Morgunblaðið - 13.03.1994, Side 18

18
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13. MARZ 1994
Morgunblaðið/f>orkell
íslensku hönnuðunum, Evu Vilhelmsdóttur, Valgerði Torfadóttur og Björgu Ingadóttur, hefur verið boðið að selja föt sín í versluninni MA2 í Osló.
Hér eru þær i verslun sinni Spakssmannsspjörum á Skólavörðustíg 5.
eftir Hildi Friðriksdóttur
rír hönnuðir, Björg Inga-
dóttir, Eva Vilhelms-
dóttir og Valgerður
Torfadóttir, tóku sig
saman síðastliðið sumar og opnuðu
verslunina Spaksmannsspjarir.
Þar er eingöngu seldur kvenfatn-
aður sem þær hafa sjálfar hannað
og saumað. Nafnið eitt finnst
blaðamanni gefa vísbendingu um
að hér séu ekki á ferðinni neitt
venjulegar konur, enda kemur í
ljós, að íslendingar hafa tekið
versluninni vel og hróður kvenn-
anna hefur borist út fyrir land-
steinana. Þegar Morgunblaðið leit
inn á Skólavörðustíginn í vikunni
voru þær nýkomnar frá Noregi,
þar sem þær tóku þátt í hönnunar-
sýningu á vegum kvennablaðsins
KK, en í haust sem leið birtist
myndskreytt viðtal við þær stöllur
í blaðinu. Þátttaka í sýningunni
var mikil upphefð því aðeins einum
hönnuði frá hvetju hinna Norður-
landanna hafði verið boðin þátt-
taka. Afrakstur ferðarinnar er
meðal annars samvinna við tísku-
verslunina MA2 um að hún taki
til sölu fatnað hönnuðanna
þriggja. Verslunin selur m.a. dýra
merkjavöru eins og Armani,
Gaultier o.fl.
VmSHPHÍMVINNUIÍr
ÁSUNNUDEGI
► Björg Ingadóttir útskrifaðist frá Kabenhavns Mode
og designskole 1987. Hún starfrækti eigið fyrirtæki, Zest-
design, í Kaupmannahöfn. Hefur starfað sem hönnuður
í Hollandi og hér heima.
► Eva Vilhelmsdóttir útskrifaðist frá Skolen for
brguskunst í Kaupmannahöfn 1972. Hún hefur starfað
sem hönnuður hjá ýmsum ullarfyrirtækjum.
Var ein af stofnendum Gallérís Langbrókar. Starfrækti
eigið fyrirtæki, Skryddu, leðurverkstæði og verslun.
► Valgerður Torfadóttir var við nám í Fylkesyrkeskolen
í Hamar, Noregi, 1973-74. Hún útskrifaðist frá
Textíldeild MHÍ 1979. Hefur starfað að mestu leyti
sjálfstætt við textíl og fatahönnun frá 1979. Var ein af
Langbrókum við Bókhlöðustíg. Hlaut menningar-
verðlaun DV 1979 fyrir listhönnun.
„Norski hönnuðurinn benti okk-
ur á þessa verslun og þegar við
komum þangað vöktu buxur mínar
athygli afgreiðslustúlknanna,"
segir Valgerður. Því má skjóta hér
inn í að þær Björg, Valgerður og
Eva ganga yfirleitt í fötum sem
þær hafa sjálfar hannað og saum-
að.
„Við sögðum þeim frá því að
við værum þrír hönnuðir frá ís-
landi og þá kom í ljós að þetta
var sama verslun og Björg hafði
selt föt sín til þegar hún bjó í
Danmörku fyrir mörgum árum.“
„Ég vissi ekki hvort verslunin
væri ennþá starfandi en langaði
hálft í hvoru til að leita hana uppi.
Þegar ég seldi þangað var hún
mjög lítil, enda nýstofnuð," segir
Björg.
Útflutningur til Noregs
Þær leggja áherslu á að Spaks-
mannsspjarir sé það sem málið
snúist um og útflutningurinn verði
aukabúgrein komi til hans, enda
eru þær ekki hrifnar af stórum
stökkum hvað umsvif varðar. Ljóst
er að þær munu ekki anna sauma-
skap á viðbótarfatnaðinum, því
tíminn í sólarhringnum nægir þeim
varla til að framleiða í verslunina
hér heima.
