Morgunblaðið - 22.06.1993, Blaðsíða 34

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 22. JÚNÍ 1993
4£4
+
Móðir okkar,
LOVÍSA MAGIMÚSDÓTTIR,
Aðalstræti 60,
Patreksfirði,
lést í Borgarspítalanum 18. júní.
Börnin.
Fósturmóðir okkar,
SIGURJÓNA K. DANELÍUSDÓTTIR,
frá Hellissandi,
lést á Hrafnistu laugardaginn 19. júní.
Birna Axelsdóttir,
Grétar Friðleifsson.
+
Ástkær systir mín,
INGUNN DAGBJARTSDÓTTIR,
Furugerði 1,
Reykjavík,
lést 18. júní.
Þorsteinn Dagbjartsson.
+
Ástkær móðir okkar,
TOVE BÖÐVARSSON,
lést á heimili sínu í Corvallis, Oregon, Bandaríkjunum, þann
16. júní.
Guðrún Gunnarsdóttir,
Kristjana Gunnarsdóttir,
Örn Gunnarsson.
+
Maðurinn minn og faðir okkar,
ÓLAFURTRYGGVASON
læknir,
lést í Borgarspítalanum aðfaranótt 20. júní.
Anna Sicjríður Lúðviksdóttir,
Lúðvík Olafsson,
Sigríður Ólafsdóttir,
Tryggvi Ólafsson.
+
Hjartans þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu okkur samúð og
hlýhug vegna fráfalls móður okkar,
BJARGAR JÓNSDÓTTUR,
Grundarhóli 1,
Bolungarvík.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks krabbameinsdeildar
kvenna 21-A og Fjórðungssjúkrahúss ísafjarðar.
Guðmundur Guðfinnsson
og systkini.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SVAVA Ó. THORODDSEN
fyrrv. skólastjóri,
Kópavogsbraut 1a,
Kópavogi,
- sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð 17. júní, verður jarðsung-
in frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 24. júní kl. 13.30.
Jón I. Zoponíasson,
Ólöf S. Jónsdóttir, Stefán Lárusson,
Einar Jónsson, Soffía Guðrún Ágústsdóttir,
Sigurður B. Jónsson, Sólrún Hafsteinsdóttir,
Brynjólfur Jónsson, Ingibjörg J. Gunnlaugsdóttir
og barnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn og faðir,
GUNNAR MARINÓ HANSEN
múrari,
Vesturbergi 78,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 23. júní kl. 15.00.
Unnur Sólveig Vilbergsdóttir,
• * Vilborg Gunnarsdóttir.
Kristinn J. Einars-
son - Kveðja
Það var glampi í augum hans og
eftirvænting þegar hann sagði við
mig fyrir stuttu síðan, að sumarið
yrði sólríkt og gott. Hann sat á rúm-
inu sínu og leit út um gluggann, á
húsin handan götunnar sem voru
honum vin, þar sem hann sá fuglana
fljúga yfir og taka sér hvíld á rauð-
eða grænmáluðum þökunum.
Það var gott að eiga þennan
glugga að. Útsýnið tók á sig ýmsar
myndir sem í umræðum okkar
dreifðu huganum frá þeirri þrauta-
göngu sem ellin reynist sumum.
Kristinn Júlíus Einarsson dvaldist
á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
síðustu þijú ár ævi sinnar. Þar bjó
hann við fádæma alúð og ummönnun
hjúkrunar- og starfsfólks heimilins
og sem við, aðstandendur Kristins,
kunnum að meta og þökkum nú fyr-
ir. Þegar á háan aldur leggjast sjúk-
dómar og fötlun lokast tíðast öll
sund til sjálfsbjargar. Lífsstíllinn
breytist, gildi tilverunnar fær á sig
aðra mynd.
Kristinn var Suðumesjamaður,
fæddur að Miðhúsum í Garði, 6.
nóvember árið 1906, sonur hjónanna
Ingveldar Steinsdóttur og Einars
Sæmundssonar. Hann mundi tímana
tvenna. Ungur vistaðist hann hjá
vandalausum í Garðinum. Fátækt
og erfið lífsskilyrði fjölskyldunnar
urðu þess valdandi, að systkinahóp-
urinn tvístraðist í hús til þeirra sem
vom aflögufærir og gátu sér af skjóli
og mat í lítinn munn.
Þetta var ekkert einsdæmi í upp-
hafi aldarinnar. Fátækt alþýðufólk
átti ekki annarra kosta völ, og eng-
inn spurði um sársauka eða kvöl.
Það áttu fjölskyldurnar með sjálfum
sér. Frá unga aldri vann Kristinn
hörðum höndum, færði húsbændum
sínum björg í bú og vildi ekki verða
baggi á öðrum. Hann stundaði sjó-
mennsku frá Garði framan af ævi,
hlífði sér hvergi og lét ekki deigan
síga.
Um fertugs aldurinn urðu þátta-
skil í lífi Kristins. Hann kvæntist
Geirþrúði Siguijónsdóttur, sem þá
var orðin ekkja og bjó í Móakoti í
Garði. Hún hafði ásamt fyrri manni
sínum, Boga R. Guðlaugssyni, tekið
í fóstur lítinn dreng, Geir Ragnar
Andersen, sem var eftirlæti hennar
og augasteinn. Það var ekki á allra
færi að blanda sér í tveggja manna
tal og fá áheyrn og traust viðmæl-
enda. Lífsreynsla og umburðarlyndi
Kristins leiddu til samheldni og
gagnkvæmrar virðingar.
