Morgunblaðið - 17.07.1996, Blaðsíða 32
32 MIÐVIKUDAGUR 17. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
PP' Éé \Æ8Ð AE> TAÉA ÞA OPPJEaA é'j ÉSQBrEkUdskBiBEimiÓTSEMý
lll >o
f//( V.
C1996 Tribune Media Servlces, Inc. j All Rights Roserved. 2'X3
Grettir
Smáfólk
HERE5 THE PLAN,
MARCIE..WE 5TART
DI66IN6 T0NI6HT..
ijJí PI6 5TRAI6HT P0U)N
FOR FIVE FEET, ANP
THEN WE TUNNEL A
HONDRED VARP5 OUT
AND UNDERTHE FENCE..
Hérna er uppdráttur-
inn ... vjð byijum að
grafa í kvöld ...
IVE 5TARTEP
DI66IN6,5IR..
I 60T DOWN
THREE INCHE5..
Við gröfum fimm fet beint
niður, og síðan gröfum við
100 út og undir girðing-
una...
Eg er byrjuð að
grafa.herra...
ég er komin 10
cm niður ...
Hmm ... Við
taka gísla..
gætum þurft
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 5691329
• Netfang: lauga@mbl.is
Þagnarmúrinn
rofinn
Frá Kjartani Helgasyni:
HEIÐRAÐI ritstjóri Styrmir Gunn-
arsson.
Húskarlar þínir og konur hafa í
sl. viku gert sér það ómak að hringja
í mig. Mér til mikillar undrunar.
Húskona þín bað mig að bera saman
verð í flugi, sem ég reyndi, held ég
án mikils árangurs, að útskýra fyrir
henni og er það ekki hennar heimska,
svo sem „stóra bróður" hefur tekist
að rugla um fyrir almenningi: Hvað
sé almennt verð og hvað sé sérverð.
Er það kapítuli út af fyrir sig, sem
ég held að gefa ætti „blaðafulltrúa"
Flugleiða tækifæri til að skýra frek-
ar. Enda fínnst mér það eðlilegt.
Skal ég leggja þér eða ykkur orð í
munn t.d. að hann útskýrði hvernig
hægt sé að selja sams konar sæti í
sömu flugvél og á sömu leið jafnvel
10 mismunandi verðum. Ég veit að
eitthvað þarf að greiða fyrir að vera
„tjaldaður af‘ frá sauðsvörtum al-
múganum, þannig að hann sé ekki
að ganga á salemi aðalsins frammi
í. Ég gæti trúað að það væri meira
frelsi í drykkjum, þarna frammi í og
svo er auðvitað ekkert velsæmi í því
að það spytjist út að sæti sem greidd
eru af opinberum aðilum séu bara
af sams konar gerð og almenningur
fær, sem ég veit að allur almenning-
ur gætir lítt að þegar hann er að flýta
sér í sætin sín aftur í. Ég veit það
kostar einnig eitthvað að leita dyrum
og dyngjum að vopnum hjá farþegum
jafnvel tvisvar í síðustu ferð minni
frá Kaupmannahöfn. En þá var okkar
ástkæra fýrsta flokks kona að ferð-
ast með. (Ég segi þetta því þið
kannske kannist við „fírst lady“ frek-
ar en að ég fari að nefna nokkur
nöfn, enda ekki við hæfí eins og þú
skilur mæta vel.) Fyrir þessi sæti
þarna á bak við tjaldið eru greidd
jafnvel þrefalt eða fjórfalt hærri gjöld
en á lægstu verðum. Þetta fólk þarf
líka að hraða sér meira en allur al-
menningur, býst ég við og greiðir því
hærri gjöld fyrir það. Þetta kallar
stóri bróðir „Saga class“ en eru einn-
ig til sölu almenningi. Hver vill og
hefur efni á slíku á meðal þess lýðs.
Nokkrir forstjórar sjást jafnvel á
þessum „classa" en það eru þá jafnan
fátæklingar sem fá þessi sæti sem
uppbót vegna viðskipta sinna við
„stóra bróður“ og ef til vill einhveijir
aðrir sem ég hirði ekki að nefna enda
hvílir eins og þú veist nafnleynd yfír
ferðalögum almennings. Ekki veit ég
á hvaða „classa“ þú ferðast en ég
ætla bara að vona að þú teljir þig til
lýðsins.
Húskarlinn þinn hafði annað erindi
við mig, sem var miklu einfaldara
að svara og virtist hann að því er ég
gat skilið skilja þetta mæta vel þegar
frá samtalinu var horfíð. Enda ekki
annað sæmandi.
