Morgunblaðið - 31.10.1996, Qupperneq 36

36 FIMMTUDAGUR 31. OKTÓBER 1996
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSEIMDAR GREINAR
Við
sumarlok

Meiriháttar
heilsuefrd
Polbax eykur andlegt
og líkamlegt þol.
Blóma-
frjókorn
og
fræfur
+ SOD
ofnæmis-
prófað.
Fólk kaupir
POLBAX
1 afturog
aftur.
Ungir sem aldnir nota
POLBAX með góðum árangri.
íþróttafólk notar POLBAX.
Fæst hjá: Árbæjar Apóteki, Blómavali,
Fjarðarkaupum, Heilsuhúsinu, Kringlunni og
Skólsvörðustíg, Heilsuvali, Heilsuhominu Akureyri,
Hárgrst. Hrund, Keflavík, Mosfeils Apóteki.
BIO-SELEN UMB. SIMI557 6610
UMIK
ANTIOXIDAMT
MED SOD
I.
í DAG, 25. október, er síðasti
dagur sumarsins. Við hjónin erum
nýkomin frá Akureyri, þar sem
við dvöldum í fjóra daga. Þar
skiptust á skin og skúrir, en mjög
gott veður á norðurleiðinni þann
19. okt. í Langadalnum rifjaðist
upp ferð í Gautsdal, sem við heim-
sóttum 13. september í sumar.
Sjö kílómetrar eru frá þjóðvegi
nr. 1 að Gautsdal, ekið um Auð-
ólfsstaðaskarð. Vegurinn er góð-
ur, en hliðin kannske erfið fyrir
óvana, en fyrir mann, sem var í
hestamennsku og fjallaferðum í
35 ár, eru þau ekkert vandamál.
Dauður hrafn hangir á staur við
heimreiðina að Gautsdal, aðvörun
til hrafna, að þeir séu ekki vel-
komnir til þess að stinga gat á
rúlluplastbaggana. Það er mynd-
arlegt íbúðarhús í Gautsdal, en
Jón Haraldsson bóndi er ekki
heima. A bakaleiðinni mætum við
honum á dráttarvél sinni. Þetta
er mikilúðlegur maður með mikið
hár og mikið skegg, eins og
sprottinn út úr íslendingasögun-
um. Enda er Gautsdalur landnám-
sjörð og segir svo í Landnámu:
„Gautur byggði Gautsdal. Hann
var einhentur." Förunautur
Ævars gamla Ketilssonar, er nam
Langadal og bjó í Ævarsskarði.
IUÚ SKIPTIR SAMSTAÐAIU MÁLI
LOKSINS ALVÖRU SAMKEPPNI

