Morgunblaðið - 12.03.1994, Blaðsíða 17

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. MARZ 1994
17
Febrúardagar í Kaupmannahöfn
Þungbúna syrgjandi parið á myndinni var á sínum stað fyrir fram-
an Ríkislistasafnið og klakabrynjan gerði það enn átakanlegra.
Það fennir með sanni yfir gengin spor, en undir þessu leiði í
Garnisonskirkjugiirðinum á Austurbrú hvíla heiðurshjón sem
margur landinn lífs og liðinn átti margt gott upp að unna. þau
tóku á móti íslendingum í meira en hálfa öld og hjá þeim bjuggu
um lengri og skemmri tíma ýmsir af nafnkenndustu listamönnum
þjóðarinnar. Konan ræktaði allt sitt líf af mildi og hjartgæsku
þau mannúðarstörf, sem launaðir prestar tóku að sér að henni
látinni og dag hvern lá leið hennar á Ríkisspítalann. Eg reyni
að nálgast þetta litla látlausa leiði í hvert skipti sem ég kem til
Kaupmannahafnar, því að þau heiðurshjón Þórður O. Jónsson
tollvörður og Steinunn Ólafsdóttir voru sannir vinir mínir og
velgjörðarmenn.
Einn daginn lagði ég leið mína á Holmen, eða Doköen (Gammel Dok Kai) eins og það er kallað,
en þangað er verið að flylja Arkitektaskólann frá listakademíunni á Kóngsins Nýjatorgi. Þar eru
þegar bækistöðvar arkitekta með sýningar- og ráðstefnusölum ásamt stórri veitingabúð, einnig eru
þar vinnustofur ýmissa tegunda listiðnaðar svo og grafík- verkstæði. Fleiri lærdóms- og menningar-
setur eiga að fljiija á þessa virkislengju og fornu bækistöðvar sjóhersins, sem Kristjhán konungur V
lét reisa 1685, og um skeið var einnig fyrirhugað að sjálfur fagurlistaskólinn flytti þangað, en það
vakti upp svo miklar deilur í fjölmiðlum að horfið mun hafa verið frá því. Aðalröksemdin gegn
flutningunum sem fáir gátu mótmælt, var að háskólinn hafði verið fluttur frá sínum fornu bæki-
stöðvum, og um leið hið iðandi mannlíf, sem hafði einkennt háskólahverfið um aldir. Þótti mörgum
það slæm býti. Minntist ég þess að þar er einmitt Asiastisk Plads, en þar lagðist Gullfoss, flaggskip
Islenzku þjóðarinnar jafnan að bryggju í forðum daga, og vafalítið tengist staðurinn enn frekar
samgöngum til og frá íslandi.
Það er margt fleira að sjá á Strikinu en verzlanir,
skemmtikrafta og iðandi mannfjöldann og vifji menn um
stund fá frið frá skvaldri heimsins, er upplagt að leggja
leið sína í Helligaandskirken þar sem skírnarfontur
Thorvaldsens er fyrir háaltarinu.
Á bakaleiðinni gekk ég yfir Knippelsbro og þá blasti að sjálfsögðu hin fagra bygging Börsen (Kaup-
höllin) við mér og var hin myndrænasta þennan hrollkalda vetrardag og sömuleiðis Krisljánsborg.
Þessar byggingar tengjast einnig sögu og örlögum Islands.
Sá er hér ritar brá sér til Kaup-
mannahafnar og Ósló fyrir
skömmu í því augnamiði að litast
um í borgunum að vetrarlagi, en
þó öðru fremur til að skoða söfn
og listsýningar.
Menn þurfa naumast lengur að
leita til heimsborganna með það í
huga að skoða gilda list, því að
Norðurlönd hafa hér upp á ýmis-
legt að bjóða og eru auk þess í
mikilli sókn. Á fáum árum hafa
risið upp tvö söfn samtímalistar í
Osló og Danir eru í þann veginn
að hefja byggingu eins slíks í ná-
grenni Kaupmannahafnar.
Forvitni mín var vakin og sem
mikiil áhugamaður um norræna
myndlist og norræna samvinnu
héldu mér engin bönd. Um árabil
hefur það að auki verið draumur
minn að skoða sýningu Grönning-
en, sem er virtasti listhópur Dan-
merkur, og sem jafnan er í sölum
Charlottenborg við Kóngsins Nýj-
atorg og yfirleitt í febrúarmánuði.
Hef ég fylgst grannt með listhópn-
um úr fjarlægð, en eins og kunn-
ugt er var Jón Stefánsson lengi
meðlimur í samtökunum, og seinna
einnig Svavar Guðnason. Sópaði
að þeim báðum er þeir voru þáttak-
endur á sýningunum enda vakti
framlag þeirra iðulega sérstaka
eftirBraga
Ásgeirsson
í Holmens Kanal lá skrítin hvítur bátur með klakaþaki við bryggju
en allt í kring voru ísflekar sem mynduðu skrautlega og einkar
myndræna umgjörð um hann. Það var kuldaleg en fögur sjón.
athygli. Auk þess má geta að De-
sembristarnir voru með árlega sýn-
ingu á Den Frie en í þeirra hópi
eru og voru margt ágætra lista-
manna.
Rúsínan í pylsuendanum var svo
hin mikla sýning á verkum Ric-
hards Mortensen á Ríkislistasafn-
inu og Monet sýningin á Lousiana
hvað Kaupmannahöfn viðvíkur, og
sýning á mannamyndum Munchs á
Munch- safninu í Ósló, auk sérupp-
hengingar á Þjóðlistasafninu.
Hyggst ég fara nánar í saumana
á öllu þessu og ýmsu fleira í greina-
flokki á næstunni, en í upphafi
bregð ég upp í tveimur greinum
svipmyndum af borgunum, lista-
verkum og listamönnum eins og til
glöggvunar á viðkomustöðum
greinarhöfundar en ég byija ferð
mína í Kaupmannahöfn: