Morgunblaðið - 05.09.1996, Blaðsíða 32

Morgunblaðið - 05.09.1996, Blaðsíða 32
32 FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER 1996 MORGUNBLAÐIÐ STOFNAÐ 1913 UTGEFANDl FRAMKVÆMDASTJÓRI RITSTJÓRAR Árvakur hf., Reykjavík. Hallgrímur B. Geirsson. Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson. SADDAM SVARAÐ VIÐBRÖGÐ Bandaríkjastjórnar við árásum hersveita Saddams Husseins íraksforseta á höfuðvígi Kúrda í norðurhluta Irak hafa verið varfærnisleg en ákveðin. Tugum stýriflauga hefur verið skotið á hernaðarleg skotmörk í suðurhluta Iraks og flugbannssvæðið, sem komið var á í kjölfar Persaflóastríðsins, stækkað. Með þessu sýnir Clinton Bandaríkjaforseti Saddam fram á að hernaður hans gegn Kúrdum verði ekki lið- inn. Með því að ráðast á skotmörk í Suður-írak kemst hann hins vegar hjá því að blanda Bandaríkjaher inn í innbyrðis átök Kúrda. Á sama tíma er öryggi þeirra, er tryggja eiga að flugbannið sé virt, aukið með árásum á írösk hernaðarmannvirki. Saddam Hussein hefur reynst þrautseigur andstæð- ingur Vesturlanda. Óútreiknanlegur en jafnframt sein- heppinn. Aftur og aftur virðist hann vanmeta viðbrögð umheimsins. Hann virtist á sínum tíma fullviss um að hann kæmist upp með að hernema Kúveit. Það er einn- ig mat sumra sérfræðinga að hann hafi talið bandaríska Ieiðtoga of upptekna af yfirvofandi forsetakosningum til að hætta sér út í afskipti af hernaði hans. Það hefur oft áður sýnt sig í bandarískum stjórnmál- um að forseti getur aukið fylgi sitt verulega með því að sýna ákveðni á alþjóðavettvangi. Skoðanakannanir í Bandaríkjunum benda til að það eigi við í þessu til- viki sem öðrum. Sagan sýnir hins vegar einnig að dæm- ið getur verið fljótt að snúast við. Má nefna misheppn- aða tilraun Jimmy Carters til að frelsa bandaríska gísla í íran og ófarir bandaríska herliðsins í Sómalíu, er áttu ríkan þátt í að draga úr stuðningi við George Bush. Það ætti því ekki að koma á óvart að Bandaríkjaher beiti nú einungis ómönnuðum stýriflaugum í árásunum á írak. Clinton hefur hins vegar sýnt að hann hyggst ekki láta Saddam komast upp með frekari yfirgang og að hart verður látið mæta hörðu. LEIÐAKERFISVR BREYTINGAR voru gerðar á leiðakerfi Strætisvagna Reykjavíkur 15. ágúst síðastliðinn og nú í sept- emberbyrjun hefur þetta nýja kerfi gengið í gegnum sína fyrstu eldskírn, ef svo má að orði komast. í sam- bandi við byrjun skólaárs eykst álagið á leiðakerfið gíf- urlega og samfara þessum mikla annapunkti hefur bryddað á talsverðri gagnrýni á nýja leiðakerfið. Þar eru vagnstjórar fremstir í flokki. Sigurbjörn Halldórsson, annar trúnaðarmanna vagnstjóra, segir í samtali við Morgunblaðið í gær: „Þessa erfiðleika er ekki hægt að skýra með því, að nú sé annatíminn byrj- aður. Það gengur ekki, að við séum með tímatöflur í höndunum, sem ekkert er að marka. Það getur vel ver- ið, að þær gangi upp í tölvum en þeir sem leika sér í þeim hafa engin réttindi til að keyra strætisvagn.“ Lilja Ólafsdóttir, forstjóri SVR, segir hins vegar í samtali við Morgunblaðið í gær: „Þegar nýja leiðakerf- ið var undirbúið létum við reynda vag-nstjóra keyra all- ar strætóleiðir og tímamæla þær. I flestum tilfellum er tíminn áætlaður eins og í gamla kerfinu, en stundum mínútu Iengur eða skemur.“ Þetta er ekki í fyrsta sinn, sem breytingar á leiða- kerfi strætisvagna valda óánægju hjá vagnstjórum. Vonandi tekst að mæta þessari óánægju hjá þessu mikil- væga þjónustufyrirtæki og sníða af þá agnúa á hinu nýja kerfi, sem upp kunna að koma. Hins vegar er bersýnilegt að samband stjórnenda og starfsmanna mætti vera betra. Þannig segir forstjóri SVR í samtali við Morgunblaðið í gær um óánægju vagnstjóra: „Fjöl- miðlar fengu fyrst að heyra þetta og ég varð að fá fréttatilkynningu frá vagnstjórum senda frá einum fjölmiðlanna.“ Trúnaðarmaður vagnstjóra segir hins vegar: „Stjórn- endur SVR hafa ekki sýnt neina tilburði til að hafa samband við trúnaðarmenn.