Morgunblaðið - 29.07.1993, Blaðsíða 19
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. JULI 1993
19
Afmæliskveðja
Guðrún Nielsen
sjötíu ára
Það er enn sólmánuður er ég
sest niður til þess að færa á blað
til birtingar í fjölmiðli frásögn um
hlédræga forystukonu. Hún verður
sjötíu ára í dag. Þrátt fyrir aldurinn
og veikindi, sem hafa valdið henni
ama, ber hún reisn íþróttakonunnar
og léttleika á fæti.
Einmitt þegar ég skrifa þetta,
og sé fyrir mér hið sjötuga afmælis-
barn, þar sem það á gervigrasvellin-
um í Laugardal í vor sagði fyrir
með hvetjandi rödd og mjúkum
hreyfingum leikdans, koma maríu-
erlurnar, hjón með tvo fleyga unga
inn á grasflötina framan við skrif-
stofugluggann. Það er rakt á eftir
langþráða regnskúr og árdegis-
geislar sólar verma. Ég legg frá
mér pennann og horfi á eltingaleiki
við skordýr á flugi og á hlaupum.
Kvabbflug og hlaup unganna. Frá
BÆJARSTJÓRN Vestmannaeyja
hefur ákveðið að láta gera könn-
un á því hvað Vestmannaeyingar
greiði í styrki til landbúnaðar og
hvað þeir myndu spara mikið
með því að kaupa landbúnaðar-
vörur á heimsmarkaðsverði,
frekar en á islenzku verðlagi.
Þetta var samþykkt á fundi bæj-
arstjórnar síðastliðinn fimmtu-
dag, að tillögu bæjarfulltrúa
Sjálfstæðisflokksins.
í samþykkt bæjarstjórnarinnar
er bæjarstjóra falið að fá Hagfræði-
stofnun Háskólans til að kanna
„hvað íbúar Vestmannaeyjabæjar
greiða í styrk til landbúnaðar og
njóta hans ekki sem framleiðendur,
þar sem mjög lítill landbúnaður er
í Vestmannaeyjum og fara Vest-
mannaeyingar á mis við svonefndan
framleiðendaábata, þar sem þeir
eru eingöngu neytendur.“
Vestmannaeyingar í
samkeppni
í greinargerð með tillögunni seg-
ir að Vestmannaeyingar framleiði
eingöngu afurðir til útflutnings og
þurfi að keppa við aðrar þjóðir um
að geta selt framleiðslu sína á
fijálsum markaði. „Það er því mjög
mikilvægt fyrir Vestmannaeyinga,
að þeir hafi kost á því að kaupa
sínar helztu nauðsynjar sem ódý-
rastar og ekki ósanngjarnt að það
sé á heimsmarkaðsverði," segir þar.
þessu amstri bregða erluhjónin sér
á bylgjótt lotuflug upp á milli
tijánna. Af augsýnilegri lífsgleði
snúast erlurnar hvor um aðra. Kast-
ast hærra, sendast til hliða, falla
með fellda vængi, ýfa hami,
hnykkja stélum, fetta bök, glenna
upp gogga, tísta og stöðvast nær
bringu við bringu á andófsflugi.
En sú lífsgleði, sem túlkaðist eða
var notið í fijálsum, mjúkum,
snöggum og óþvinguðum hreyfing-
um.
Ég þakka erlunum þessar morg-
unathafnir, sem voru mér upplifun
og minna á konuna sem ég á að
skrifa um sjötuga. Ég man hana í
fimleikahópi Glímufélagsins Ár-
manns, sem Jón Þorsteinsson
stjórnaði á sýningu áður en hann
hélt til Finnlands 1947. Ég minnist
hennar sem stjórnanda stúlkna-
Sigurður Einarsson, formaður
bæjarráðs í Vestmannaeyjum, segir
að könnun Hagfræðistofnunar á
þessu máli yrði einkum ætluð til
þess að vekja athygli á hinu háa
verði landbúnaðarvara. „Okkur hef-
ur oft fundizt að umræður um
tengsl okkar við ýmis alþjóðasam-
tök snúist einkum um að vernda
innlendar atvinnugreinar fyrir inn-
flutningi. Það gleymist þá kannski
í hita leiksins að hugsa um að við
þurfum að tryggja útflutningi okkar
markað og þá erum við að keppa
við sambærilegar vörur, sem njóta
ýmislegrar verndar í löndum sem
við flytjum til,“ sagði Sigurður.
