Morgunblaðið - 04.02.1996, Blaðsíða 38

38 SUNNUDAGUR 4. FEBRÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
115 J Mó /íð Fæ/?a þeiAf
=\PöPPtZOeH PU4A FEPÞtNA
V.L ENNt?
Ljóska

yfUpfrccwcLffajtL <mx>
OJftá' S' QftL
I
V
/6
CMirmÝdcrf
Elsku amma, hvernig Mamma og pabbi hafa það Voff Og hundurinn minn
iíður þér? gott, og ég og systir mín höf- hefur það ágætt.
um það gott.
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
• Netfang:lauga@mbl.is
Nútíma þrælahald
Stutt martröð
Frá Jóhannesi Þór Guðbjartssyni:
ÁÐUR fyrr, þegar þrælahald var
við lýði, byggðist það á því að
ákveðinn aðili átti einstaklinginn
og jafnvel alla fjölskyldu hans.
Nútíma þrælahald byggist upp á
því það eru lánastofnanir og bank-
ar sem eiga einstaklinga og fjöl-
skyldur þeirra.
Þessa niðurstöðu fæ ég með þeirri
einföldu aðferð að bera saman að-
stöðu þessa fólks. Ef þræll ætlaði
að stofna fjölskyldu og fá húsnæði
þurfti hann leyfi húsbónda síns. Ef
einstaklingur í dag ætlar að stofna
fjölskyldu og fá húsnæði, þarf hann
að fá leyfi frá einhverri stofnun (ríki
og lánastofnun) til þess.
Ef þræll ætlaði að skipta um
dvalarstað, gat hann ekki gert það
nema með leyfi eiganda síns. Ef
skuldari ætlar að skipta um dvalar-
stað getur hann það ekki nema
með leyfi lánardrottins síns. Svona
má lengi telja og ber það allt að
sama brunni, það er að segja að
einstaklingur sem vill koma þaki
yfir sig og fjölskyldu sína, er lítið
betur settur en þræll fyrri tíma.
Ástæðan fyrir þessu er einföld;,
vextir.
Sá maður sem lætur glepjast af
einhverri lánastofnun og tekur lán
til húsnæðis eða annarra kaupa er
orðinn fastur í neti sem hann á
erfitt með að losna úr.
Hann þarf að miða allar sínar
gerðir við það að geta greitt af
láninu og eru það aðallega vextir
sem hann greiðir, því lánastofnunin
er svo klók að setja kerfið þannig
upp að það er næstum vonlaust að
greiða lánið upp.
Þá komum við að spurningunni
hver á þessar lánastofnanir! Þar til
fyrir nokkrum árum voru þessar
stofnanir aðallega í eigu ríkisins,
fyrir utan nokkrar minni einingar,
svo sem sparisjóða og nokkurra
minni banka.
Nýlega komu upp hugmyndir um
að selja ríkisbankana og skilst
manni að þeir fái sem mest geta
borgað.
Ef við lítum svo á að við sem
íbúar þessa lands eigum ríkisbank-
ana getum við ályktað frá því sem
fyrr er sagt, að við séum eigin þræl-
ar.
En ef stjórnendur þessa lands
ætla að selja þessa banka og um
leið selja okkur (skuldarana) með,
þá segjum við stopp, hingað og
ekki lengra.
Það er ekkert annað en sjálfs-
bjargarviðleitni að reyna að hafa
áhrif á að bankarnir séu áfram í
okkar eigu. Hvað var eina ráð þræls
sem var seldur til eiganda sem
hann líkaði ekki við eða var hrædd-
ur við? Hann strauk.
Er það ekki það sem við erum
að horfa uppá núna?
Heilu fjölskyldurnar flytja til
annarra landa í von um betra líf.
Er ekki betra að vakna núna og
beija í borðið og reyna að hafa
áhrif á þessi mál áður en við vökn-
um upp við það að allt íslenska
bankakerfið er komið í eigu fárra
eigenda? Þar með geta þeir gert
það sem þeim sýnist og þurfa ekki
að taka tillit til neins nema eigin
hags og þess að mjólka sem mest-
an gróða úr bankanum án tillits til
hagsmuna skuldara, það er að
segja okkar.
Svo er það líka spurningin:
Hvaðan kemur fjármagnið til að
kaupa bankana? Kemur það
kannski frá atvinnurekendum? Ef
svo er erum við nokkuð betur sett
en þegar Danir réðu hér ríkjum og
skömmtuðu okkur mjöl úr kreppt-
um_ hnefa?
Ég bara spyr.
JÓHANNESÞÓR
GUÐBJARTSSON,
Hraunbæ 104, Reykjavík.
Starf fyrir syrgjendur
í Seltj arnarneskirkj u
Frá sr. Solveigu Láru Guðmunds-
dóttur:
í ÁRSBYRJUN 1991 hófst á vegum
Seltjarnameskirkju starf fyrir
syrgjendur. Starfið er í þvi fólgið
að ár hvert í byijun febrúar er boð-
ið til opins umræðufundar um sorg
og trú. I framhaldi af fundinum
gefst fólki tækifæri til að skrá sig
í umræðuhóp, sem takmarkast af
10 manns og stendur starfið yfir í
10 vikur. Stuðst er við bók sr. Karls
Sigurbjörnssonar „Til þín, sem átt
um sárt að binda“, en í henni eru
tíu kaflar, sem lagðir eru til gmnd-
vallar umræðunum í hópnum, sem
þó einkennast af persónulegri
reynslu þeirra, sem í hópnum eru.
Nú Jiafa fimm hópar verið starf-
ræktir, en sjötti hópurinn fer nú
af stað. Því er boðað til opins fund-
ar um sorg og trú í Seltjarnarnes-
kirkju þriðjudaginn 6. febrúar kl.
20.30. Sr. Kjartan Örn Sigurbjörns-
son sjúkrahúsprestur á Landakots-
spítala ræðir þar um sorg og sorgar-
viðbrögð. Á eftir verður rætt um
efnið auk þess sem kona úr sorgar-
hópnum frá í fyrra segir frá reynslu
sinni af starfinu. Að fundinum lokn-
um tekur sóknarpresturinn sr. Sol-
veig Lára Guðmundsdóttir á móti
þeim, sem hyggjast skrá sig í hóp-
inn, sem verður á þriðjudagskvöld-
um í vetur og hefst þann 13. febr-
úar. Seltjarnarneskirkja vill mæta
þeim stóra hópi fólks, sem um sárt
á að binda, með þessu starfi, sem
er markvisst uppbyggingarstarf til
að lifa við þann missi, sem syrgjend-
ur hafa orðið fyrir í lífinu.
SOLVEIG LÁRA
GUÐMUNDSDÓTTIR,
prestur í Seltjamameskirkju.
AUt efni sem birtist 1 Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþyk(cja þotta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.