Morgunblaðið - 05.01.1996, Blaðsíða 28

28 FÖSTUDAGUR 5. JANÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
FÖSTUDAGUR 5. JANÚAR 1996 29
JRwgtiiiMafrife
STOFNAÐ 1913
UTGEFANDI
FRAMKVÆMDASTJÓRI
RITSTJÓRAR
Árvakur hf., Reykjavík.
Hallgrímur B. Geirsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
HLUTABREFAMARK-
AÐURí ÞRÓUN
ÞAÐ ER orðinn árviss atburður að á milli jóla og nýárs
eigi sér stað umfangsmikil verðbréfaviðskipti vegna
skattaafsláttar til handa þeim er festa kaup á hlutabréfum
upp að ákveðinni upphæð.
Flestir einstaklingar, sem vilja nýta þennan afslátt, kjósa
að kaupa hlut í hlutabréfasjóðum verðbréfafyrirtækjanna. Að
þessu sinni jókst heildareign þeirra um 40% í desember eða
sem nemur 1.230 milljónum króna. Hluthöfum í sjóðunum
fjölgaði um 3.260 og er það um 30% aukning. Alls eru nú
um 13.500 einstaklingar skráðir sem hluthafar í sex hluta-
bréfasjóðum en í raun er eignaraðildin mun dreifðari þar §em
í mörgum tilvikum er um hjón að ræða en einungis annar
aðilinn skráður fyrir bréfunum.
Það má vissulega segja að skattafsláttur þessi sé á góðri
leið með að byggja upp hlutabréfamarkað hér á landi, sem
almenningur á virka aðild að. Ör þróun hefur átt sér stað
varðandi verðbréfaviðskipti og þau eru smám saman að fær-
ast í fastara form.
íslenzki verðbréfamarkaðurinn er hins vegar ennþá að
mörgu leyti ófullkominn. Hlutabréfakaup einstakhnga eiga
sér að mestu leyti stað á örfáum dögum í lok ársins og fram-
boð á hlutabréfum er ennþá takmarkað þó að þeim fyrirtækj-
um fjölgi stöðugt, ekki sízt vegna þessarar þróunar, sem kjósa
fremur hlutafjárútboð en lántöku..
Skattafslátturinn átti að þjóna þeim tilgangi að efla þátt-
töku almennings í íslenzku atvinnulífi og ýta undir nýsköpun
með auknu fjármagnsinnstreymi. Allt að helmingur fjármagns
flestra hlutabréfasjóðanna er aftur á móti bundinn í skulda-
bréfum og erlendum hlutabréfum. Þetta skekkir vissulega
stöðu annarra ávöxtunarleiða í samkeppninni um sparifé.
íslenzki verðbréfamarkaðurinn stendur á ákveðnum tíma-
mótum og fjármálaráðherra segir í Morgunblaðinu í dag að
hann telji æskilegt að endurskoða lögin um skattafslátt vegna
hlutabréfakaupa. Allar slíkar breytingar verða þó að vera vel
ígrundaðar og þær mega ekki raska því viðskiptalega um-
hverfi, sem nú er að byggjast upp. Það er rétt, sem Agnar
Jón Ágústsson, forstöðumaður Álmenna hlutabréfasjóðsins,
bendir á í Morgunblaðinu í gær að hlutabréfasjóðirnir hafa
eytt löngum tíma i að byggja upp traust almennings. Það
traust má ekki rýra.
Hitt er svo annað mál að það kann að vera æskilegt að
setja skýrari reglur um starfsemi hlutabréfasjóða; alltént er
ljóst, að tilgangurinn með skattafslættinum var ekki sá að
örva kaup á hlutabréfum í erlendum fyrirtækjum eða á skulda-
bréfum.
ERFÐIR HJARTA- OG
ÆÐASJÚKDÓMA
DAUÐSFÖLLUM vegna kransæðasjúkdóma hefur fækkað
um 150 til 200“á ári frá árinu 1970 vegna breýttra lifn-
aðarhátta og fullkomnari heilsugæzlu, að því er fram kemur
í viðtali Morgunblaðsins í gær við Nikulás Sigfússon yfir-
lækni. Þetta er eftirtektarverður árangur.
