Morgunblaðið - 31.01.1995, Síða 23

MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
ÞRIÐJUDAGUR 31. JANÚAR 1995 23
A vegnm
franskra
virtúósa
TONLIST
Ilallgrímskirkju
ORGELLEIKUR
BJÖRN STEINAR SÓL-
BERGSSON
Höf. L. Boéllmann, Ch.M. Widor og
L. Viérne. Laugardagur 28. janúar.
BJÖRN Steinar er einn okkar efni-
legustu ungu orgelleikara og um leið
nær því sá eini sem æfir stöðugt
með það fyrir augum að halda orgel-
tónleika og með krefjandi verkefn-
um. Vonandi fellur Björn aldrei i þá
gryfju, sem svo alltof margir orgel-
leikarar falla í, þ.e. að láta nægja
að vera messu- og jarðarfaraorgan-
istar. Björn er of efnilegur konsertor-
gelleikari til að slík freisting megi
ná tökum á honum. Víst kostar það
fórnir - peningafórnir - sem skila
sér þó síðar í annarri mynt. Listvina-
félag Hallgrímskirkju stóð fyrir tón-
leikunum og er það einmitt formið
sem þarf að komast á við allar þær
kirkjur sem boðið geta fram konsert-
orgel, og Jjær kirkjur eru orðnar
margar á íslandi. Þau hljóðfæri ber
að nýta og nær því að það sé skylda
sóknamefnda að skapa þá mögu-
leika. Ef nota ætti hljóðfærin ein-
göngu við guðsþjónustur, hefðu nægt
miklum mun minni og ódýrari hljóð-
færi, og hver segir að ekki komi ein-
hveijir staðgenglar orgelsins að
guðsþjónustum framtíðarinnar.
Björn valdi til flutnings, að þessu
sinni, verkefni eftir þijá franska or-
gelleika'ra, allir eiginlega fulltrúar
ákveðins fransks orgelstíls, afsprengi
improvisasjóns-tækninnar, sem lengi
blómstraði í Frakklandi og gerir
vafalaust enn. A.m.k. þeim, sem ekki
eru aldir upp við þessa tónlist finnst
hún oft og tíðum yfirborðskennd og
grunnt skoðuð, byggð á sykursætum
laglínum, kaffihúsa-hljómauppbygg-
ingu og fingraspili, sem sjaldan er
mikill fingurbijótur. En oft skilar
þetta sér glæsilega til áheyrandans
og barn er þetta síns tíma og marg-
ar em vistarverurnar. En margir
þola ekki miklu meira en 60 mín.
hlustun á þessa tegund tónlistar ein-
göngu. Eitt virtasta tónskáld okkar
í dag sagði við undirritaðan fyrir
mörgum árum: „Ef þú spilar oftar
þessa Boéllmann-svítu á tónleikum,
mæti ég ekki.“ Nú fannst mér þessi
svítá alls ekki það ódýrasta á efnis-
skránni, og Bjöm spilaði svítuna að
mörgu leyti vel. Hvers vegna þó að
nota alltaf allan þennan hljómstyrk,
t.d. í menúettinum, þar sem engin
þörf er á öllu þessu hljómmagni og
getur orðið þreytandi. A sama hátt
hefði ég kosið innganginn aðeins
hægari og meira maestoso, óvenju-
legt, en fór ekki illa á að byija menú-
ettinn „attacca", eins og Björn gerði.
Sólóröddin í bæninni var of veik og
sagði því of lítið.
Allegroið úr g-moll Orgelsinfóníu
Widors byijaði á sama fff og Boéll-
mann-svítan endaði á (kannske ekki
heppilegasta uppröðun efnisskrár).
Allegroið er heldur gagnsæ tónsmíð
og skilur ekki mikið eftir og sama
má segja um andante úr F-dúr Sinf-
óníu Widors, sem minnir á franskt-
bæheimskt þjóðlag. Fjórir þættir úr
„Pieces de fantasi", eftir hinn blinda
orgelleikara og tónskáld Louis Vi-
érne, hvers fæðingar- og dánardæg-
ur hefur misritast í efnisskrá, var
síðast á efnisskránni. Hér bætti
Björn spænsku trompetunum við og
sérlega ágætlega spilaði hann tvo
síðustu þættina, Impromtúið, sem er
góð tónsmíð og ekki auðveld, svo og
þáttinn vinsæla um klukkurnar í
Westminster, sem hljómaði glæsilega
frá Björns hendi. Björn nam sinn
orgelleik síðast í Frakklandi og þvi
eðlilegt að hann sæki verkefnin
þangað. En franskir áttu tónskáld,
mjög góð, kannske ekki eins „popul-
ar“, en mjög krefjandi, mættum við
fá að heyra þau næst.