Tillagan var samþykkt í bæjar-
stjórn með sjö atkvæðum, sex at-
kvæðum sjálfstæðismanna og at-
kvæði annars fulltrúa Alþýðu-
flokks, en hinn bæjarfulltrúi Al-
þýðuflokksins og fulltrúi Alþýðu-
bandalagsins sátu hjá.
flokks Ármanns sem sýndi á Ling-
hátíð í Stokkhólmi 1949. Mér er
enn glögg í huga minning frá leik-
fimisýningu sem Guðrún stóð fyrir
í anddyrisskála Lauganesskóla.
Hún lét þar stúlkur tengja hreyfing-
ar við hljóðfall hinnar stórbrotnu
hljómkviðu Hnotubijótsins. Þar
hygg ég að hún hafi náð best fram
löngum, líðandi mjúkum hreyfing-
um með stúlkum innan við ferm-
ingu. Hún náði fram frábærri færni
hjá stúlknaflokki Ármanns, sem
hún ferðaðist með til Noregs 1958.
Þessar stúlkur höfðu um langt skeið
æft hjá Guðrúnu og hún náð að
tileinka sér áhrif frá fínnska fim-
leikafrömuðinum Hilmu Jalkanen
og fella að sínum vinnuaðferðum.
Áður en þær urðu fullmótaðar hefur
Guðrún orðið að skoða náið viðhorf
sín til ýmissa áhrifa, þó einkum
þeirra, sem hún varð fyrir sem iðk-
andi frá Jóni Þorsteinssyni, sem til-
einkaði sér alþýðuleikfimi Níelsar
Bukh og þá sem nemandi hjá Birni
Jakobssyni, sem hafði þróað sér-
staka leikfimi kvenna, sem hann
leiddi með því að leika á fíðlu. Guð-
rún hafði náð alþjóðlegum tökum á
sérstæðum hópæfíngum kvenna-
fimleika er hún varð að hætta æf-
ingastjórn og þjálfun hjá Glímufé-
laginu Ármanni, sem hún þá hafði
haft með höndum í tólf ár. Þessari
stöðvun olli alvarlegur sjúkdómur,
sem hún vann bug á.
Áhugastörfum á sviði iþrótta
hætti Guðrún ekki fyrir fullt og
allt. Hún tók að sér forsögn um
leikfimi aldraðra árið 1979. Hún
sá, að fyrir aldraða þurfti að koma
á víðtækri íþróttaiðkun. Bæði fyrir
þá, sem bjuggu á stofnunum, sem
og þá er dvelja á einkaheimilum.
Hún kynnti sér störf að slíku í
Danmörku og vann síðan að eflingu
þeirra hér með því að gangast fyrir
stofnun félags áhugafólks um
íþróttir aldraðra, sem í sjö ár hefur
hjálpað til að líkamsæfingar séu
iðkaðar á stofnunum aldraðra, efnt
til námskeiða fyrir leiðbeinendur
þeirra iðkana, efnt til sunddaga,
ratleikja, útivistardaga og sælu-
vikna. Guðrún hefur verið formaður
félagsins frá stofndegi og gengið
rösklega fram um að starfað sé og
ekki dregið af sér. Vegna ötulleika
síns hefur hún verið kosin eða skip-
uð í félagsskap íþróttakennara,
stjórn Fimleikasambands íslands,
íþróttanefnd kvenna hjá ÍSÍ o.s.frv.
Guðrún er fædd og uppalin í
Reykjavík. Foreldrar hennar eru
Guðrún Ólafsdóttir, bónda að
Skeggjastöðum í Gerðahreppi og
Jörgen C.C. Nielsen, fæddur í
Svendborg í Danmörku, bakara-
meistari. Hann starfrækti um ára-
bil rómað brauðgerðarhús á Berg-
staðastræti í Reykjavík. Systur á
Guðrún tvær og tvo bræður.