“ Morgunblaðið/RAX NÝTT Dómhús Hæstaréttar við Arnarhól séð úr lofti. Nýtt Dómhús Hæstaréttar við Arnarhól Nýtt Dómhús Hæstaréttar við Amarhól verð- ur tekið formlega í notkun í dag. Bygging hússins hefur gengið fljótt og vel fyrir sig því fyrsta skóflustungan var tekin fyrir rúm- um tveimur árum og homsteinn var lagður að húsinu fyrir um þremur missemm. SÉÐ inn í aðaldómsal Dómhúss Hæstaréttar. Salinn prýðir glerlis HIÐ nýja Dómhús Hæstarétt- ar við Arnarhó! stendur á horni Ingólfsstrætis og Lindargötu gegnt Arn- arhváli og markast lóðin að auki af Þjóðleikhúsinu að austan og af Safna- húsinu við Hverfisgötu að sunnan. Húsið er rúmir 2.600 fermetrar á þremur hæðum auk kjallara. Það stendur nyrst í byggingarreitnum til þess að gefa Safnahúsinu aukið rými og til að mynda skjólgóðan garð milli þess og Dómhússins. Húsið er byggt í svipaðri hæð og Arnarhváll. Það er breiðast og hæst að vestanverðu, en lækkar til austurs og endar í þak- garði á lágbyggingu næst Þjóðleikhús- inu. Staðsetning hússins verður jafn- framt til þess að styrkja götulínu Lind- argötu, þar sem hún opnast til vest- urs við Ingólfsstrætið. Dómhúsið stendur næst Arnarhváli við Ingólfsstrætið en vesturgaflinum er snúið í tvær gráður til austurs til þess að inngangur í Arnahvál sjáist víðar að. Suðurhlið hússins hallar og tengist þannig garðinum að sunnan- verðu með beinni hætti. Að utan er húsið klætt grágrýti og forveðruðum eir, sægrænum að lit. Grágrýtið er með brotnu hijúfu yfirborði næst jörðu, en sagað þar sem það nær hæst. Léttslípað gabbró er notað á nokkrum áherslustöðum og tengir saman grágrýtið og sægræna kopar- klæðninguna. Bæði grágrýtið og gabbróið eru íslensk efni og er gabbró- ið til dæmis sótt austur í Hornafjörð. Aðalinngangur er á suðvesturhorni upp nokkur þrep frá Ingólfsstræti. Komið er inn í afgreiðslu Hæstarétt- ar, þar sem er að finna skrifstofu réttarins, aðstöðu fyrir dómverði, auk fatahengis, kaffíaðstöðu og snyrting- ar. Þaðan liggur aflíðandi braut upp hálfa hæð að stærri dómsa! af tveim- ur og síðan áfram að minni dómsal, þingsal og móttökuherbergi forseta Hæstaréttar við enda brautarinnar. Brautin er í háu, opnu rými sem teng- ir saman alla þá hluta hússins sem almenningur á aðgang að. Þar er einn- ig að finna aðstöðu fyrir lögmenn og viðtalsherbergi þeirra í lágbyggingu í austurenda hússins og hafa þeir bein- an aðgang að aðaldómsal um norð- austurenda hans. Skilið á milli starfsaðstöðu og almennings I allri hönnun Dómhússins er þess gætt að skilja vandlega milli dómara og starfsaðstöðu þeirra annars vegar og aðgöngu almennings að húsinu hins vegar. Þannig mynda skilrúm í dómsölunum nokkurs konar vébönd. Dómarar koma inn í dómsalinn um sérstakar dyr og þar fyrir innan er að finna búningaherbergi fyrir þá og setustofu. Inngangur dómara og ann- arra starfsmanna í húsið er á miðri norðurhlið hússins og eru hæðir húss- ins þar tengdar saman með stiga- gangi og lyftu. Skrifstofur dómara, aðstoðarmanna þeirra og ritara eru á þriðju hæð hússins og þar er einnig að finna fundarherbergi og bókasafn. í kjallara eru skjalageymslur, tækni- rými, ræstimiðstöð og húsgeymsla, en í austurhluta, sem er iítilega niður- grafinn, er að finna bílageymslu með tólf bílastæðum. Allar innréttingar í húsinu eru úr eik. Hana er einnig víða að finna í þiljum og á gólfum, en auk þess eru gólf steypt og með dúkum. Stál er í handriðum og er áferð þess Iátin halda sér. Veggir eru sums staðar pússaðir, en á stöku stað ná htjúfari efni yfir- höndinni, til dæmis þar sem steypuyf- irborð er látið halda sér. Byggitigarsagan Hið nýja Dómhús Hæstaréttar við Arnarhól á sér frekar stutta forsögu eins og fyrr sagði. Á síðasta áratug var ljóst orðið að hús Hæstaréttar við Lindargötu dugði ekki lengur vegna mikillar fjölgunar mála, en dómurum hafði fjölgað úr fimm í níu og dómur- inn var farinn að starfa í tveimur deildum eftir að hafa starfað í einni áður. Á árinu 1991 var skipuð nefnd til þess að huga að framtíðarhúsnæði fyrir Hæstarétt og var Þorsteinn Geirsson, ráðuneytisstjóri í dómsmála- ráðuneytinu, formaður nefndarinnar. Húsinu var valinn staður á horninu á Lindargötu og Ingólfsstræti og snemma árs 1992 samþykkti ríkis- stjórnin að nýtt hús skuli byggt. Síðla sama árs er byggingarnefnd fyrir húsið skipuð, en í henni áttu sæti Dagný Leifsdóttir, deildarstjóri í dómsmálaráðuneytinu, sem er for- maður, hæstaréttardómararnir Garð- ar Gíslason og Hrafn Bragason, Garð- ar Halldórsson, Húsameistari ríkisins, Steindór Guðmundsson, forstjóri Framkvæmdasýslu rikisins, Þórhallur Arason, skrifstofustjóri í fjármála- ráðuneytinu, og Þorleifur Pálsson, sýslumaður.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.