Morgunblaðið - 24.03.1996, Blaðsíða 24

24 SUNNUDAGUR 24. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðið/Kristinn
BJARNI í Brauðbæ og Þóra dóttir hans sem nú hefur að miklu leytið tekið völdin á Hótel Óðinsvéum
GESTffiNIR BESTA
FJÁRFESTINGIN
VmSMPTI AIVINNULÍF
Á SUNNUDEGI
► BJARNI Ingvar Árnason er fæddur í Reykjavík 1942.
Hann stofnaði fyrirtækið Brauðbæ-Óðinsvé árið 1964 ásamt
öðrum, en hefur frá árinu 1967 rekið það einn. Starfsemin
við Óðinstorg hefur tekið miklum breytingum þessi rúm-
lega 30 ár, frá smurbrauðsstofu í veitingarekstur og síðan
hótelrekstur frá 1984. Starfsmennirnir voru í upphafi fjór-
ir en eru nú á bilinu 50-70 þegar best lætur. Rekstur Við-
eyjarstofu er einnig snar þáttur í starfseminni. Eiginkona
Bjarna er Sigrún Oddsdóttir og eiga þau þrjú börn.
► Þóra Bjarnadóttir er fædd árið 1967. Að loknu stúdents-
prófi frá Kvennaskólanum í Reykjavík árið 1987 hóf hún
nám í hótelrekstrarfræðum við Strathclyde University í
Glasgow og útskrifaðist árið 1991. Þóra hefur starfað við
fyrirtækið frá unglingsaldri í hinum ýmsu störfum og gegn-
ir nú starfi hótelstjóra. Eiginmaður Þóru er Ólafur F.
Haraldsson lögmaður.
eftir Hall Þorsteinsson
essa dagana er verið að
stækka Hótel Óðinsvé við
Óðinstorg um 10 her-
bergi, auk þess sem tekin
hefur verið í notkun ný gestamót-
taka, nýtt skrifstofuhúsnæði, end-
urnýjað þvottahús o.fl. Óðinsvé er
þar með orðið 40 herbergja hótel,
en Bjarni Ámason eigandi hótels-
ins, sem kannski er þekktastur sem
Bjami í Brauðbæ, segir að sú stærð
sé hjá mörgum höfð til viðmiðunar
um það hvort um „alvöru" hótel sé
að ræða.
Óðinsvé er nú til húsa í fjórum
samtengdum húsum, þ.e. Þórsgötu
1, Þórsgötu 3, Týsgötu 7 og Týs-
götu 5, sem Bjami keypti síðastlið-
ið vor og byggði eina hæð ofan á,
en þar er nú verið að innrétta nýju
hótelherbergin. Herbergin í hverju
húsi hafa sín sérkenni og er sérstak-
ur litur allsráðandi í hverju hús-
anna, en í hótelinu eru eins, tveggja
og þriggja manna herbergi sem eru
af margvíslegri stærð og lögun.
Aðspurður um hvort hann ætli
að leggja fleiri hús undir sig í hverf-
inu fyrir hótelreksturinn segir
Bjarni að sér liggi ekkert á í þeim
efnum. „Hún verður þá að gera
það, stelpan, en mig langar reyndar
að byggja fundarsal ofan á Þórs-
götu 1 þaðan sem útsýnið yrði
geysilega gott,“ segir hann.
„Stelpan" sem Bjarni talar um
er Þóra dóttir hans, sem nú hefur
að mestu tekið við daglegum rekstri
hótelsins. Hún hefur reyndar starf-
að við hótelið í fjölda ára en að
loknu stúdentsprófí lærði hún hótel-
rekstur í Strathclyde University í
Skotlandi.
Ný tegund af ferðamönnum
Þau Bjarni og Þóra segja að við-
skiptavinir hótelsins séu aðallega
einstaklingar og smærri hópar. Yfir
vetrartímann sé þetta aðallega fólk
í viðskiptaerindum, en öðrum ferða-
mönnum hafi þó fjölgað mikið á
undanförnum 2-3 árum.
