Morgunblaðið - 02.06.1994, Síða 41

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 2. JÚNÍ 1994 41
hólahverfi, yngstu dóttur góðra
granna, Guðrúnar Þórðardóttur og
Elíasar Árnasonar. Við þekktum
fólkið og vissum stúlkuna tápmikla,
glaðsinna og bjartsýna. Þá skildust
leiðir með okkur; Reynir og Guðlaug
Bjarney settu bú saman í Reykja-
vík, ég hélt ári síðar til útlanda,
fósturforeldrar okkar brugðu búi
vorið 1956 og settust að á Selfossi.
í Reykjavík stóð heimili þeirra
Guðlaugar og barna alla tíð; fyrst
í leiguhúsnæði á ýmsum stöðum en
frá 1963 i eigin íbúð í Álftamýri.
Mun það hafa verið mikill léttir aá
komast úr ótraustu, oft lélegu, hús-
næði í öruggt skjól og vel byggt
hús. Reynir stundaði ýmsa verka-
mannavinnu í Reykjavík, var í bygg-
ingavinnu, við jarðboranir, í malbik-
un og fleiru sem til féll. í 15 ár
vann hann við húsvörslu í Sjó-
mannaskólanum og virtist hveijum
manni vel og naut hann þar lipurð-
ar sinnar og geðprýði. Síðustu árin
sem hann var vinnandi var hann í
skjóli sonar síns við ýmis eftirlits-
og viðgerðarstörf í steypustöð.
Heimili þeirra Guðlaugar var oft
þröngsetið, börnin urðu sex að
meðtalinni þeirri dóttur sem Guð-
laug hafði átt fyrir hjónaband.
Framan af var stundum úr litlu að
spila en húsmóðirin var verksöm
og tókst að halda svo á sem þurfti.
Innan hópsins ríkti glaðværð og
trúnaðartraust. Þegar börn komust
af höndum fór Guðlaug að vinna
samfellt utan heimilis og hefur lengi
starfað á gæsluvelli hér í borginni.
Nú skal gerð nokkur grein fyrir
afkomendum Reynis og Guðlaugar.
Maður Margrétar dóttur þeirra er
Jón Geirsson sölumaður í Reykja-
vík, og eiga þau þijú böm, Sonju,
Reyni og Geir. Bjarni vélamaður í
Hafnarfirði átti fjögur börn í hjóna-
bandi, íris, Freydísi, Guðlaugu Ey-
dísi og Aldísi Sif. Sambýliskona
Bjarna er Ásdís Sigurðardóttir. El-
ías sölumaður í Reykjavík býr með
Rúnu Björgu Þorsteinsdóttur og
eiga þau dótturina Láru Björk. Lára
er húsmóðir í Reykjavík og á þijá
drengi, Guðmund Jón, Birki og
Reyni Magnússyni. Björk býr með
Sigurði Magnússyni vélamanni í
Reykjavík og eiga þau soninn
Magnús Stefán. Þórdís Hreggviðs-
dóttir er starfsstúlka í Reykjavík
og á soninn Bjarna Þór Jóhanns-
son. Öllum þessum börnum var
Reynir umhyggjusamur faðir og
eftirlátur afi til hinstu stundar.
Reynir var að ég held í gerðinni
allsterkbyggður maður svo sem
verið höfðu foreldrar hans en í barn-
æsku hafði hann þurft að vera tals-
vert undir læknishendi og mun það
hafa dregið nokkuð úr því þreki sem
honum var áskapað. Á fullorðinsár-
um var hann ekki alltaf heilsu-
hraustur sem skyldi en flíkaði því
lítt hversdagslega. Með því að beita
meðfæddri lagni mátti lengi treina
kraftana og alla tíð tamdi hann sér
hófsemd í mat og drykk. Fyrir einu
ári tók sig upp gömul meinsemd
og þurfti hann í skyndingu að gang-
ast undir mikinn uppskurð. Sex
mánuðum síðar þurfti enn að skera
og var þá sýnt að hveiju mundi
draga. Hann var tvívegis í sjúkra-
húsi nú í vor en komst heim á milli
og naut elskulegrar umönnunar
konu og barna. Reynir vissi að
Jiverju fór en hann var æðrulaus
enda búinn að trýggja velferð fólks
síns eins og framast var kostur.