Rannsóknir á útbreiðslu og áhættuþáttum hjartasjúkdóma
hér á landi, sem hófust fyrir 30 árum, eiga dijúgan þátt í
þessum árangri. Þar koma ríkulega til sögunnar breyttir lifn-
aðarhættir landsmanna í kjölfar meiri þekkingar á áhættuþátt-
um á borð við blóðfitu, blóðþrýsting og reykingar. Og síðast
en ekki sízt ný þekking og ný tækni í meðferð hjarta- og
kransæðasjúkdóma.
Hóprannsókir þessar náðu til um 30 þúsund einstaklinga.
Nú hefur Hjartavernd ráðið dr. Vilmund Guðnason, sérfræð-
ing í erfðafræði, til að stýra nýrri hóprannsókn á sviði erfða-
fræði hjarta- og æðasjúkdóma - í beinu framhaldi af hinni
fyrri. Rannsóknin kemur til með að ná til 2.500 afkomenda
kransæðasjúklinga úr fyrri rannsókninni og 2.500 manna
viðmiðunarhóps. Tilgangurinn er að finna erfðavísa hjarta-
og æðasjúkdóma. „Við viljum komast að því,“ segir yfirlæknir-
inn, „hvort ákveðnir einstaklingar eigi fremur en aðrir á
hættu að fá hjarta- og æðasjúkdóma síðar á ævinni... Sá
möguleiki myndast smám saman að við getum sett saman
áhættukort með upplýsingum fyrir hvern og einn um ákjósan-
lega lifnaðarhætti með tillititil áhættunnar af sjúkdómunum."
Rekja má um 50% allra dauðsfalla hér á landi til hjarta-
og æðasjúkdóma. Sú staðreynd undirstrikar mikilvægi þess-
ara rannsókna. Fámennið og staðbundnar aðstæður gera þær
auðveldari hér en hjá fjölmennari þjóðum. Enginn vafi er á
því að þær leiða til markvissari fyrirbyggjandi aðgerða - og
árangursríkari meðferðar sjúkra.
S VEIT ARSTJ ÓRAM AL A REYKHOLUM
BJARNI P. Magnússon sagði
upp störfum sveitarstjóra
Reykhólahrepps um miðjan
nóvember og hætti sam-
dægurs. í tengslum við uppsögnina
var skýrt frá miklum skuldum sveitar-
félagsins og greiðsluerfiðleikum.
Bjarni vildi þá ekkert annað segja
um málið en að full sátt væri um
starfslok hans. Nokkrum dögum síðar
fór hreppsnefndin fram á opinbera
rannsókn á embættisfærslu og fjár-
málaumsýslu sveitarstjórans fyrrver-
andi og um miðjan desember gaf
hreppsnefndin út fréttabréf þar sem
greint var frá ástæðum rannsóknar-
innar og uppsögn Bjarna.
Stefán Magnússon, oddviti Reyk-
hólahrepps, staðfestir að Bjarna hafi
verið gefinn kostur á að segja sjálfur
upp störfum vegna atriða sem fram
komu í skýrslu endurskoðenda Reyk-
hólahrepps vegna reikninga ársins
1994 og beiðni um opinbera rannsókn
sé grundvölluð á sömu gögnum.
Láni ráðstafað í eigin þágu
Það er einkum eitt atriði í skýrslu
endurskoðendanna sem valdið hefur
trúnaðarbresti milli sveitarstjóra og
hreppsnefndar, það er ráðstöfun láns
sem Reykhólahreppur fékk út á íbúð
í elliheimilinu Barmahlíð en sveitar-
stjóri notaði í eigin þágu. í skýrslu
endurskoðendanna kemur fram að við
uppgjörsvinnu þeirra vegna ársins
1994 hafi þeir rekist á greiðslutil-
kynningar í bókhaldsgögnum hrepps-
ins vegna tveggja lána frá Bygginga-
sjóði verkamanna. Reykhólahreppur
var tilgreindur skuldari og lánin höfðu
verið tekin í lok ársins 1993 en pen-
ingarnir ekki skilað sér í hreppssjóð.