Þó bregður svo við að þegar þetta
birtist svo í heittelskuðu blaði fjórð-
ungs „allra landsmanna" að húskarl-
inn telur betra að hafa aðrar heimild-
ir sér til halds en framburð minn.
„Þar lágu danir í því.“ Liggja þeir
nú ekki alltaf i því eins og þú veist
mæta vel. Einhverra hluta vegna
varð honum á að taka upprunalegar
heimildir sínar trúanlegri en það sem
ég sagði og því spurði ég einfaldlega
hvaðan þú hefðir heimildir þínar í
blaðinu. Hvort það væri Stöð 2 eða
einhverjar aðrar því neitaðir þú auð-
vitað. Mér sýnist að þú getir hæglega
gert allt þetta en varla ertu trúverð-
ugur í þeirri frásögn, nema að til
komi einhver önnur skýring. Ég held
ég viti hver hún er en spurði svona
af rælni til að reyna þig að vísu.
Mér dettur oft í huga þegar ég
hugsa til blaða- og fréttamanna stétt-
arinnar. Ari fróði sem vildi hafa það
er sannara reyndist. i sjálfu sér er
hann forveri ykkar. Hefur þó senni-
lega ekki haft tölvur eða internet
ekki einu sinni fjöður eða skinn. Það
mun Snorri þó hafa haft. Þetta var
á þjóðveldistímum eins og þú veist.
Síðan kom hröman mikil yfír þjóðina
eins og ég veit þú veist og stóð jafn-
vel til að flytja hana á Jótlandsheið-
ar. Á þessum tímum var fátt um frétt-
ir meðal landsmanna. Einna helst
voru það flakkarar. Sumir týndir en
aðrir minnisverðir, svo sem Sæfinnur
með sextán skóa, Símon Dalaskáld
og Gvendur dúllari o.fl. Þessir menn
flökkuðu milli bæja og þáðu beina,
gistingar og mat. Þeir voru vandlátir
eins og gengur og sögðu fréttir betri
eftir því sem gistivináttan var meiri.
Stundum urðu þeir uppiskroppa þar
sem vináttan var langt um fram
markið að þeirra dómi og var þá
gjarnan gripið til þess að leita til
fréttastjórans: „Gróu á Leiti“. Allt
er þetta nú fyrnt sem betur fer, nema
Gróa á Leiti lifir góðu lífi að því er
best verður séð. Ekki veit ég gjörla
hveijir eru hennar gestgjafar, en ef
marka má af vinnubrögðum fjölmiðla
síðastliðinn vetur virðist það vera þið
fjölmiðlamenn í mörgum tilfellum.
Ékki vil ég þó væna þig um þetta
almennt. En í þessu tilfelli varð ykk-
ur morgunblaðsmönnum á í mess-
unni. Ég hefí stundum heyrt talað
um sérstaka tegund í stétt ykkar sem
kallaðir hafa verið „rannsóknarblað-
menn“, þykir sú tegund blaða- og
fréttamanna standa æðra í stiga
„Darwins" hjá ykkur ritsjórum. Hafa
slíkir hæfíleikamenn gengið kaupum
og sölum milli fjölmiðlastofnana að
næstum líkist sölu á góðum knatt-
spyrnumanni. Ekki veit ég hvort þessi
blaðamður tilheyrir þessari „tegund",
þekki hann lítið nema þá helst af
afspurn. En að rugla saman hollend-
ingum og þjóðveijum, það er ekki
beint hollt, en ég afsaka hann. Ég
myndi því helst þegar þið eruð í vand-
ræðum með fyrsta flokks heimildir
bara segja að þetta hafi verið „efna-
hagsbandalagsmaður" svona líkt og
þeir gera í tollinum á meginlandinu
og stutt er í hér í Keflavík. Eða
kannske við bara setjum upp merkið
„sauðir og hafrar" það er íslenskara.
En ég veit þú ert i þessum efnum
í nokkrum vanda því eiginlega vitið
þið ekkert í hvorn fótinn þið eigið
að stíga. Það er liðin tíð að þið gátuð
dansað eftir heimsástandinu eins og
það var hveiju sinni, enda löngu
hætt að kalla málgagn þitt „danska
mogga, enska mogga, ameríska
mogga eða natomogga". Ekki er einu
sinni hægt að kalla ykkur efnahags-
bandalagsmogga né rússneska
mogga, því þið eruð eins svipur hjá
sjón þegar þið eigið að velja ykkur
átrúnaðargoð. Ég skil þig mæta vel,
Styrmir. Ég hefí átt mín átrúnaðar-
goð. Ég hefi bara reynt að hafa þau
þannig að þau stæðust tímans tönn.
En það er leyndarmál sem ég ætla
geyma mér að skýra frá þar til síð-
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.