Reynir og Guðlaug voru alla tíð
félagslynd og glöddust við dans í
góðra vina hópi. Þegar á leið gátu
þau látið það eftir sér að fara í
ferðalög, á eigin bíl innanlands og
einnig utanlandsferðir, bæði á sól-
arstrendur og annað. Stundum lágu
þá saman leiðir þeirra og Huldu
fóstursystur og manns hennar Alfs,
og einu sinni fóru þau saman í or-
lofsferð til heimahaga Alfs í Nor-
egi. Jafnvel síðastliðið sumar var
Reynir það sterkur til heilsunnar
að hann gat ekið austur í sveitir,
bæði í heimsóknir austur í Flóa og
til útilegu á fögrum stöðum. Alls
þessa er gott að minnast að leiðar-
lokum. Ástvinum hans bið ég bless-
unar.
_________MIIMNIIMGAR
PÁLMAR ÞÓR
INGIMARSSON
+ Pálmar Þór Ingimarsson
ráðgjafi var fæddur í
Reykjavík 15. desember 1951.
Hann lést á Landsjpítalanum 21.
maí síðastliðinn. Utför hans fór
fram frá Dómkirkjunni þriðju-
daginn 31. maí.
Guð gefi mér æðruleysi til að sætta
mig við það sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því sem ég get
breytt og vit til að greina þar á milli.
í hvert skipti sem ég kom af
fundi látins vinar og svila, Pálmars
Þórs Ingimarssonar, rneðan hann
háði veikindastríð sitt, kom mér
þessi fallega bæn í huga. Bænin,
sem lætur svo lítið yfir sér, inniheld-
ur svo mikið, en sem svo fáum er
gefið að getað tileinkað sér. Pálmar
var einn af þeim sem ég hef kynnst
á lífsleiðinni, sem mér fínnst hafa
náð að tileinka sér innihald þesarar
bænar og lifa samkvæmt því. Hann
var stöðugt að þroska sjálfan sig,
leitandi og fordómalaus, jafnframt
þvi sem hann sætti sig við örlög
sín þó grimm væru og tók því sem
verða vildi af fullkomnu æðruleysi.
Jafnvel síðustu vikurnar sem hann
lifði, farinn að líkamlegum kröftum,
naut hann þess að lesa og hlusta á
fallega tónlist, sem var hans líf og
yndi. Stuttu áður en Pálmar dó, sat
ég hjá honum dagstund og við átt-
um saman sem oftar notalegt spjall.
Þá hafði hann orð á því hve lánsam-
ur hann væri að hafa fengið tíma
til að kynnast svona miklu af fal-
legri tónlist, sem hann hefði aldrei
gefið sér tíma til að njóta áður.
Honum var einstaklega lagið að sjá
fremur jákvæðu hliðamar á lífínu
en þær neikvæðu.
Pálmar dásamaði mjög ferða-
geislaspilara, sem auðvelt er að
hlusta á, rúmliggjandi. í anda þess
hve mikils virði það var Pálmari að
geta gleymt sér við að hlusta á ljúfa
tóna úr slíku tæki, hafa aðstand-
endur hans ákveðið að minningar-
gjöfum verði varið til kaupa á
geislaspilurum og hljómplötum
handa sjúklingum á Krabbameins-
lækningadeild Landspítalans.
Við Pálmar kynntumst fyrir rétt
sex árum, þegar Hildur mágkona
mín kynnti mig fyrir tilvonandi eig-
inmanni sínum. Um svipað leyti
greindist Pálmar með æxli við heila
og nokkrum mánuðum síðar eign-
uðust þau Hildur soninn Erling
Atla. Það er mikið álag ungu sam-
bandi þegar svo alvarlegur sjúk-
dómur kemur í ljós. En þeim Pálm-
ari og Hildi tókst á aðdáunarverðan
hátt að læra að Iifa með erfiðleikun-
um og njóta lífsins þegar vel gekk.
Um tíma’leit út fyrir að tekist hefði
að ráða við sjúkdóminn og Pálmar
átti góð tímabil sem hann var þakk-
látur fyrir. Hann var rólegur og
yfirvegaður maður og honum var
eiginlegra að gefa en þiggja. I starfi
sínu sem ráðgjafi hjá SAÁ veit ég
að hann naut virðingar og elsku,
enda hefur persónuleiki hans fengið
að njóta sín í slíku starfi.
Ég, eins og svo margir aðrir,
hafði margt að sækja til Pálmars.