Ragnar Björnsson
Hótel Saga er rétti staðurinn til að eiga góða stund saman og fagna brúðkaupsafmælinu,
stórafmælinu eða öðrum skemmtilegum tímamótum.
Nú býður Hótel Saga til ógleymanlegrar veislu fyrir tvo sem stendur fram á næsta dag.
Hið ljúfa líf hefst um leið og dyrnar opnast að svítunni og er upplagt að slaka vel á fyrir kvöld-
ið með heimsókn í heilsuræktina. Sjálf veislan hefst með kampavínsfordrykk og þá tekur við
kvöldverður í Grillinu sérstaklega samsettur í tilefni kvöldsins. Eftir góða nótt er síðan borinn
fram ljúffengur morgunverður í svítunni.
Allt þetta kostar einungis 13.800 kr. fyrir tvo og er þetta tilvalin gjöf fyrir maka, vini,
starfsfélaga, ættingja eða aðra þá sem vilja koma skemmtilega á óvart.
Upplýsingar og pantanir eru í síma 91-29900.
Njóttu rómantiskrar stemningar á Hótel Sögu, hún gerist hvergi betri! KWA'
- pín saga!
SAGA
fyrir 2
Sigurvegarar
LEIKUST
U ng 1 i nga<1 ei 1 d Lcik-
fclags Hafnarfjaröar
LEIÐIN TIL HÁSÆTIS
Leiðin til hásætis eftir sögn Jan
Teriouw. Leikstjórar: Gunnar Gunn-
steinson, Sóley Elíasdóttir. Aðalleik-
endur: Þórir Sæmundsson, Jón Stef-
án Sigurðsson, Laufey Elíasdóttir,
Ragnar Unnarsson, Ragnhildur Ág-
ústsdóttir, Amar Viðarsson, Bára
Þórðardóttir, Iris Jónsdóttir. Sýnt í
Bæjarbíói, Hafnarfirði. Frumsýning
föstudaginn 27.1.
LEIKRITIÐ Leiðin til hásætis er
byggt á sögunni Barist til sigurs
eftir Jan Terlouw. Þetta er verk þar
sem sígildar kröfur um skemmtun
og fróðleik í bland eru hafðar í heiðri.
Ekki spillir fyrir að stuðst er við
rótgrónar hefðir til að flytja áhorf-
andanum boðskap sem er í senn
gamall og alltaf nýr.
Pilturinn ungi, Starkaður, þarf að
leysa sex erfiðar þrautir til þess að
komast á konungsstól. Það þarf sem-
sagt að leggja eitthvað á sig til að
ná settu marki. Ekki sakar heldur
að vera glöggskyggn og úrræðagóð-
ur.
Starkaður er hvort tveggja. Hann
er í senn æðrulaus og hugdjarfur.
Hann fær áð launum allt sem hug-
urinn gimist, stúlkuna sína líka.
Nammi namm. Svo er það náttúrlega
skraut ofan á tertuna þegar hlegið
er að hroka, valdníðslu, mannlegum
brestum og vakin athygli á umhverfis-
vernd og ecumeniu (sameiningu
kirkjudeilda) svo til í sömu andránni.
Og yndislegt er að heyra Bach og
Vivaldi umlykja þetta unga fólk eins
og ekkert sé. Þeir þurfa nefnilega
hvorki stífan flibba né kristalglös til
að njóta sín, gömlu mennimir. Eigin-
lega passa þeir best við Rebock.
Þórir Sæmundsson fer með hlut-
verk Starkaðar og gerir það ákaflega
vel. Framsögnin er skýr, látbragð
óþvingað. Þórir er kankvís á sviðinu
og kann vel að höfða til áhorfenda.
Jón Stefán Sigurðsson er ágætur sem
Geir frændi, bakveiki þjónninn. Ráð-
herragengið er hið furðulegasta lið
sem vakti margan hláturinn. En hér
eiga allir hrós skilið. Því það er sér-
hver einstaklingur í unglingadeild-
inni allri sem leggur af stað í leit
að sínu eigin hásæti og er þar með
sigurvegarinn í þessari sýningu.
Leikstjórarnir Gunnar Gunnsteins-
son og Sóley Elíasdóttir hafa unnið
gott verk. Þarft verk. Hafnfirðingar
mega vera stoltir af þessum krökkum
og (hér kemur rammpólitísk áskor-
un) og þeir verða að sjá til þess að
Unglingadeildin leggist ekki af fyrir
einhvem sparnaðarmisskilning. Því
krakkarnir í unglingadeild Leikfélags
Hafnarfjarðar em alveg eins og FH
og Haukar og ekkert síðri.
Þau em sigurvegarar.
Guðbrandur Gíslason