Athuganir endurskoðendanna leiddu
í ljós að lánunum hafði verið ráðstaf-
að í einkaþágu sveitarstjórans, aðal-
lega til að greiða skuldir vegna íbúð-
arhúss sem hann keypti af hreppnum
en einnig til að lækka skuld hans við
sveitarsjóð. Samtals námu lánin tæp-
lega 5,8 milljónum kr. og voru þau í
vanskilum í árslok 1994. Endurskoð-
endurnir dráttarvaxtareiknuðu lánin
og komust að þeirri niðurstöðu að
Bjarni skuldaði hreppnum tæplega
7,2 milljónir kr. í árslok 1994.
Hreppsnefndin fjallaði um þessi
atriði og alvarlega fjárhagsstöðu
sveitarfélagsins á lokuðum fundum,
meðal annars með með endurskoð-
endum og lögmanni hreppsins, þegar
upplýsingarnar lágu fyrir í nóvember
og var sveitarstjórinn ekki boðaður á
fundina. „Hann braut trúnað gagn-
vart sveitarstjórn og naut ekki lengur
stuðnings. Honum var gefinn kostur
á því að segja upp,“ segir Stefán
oddviti. Eiginkona Bjarna vann með
honum á skrifstofunni og gekk hún
út með honum. Þriðji skrifstofumað-
urinn, Bergljót Bjarnadóttir, hætti
einnig og sagði jafnframt af sér í
hreppsnefnd og var varamaður kall-
aður inn fyrir hana. Hvorug treysti
sér til að vinna með oddvitanum.
Bjarni fékk ekki að sjá skýrslu
endurskoðendanna eða skýra mál sitt
VAÐALFJÖLL við austanverðan Þorskafjörð selja svip sinn á Reykhólahrepp.
Súpa seyðið
af fram-
kvæmdagleði
íbúar Reykhólahrepps skiptast í tvær fylkingar
vegna ákvörðunar hreppsnefndar um að láta
sveitarstjórann hætta störfum og kæra hann til
Rannsóknarlögreglu ríkisins. Skuldir sveitarfé-
lagsins eru gríðarlegar vegna framkvæmdagleði
undanfarinna ára og engin samstaða um það í
héraði hvemig leysa eigi vandann. Helgi Bjarna-
son kannaði málið.
Ljósmynd/íslandshandbókin-BJ
fyrir hreppsnefnd. Lögmaður hrepps-
ins lét vita símaleiðis um málavöxtu
og á fundi með oddvita, oddvita
minnihluta, lögmanni og endurskoð-
enda skrifaði hann og afhenti upp-
sagnarbréf. Segir Bjarni að fyrst
málin hafi æxlast svona hafi hann
viljað fara frá í friði enda talið full-
komna sátt um starfslokin.
Nokkrum dögum síðar fól hrepps-
nefndin lögmanni sínum að óska eftir
opinberri rannsókn á embættisfærslu
og fjármálaumsýslu sveitarstjórans á
grundvelli skýrslu endurskoðendanna
og segja stuðningsmenn Bjama að
með því hafi hún komið óheiðarlega
fram við hann í Ijósi þess að engin
ný gögn höfðu komið fram frá því
honum var gefinn kostur á því að
segja sjálfur upp störfum. Stefán
oddviti segir að svo alvarlegir hlutir
komi fram í skýrslu endurskoðend-
anna að ekki hafi verið stætt á öðru
en að vísa þeim til Rannsóknarlög-
reglu ríkisins til meðferðar. Rannsókn
hennar muni síðan leiða það í ljós
hvort þetta mat væri rétt eða hvernig
með ætti að fara.
