Morgunblaðið - 08.11.1996, Blaðsíða 45

Morgunblaðið - 08.11.1996, Blaðsíða 45
FÖSTUDAGUR 8. NÓVEMBER 1996 45 \ MORGUNBLAÐIÐ ) ! I I I . : I 1 I ! FJARHUNDAKEPPNIA HESTI Gunnar Einarsson dómari og „gupfaðir" smalahundamennningarinnar á íslandi Hvetjandi og leiðbeinandi „KEPPPNI sem þessi er góð að mörgu leyti í þeirri viðleitni að auka getu og afköst smalahunda," sagði formaður Smalahundafélags Is- lands, Gunnar Einarsson bóndi á Daðastöðum, þegar rætt var við hann að lokinni fjárhundakeppninni sem haldin var um helgina að Hesti í Borgarfirði. Hann hefur verið helsti frumkvöðull að því að bændur legðu rækt við fjárhunda sina og temdu þá á þann hátt að þeir nýtt- ust vel til aðstoðar við smölun fjár. „Hún virkar hvetjandi á þá sem eiga efnilega eða góða fjárhunda til að temja hunda sina á réttan hátt. Menn með sama áhugamál koma saman og skiptast á ráðum og skoðunum og menn sjá hunda hvor annars í vinnu. Keppnin getur verið leiðbeinandi um það hvort menn eru með vel hæfa eða jafnvel óhæfa hunda í notkun,“ bætti hann við. Einn hundur á við sjö manns Þegar Gunnar var spurður hversu mikinn mannskap einn góð- ur hundur sparaði sagði hann sögu af því þegar 10 kindur sluppu sem fjórir ríðandi menn og fjórir hlaup- andi voru að reyna að reka í að- hald. „Ef til staðar hefði verið brúk- legur hundur, ekki endilega góður,“ undirstrikar Gunnar „hefði einn maður ásamt hundinum dugað til að koma skjátunum inn.“ Gunnar kvað áhuga manna á því að koma sér upp góðum smala- hundum hafa aukist mjög síðustu tvö árin og taldi hann ástæður þess mega rekja til fólksfækkunar í sveitum og hinu að við lifum á upplýsingaöld. „Fólk er farið að sjá að góður smalahundur getur sparað mikla fyrirhöfn og tíma og eins hitt að tíminn sem fer í að þjálfa upp góðan smalahund tekur mun styttri tíma en margur hygg- ur. Það tekur svipaðan tíma að grunnþjálfa ungan hund og að gera fola sæmilega reiðfæran," segir Gunnar. Eitthvað sem aldrei gleymist Eftir grunnþjálfun koma fram- farirnar í gegnum vinnu með hund- inn og segir Gunnar að sé rétt að farið séu þeir í framför til níu ára aldurs. Þótt löng hlé skapist milli verkefna sem hundurinn fær gleymist grunnurinn aldrei. Um framhald á smalahundakeppni sagði Gunnar að rætt hafi verið um að halda keppni í hverjum landsfjórðungi árlega og enda síðan með nokkurskonar landsmóti þar sem bestu smalarnir mættu með bestu hundana. Hann taldi ekki enn grundvöll fyrir að hrinda þessari hugmynd í framkvæmd en þess yrði þó ekki langt að bíða með svipaðri þróun og verið hefur síðustu árin. Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson Hlýðin og næm ÞÆR STÖLLUR Harpa og Snerpa leystu verkefnið vel af hendi, Snerpa hélt vel utan um hópinn, hlýddi smalanum í hvívetna og ærnar enduðu í aðhaldinu hægt en örugglega. Harpa og Snerpa með sigur í þriðju tilraun Smalahundamenningin hefur tekið stefnuna upp á við, á því er enginn vafi. Órækt vitni um það var Fjárhundakeppni Vesturlands- * deildar Smalahundafélags Islands sem hald- in var á sunnudag í þriðja sinn. Sjö fjár- bændur mættu með hunda sína, alla af border collie-kyni og reyndu með sér við að reka ijórar kindur úr einu aðhaldi yfir í annað. Valdimar Kristinsson fylgdist með keppninni og hreifst óneitanlega af i l I I I Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson GUNNAR á Daðastöðum er aðalhvatamaður að ræktun og tamningu smalahunda af border collie-kyni sem þykja einstak- lega góðir við fjársmölun. Hann var dómari í keppninni og afhenti verðlaunin. Hér er hann ásamt sigurvegaranum, Hörpu Reynisdóttur. þessum vel tömdu og húsbónda- hollu hundum. KEPPNIN var haldin nú eins og í fyrri skiptin á fjárbúi Rannsókna- stofnunar landbúnaðarins að Hesti í Andakílshreppi. Verkefni sem hundur og smali þurftu að leysa af hendi var þannig að fjórum kind- um var sleppt út á völlinn þar sem smalinn beið í u.