Fyrir utan að vera skemmtilegur
maður og afburða fróðir og víðles-
inn, var honum lagið að koma með
spurningar eða athugasemdir, sem
fengu mann til að sjá hlutina í nýju
ljósi. Ég kom ætíð ríkari af hans
fundi og er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast þessum góða
manni.
Pálmar átti góða og samheldna
fjölskyldu. Foreldrar hans, Matta
og Ingimar, sjá nú á eftir einkasyni
sínum, og systur hans. Guðrún og
Jóhanna, á eftir ástkærum bróður.
Þeim öllum vottum við Diddi okkar
dýpstu samúð.
Elsku Hildur, Erlingur Atli og
Ragna. Þeir sem mikið hafa átt,
hafa mikið misst. Árin sem þið átt-
uð með Pálmari voru alltof fá, en
ég veit að þau voru góð og gefandi
fyrir ykkur öll. Erlingur Atli, þó
ungur sé að árum, mun búa að
umhyggjunni og kærleikanum sem
faðir hans sýndi honum fyrstu
æviárin. Ragna, dóttir Hildar, sér
nú á eftir fósturföður, sem reyndist
henni eins og besti faðir. Guð gefi
að minningin um ástkæran eigin-
mann, föður og fósturföður verði
ykkur ljós á veginum fyamundan.
Ásgerður.
t
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SÓLVEIG KRISTJÁNSDÓTTIR,
Hryggjum,
Mýrdal,
verður jarðsungin frá Skeiðflatarkirkju laugardaginn 4. júní kl. 15.30.
Sæmundur Þorsteinsson
og börn.
t
Elskulegur bróðir okkar,
GUÐNI BJARNASON,
síðast til heimilis
á hjúkrunarheimilinu Hjallatúni,
Vik f Mýrdal,
verður jarðsunginn frá Víkurkirkju laugardaginn 4. júní kl. 13.00.
Guðrún Bjarnadóttir
Þorgerður Bjarnadóttir,
Þorbergur Bjarnason.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HALLDÓRA MARTEINSDÓTTIR,
Hlíðargötu 21,
Neskaupstað,
verður jarðsungin frá Norðfjarðarkirkju föstudaginn 3. júní
kl. 14.00.
Guðgeir Jónsson,
Marteinn Már Guðgeirsson,
Guðný Guðgeirsdóttir, Bragi Finnbogason,
Jón Grétar Guðgeirsson, Bryndís Helgadóttir
og barnabörn.
Pálmar vinur minn er látinn. Það
er sárt að sjá góðan vin sinn hverfa
á braut í blóma lífsins. Ég trúi því
að hann fái góðar móttökur þar sem
hann er nú kominn.
Ég kynntist Pálmari fyrst árið
1984 þegar hann kom í meðferð
vestur á Staðarfell. Ég kunni strax
vel við þá bjartsýni og jákvæðni sem
einnkenndi hann.
Árið 1986 fór Pálmar að vinna
hjá SÁÁ og kom fljótlega vestur
að Staðarfelli til starfa sem ráð-
gjafi. Við Nína heitin konan mín
og Pálmar urðum fijótt mjög góðir
vinir og áttum margar ógleyman-
legar ánægjustundir saman. Það
var gott að vinna með Pálmari.
Hann var alltaf boðinn og búinn
að verða að liði hvernig sem á stóð.
Pálmar skilaði starfí sínu sem
ráðgjafi með mikilli prýði. Þeir eru
ótaldir alkóhólistarnir sem Pálmar
hjálpaði til að öðlast nýtt og betra
líf. Pálmar mun ætíð verða sam-
ferðamönnum sínum ógleymanleg-
ur.
Eiginkonu, syni, foreldrum og
öðrum aðstandendum sendi ég mín-
ar innilegastar samúðarkveðjur og
bið Guð að geyma ykkur öll.
Guðmundur Vestmann.
Og því varð allt svo hljótt við helfregn þína
sem hefði klökkur gígjustrengur brostið.
Og enn ég veit margt hjarta, harmi lostið,
sem hugsar til þín alla daga sína.
En meðan árin þreyta hjörtu hinna,
sem horfðu eftir þér í sárum trega,
þá blómgast enn, og blómgast ævinlega,
þitt bjarta vor í hugum vina þinna.
(Tómas Guðmundsson)
Kæri vinur.