„Þennan vetur hefur ferðamönn-
um fjölgað ótrúlega og flestir hafa
þeir komið frá Bretlandi, en við
hófum samstarf við breska ferða-
skrifstofu fyrir nokkrum árum og
starf hennar hefur skilað sér svona
vel. Þetta er yfirleitt fólk sem kem-
ur hingað í eina viku á tímabilinu
frá október og fram í apríl og það
er þá í Reykjavík allan tímann en
fer í stuttar dagsferðir út úr borg-
inni. Yfirleitt er þetta fólk sem hef-
ur kynnt sér ísland vel áður en það
kemur og það veit alveg upp á hár
hvað það vill gera og sjá þegar það
kemur hingað,“ segir Þóra.
Bjarni segir að staðsetning hót-
elsins sé mjög góð þar sem það er
nánast í hjarta borgarinnar, en þó
það langt frá miðbænum að þar sé
friður og ró allan sólarhringinn frá
skarkala skemmtanalífsins. Þetta
segir hann skipta miklu máli fyrir
þá sem gista á hótelinu.
„Hjá okkur er nánast allt í
göngufæri, stofnanir, bankar, pöb-
bar og ótal veitingahús, Óperan og
Þjóðleikhúsið, allt í ljögurra mín-
útna fjarlægð. Við viljum meina að
þetta sé best staðsetta hótel í
Reykjavík þegar tillit er tekið til
alls. Þá er hótelið ekki of stórt, en
þetta er einmitt sú stærð þar sem
fólk vill gjarnan gista,“ segir Bjarni.
„Við leggjum mikla áherslu á að
koma þannig fram við gestina að
þeim finnist þeir vera eini gesturinn
á hótelinu. Ánægðir gestir eru besta
fjárfestingin, og þeir eiga ekki að
fá það á tilfinninguna að þeir séu
bara eitthvert númer og gleymist
um leið og þeir eru farnir. Við höld-
um gestalista og við náum því að
senda öllum okkar gestum jólakort,
og við skrifum sjálf á jólakortin sem
eru sérhönnuð," segir Þóra.
Hefur prófað sitthvað
Bjarni hóf veitingarekstur í félagi
við tvo aðra þegar þeir stofnuðu
smurbrauðstofuna Brauðbæ á Þórs-
götu 1 árið 1964. Tveimur árum
síðar var hann einn eftir með rekst-
urinn. „í um tvö ár baksaðist ég
við að reka smurbrauðstofuna en
fór þá að framleiða Brauðbæjars-
ámlokur og síðan heitan mat. Við
vönduðum til þess og opnuðum
hérna grill og svo matsölustað. Þá
var lögð minni áhersla á smurða
brauðið, en það var og hefur verið
með alla tíð svona baka til og er
enn mjög stór þáttur í starfseminni
ásamt veisluþjónustu. Þetta þróað-
ist svo í það að verða mjög vinsæll
veitingastaður og árið 1984 fórum
við að selja gistingu.
Þá breyttum við nafninu því það
gat engan veginn gengið að kalla
þetta hótel Brauðbæ. Oðinsvé varð
fyrir valinu út af hverfinu sem kall-
ast Goðahverfi, en Óðinn hlýtur að
hafa búið héma og þe_ss vegna köll-
uðum við hótelið vé Óðins. Fólk er
reyndar alltaf að tengja okkur við
Óðinsvé í Danmörku, sem heitir það
reyndar alls ekki heldur er það ís-
lenskun á Odense. Þetta er semsagt
ríkisfang og h'eimili Óðins, en hann
var fyrsti íbúinn við Óðinstorg,"
segir Bjarni og kímir við.
Bjarni er í gegnum árin búinn
að prófa sitthvað í veitingarekstri
og því sem honum tengist. Þannig
framleiddi hann gosdrykki um ára-
bil í félagi við aðra, en það segir
hann hafa komið til vegna þess að
gosdrykkjaframleiðendur hafi ekki
verið nógu liprir í viðskiptum.
„Við settum því upp okkar eigin
verksmiðju og framleiddum m.a.
ís-kóla áður en Sól byijaði á því.
Þetta var ótrúlega einfalt en það
tók okkur 2-3 tíma að framleiða
alla þá drykki sem við notuðum en
Óðal og fleiri voru með mér í þessu.