þ.b. hundrað metra fjarlægð og sagði hundi sínum að sækja hópinn, reka hann að smalan- um og áfram aðra hundrað metra, gegnum hlið, til vinstri spölkorn gegnum annað hlið til baka og inn á miðjan völlinn þar sem hundurinn átti að halda hópnum kyrrum á afmörkuðu svæði meðan smalinn færði sig að aðhaldinu sem reka skyldi kindurnar inn í að endingu. Gefin eru hámark 100 stig en refsi- stig ef eitthvað fer úrskeiðis. Að sjálfsögðu gekk mönnum og hundum misjafnlega að leysa verk- efnið af hendi en sigurvegarinn Harpa Reynisdóttir frá Hæli og tíkin hennar hún Snerpa gerðu þetta af stakri prýði. Snerpa hélt hópnum vel saman og hlýddi hús- bónda sínum nær skilyrðislaust. Athyglisvert var meðal annars hversu rólegum Snerpa hélt ánum meðan Harpa opnaði hliðið á litlu réttinni. Snerpa og Harpa hlutu 70 stig en sigurvegararnir frá síð- asta ári Guðmundur Guðmundsson frá Kaðalstöðum og Sokki höfn- uðu í öðru sæti og höfðu þau Harpa sætaskipti að þessu sinni. Gunnar Þór Þorsteinsson frá Brekku í Norðurárdal og Kátur urðu í þriðja sæti með 65 stig en þeir hlutu bikar auk sigurvegarans þar sem Kátur var besti unghund- ur keppninnar aðeins átján mán- aða gamall. GUNNAR Þór Þorsteinsson frá Brekku og Kátur þó sér í lagi, hlutu bikar fyrir besta unghund keppninnar en þeir höfnuðu í þriðja sæti. Ættirnar liggja til Daðastaða Harpa hefur verið í verðlauna- sæti í öllum keppnunum þremur sem haldnar hafa verið til þessa. Fyrst í þriðja sæti, þá með hundinn Skarða sem bóndi hennar Jóhann Pjetur Jónsson var nú með og höfn- uðu þeir í þriðja sæti með 63 stig. Dómari nú sem fyrr var Gunnar Einarsson frá Daðastöðum við Öx- arfjörð en hann er óumdeilanlega guðfaðir_ smalahundamenningar- innar á íslandi. Gunnar hefur verið ötull við að kenna á námskeiðum, á Hvanneyri aðallega, en einnig á Hólum og Skriðuklaustri. Þá má geta þess að allir hundar keppninnar eiga ættir að rekja til ræktunar Gunnars. Þar á meðal sigurvegarinn hún Snerpa. ! Náið samband við hundmn grundvöllur góðs árangurs HJÓNIN Jóhann Pjetur Jónsson og Harpa Reynisdóttir geta vel við unað eftir fjárhundakeppnina á Hesti, frú- I in og tíkin hennar Snerpa með fyrstu | verðlaun og Jóhann og Skarði í | fjórða sæti. Að vísu var Jóhann ekki alveg sáttur með fjórða sætið því Skarði hefði verið með í öll skiptin þijú og í þriðja sæti í fyrra og hitti- fyrra þannig að hefð væri að kom- ast á þriðja sætið. Fall er fararheill Eftir að hafa eyðilagt að eigin sögn fyrsta Border collie hundinn sem þau eignuðust fengu þau hvolp j hjá Arna bónda Ingvarssyni á Skarði | í Lundarreykjadal i skiptum fyrir hreinræktaðan eðalborinn veiðikött og var þar kominn Skarði. Þau hjón- in fóru bæði á námskeið hjá Gunn- ari Einarssyni með Skarða og lærðu þar undirstöðuna í þjálfun smala- hunda. Síðar langaði Hörpu til að eignast sinn eigin hund og fengu þau þá tíkina Snerpu sem hefur reynst frábær smalahundur eins og vel sást í keppninni. Þau Jóhann og Harpa lögðu áherslu á að nauðsynlegt væri fyrir alla að fara á þessi námskeið sem vildu þjálfa upp góðan smalahund. Slíkt bjargaði mönnum frá að eyði- leggja efnilega hvolpa. Það sem hafi getið að líta í keppninni sé aðeins brot af því notagildi sem góður smalahundur býður upp á. Jóhann sagðist aldrei þurfa að sækja kýrnar á sumrin því Skarði sjái alfarið um það. „Eitt sinn sluppu kýrnar út og fóru heim á næsta bæ og voru við það að sam- einast kúnum á þeim bænum. Þá var Skarða hleypt út og var hann fljótur að afgreiða málið enda kýrn- ar okkar vanar honum og hlýða skilyrðislaust," sagði Jóhann. Fylgja með í daglegxim störfum Harpa segir Snerpu mikið örari að upplagi en Skarði, hún sé einnig hlýðnari og næmari fyrir öllum bendingum og skipunum. Þau eru sammála um að hún sé betri smali. Jóhann og Harpa eyða ekki miklum tíma í að þjálfa hundana sérstak- lega heldur byggist árangurinn meira á að vera mikið með hundun- um. „Þau taka þátt í flestu sem við Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson SNERPA var ánægð með eiganda sinn, Hörpu Reynisdóttur, að loknu góðu dagsverki, aðdáunin svo mikil að hún gaf sér ekki tíma til að líta til Ijósmyndarans en Skarði var slakari enda urðu hann og eigandinn Jóhannes P. Jónsson, eiginmaður Hörpu, örlítið neðar í röðinni. gerum í búskapnum, eru alltaf með fyrir góðum árangri í allri vinnu okkur ðg við það skapast mjög náið með hundunum,“ segir Harpa sæl samband sem er grundvöllurinn og glöð með árangur dagsins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.