Morgunblaðið - 30.06.1996, Side 16

16 B SUNNUDAGUR 30. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
PÉTUR segir að það séu mikið til sömu mennirnir
sem koma í Laxá ár eftir ár. Flestir þeirra eru
frá Bandaríkjunum en stundum koma veiðimenn
frá Englandi og Skotlandi. Sá elsti sem von er á
í sumar verður níræður á þessu ári, hann er búinn að koma
í meira en 20 sumur. Hver hópur er viku við veiðar og sjald-
gæft að veiðimenn séu lengur.
„Þarna myndast ákaflega sterk og traust vinátta," segir
Pétur. „Suma þessara manna er ég búinn að hitta áratugum
saman. Ég hef samband við marga þeirra utan veiðitímans,
það eru bæði bréfaskriftir og þeir hringja oft í mig.“ Uppi
á vegg hjá Pétri hanga myndir, bæði ljósmyndir, teikningar
og málverk, af veiðimönnum við Laxá. Pétur bendir á eina
þar sem hann er með rauðklæddum manni. „Þetta er lang-
besti vinur minn, Bill Young, hann er frá Bandaríkjunum.
Hann hringdi í mig um jólin og sagðist vera búinn að finna
handa mér jólagjöf. Hann sagðist nú ekki ætla að senda
mér hana þá heldur ætlaði hann að bjóða okkur til Banda-
ríkjanna í haust og borga ferðina. Vildi endilega fá karlinn
og frúna í heimsókn," segir Pétur og brosir í kampinn.
Marglit meistaraverk
í byijun veiddi Pétur jöfnum höndum á maðk og flugu,
smám saman náði flugan yfirhöndinni., Nú veiðir Pétur ekki
á neitt annað og segist yfirleitt ekki fá minna en aðrir.
Pétur hnýtir allar sínar flúgur sjálfur. Rúmlega tvítugur
fór hann að fikra sig áfram eftir bókum um fluguhnýtingar
og menntaði sig sjálfur í listinni. Pétur á gott bókasafn um
þessa kúnst og styðst við það. Hann hnýtir eitthvað flesta
daga ársins, mest þó yfir veturinn þegar gefst gott' tóm til
að spekúlera í flugum og hnýta. Stundum grípur hann í að
hnýta í hvíldartímanum á sumrin ef það vantar eitthvað
sérstakt. Það getur tekið frá 10 mínútum og upp í klukku-
tíma að hnýta hveija flugu. „Það er ekki hugsað um peninga
í þessu sambandi, heldur hvort það fæst eitthvað á það. Ég
er að þessu til að hafa gaman af því,“ segir Pétur.
Hnýtingaraðstaða þessa meistara fluguhnýtaranna lætur
lítið yfir sér. Pétur er með aðstöðu í litlum gluggalausum
gangi. Þar er „væsið“ eða skrúfstykkið fest á lítið skrifborð
og hnýtingarefnið allt um kring. Marglitir þræðir á tvinna-
keflum, fjaðrir af torkennilegum fuglum, kafloðnir skinnbút-
ar. í litlum boxum hvíla svo marglit meistaraverkin, ótrú-
lega nosturslega unnin.
Pétur hefur sérhæft sig í fjaðraflugum. „Það er allt öðru
vísi að hnýta fjaðraflugur en hárflugur," segir hann. „Þetta
er eins og módelsmíði og meiri nákvæmnisvinna. Ég nota
bæði innfluttar fjaðrir og get notað líka úr vissum íslenskum
fuglum. Til dæmis síðufjaðrir af stokkönd, urtandarfjaðrir
og úr stóru toppönd (gulönd). Hún er alfriðuð, en ef ég finn
hana dauða þá eru góðar fjaðrir í henni. Lómsfjaðrir hef
ég líka notað, hrossagauk og spóa. Þeír fljúga stundum á
girðingar og þá nær maður í fjaðrir — ef maður finnur þá
í tíma.“
Pétur hnýtir fyrir sjálfan sig og einstaka vini og kunn-
ingja. Stundum er leitað til hans þegar vantar skemmtilega
tækifærisgjöf. Flugurnar enda ekki allar í veiðiboxum heldur
eru sumar lagðar til hinstu hvílu á mjúku flosi og "fammað-
ar inn til skrauts.
Pétur hefur nokkrum sinnum sent flugur í keppni og
unnið til verðlauna. Hann gerir þó lítið úr þeim afrekum og
vill lítið um þau tala. Hann tók tvisvar þátt í keppni sem
Litla flugan stóð fyrir og vann 1. og 3. verðlaun í fyrra
skiptið og lenti í 2. sæti í seinna skiptið. „Þá hef ég ekki
vandað mig nóg,“ segir Pétur afsakandi.
Vinur Péturs, Eyþór Sigmundsson, laxveiðimaður og út-
gefandi í Laxakortum, fékk Pétur til að hnýta 52 sígildar
laxaflugur. Síðan gaf Eyþór út spilastokka með myndum
af flugunum, boli og veggspjöld. Þessar vörur hafa farið
víða og hvarvetna vakið athygli.