Vátryggt af IBEX MOTOR POLISIES at LLOYD’S
(& 511-6000
Nýjar sendingar af
leburtöskum.
Góð verð.
^lólaiKýcðUilúj7, lOlJQyjljaiÁ,
55!-58l4,Tax. 552-9664
2
I Útihurðir & giuggar
Bíldshöföa 18 s: 5678 100, fax: 567 9080
Vélavinnum fyrir einstaklinga og fyrirtæki.
tækij
Ef ísland á að eiga
framtíð fyrir sér sem
ferðamannaland, segir
Leifur Sveinsson,
verðum við að umgang-
ast það sem heilög vé.
Skammt frá Gautsdal er Mjóidal-
ur, þar sem ólst upp Sigurður
Guðmundsson skólameistari
Menntaskólans á Akureyri. Báðar
jarðirnar eru í Laxárdal, en Mjói-
dalur nú í eyði.
í greinum mínum um Svartár-
dal, er ég birti í Mbl. í sumar, lét
ég þess getið, að 10. júlí 1938
hefði fyrst verið ekið á bifreið úr
Svartárdal í Hveravelli. Kunningi
minn dró mjög í efa, að þetta
gæti staðist, svo ég reit gömlum
hlaupafélaga mínum úr Víða-
vangshlaupi ÍR árið 1971, Bryn-
leifi Steingrímssyni lækni á Sel-
fossi, bréf og bað hann að rann-
saka þetta mál fyrir mig. Faðir
hans Steingrímur Davíðsson
skólastjóri var þá vegaverkstjóri í
Austurhluta Húnavatnssýslu og
með í þessari för 1938. Svar Bryn-
leifs var efnislega svo hljóðandi:
„Ég hefi aflað mér upplýsinga
va-ðandi þessa ferð þeirra Páls
Sigurðssonar, síðast á Kröggólfs-
stöðum í Ölfusi, áður lengi lang-
ferðabílstjóri á leiðinni Reykjavík
- Akureyri, og bróður hans Ingi-
mars Sigurðssonar, Fagra-
hvammi, Hveragerði. Þeir bræður
munu hafa verið þeir, sem fóru
alla leiðina. Páll átti sennilega bíl-
inn. Þetta er skv. neðangreindum
heimildum Ford fólksbíll, árgerð
1932. Með í för upp á heiðina,
fram að Ströngukvísl, voru Stein-
grímur Davíðsson, faðir minn,
Gunnar Árnason, þá prestur á
Æsustöðum, síðar í Kópavogi og
Guðmundur Sigurðsson bóndi,
Fossum í Svartárdal. Þeir fylgdu
þeim og fóru með hesta fram að
Ströngukvísl. Eftir því sem Þor-
móður Pétursson, mágur minn,
vegaverkstjóri á Blönduósi hefur
sagt mér og það eftir Sigurði
Guðmundssyni, Fossum, þá fóru
þeir upp á brúnirnar sennilega
fyrir framan bæinn að Hóli og svo
fram brúnir. Svo mun hafa verið,
að verðir, mæðiveikisvarnarmenn,
voru á heiðinni og þeir munu hafa
hjálpað þeim við að komast fyrir
Ströngukvíslina og kannske eitt-
hvað frekar, sem mér er ókunnugt
um.“
II.
Sundlaugarnar kl. 12, Kjarna-
skógur kl. 17.00. Þetta eru fastir
liðir í öllum Akureyrarheimsókn-
um okkar hjóna. Sunnudaginn 20.
okt. lítur ekki vel út með Kjarna-
skógarferð, úrhellisrigning allt
fram til kl. 16.30, en viti menn,
það er svo til stytt upp. Við höldum
af stað fram eftir og þar gengum
við okkar hefðbundna hring, vor-
um ein í skóginum þennan eftirm-
iðdag. Loftið tært eftir rigningarn-
ar, engin bílaumferð, þrestirnir
flytja Skógarsinfóníuna eftir
Drottin Allsheijar, hver getur beð-
ið um meiri unað?
Þriðjudaginn 22. okt. er enn
haldið í Kjarnaskóg og nú er sólin
senn að hníga til viðar, en áður
verðum við vitni að stórbrotinni
sjón. Roðagyllt skýin leika við him-
ininn, allt frá Vaðlaheiði að Súlum
er ólýsanleg litasinfónía skýjanna.
SKOGAFOSS
BÆRINN í Gautsdal í Austur-Húnavatnssýslu.
GREINARHÖFUNDUR á lerkibekk í Kjamaskógi.
Við gerum hlé á göngunni og virð-
um agndofa fyrir okkur þessa
opinberun haustfegurðarinnar.
Slík stund lifir æ í minningunni
og þessar mínútur væru einar þess
virði að heimsækja Akureyri að
haustlagi.
III.
Gestir dvöldu hjá okkur hjónum
í sumar frá Ítalíu. Aðeins var
dvalið á íslandi í sex daga. Ég
ætlaði að sýna þeim þann fejg-
ursta stað, sem ég tel vera á Is-
landi, Skógafoss. Því miður varð
ekki af því, vegna þess að ég lá
í inflúensu allan tímann, meðan
hinir ítölsku gestir dvöldu hér á
landi. Þann 1. ágúst fórum við
hjónin í pílagrímsför á slóðir for-
feðra minna austur að Skógum
undir Eyjafjöllum. Ætt mín (föð-
urætt) er rakin frá Jóni ísleifs-
syni lögréttumanni í Selkoti. í
Selkot hafði ég aldrei komið, ekki
heldur í Berjanes eða að Lamba-
felli. í Seljavalladal hafði ég held-
ur ekki komið lengi. Þar er stór-
kostlegt að koma, nýleg sundlaug
og umgengni öll til fyrirmyndar.
Heimsókn í Byggðasafnið að
Skógum til Þórðar safnvarðar
Tómassonar er auðvitað hámark
heimsóknarinnar. Við Þórður og
rútubílstjóri einn tökum lagið fyr-
ir hóp erlendra ferðamanna, Þórð-
ur við orgelið. Endurbygging
kirkjunnar í Skógum stendur nú
yfir og er það stórmerkt átak.
Skora ég á alla góða menn að
styrkja þetta verk með áheitum
og minningargjöfum.
IV.
Island á sér mikla framtíð sem
ferðamannaland. Til þess að svo
megi verða, þá er okkur skylt að
umgangast landið sem heilög vé.
Ekki safna bílhræjum við annan
hvern bæ. Taka okkur heldur til
fyrirmyndar bóndann að Stóra-
hamri í Eyjafjarðarsveit, þar sem
útilokað er að finna brunna eld-
spýtu á hlaðinu. Hreint land, fag-
urt land. Ná þessu takmarki fyrir
aldamótin 2000, þannig að við
getum hafið nýja öld með reisn.
Reykjavík 25. október 1996.
Höfundur er lögfræðingur.