Morgunblaðið - 24.05.1996, Blaðsíða 52

Morgunblaðið - 24.05.1996, Blaðsíða 52
52 FÖSTUDAGUR 24. MAÍ 1996 MORGUNBLAÐIÐ ( ( ( Dýraglens //rjUu toia 'dadtto. a/ocdcat- ‘^■#°™*%j£ÍÍÍÍin, st4*nw6 fíáddfi Smáfólk I CAN T MEM0R121E THE5E POEM5! I CAN'T EVEN (JNPER5TANP THEM! JU5T TRÝ TO 60 AL0N6 WITH THE W0RP5,5IR„ (Y0U RE LETTINö\ Ithem overwhelm ) ~z/—'—— " ^IJII SkLA ISg get ekki munað þessi Reyndu bara að Þú lætur þau yfirbuga ljóð! Ég skil þau ekki einu fylgja orðunum, þig... sinni! herra... Mundu bara að ljóð eru skrif- uð af raunverulegu fólki. Hve raunverulegu? BRÉF HL BLAÐSINS Kringlan 1103 Reykjavík • Sírni 5691100 • Símbréf 569 1329 • Netfang: lauga@mbl.is ( Netalandhelgi (netlög) lögbýla Frá Árna Snæbjörnssyni: HUGLEIÐING vegna greinar Þor- geirs Samúelssonar á Reykhólum í Morgunblaðinu 5. maí 1996, þar sem hann fjallar m.a. um netaland- helgi, æðarvarpshlunnindi og hrognkelsaveiðar. Þegar landið byggðist fyrir rúm- lega þúsund árum, helguðu land- námsmenn sér lönd og ákváðu mörk milli þeirra á landi (landa- merki). Þessi landamerki hafa síðan víða haldist, nema hvað í tímans rás hefur jörðum verið skipt enn frekar upp og ný landamerki þá verið ákveðin. Þau eru víðast skýrt afmörkuð og skilgreind og þannig lögformlega skráð hjá yfirvöldum (sýslumönnum). Mjög snemma hlýtur sú spurning að hafa vaknað, hvar þessi lína lægi til sjávarins og hvar hún ætti að liggja þar sem ár og vötn eru á landamerkjum. Reglur um þessi atriði hafa eflaust átt sér langan aðdraganda og verið að mótast eft- ir hérlendum aðstæðum, en allt frá því að „Tilskipun um veiði á Is- landi“ tók gildi 20. júní 1849, ásamt ákvæðum í síðari tíma lögum, hafa gilt býsna skýrar reglur um n.k. landamerki lögbýla til sjávarins (netlög), ásamt skilgreiningu á því ef jörð á land að á eða vatni. Til fróðleiks verða hér rifjaðar upp þær meginreglur (lög) sem ijalla um ofangreinda þætti: Í veiðitilskipuninni frá 20. júní 1849 segir í 1. gr. „Á íslandi skulu héðan í frá jarðeigendur einir eiga dýraveiði, nema öðruvísi sé ákveðið í tilskipun þessari," en síðar eru sér ákvæði um afrétti og almenninga. Einnig segir í 3. gr. „Á landi skulu veiði ráða rétt landamerki jarðar hverrar. Ef jörð liggur að sjó, á eigandi veiði á haf út, 60 faðma frá stórstraumsfjörumáli, og eru það netlög hans. Nú liggja eyjar eða hólmar undir jörð, þá skal mæla lóðhelgi jarðar á sama hátt frá landi og jafnt í allar áttir frá eyjum og hólmum.“ (Ath. 60 faðmar eru um 115m.) Og í 10. gr. 2. mgr. segir: „Nú vill maður leggja nót af landi eða í nótlögum annars manns og skal hann þá semja um það við þann sem veiði á.“ Þessi ákvæði sýna eins ljóst og verða má að það er landeigandi sem ræður veiðum innan netlaga. Þá er fróðlegt að rifja upp skil- greininguna á því, hvað eru netlög og hvað felst í friðlýsingu æðar- varpa í lögum nr. 64/1994, um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum. Í I. kafla laganna eru orðskýringar en þar stendur: „Netlög: hafsvæði 115 m út frá stórstraumsfjörumáli land- areignar eða 115 m út frá bakka stöðuvatns sem landareign liggur að. Netlög fylgja einnig eyjum, hólmum og sketjum í sjó og stöðu- vötnum.