Morgunblaðið - 28.09.1996, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ /IKU LAUGARDAGUR 28. SEPTEMBER 1996 23
lllllj m
í EINKATÍMA í SUNDI
HJÁ ARNODDI ERLENDSSYNI
Með harh
ag frasha-
lappir
Einka-
KENNSLAí
sundi, það er
eitthvað nýtt, hugsa
ég þegar ég rekst á
auglýsingu þar að
lútandi í Kópavogs-
lauginni í sumar. Ef
til vill væri sniðugt
að læra skriðsund,
eitthvað sem mig
hefur lengi langað
til að gera því ég er
orðin leið á að
synda bara bringu-
sund og baksund í
hvert skipti sem ég
fer í sund. Það er í
mínum augum orðið
jafn einhæft og að
taka af sér úrið
áður en farið er í sturtuna. Það er
þó ekki fyrr en í lok ágúst að ég slæ
á þráðinn til Arnodds Erlendssonar
sundþjálfara sem auglýsti þessa
þjónustu. Tekur hann mér ljúf-
mannlega en segir jafnframt að
hann sé hættur að taka fólk í einka-
tíma því hann sé á leiðinni til Dan-
merkur að læra sundþjálfun. „Sástu
ekki að ég hafði tekið auglýsinguna
niður,“ spyi' hann? „Jú, en . . .
gæti ég ekki fengið einn tíma, ég á
nefnilega í erfiðleikum með öndun-
ina; veit ekki hvernig eða hvenær
ég á að koma upp úr til að anda og
þyrfti að fá leiðsögn í því?“ spyr
blaðamaður og ber sig illa.
„Það ætti að vera hægt,“ segir
Arnoddur, „en aðeins einn tíma því
ég er að fara eftir nokkra daga.“
Blaðamaður mætir í Kópavogs-
laugina stundvíslega klukkan 18.30
á miðvikudagskvöldi. Spjallar fyrst
Ef þú ert kominn af
skólaaldri og langar
að bæta sundkunn-
áttuna eða þjálfa lík-
amann er tilvalið að
fara í einkatíma í
sundi.
Hildur Einarsdóttir
nýtti sér tilsögn
Arnodds Erlendsson- pín
ar sundþjálfara og
fór í tíma í skriðsundi
stutta stund við
Arnodd um hvern-
ig einkákennslan
hefur gengið fyrir
sig í sumar. „Ég
fór frekar seint af
stað en fékk góðar
undirtektir. Ég
bauð upp á mánað-
ar kennslu þar sem
æft var þrisvar í
viku, klukkutíma í
senn. Þegar nem-
éndurnir komu til
byrjaði ég á
því að athuga hvað
þeir kynnu. Síðan
skipaði ég þeim í
hópa eftir getu.
Sumir vildu læra
annað sund en
bringusund, til dæmis skriðsund
eða baksund. Aðrir vildu koma sér í
gott form. Voru ef til vill búnir að
synda sína fimm hundruð til þúsund
metra lengi án þess að leggja nokk-
uð af og vildu bæta þol og kraft og
styrkja vöðva og öndunarkerfi.
Jafnframt gaf ég þeim leiðbeiningar
um mataræði en það er nauðsynlegt
að mataræðið sé rétt því með auknu
álagi hefur líkaminn þörf fyi-ir
aukna næringu og orku. Ég hef út-
búið bækling um mataræði sem ég
fékk nemendum í hendurnar.“
„Er það eitthvað sérstakt sem
sundið hefur fram yfir aðra líkams-
rækt?
„Já, sundið þjálfar alla vöðva lík-
amans bæði smáa og stóra og það
verða engin meiðsli í sundinu eins
og vill verða í öðrum íþróttum.“
Arnoddur sem er Vestmannaeying-
ur kveðst hafa keppt í sundi í mörg
aflh
SUNDIÐ þjálfar alla vöðva líkamans.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
„ÞÚ ÞARFT að teygja hendurnar beint fram svo
handartökin verði lengri . .
ár og verið í landsliðinu, en hætt
keppni fyrir fimm árum síðan.
„Nú þjálfa ég sjötíu börn í
Breiðabliki í sundi,“ segir hann.
„Eigum við annars ekki að drífa
okkur í kennsluna," bætir hann við.
Ég flýti mér í búningsklefann og fer
í gegnum þessa venjulega rútínu,
afklæðist, fer í sturtuna, set á mig
sundhettuna . . . Nei, ég ætlaði að
sleppa sundhettunni í þetta skiptið,
því það átti að taka mynd í tilefni
þessa greinarkorns. Sundhettur eru
ekki klæðilegasta höfuðufat í heimi
þótt þær séu þarfar. Blaðamaður
gæti a.m.k. ekki hugsað sér að fara í
sund án sundhettu að öllu jöfnu því
bæði heldur hún á mönnum hita og
varnar því að hárið flækist fyrir
augum og öndunarfærum. Ég
smeygi mér í töfflumar, sem ég
keypti samkvæmt ráðleggingum í
fréttatíma sjónvarps þar sem fjallað
var um sveppasýkingu á fótum, svo
tipla ég út í kvöldgjóluna.