Kvenkenndar flugur
Pétur hnýtir bæði eftir hefðbundnum uppskriftum og eig-
in. Yfirleitt gefur hann flugunum sínum kvenmannsnöfn.
Hann nefnir sérstaklega Dóru og Sally og segist hafa fiskað
mikið á þær.
„Fyrir mjög löngu síðan hannaði ég fluguna Sally og próf-
aði hana sjálfur samdægurs. Ég fékk tvo laxa á hana þá
og marga síðan, bæði ég og aðrir,“ segir Pétur.
„Einu sinni var mikill veiðimaður, Englendingur að nafni
Fiddian Green, á veiðum hér. Það var búin að vera mjög
PÉTURískektum
léleg veiði. Þá hannaði ég flugu fyrir hann. Við fórum með
hana seinni part dags í mígandi rigningu austur í Vitaðs-
gjafa. Green prófaði ýmsar flugur þarna og það var ekki
högg á þær. Svo setti ég þessa nýju við og það var lax á
um leið. Við fengum þarna þijá góða laxa, alla nálægt 20
pundum. Svo misstum við þann fjórða og fluguna með. Það
var ekki til nema það eina eintak svo þá var búið með veið-
ina það kvöldið. Ég hafði krotað uppskriftina niður og hnýtti
meira. Fluguna néfndi ég Evu og við höfum veitt nokkuð vel
á hana.“
Fengsæl draumaf luga
Fyrir tveimur árum varð Pétur fyrir merkilegri reynslu.
„Mig dreymdi að ég væri að veiða hér austur í Laxá,“ seg-
ir Pétur. „Það tekur lax hjá mér, ég dreg hann í land, losa
úr honum og sleppi eins og ég geri gjarnan. Síðan fer ég
að skoða fluguna. Þá er það fluga sem ég hef aldrei nokk-
urn tímann séð og ég setti vel á mig hvernig Iitirnir í henni
voru og hvemig hún var byggð upp. Daginn eftir hnýti ég
þessa flugu. Þetta var að vetri til og nógur tími til að rifja
upp hvernig hún var, en það var dálítið flókið. Síðan skírði
ég þessa flugu í höfuðið á vini mínum, Bill Young.“
Pétur hnýtti fáein eintök og
sendi Bill. Hann , segir að Bill
hafi þótt ijarska vænt um þetta
vinarbragð. Um vorið fór Bill
Young í lax til Noregs. Þegar
hann dró upp nýju fluguna frá
Pétri vakti hún hlátur þarlendra
fylgdarmanna, þeir vildu ekki
setja hana á og höfðu enga trú
á þessu furðulega agni. „En
hann fékk fimm af sjö löxum á
fluguna og alla þá stærstu, þótt
hann notaði hana ekki nema
svona tvo klukkutíma á. dag,“
segir Pétur og hlær. „Hann er
voðalega dijúgur af flugunni."
í fyrrasumar fékk Bill Young
alla laxana sína í Laxá, átta
stykki, á þessa flugu og þó var
veiðin léleg. Pétur prófaði fluguna sjálfur í fyrrahaust og
fékk einn lax á hana. Hann hnýtti nokkur eintök fyrir kunn:
ingja sína í fyrrasumar og flugan reyndist þeim vel. „í
Kirkjuhólmakvíslinni fékk maður, sem ég fylgdi, lax á þessa
flugu og var þó búið að prófa þar margt rétt áður án þess
að neitt fengist.“
Enn sannaði Bill Young sig um daginn. Pétur og Anna
María könnuðu ána 17. og 18. júní. Það var lítill fiskur og
Draumaflugan
Bill Young
Þráður. Svartur, 8/0.
Bytjunarhvörf': Grannur, ávalur gullþráður.
Rönd: Skarlatsrautt flos.
Stél: Gullfasan toppfjöður.
Kragi: Svört strútsfjöður.
Bolur. í fjórum jöfnum hlutum. Aftasti hluti: Ávalur
gullþráður, miðgerð. Framan við er kragi úr rauðgulri
hnakkafjöður. Annar hluti: Ávalur gullþráður. Framan við
er kragi úr gulri hnakkafjöður, lítið eitt lengri en sá rauð-
guli. Þriðji hluti: Ávalur gullþráður. Framan við er kragi
úr grænni hnakkafjöður. (Green Highlander litur). Fremsti
hluti: Ávalur gullþráður.
Vængur. Dálítið hárknippi úr rauðgulu greifingjaskotti.
Ofan á það knippi úr gulu greifingjaskotti. (Nota má hár
úr hjartarhala, í stað greifingjaskotts, sé hárið nægilega
mjúkt.) Ofan á það knippi úr grænu íkornaskotti. Ofan á
það knippi úr djúpbláu íkornaskotti. Efst er smá knippi
úr svörtu íkornaskotti.
Vængþekja: Gullfasan toppfjöður.
Hliðar. Lengjur úr mandarín bekkfjöðrum, ná aftur á
miðjan væng.
Skegg. Skærblá hnakkafjöður hringvafin með svörtu
framan við. Góð lengd er helmingur af bol.
Höfu&. Svart, með rauðri rönd aftast.
Þessa flugu er gott að hnýta sem túpu.
DURHAM Rangor.
Höfundur William
Henderson, 1840.