Arið 1950 seldu þau hjón hús sitt
og fluttust til Reykjavíkur. Þau
reistu sér heimili á Hraunteigi 28
og á heimili Geirs hittumst við Krist-
inn fyrst. Við Geir giftum okkur og
börnin urðu þijú. Þau voru gleðigjaf-
ar afa á Hraunteigi og eiga honum
svo margt að þakka. Hann var þeim
eftirlátur og dyggur málsvari ef á
þurfti að halda. Það var ekkert of
gott fyrir unga fólkið, hann langaði
sjálfan svo margt þegar hann var
ungur.
Arið 1974 lést Geirþrúður sem
hann hafði hugsað svo vel um í veik-
indum hennar. Þá var starfsdögum
hans að ljúka, en hjá Vatnsveitu
Reykjavíkur hafði hann unnið um
margra ára skeið. Þaðan átti hann
góðar endurminningar um góða
samstarfsmenn og vinnumenn.
Svo liðu árin og samferðafólkinu
fækkaði, aldur færðist yfir og
tengslin við okkur á Sólvallagötunni
efldust. Fyrir samveruna viljum við
nú þakka. Biðin var orðin löng og
ströng. í hádegisstað, hinn 14. júní
sl., hélt hann inn um gullna hliðið
með farsælan lífsferil að baki. Hon-
um fylgdu hjartans þakkir okkar
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
GUNNLAUGUR
ÞORSTEINSSON,
Ránargötu 1a,
Reykjavík,
andaðist í Landspítalanum þann
19. júní sl.
Guðlaug Sveinsdóttir,
Aðalheiður Gunnlaugsdóttir, Guðbjartur Guðbjartsson,
Guðrún Alexandersdóttir, Gfsli Guðjónsson,
Anna Ragna Alexandersdóttir, Jimmy Tam,
Sveindís Aiexandersdóttir, Guðmundur Óskarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, dóttir og systir,
ERLA BJÖRG ARADÓTTIR,
Kleifarseli 3,
Reykjavík,
er andaðist 14. júní, verður jarðsungin
frá Seljakirkju miðvikudaginn 23. júní
kl. 13.30.
Pétur Jónsson,
Pétur Pétursson,
Guðrún Pétursdóttir, Haraldur Óskar Haraldsson,
Bjarghildur Sigurðardóttir
og systkini.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SIGURÐUR JÓNSSON,
Hjallaseli 55,
Reykjavík,
(Seljahlíð),
sem lést 15. júní sl., verður jarðsunginn frá Seljakirkju fimmtudag-
inn 24. júní kl. 13.30.
Steinunn Sigurðardóttir,
Sigrún Sigurðardóttir Wilson,
Örn Steinar Sigurðsson, Sigríður S. Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Geirs og bamanna fyrir góðar stund-
ir og velgjörð alla. Megi hann nú
eiga eilíft sumar, sólríkt og gott.
Brynhildur K. Andersen.
Það er tregablandinn léttir að
sættast á endalok viðureignar afa á
Hraunteigi við manninn með ljáinn.
Þótt andinn væri löngu ferðbúinn
var líkaminn þrautseigur og bjó að
kröftum sem löng og ströng starfs-
ævi hafði efit.
Heimsóknirnar til þeirra ömmu
inn á Hraunteig 28 skilja eftir sig
minningar sem ilma á sinn sérstaka
hátt af nýbökuðum pönnukökum og
neftóbaki. „Nafni, viltu í nefið?“
spurði hann og auðvitað gat fimm
ára polli ekki slegið höndinni á móti
slíkri upphefð. A sólríkum sumar-
dögum var ekið austur í sveitir eða
suður í Garð, þar sem skyidfólk og
vinir þeirra ömmu voru heimsóttir.
Fullorðna fólkið drakk þessi ósköp
af kaffi og talaði meðan við krakk-
arnir gleymdum okkur við skemmti-
legri hluti í sveitinni.
Þegar kom að því að við systkinin
hættum okkur og öðrum vegfarend-
um út í umferðina með gljáandi ný
ökuskírteini í vasanum vissi afi svo
sannarlega hvað okkur vantaði. Allt-
af „vildi svo heppilega til“ að hann
var í þann veginn að skipta um bíl
og „tæpast fengi hann mikið fyrir
gamla skijóðinn". Eg ók líklegast
gamla Renault-vagninum hans afa
langt umfram það sem verkfræðing-
amir suður í Frakklandi höfðu ætlað
honum, en bíllinn bjó líka vel að
umhyggjuseminni sem honum hafði
verið sýnd frá upphafi.
Ég átti þess kost að kynnast afa
frá nýjum sjónarhóli þegar ég starf-
aði tvö sumur á menntaskólaárunum
hjá Vatnsveitu Reykjavíkur, en þar
starfaði hann sem verkamaður um
árabil. Þegar við sumarstrákarnir
slógum slöku við bentu verkstjórarn-
ir jafnan á þennan mann á sjötugs-
aldri sem hvergi hlífði sér og vék
ekki frá verki nema fullunnu. Þar
varð mér betur ljóst en fyrr að afi
var í miklum metum á vinnustað,
hjá starfsfélögum og góðum vinum.
Margir hafa notið góðs af verkum
og vináttu afa á langri ævi. Með
slíkt vegarnesti og hlýjar kveðjur
okkar veit ég að hann þarf ekki að
kvíða förinni til nýrra heimkynna.
Kristinn Andersen.
Friöfinns
Suðuilandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið öll kvöld