Mig langar til að kveðja þig með
þessum ljóðlínum borgarskáldsins
okkar og þakka þér samfylgdina.
Þú barðist drengilega við sjúkdóm-
inn í sex ár en vanlst að lokum að
lúta í lægra haldi. Ég er mjög þakk-
lát fyrir vináttuna öll þessi ár og
það er sárt til þess að hugsa að
samverustundirnar verði ekki fleiri.
Ég gat alltaf leitað til þín með öll
mín mál, stór og smá, í leik og
starfí.
Þú varst ávallt til staðar bæði á
gleði- og sorgarstundum í lífí mínu.
Þú varst kletturinn sem aldrei bifað-
ist. Á þessari stundu er hugur minn
hjá Hildi þinni og Erlingi litla, sem
sér á eftir pabba sínum aðeins fímm
ára gamall. Ég sendi þeim, foreldr-
um þínum, systrum, fósturdóttur
og öðrum ástvinum mínar samúðar-
kveðjur á þessari sorgarstundu.
Þig, Palli minn, kveð ég með
söknuði og virðingu. Hafðu þökk
fyrir allt og allt. Guð geymi þig
ávallt, kæri vinur.
Guðrún I. Bjarnadóttir.
Látinn er langt um aldur fram,
vinur minn og samstarfsmaður,
Pálmar Þór Ingimarsson. Leiðir
okkar Pálmars Þórs lágu fyrst sam-
an haustið 1987, þegar ég var að
hefja störf hjá SAA. Hann hafði
þá starfað sem áfengisráðgjafi hjá
SÁÁ um nokkurt skeið og í sam-
starfshópnum talinn mjög hæfur
sem slíkur. " ✓
Það kom í hans hlut að taka á
móti mér og setja mig inn í starfið
þegar ég kom vestur að Staðarfelli
í Dölum rétt eftir áramót 1988. Það
gerði hann af mikilli nákvæmni og
alúð og tók ég strax eftir því hve
auðvelt var að umgangast þennan
hugprúða mann og hvað hann hafði
gaman af starfinu sínu.
Á þeim árum sem Pálmar Þór
starfaði í Staðarfelli tók hann virk-
an þátt í uppbyggingu staðarins og
má víða sjá merki um handbragð
og hugarfar hans enn í dag.
Fyrir nokkrum árum greindist
Pálmar Þór með mjög alvarlegan
sjúkdóm, sem að lokum dró hann
til dauða. Þann tíma sem hann
glímdi við sjúkdóminn átti hann
virðingu mína og aðdáun oft óskipta
fyrir þá ró og sátt sem hann vann
stöðugt að. Lengst af var haldið í
þá von að hægt væri að lækna
meinið, en stundum kom þó brestur
í. Vænst þótti mér um þann þátt í
Pálmari Þór sem jafnframt var afar
áberandi í hans fari, sterka löngun
til að skilja annað fólk, hegðun
þess og hugsunarhátt. Hann gafst
ekki upp heldur reyndi áfram.
Pálmar Þór var tilfínninganæmur
og fallega þenkjandi maður. Bless-
uð sé minning ágæts vinar.
Fjölskyldu Pálmars, eiginkonu
hans Hildi Jónsdóttur og bömum
þeirra sendi ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Hjalti Þór Björnsson.
Fleiri minningargreinar um
Pálmar Þór Ingimarsson bíða
birtingar og munu birtast næstu
daga.
+
Elskuleg móðir mín,
OKTAVÍA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 66,
Reykjavík,
verður jarðsett frá Dómkirkjunni föstudaginn 3. júnf kl. 13.30.
Anna Gunnlaugsdóttir.
+
Þökkum sýnda samúð við andlát og útför
ÁSLAUGAR LOVfSU GUÐMUNDSDÓTTUR,
Droplaugarstöðum.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunardeildar Droplaugarstaða
fyrir góða umönnun og hlýhug.
Erla B. Gústafsdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát
og útför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður og afa,
JÓNS KRISTJÁNSSONAR,
Dalbraut 25,
Reykjavík,
áðurtil heimilis
á Hrísateigi 15.
Margrét Bjarnadóttir,
Kristinn Jónsson, Sigríður Garðarsdóttir,
Jón Örvar Kristinsson, Hrönn Harðardóttir,
Maren Brynja Kristinsdóttir.
Hjalti Kristgeirsson.