Amoddur stendur á laugarbarm-
inum og bíður eftir nemandanum.
„Við verðum á fyrstu braut“, segir
hann og bendir ofan í laugina.
Blaðamaður stingur sér í vatnið.
„Sýndu mér fyrst hvað þú kannt í
skriðsundi,“ segir hann, „syntu út í
miðja laug.“
Ég hafði æft skriðsund nokkrum
sinnum í lauginni í Kelduhverfi í
sumar þegar ég var þar í sumarfríi
og ég reyni að gera mitt besta, en
það er ekki nóg.
„Hérna er korkur“, segir kennar-
inn, og réttir mér ferkantaðan kork
í blá hvítu ... „og hérna eru froska-
lappir svo þú komist á góða ferð og
fljótir vel og þurfir ekki að hugsa
um fæturna." Ég smeygi hlýðin á
mig froskafótunum.
„Hafðu handleggina beina,
hreyfðu fæturna frá mjöðmunum
og niður og gættu þess að rétta vel
úr ristunum."
„Þetta er gott,“segir hann þegar
ég kem til baka. Prófaðu nú að
synda sex fótatök með höfuðið í
kafi, sleppa annarri hendinni, snúa
höfðinu eins og þú sért að líta til
hliðar og anda.“
Ég geri eins og fyrir mig er lagt.
En það gefst ekki betur en svo að
ég geri of mörg fótatök, rekst á
brautarlínuna, truflast _ við það,
gleymi að snúa höfðinu. í stað þess
reigi ég upp hausinn eins og ég sé
að drukkna . . .anda.
„Prófaðu aftur,“ segir kennarinn
þolinmóður. „Það reynist flestum
erfíðast að ná tökum á önduninni,“
bætir hann við uppöi’vandi. „En
reglan er sú að þú tekur þrjú fóta-
tök á móti einu handartaki og kem-
ur upp og andar í þriðja hverju
handartaki, þeim megin sem hend-
in er niður við lærið . . .prófaðu
nú._“
Ég prófa þetta nokkrum sinnum
og gengur sífellt betur. En Arnodd-
ur er ekki ánægður með handartök-
in. „Þú þarft að teygja hendurnar
beint fram, þannig að handartökin
verði lengri og þú komist yfir sem
mesta vegalengd á sem fæstum
handartökum. Þú þarft líka að
passa að beita lófanum rétt í toginu
þannig að átakið nýtist þér sem
best.“
Ég geri eins og fyrir mig er lagt
en jafnframt því verð ég að ■ ugsa
um að samhæfa fætur og hendur,
passa lófana, leggja höfuðið á hlið-
ina, líta aftur, draga að mér loft,
fara aftur í kaf, endurtaka aftur og
aftur, vera þolinmóð og halda ekki
að allt komi fyrirhafnarlaust.
Klukkutíminn er fljótur að líða og
að honum liðnum skipar Ai-noddur
mér upp á sundlaugarbakkann þar
sem hann segir mér að gera nokkr-
ar æfingar til að teygja á líkaman-
um því það er nauðsynlegt fyrir og
eftir líkamlega áreynslu. Aður en ég
fer inn til að klæða mig, segir hann:
„Þú ert velkomin í tíma til mín
næsta vor og þá getum við haldið
áfram þar sem frá var horfið. Ég
get líka bætt hjá þér bringusundið
og kynnt fyrir þér flugsund . . .ef
þú vilt.“
LÉTTUR samkvæmis-
jakki, tilvalinn í
garðveislur.
JOGGINGGALLI fyrir áhugasama íþróttaunnendur.
Morgunblaðið/Kristinn
SPARIFRAKKI úr rifluðu flaueli.

REGNKÁPA fyrir dömur
úr gegnsæju plasti.
Fötin
hundinn
■V^ WÝJAR línur í tísku-
l^^lfatnaði hunda voru
1 ^l kynntar á sérstakri
sýningu nýverið og af þeiiri
kynningu má ráða að valið á
hundafatnaði verður fjölbreytt
í vetur. Margir hundar, ekki
síður en menn, leggja áherslu á
að vera snyrtilegir til fara og í
sumum tilvikum getur verið
nauðsynlegt að klæða sig vel
fyrir veturinn því sumar nýjar
hundategundir, sem bæst hafa
við hér á landi, þola illa íslenska
vetrarkuldann.
Nú geta hundaeigendur hins
vegar gert viðeigandi ráðstaf-
anir og valið um regnkápur,
hlýjar peysur, veiðigalla, sam-
festinga, samkvæmisjakka auk
þess sem fjölbreytt úi-val verð-
ur á spariklæðnaði fyrir
hundana og enn fremur á der-
húfinn, slaufum, stuttermabol-
um, hálsklútum og jólasveina-
og hreindýrahúfum fyrir jólin.