Kaupin voru mistök
Bjarni P. Magnússon skýrir ráð-
stöfun lánsins með því að segja að
hann hafi orðið að uppfylla skyldur
hreppsins gagnvart seljanda eignanna
til þess að hreppurinn gæti gefið sér
sem kaupanda afsal fyrir íbúðarhús-
inu Álftalandi. Fyrr hefði hann ekki
getað fengið húsbréfalán.
Áður en Bjarni tók við sveitarstjó-
rastarfinu hafði hreppsnefnd Reyk-
hólahrepps ákveðið að kaupa eignir
tilraunastöðvarinnar á Reykhólum af
Rannsóknastofnun landbúnaðarins til
þess að halda í sauðfjárkvótann. „Ég
vildi sýna að ég hefði trú á þessum
stað og vildi búa þar og ákvað að
falast eftir kaupum á íbúðarhúsinu.
Það voru mín stóru mistök,“ segir
Bjarni. Hann tók við skuldum sem
hvíldu á íbúðarhúsinu. Bjarni segist
síðan hafa lent í vandræðum með að
greiða þessar skuldir vegna þess að
hann átti ekki kost á húsbréfaláni þar
sem ekki hafi verið hægt að gefa út
afsal fyrir eigninni því hún hafi ekki
verið sérmetin og ekki til í veðmála-
bókum. Vegna þessa gat Reykhóla-
hreppur ekki, að sögn Bjarna, efnt
kaupsamninginn fyrr en í desember
fyrir ári. Segist hann hafa notað stór-
an hluta lánsins til að greiða upphaf-
legum eigenda hússins svo hreppurinn
gæti fengið afsal fyrir húsinu og selt
sér og félagi í eigu fjölskyldunnar.
Þá fyrst hafi hann getað fengið húsa-
bréfalán til að greiða Reyk-
hólahreppi. Segist hann
hafa lagt 3,7 milljónir af
húsbréfaláninu inn á ávís-
anareikning hreppsins í
byrjun janúar 1995 og 2,5
milljónir til viðbótar í árs-
lok. Telur hann sig þar með hafa stað-
ið í skilum við hreppinn vegna um-
rædds láns enda dregur hann í efa
réttmæti dráttarvaxtareiknings end-
urskoðenda hreppsins.
Raunar telur Bjarni sig eiga nokkr-
ar milljónir kr. inni hjá Reykhóla-
hreppi og hefur sent hreppsnefnd
kröfugerð sína. Þar kemur fram að
hann telur sig ekki hafa fengið
greiddan nema hluta af akstri sínum
fyrir sveitarfélagið allt frá árinu
1991, alls 4,6 milljónir kr. Einnig er
krafist greiðslna fyrir ótekið orlof,
niðurfellingar fasteignagjalda, bætur
fyrir ónýtan vélsleða og skemmdir á
pallbíl, auk annarra atriða. Bjarni
segist alla tíð hafa lagt fram aksturs-
dagbók og fengið hana staðfesta hjá
launagjaldkera. Hins vegar hafi hann
aðeins tekið út greiðslu fyrir hluta
akstursins vegna þess að hann hafi
talið brýnna að greiða aðra hluti fyr-
ir hreppinn. Stefán Magnússon vill
ekki tjá sig um mótreikning Bjarna.
Segist hafa fengið lögfræðingi
hreppsins hann til umfjöllunar með
öðrum málum sveitarstjórans fyrrver-
andi.
Vissum að hverju stefndi
Staðan er nokkuð óljós í sveitar-
stjórn Reykhólahrepps um þessar
mundir. Meirihlutann skipa fulltrúar
L-lista Dreifbýlissinna þar sem sjálf-
stæðis- og alþýðubandalagsmenn eru
áberandi en framsóknarmenn eru
áberandi í hópi stuðningsmanna N-
lista Nýs fólks sem er í minnihluta.
Hreppsnefndin stóð saman að af-
greiðslu sveitarstjóramálsins, að sögn
Stefáns oddvita, og fylkingarnar náðu
samkomulagi um að leggja deilumál
sín til hliðar og vinna saman að lausn
á fjárhagsvanda sveitarfélagsins.