“ Rétt er að benda á að hér eru netlög einnig talin fylgja skeijum. í 18. gr. þessara laga (64/1994) er íjallað um tímabundna útvíkkun netalaganna þar sem æðarvarp er en þar segir: „Frá 15. apríl til 14. júlí ár hvert eru öll skot bönnuð nær friðlýstu æðarvarpi en 2 km nema brýna nauðsyn beri til. Á sama tíma má eigi án leyfis varpeig- anda leggja net í sjó nær friðlýstu æðarvarpi en 250 m frá stór- straumsfjörumáli. “ Hér kemur skýrt fram að það er landeigandinn sem fær þarna tækifæri til að auka við friðun svæðis næst æðarvörpum gagnvart netaveiðum o.fl., en getur þó leyft netaveiði innan þessara marka eða veitt sjálfur, telji hann það óhætt. Þó að flestir telji réttast að halda sig við algjöra netafriðun innan netalandhelgi friðlýstra æðar- varpa, þá segja sumir staðkunnug- ir menn að á vissum tímum og á vissum svæðum megi að skaðlausu leyfa netaveiði innan þessara marka , en því ræður þá landeig- andinn, enda þekkir hann væntan- lega best til. Varðandi það hvort æðarbændur greiði gjald til ríkisins vegna nytja af villtum fuglum og villtum spen- dýrum þá er málum þannig háttað, að hlunnindi eru metin sérstaklega í fasteignamati og af þeim (þar á meðal af æðardúnshlunnindum) er greiddur sérstakur fasteignar- skattur til viðbótar við önnur fast- eignagjöld af hveiju lögbýli. Fast- eignamat hlunninda leiðir auk þess til hækkunar á eignaskattsstofni jarðareiganda. Um það hvaða tekjustofnar séu notaðir til þess að kosta fækkun minks og vargfugls í varplöndum má m.a. vísa til laga um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum (64/1994), en þar kemur m.a. fram að sveitar- stjórnum er skylt að ráða menn til grenjavinnslu á ref og til minka- veiða, þar sem nauðsynlegt er talið að koma í veg fyrir tjón af völdum þessara dýra, en ríkið endurgreiðir síðan helming kostnaðar sveitarfé- lagsins. Hér er að sjálfsögðu átt við varnir gegn tjóni miklu víðar en í æðarvörpum. Auk þessa leggja einstaka bændur eða æðarræktar- deildir í verulegan kostnað til að koma í veg fyrir tjón af völdum flugvargs, auk viðbótarkostnaðar við að veijast tófu og mink. Um tekjur af hlunnindum gilda sömu reglur gagnvart skattalögum eins og um aðrar tekjur af bú- rekstri. Hrognkelsaveiðar eru verð- mæti/hlunnindi sem sjálfsagt er að nýta. Ýmsir hafa af því áhyggjur að ásókn í hrognkelsaveiði sé að verða það mikil, að bæði veiðistofni og ýmsu öðru í lífríkinu geti stafað hætta af. Hvað sem því líður, þá þarf ávallt að hafa í huga, við þess- ar nytjar sem aðrar, að það er grundvallaratriði að nýtingin sé í fullri sátt við umhverfið og gildandi leikreglur. ÁRNI SNÆBJÖRNSSON, hlunnindaráðunautur Bændasamtaka íslands. Allt efni sem birtist í Morgunbiaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það- an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni til birtingar teljast samþykkja þetta^ ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.