Svo rákum við um tíma Krána við
Hlemmtorg og ítalska veitingastað-
inn Mömmu Rósu sem var þar
seinna, og ísbúðina þar en við byij-
uðum með kúluís á Islandi. Þá vor-
um við með kjúklingabitastaðinn
Nessý í Austurstræti og Prikið í
Bankastræti sem Silli og Valdi fólu
okkur að varðveita 1978. Það hefur
tekist ágætlega og þar er allt
óbreytt frá upphafi. Svo rekum við
Viðeyjarstofu, en þar er nú opið
fyrir hópa fram eftir vorinu þegar
opnað verður fyrir gesti og það
verður þannig framundir jól. Þá er
útibú frá okkur uppi á Öskjuhlíð
[Perlan] sem Reykjavíkurborg fól
okkur að reka, en það er alveg
aðskilið frá okkar rekstri. Maður
er því búinn að gera eitt og annað,
en við leggjum meiri og meiri
áherslu á hótelreksturinn eins og
við getum og erum svo með þennan
ágæta veitingastað hérna,“ segir
Bjarni.
Slagurinn um ferðamenn líkist
prúttmarkaði
Gistihúsum hefur fjölgað ört í
Reykjavík undanfarin ár og oft
haft á orði að framboð gistirýmis
sé meira en markaður sé fyrir.
Bjarni segir að sér finnist það eng-
in stórkostleg stækkun þótt her-
bergjum í Óðinsvé sé fjölgað um
10, og á meðan fólk vilji koma á
hótelið sé markaður fyrir það.
„Það má ekki gleyma því • að
ferðaþjónustan á íslandi varð eigin-
lega til út úr sjálfri sér og því hafa
ekki verið mikil afskipti af opin-
berri hálfu. Því reyndist það afar
erfitt þegar hótelin fengu á sig virð-
isaukaskatt. Þessi 14% virðisauki á
hótelgistingu hérna uppi á norður-
hjara veraldar skiptir gífurlega
miklu máli. Það náðist ekki að koma
þessu út í verðlagíð og þetta hefur
komið alveg óskaplega illa við hótel-
reksturinn. Viðærum t.d. að keppa
við Finna um Breta eða Þjóðveija
og kannski líka Frakka, og á þess-
um nærmarkaði skiptir 14% hækk-
un gífurlegu máli. En þetta urðu
fyrirtækin að bera sjálf vegna þess
að ef við hefðum sett skattinn út í
verðlagið þá hefðum við alveg eins
getað lokað,“ segir Bjarni.
Þóra segir að það sem henni finn-
ist helst há ferðaþjónustunni yfir
vetrarmánuðina sé hve slagurinn
um viðskiptavinina sé farinn að líkj-
ast prúttmarkaði. Hótelin gefi út
einhvern verðlista á haustin, en
vegna samkeppninnar endi það oft-
ast með því að gestirnir greiði ein-
hveija smápeninga fyrir gistinguna.
„Svo allt í einu kemur 1. maí og
þá hækka allir verðið upp úr öllu
valdi og þetta háa verð helst yfir
sumartímann. Misræmið þarna á
milli er orðið svo mikið. Það skiptir
svo miklu máli fyrir hótelin að fylla
vel yfir sumartímann en það er eins
og hitt skipti ekki máli. Hlutfallið
þarna á milli á að vera miklu lægra
og gestirnir reka augun í þetta og
finnst furðulegt. Maður ætlar sér
aldrei að taka þátt í þessum slag
eina ferðina enn, en svo bara geng-
ur það ekki og maður neyðist til
að taka þátt í þessu,“ segir Þóra.
Röng verðlagning
Hún segir skorta verulega á sam-
stöðu þeirra sem stunda þennan
atvinnurekstur hér á landi. Hún
nefnir sem dæmi að þegar til stóð
að leggja virðisaukaskatt á gistingu
á Kýpur hafi hóteleigendur einfald-
lega lýst því yfir að þeir myndu
loka hótelunum og það hafi orðið
til þess að stjórnvöld hurfu frá
ákvörðun sinni.
„Ef allir innan Sambands veit-
inga- og gistihúsa myndu standa
svona þétt saman og leggjast á eitt
og grípa til aðgerða, þá myndi svona
nokkuð ekki líðást,“ segir hún.
Bjarni segir það hárrétt hjá Þóru
að menn þurfi að standa betur sam-
an í þessum atvinnurekstri, en þá
séu þau ekki endilega að tala um
að þeir ættu að standa saman um
hátt verð, heldur aðgerðir til að

t
>
i
t
i
!
\
f
I
í
I
J