„Forráðamönnum verslunarinn-
ar þykir spennandi að geta boðið
upp á íslenskar tískuvörur," segir
Björg og bendir í átt að fatarekk-
unum. „Þið sjáið að það er dálítið
skemmtilegt í viðskiptum að geta
sagt: Hér eru tískuvörur frá Dan-
mörku og hér frá íslandi...“ Það
er ekki oft sem hægt er að bjóða
upp á slíkt, enda kom mörgum á
óvart í Noregi að tískuföt væru
framleidd hér í fámenninu."
Síðan fyrirtækið tók til starfa í 1
júní sl. hefur uppgangur þess ver-
ið jafn og þéttur og eru janúar-
og febrúarmánuðir síst undan-
skildir, að sögn þeirra Bjargar,
Evu og Valgerðar. Þegar verslunin
var opnuð þóttu þær bæði sýna
djörfung og aðdáunarvert framtak
í því atvinnu- og efnahagsástandi
sem blasti við. Þeim þótti hins
vegar tímabært að koma hug-
myndum sínum á framfæri.
„Við höfðum meiri áhuga á að
vinna sjálfstætt í stað þess að eiga
afkomu okkar undir öðrum. Með
þessu móti berum við ábyrgðina
og vitum nákvæmlega hver áhætt-
an er. Auk þess teljum við mikil-
vægt að koma nálægt allri starf-
seminni sjálfar. Við höfum fundið
að viðskiptavinirnir kunna að meta
persónulega þjónustu. Einnig
skiptir máli fyrir okkur að ráða
hvað boðið er upp á í versluninni
og að því sé ekki blandað saman
við annars konar vörur frá öðrum
aðilum.“
Stofnkostnaður í lágmarki
Eva, Valgerður og Björg eru
ákaflega stoltar yfir hvað þeim
tókst að halda stofnkostnaði lág-
um. „Við ákváðum að opna verslun
með peningakassa, innréttingum,
málningu, rafmagni og öllu sem
þurfti fyrir 100.000 krónur á
mann,“ sögðu þær.
„Við gerðum gott betur og átt-
um afgang,“ bætti Björg við. „Við
vorum sniðugar að nýta allt mögu-
legt heiman að, auk þess sem við
unnum mikið sjálfar. Einnig vann
Kjartan Ólafsson, maður Evu,
töluvert fyrir okkur. Við höfðum
líka undirbúið rækilega það sem
varð að vinna annars staðar, en
hér inni er allt sérsmíðað.
Okkur þótti þessi tími svo
skemmtilegur að við vorum að
spauga með það okkar á milli, að
gengi verslunarreksturinn ekki
upp gætum við tekið að okkur að
innrétta verslanir með lágum
stofnkostnaði," segir Björg sposk
á svip.
Allar vinna þær sjálfstætt
Rekstrarform fyrirtækisins er
nokkuð sérstakt, því hönnuðirnir
starfa alveg sjálfstætt og hver
hefur hagnað af sinni vöru. Hins
vegar er rekstur verslunarinnar
sameiginlegur. Allar hafa þær
vinnuaðstöðu heima hjá sér sem
þær segja að sé frábært fyrir-
komulag, því þær eiga börn á
ýmsum aldri og geta þannig sinnt
þeim með vinnu. Það gefur auga-
leið að sjaldan gefst tími til að
tala saman, því þær skiptast á að
vera í versluninni á opnunartíma.
„Okkur gafst samt nægur tími
til að tala saman í Noregi, enda
kjöftuðum við hverja aðra í kaf,“
segja þær og skella upp úr þegar
þær hugsa til baka.
„Það er samt gott fyrir okkur
að vinna hver út af fýrir sig, því
þannig náum við mikilli fram-
leiðslu. Værum við að vinna þijár
saman og þyrftum að funda yfir
hveiju einasta smáatripi færi
tíminn verulega tii spillis. í staðinn
tekur hver ábyrgð á sínu.“
Þær eru sammála um að með
því að vera heimavinnandi skipu-
leggi þær daginn betur, auk þess
sem þær „eigi nóttina sjálfar".
Hana nota þær til vinnu þegar
mikið er að gera og á þarf að
halda. „Við vinnum mikið í skorp-