Árið 1951 giftist Guðrún Gunn-
ari Guðröðarsyni, sem lengi var
kennari við Lauganesskóla en síðar
skólastjóri Breiðagerðisskóla í
Reykjavík. Börn þeirra eru Karl
jarðeðlisfræðingur og Bergrún
hjúkrunarfræðingur, kvænt Gunn-
ari vélaverkfræðingi Pálssyni. Eiga
þau tvö börn.
Þau hjónin Guðrún og Gunnar
reistu sér hús að Lerkigrund 2 í
Reykjavík þar sem heimili þeirra
er nú.
Vorið 1945 lauk Guðrún íþrótta-
kennaraprófi frá íþróttakennara-
skóla íslands. Hún hefur frá því að
skólanámi lauk sótt námskeið í sín-
um fræðum, að ég hygg árlega,
innanlands eða utan og það til síð-
astliðins árs. Stöðu íþróttakennara
hafði hún við Lauganesskóla frá
1945 og Laugalækjaskóla frá 1961,
síðast frá 1979 við Ármúlaskóla.
Stundakennslu annaðist hún i Sam-
vinnuskólanum og Kvennaskóla
Reykjavíkur. Guðrún var í því áliti
vegna íþróttakennslu í skólum, að
menntamálaráðuneytið skipaði
hana tvívegis í nefndir, til þess að
semja námsskrár í skólaíþróttum. Á
sumrum tók hún að sér sund-
kennslu úti á landi í sambandi við
framkvæmd sundskyldu. Hvar sem
hún var, þá spurði fólkið á þeim
stað næsta ár: „Fáum við ekki
Guðrúnu aftur“. Þessa minnist ég
sérstaklega frá íbúum TálknaQarð-
ar. Skólabörnin voru ekki þau einu
sem nutu forsagnar kennarans í
sundi, leikfimi, leikjum og dansi,
heldur þeir eldri, konur og karlar.
Þannig var á kennslustöðum, þar
sem Guðrún var við störf og þannig
er enn í hennar nærveru, starfað
af ötulleika og gleði. Við sem höfum
notið kennslu og samstarfs við
Guðrúnu, óskum henni og fjölskyldu
hennar heilla. Þökkum Gunnari eig-
inmanni hennar og börnum þeirra
umburðarlyndi við okkur sem svo
oft höfum ónáðað húsmóðurina.
Þorsteinn Einarsson.
VÉLADEILD FALKANS • VÉLADEILD FALKANS • VELADEILD FALKANS • VELADEILD FALKAN
' FARARBRODDl
DRIFBÚHAÐUR ER SÉRGREIN OKKAR!^ou™
optibelt kílreimar - viftureimar - tímareimar
REINOLD og OPTIBELT eru leiðandi merki á heimsmarkaði
fyrir drif- og flutningskeðjur og reimar.
Vörur frá þessum framleiðendum eru
þekktar fyrir gæði. Eigum á lager
allar algengar stærðir af keðjum,
tannhjólum, reimum og reimskífum.
Útvegum með skömmum fyrirvara
allar fáanlegar stærðir og gerðir.
Veitum tæknilega ráðgjöf
við val á drifbúnaði.
Þekking Reynsla Þjónusta
RENOLD
keðjur og tannhjól
FALKINN
SUÐURLANDSBRAUT 8 • 108 REYKJAVÍK
S(MI: 91-81 46 70 • FAX: 91-68 58 84
VELADEILD FALKANS • VELADEILD FALKANS • VELADEILD FÁLKANS • VÉLADEILD FÁLKANS ■ VÉLADEILD FALKANS
Bæjarstjórn Vestmannaeyja
Kannað hvað Eyjamenn
greiða til landbúnaðar
1
<
V)
K
3
Tjaldadagar 1 Skátabúðinni
Alla fimmtudaga í sumar sýnum við þær
49 tegundir af tjöldum sem fást í
Skátabúðinni. Þá færðu tjaldið sem þig vantar
með allt að 10% staðgreiðsluafslætti.
-SMRAR FRAMÚR
Snorrabraut 60 • Sími 61 20 45
r'