima eða að myndin verð-
ur sett á sýningu í Sviss?
„Ja, ég veit ekki, mér
fínnst auðvitað bæði gott.
Eftir þetta hef ég líka enn
meiri áhuga á myndlist,
a.m.k. fýrst á eftir.“
— Nú voruð þið 5 stelp-
ur af 7 í bekknum sem
fenguð verðlaun, finnst þér
það ekki athyglisvert?
„Jú, mér finnst bara leið-
inglegt að hinar tvær
skyldu ekki vinna líka, en
þær gátu ekki lokið við sín-
ar myndir á tilskyldum
tíma vegna veikinda o.fl. —
Annars hefðu þær örugg-
lega fengið verðlaun líka!
Morgunblaðið/Þorkell
í fremri röð frá vinstri sitja Valgerður Þóra Benediktsson, Bergljót Sveinsdóttir, Ragna
Halidórsdóttir Hooks, Dóra Georgs og Sóley Tómasdóttir. Efri röð frá vinstri: Guðrún
Dagbjartsdóttir, Herdís Hergeirsdóttir, Anna R. Einarsdóttir, Nanna Þorláksdóttir,
Rannveig Jónsdóttir, Guðbjörg Egilsdóttir, Rósa Lúðvíksdóttir og María Bergmann.
UPPRIFJUN
Kúabjöllunni var hringt
þegar stigið var yfir strikið
Konurnar á myndinni
kvöddu Landakots-
skóla vorið 1948 og höfðu
ekki hist sem hópur fyrr en
þær tóku sig til núna fyrir
skömmu. Eftir Landakots-
árin fóru sumar í Miðbæjar-
skóla til að taka fullnaðar-
próf en aðrar í Melaskóla.
Ein kvennanna, Ragna
Halldórsdóttir Hooks býr í
Bandaríkjunum og þegar
Bergljót Sveinsdóttir frétti
að hennar væri von til
landsins hófst hún handa
um að safna saman nokkr-
um konum, sem endaði með
að þær ákváðu að hóa sam-
an liði.
Þar sem fæstar höfðu
hist síðastliðin 45 ár var
margt að rifja upp. Systir
Klemenzía og systir Henrí-
etta voru meðal kennara og
meðal umræðuefnis var
kúabjölluhringingin. Þannig
var að skólalóðinni var skipt
í tvö svæði, annars vegar
fyrir stúlkur og hins vegar
fyrir pilta. Ef einhver svo
mikið sem steig fæti yfir
strikið hringdu systurnar
bjöllunni kröftuglega, þann-
ig að viðkomandi varð að
snúa til baka. Svo vel
skemmtu konurnar sér, að
þær voru ákveðnar í að hitt-
ast aftur með reglulegu
millibili.