Stefán oddviti og Þórður Jónsson,
fulltrúi minnihlutans, tóku að sér að
leiða það starf. Þótt meirihlutinn hafi
staðið að því að víkja sveitarstjóran-
um frá er vitað um mismunandi skoð-
anir innan hans í Bjarnamálinu. Stef-
án Magnússon segir að enn hafi ekki
reynt á það hvort meirihlut-
inn haldi.
„Við í minnihlutanum
töldum okkur vita að hveiju
stefndi og höfum oft varað
við afleiðingum ákvarðana
sem teknar hafa verið,“
Fyrirferðar-
mikill sveitar-
stjóri
REYKHÓLAR eru fornt höfðingjasetur og mesta þéttbýli í Reykhólahreppi.
Ljósmynd/íslandshandbókin-ÁG
segir Þórður Jónsson. Hann segir að
þegar endurskoðendur gerðu grein
fyrir reikningum ársins 1994 hafi all-
ir gert sér grein fyrir því að ekki
yrði áfram haldið á þessari braut.
Þórður tekur undir það að meirihluti
hreppsnefndar beri ábyrgð á fjár-
hagsvanda sveitarfélagsins, ekki
sveitarstjórinn einn.
Skuldir 628 þúsund á íbúa
Skatttekjur Reykhólahrepps námu
28,6 milljónum kr. á árinu 1994 og
varð 22,9 milljóna kr. halli af rekstr-
inum. Munar þar mest um kostnað
vegna yfirstjórnar og vaxta sem nam
20 milljónum kr. eða 70% af skatttekj-
unum. Er þá eftir kostnaður við öll
viðfangsefni hreppsnefndarinnar,
jafnt lögbundin sem frjáls. Til viðbót-
ar varð tap af ýmsum stofnunum
hreppsins, svo sem hitaveitu, hafnar-
sjóði og elliheimilinu Barmahlíð. Til
samanburðar má, geta þess að sveit-
arfélög setja sér gjarnan það mark-
mið að láta allan reksturinn ekki
kosta meira en 70-75% af tekjum
þannig að 25-30% séu eftir til að
leggja í fjárfestingar eða greiða niður
lán.
Skuldir sveitarsjóðs voru 92,6 millj-
ónir kr. í árslok 1994 en þegar bætt
hefur verið við skuldum stofnana á
vegum hreppsins námu heildarskuldir
218 milljónum kr. og höfðu aukist
um tæpar 40 milljónír kr. á árinu.
Þetta samsvarar 628 þúsund kr. skuld
á hvern íbúa í sveitarfélaginu, jafnt
ungbörn sem gamalmenni.
Þórður Jónsson segir að glannaleg
fjármálastjórn sé ástæðan fyrir því
hvernig komið sé fyrir sveitarsjóði.
Hann segir að það hafi verið ansi
þungur baggi að taka við rekstri elli-
heimiiisins Barmahlíðar á sínum tíma.
Þá hafi verið tilefni til að grípa til
aðhaldsaðgerða og hætta
framkvæmdagleðinni. Það
hafi ekki verið gert og
menn ekki hugsað fyrir
endann á því sem þeir voru
að gera. Sem dæmi um
þetta nefnir hann 20 millj-
óna króna kostnað við borun eftir
heitu vatni sem engum tekjum hefur
skilað. Þá hafí viðgengist mikil eyðsla
á öllum sviðum.
Andstaða við sölu hitaveitu
Stefán og Þórður hafa verið að
reyna að fínna lausn á fjárhagsvanda
Reykhólahrepps í samvinnu við fé-
lagsmálaráðuneytið, þingmenn kjör-
dæmisins og Samband íslenskra sveit-
arfélaga. Stefán segir að allir séu
jákvæðir og hreppsnefndin sé ákveðin
í því að reyna sitt besta til að leysa
þessi mál af eigin rammleik. Stefán
og Þórður vilja byija á því að selja
allar þær eignir sem mögulegt er að
koma í verð. Þar má nefna jarðir og
jarðaparta sem hreppurinn á víða um
sveitarfélagið. Hann á til dæmis land
í Flatey og eyjar á Breiðafirði. Þórður
segir óvíst hvað út úr þessu komi og
telur ljóst að sala eigna nægi ekki til
að lækka skuldir eins og þörf sé á.
Veltir hann því fyrir sér hvort hægt
verði að semja um skuldir sveitarfé-
lagsins þegar allt hefur verið gert sem
hægt er til að borga þær niður.
Hreppsnefndinni hefur staðið til
boða að selja Orkubúi Vestfjarða hita-
veituna á Reykhólum fyrir nokkra
tugi milljóna kr. Var þessum hug-
myndum hafnað á almennum borg-
arafundi fyrir áramótin en í staðinn
samþykkt að heimamenn myndu
reyna að kaupa veituna. Stefán
Magnússon oddviti segir að hrepps-
nefndin sé ekki bundin af niðurstöðu
borgarafundarins og yrði áfram reynt
að selja hitaveituna. Viðræður voru
mjög langt komnar en hik er nú á
Orkubúinu vegna þeirrar miklu and-
stöðu sem fram kom á borgarafundin-
um á Reykhólum.
Reykhólabúar og nágrannar hafa
búið við eina ódýrustu hitaveitu lands-
ins og tala sumir heimamenn um að
hún sé forsendan fyrir búsetu þeirra
á svæðinu. Því er salan viðkvæmt
mál. Ljóst virðist þó að hreppsnefndin
sé í svo þröngri stöðu að hún geti
ekki hætt við að selja veituna, hvort
sem það verður til Orkubús-
ins eða heimamanna, og að
kaupandinn muni þurfa að
tvöfalda orkuverðið til að
standa undir fjárfesting-
unni.
Svokölluð Bjamamál
Hitaveitan
eina seljan-
lega eignin
svifu yfir vötnunum á borgarafundin-
um enda hafa þeir sem gagnrýnt hafa
hreppsnefndina fyrir að þvinga sveit-
arstjórann til uppsagnar barist hart
gegn áformum um sölu hitaveitunnar.
Andstaðan við áform hreppsnefndar-
innar var reyndar einnig mikil í hinni
fylkingunni eins og sést á niðurstöðu
fundarins þar sem aðeins þrír íbúar
studdu söluna til Orkubúsins.
Fyrirferðarraikill sveitarstjóri
Ljóst er að persónuleg mál milli
manna í þessu 350 manna sveitarfé-
lagi blandast eitthvað inn í þessar
deilur sem nú hafa skipt íbúunum í
tvær fylkingar. Fylgismenn Bjarna
afhentu honum og konu hans per-
sónulega stuðningsyfirlýsingu á dög-
unum en undir hana skrifaði nærri
helmingur kosningabærra manna í
hreppnum.
Bjarni var áður borgarfulltrúi í
Reykjavík og varð fljótt fyrirferðar-
mikill og pólitískur sveitarstjóri eftir
að hann flutti vestur árið 1990. Hann
segir að mikil hnignunareinkenni hafi
verið í Reykhólahreppi þegar hann tók
við starfinu og ýmis grundvallaratriði
ekki til staðar. Segir hann að ekkert
hefðbundið miðstjórnarvald hrepps-
skrifstofu hafí verið að finna á staðn-
um heldur hafí annað vald, kaupfé-
lagsvaldið, ráðið öllu.
Á þessum tíma hafa orðið miklar
breytingar. Sem dæmi má nefna að
byggð var upp hreppsskrifstofa, unn-
ið skipulag fyrir allt sveitarfélagið,
komið á almennri sorphirðu, vatns-
veitan á Reykhólum tekin I gegn,
höfnin lagfærð, sett félagsmálalögg-
jöf, komið upp leikskóla og tónlistar-
skóla og unnið að breytingum á
rekstri grunnskólans og hitaveitan
lagfærð. „Sveitin deyr nema það tak-
ist að efla mannlífið. Það hef ég reynt
að gera en það má vafalaust deila
um það hvort aðferðirnar hafi verið
réttar," segir Bjarni.
Hann segist hafa fengið samþykkt-
ar tillögur sem gengu gegn ýmsum
hagsmunum og við það aflað sér
óvildar en undirskriftalistarnir á dög-
unum hafí þó sýnt að margir kunni
að meta starf hans.
Á sama tíma hafa tekjur hreppsins
minnkað, meðal annars vegna sam-
dráttar í sauðfjárrækt og ríkið hætt
að greiða hluta af launum sveitar-
stjóra. Lýsir Bjarni þeirri skoðun sinni
að stuðningur ríkisvaldsins sé nauð-
synlegur til þess að þetta sveitarfélag
geti þróast eins og önnur.
Hann segir að vissulega séu skuld-
irnar miklar en ákveðið hafi verið að
draga saman seglin á þessu ári og
telur að tekist hafi að snúa þróuninni
við. Þá segist hann hafa lagt það til
að taxti hitaveitunnar yrði hækkaður
og fjármunimir notaðir til að greiða
niður skuldir sveitarfélagsins. Það
væri mun vænlegri leið en að selja
hitaveituna.
Krefjast borgarafundar
Andstæðingar hreppsnefndarinnar
í Bjarnamálinu kvarta undan því hvað
litlar upplýsingar fáist um forsendur
ákvörðunar hreppsnefndar og hvað
hægt gangi að fá fram tillögur um
lausn á skuldavanda sveitarfélagsins.
Einn úr þeirra röðum segir að þetta
sé farið að há samfélaginu. Hann við-
urkennir að líklega hafi Bjarna orðið
á mistök við meðferð lánsins frá
Byggingasjóði verkamanna en þær
upplýsingar sem fram hafi komið rétt-
læti ekki jafnharkalegar aðgerðir og
gripið var til gegn sveitarstjóranum
fyrrverandi. Hefur hópur íbúa krafíst
þess að efnt verði til borgarafundar
fyrir 10. janúar til að ræða ýmis
hreppsmál, meðal annars mál sveitar-
stjórans.
Félagsmálaráðuneytið hefur fylgst
með framvindu mála i Reykhóla-
hreppi. Hreppsnefndin ákvað hins
vegar sjálf að reyna að semja sig út
úr vandanum. Vanur sveitarstjómar-
maður, Úlfar Thoroddsen fyrrverandi
sveitarstjóri á Patreksfirði, hefur nú
verið ráðinn tímabundið til að reka
hreppsskrifstofuna og aðstoða
hreppsnefndina. Hreppsnefndarmenn
voru að vinna með niðurstöður úi
reikningum ársins 1994 eða nærri
ársgömlum skuldatölum. Samband
íslenskra sveitarfélaga sendi fólk
vestur í nóvember til að leiða fram
raunverulega stöðu og reyndist hún
hafa heldur versnað á árinu, eftir þvi
sem næst verður komist.
Ólíklegt er að staðan hafi batnað .
síðan því vinnan sem lagt hefur verif
í, bæði hreppsnefndarmanna og sér-
fræðinga, og ferðalög kosta sitt.
Ekki margir kostir
Ljóst er að róttækar aðgerðir þarl
að gera í fjármálum sveitarfélags sem
eyðir 70% af tekjum sínum í vexti
og yfirstjórn. Og sveitarfélag sem
sett hefur yfir 600 þúsund kr. skulda-
klafa á herðar hvers einasta íbús
getur tæplega átt margra kosta völ
Lykillinn að því að semja um fryst-
ingu skulda eða iækkun var að seljs
eignir til þess að geta greitt brýnusti:
útgjöld. Hitaveitan var eina eignir
sem hægt var að selja strax en þac
mál er nú í óvissu eins og fram hefui
komið.
Grunnforsendan fyrir lausn vandam
hlýtur þó að vera sú að íbúamir átt
sig á þvi hvað vandinn er mikill. Ýmis
legt bendir til þess að þar skorti eitt
hvað á, jafnvel hjá forráðamönnum.